ELA - 2011-01-20, 10:59 Temat postu: JAk ułatwić dziecku duże zmiany w życiu JUla ma prawie 3 lata..ale jak do tej pory męzczyźni w jej życiu byli tylko od święta..odwiedzali nas czasem moi znajomi, koledzy, przyjaciele, a za chwilę ich nie było..do tego dochodzi jeszcze przeprowadzka w zupełnie nowe miejsce..nowy dom. Wiem ze dla dziecka takie zmiany są stresujące..zastanawiam się co mogę zrobić zeby ułatwić tą rewolucję mojemu dziecku...macie jakieś doświadczenia lub obserwacje..? Jagula - 2011-01-20, 11:56
pomarańczka - 2011-01-20, 16:58
ELA małe dzieci nad wyraz szybko odnajdują się w nowych warunkach,chyba bardziej niż dorośli  Zresztą powoli wszystko będzie się działo i z czasem obie odnajdziecie się w nowym miejscu . Gorzej jest z nastolatkami,tutaj to już nie lada problem i wyzwanie zarazem  Bo pomimo najszczerszych chęci nie zawsze to wychodzi na dobre nikomu. 
ELA - 2011-01-21, 09:36 DZIĘKI ZA słowa wsparcia  JEstem spokojna i pełna nadziei ze wszystko się dobrze poukłada..choc przed nami sporo kilometrów do pokonania w najbliższym czasie..cała POlska i godziny w pociągu..ale jakoś damy radę..trochę przeraża mnie też fakt ze dom do którego się wprowadzamy jest w trakcie remontu..
MAm jednak nadziję ze w miarę szybko się w tym domu odnajdziemy z JULĄ
pomarańczka - 2011-01-21, 09:48
I tak trzymaj
dacie radę 
Powoli się odnajdziecie ,Jula nie jest już przecież niemowlakiem
excelencja - 2011-01-21, 10:35 ELA, zdradź coś, dokąd teraz wyjeżdżacie ? czyli bye bye warszawo? ELA - 2011-01-21, 12:14
Exelencja..cieszę się ze się wyprowadzam z WArszawy w końcu..choć też pewnie będę za nią trochę tęsknić i za ludźmi których tu znam Moja nowa Miłość mieszka na wsi w okolicach Goleniowa i Szczecina więc tam się wyprowadzam  choć na razie pojadę z JULA na miesiąc do moich rodziców na Podlasie..na czas największego kucia ścian ..a potem na wybrzeże
Ale już przebieram nogami z radości..ze będę mogła siać i sadzić na wiosnę cuda w ogrodzie 
alcia - 2011-01-21, 20:31 My się regularnie przeprowadzaliśmy i nasze dziewczyny miały to wszystko gdzieś.. To my - dorośli stresujemy się takimi zmianami. Oszczędzimy stresu sobie, to i dzieci nie będą się stresowały. Przedstawiaj jej takie sprawy lekko i zwyczajnie, jak byś z nią rozmawiała o zwykłej błahostce - wtedy nie będzie w niej narastało napięcie zbliżającego się wielkiego_czegoś, czego ona nie rozumie.
Agnieszka - 2011-01-21, 21:29 Sądzę, że małe dzieci szybko aklimatyzują się do nowych warunków. My zmieniałyśmy miejsca zamieszkania, przedszkola i poszło sprawnie, łagodnie. Tak jak pisały dziewczyny dużo gadałyśmy: że będzie lepiej, wygodniej itd. Teraz mam zagwozdkę i bunt na pokładzie ale moja córka jest starsza. Powodzenia i niech wszystko układa Wam się najlepiej. ELA - 2011-01-23, 15:28
AGA dzięki..TOBIE również życzę aby Twoje plany przeprowadzkowe się ziściły szybko i sprawnie i aby bynt został skutecznie zażegnany..cieszę się ze JUla ma 3 lata a nie 9
RAdośnie opowiadam jej o nowym miejscu zamieszkania Modlę się tylko aby nie zawiało i nie zasypało nam torów jak będziemy za tydzień jeździć pociągami przez całą POlskę w tą i z powrotem
Agnieszka - 2011-01-23, 16:15 dziękuję bunt tez potrzebny, czasem przypomina coś Może warto żeby Julka została u dziadków a Ty sama się przeprowadziła i ściągnęła ją już na gotowe. Sama zdecydujesz co najlepsze dla was. ELA - 2011-01-23, 23:25
AGA Julka jest cycoholiczka i nigdy nie zostawiałam jej samej z babcią na dłuzej niz kilka godzin..więc opcja zostawienia u dziadków odpada.jedziemy na kilka dni do A. aby obaczyć jak wygląda nasze nowe miejsce zamieszkania i ustalić to i tamto apropos remontu. Potem wracamy do WAwy i jedziemy do moich rodziców na POdlasie na miesiąc myślę na czas największego huku i pyłu remontowego. Potem wracamy nad morze na dobre więc tylko dobra pogoda jest nam potrzebna..JUlkowa cierpliwośc do siedzenia w pociągu i zdrowie..o resztę się nie martwię
Agnieszka - 2011-01-24, 00:46 No to powodzenia
|
