quatrolibro - 2007-11-01, 20:24 Temat postu: odwiedzanie zmarłych Chodzicie na cmentarz, zapalacie znicze, kupujecie kwiaty ? Od kilku lat chodze "na groby" tylko z kadzidełkami które zostawiaja po sobie mniejszy ślad w środowisku naturalnym niz plastikowe znicze czy szklarniowe kwiaty hodowane na sztucznych nawozach. Kadzidełka wydaja sie małe, gina w tysiacach lampek na cmentarzu jednak ich zapach jest jak silny duch. Lily - 2007-11-01, 20:31 Jak jestem u rodziców to chodzę. Dziś byłam z "teściami", oni raczej nie palą zniczy (są ewangelikami). A potem obchodzę (najchętniej z daleka;) ) urodziny... Agnieszka - 2007-11-01, 21:02 Jeśli chodzę na cmentarze odwiedzić, to poza listopadowymi świętami. Jadnak jestem czasem, gdy bywam zaplam znicz/ tea light. Nie zabieram ze sobą Ady a o listopadowym święcie pamiętamy na swój sposób (opowiadam o osobach dla których zapalam świeczkę w domu). ań - 2007-11-01, 21:25 my nie chodzimy, bo tu w Opolu nie mamy do kogo. Ja mam dziadków i dalszą rodzinę w innych miejscach. Teraz tym bardziej bym nie poszła bo wydaje mi się, że cmentarz to nie jest miejsce dla kobiet w ciąży, i nie zabieram też tam Jagody. Jeśli kiedyś przyjdzie mi odwiedzać groby moich rodziców to pójdę tam z kadzidełkiem (bardzo mi się ten pomysł spodobał quatrolibro) i wtedy takie duże dziecko mogę już zabrać, bo zrobimy to dla pamięci. Ale małych nie będę zabierać, myślę, że zbyt gęsty tam jednak klimat. Sama to chcę być skremowana i rozsypana w jakimś szczególnym dla mnie miejscu (np do wody morskiej) ewatara - 2007-11-01, 21:33 Temat postu: Re: odwiedzanie zmarłych Od kilku lat chodze "na groby" tylko z kadzidełkami które zostawiaja po sobie mniejszy ślad w środowisku naturalnym niż plastikowe znicze czy szklarniowe kwiaty hodowane ciekawy i fajny pomysł, godny przemyślenia. Ja chodzę na groby i zapalam znicze, dajemy kwiaty.... to tak niewiele co możemy (oprócz pamięci i rozmów o zmarłych zrobić)... choć faktycznie zostaje potem niemała kupa plastików zina - 2007-11-01, 22:18 Odwiedzajac rodzinne strony staram sie znalezc czas na cmentarz...Szczegolnie lubie klimat starych grobowcow, masywnych rzezb i krzyzy, jest cos w tym przerazajacego ale i pieknego. W lecie ozdabialam groby polnymi kwiatami, tak mi sie wydawalo naturalnie. W Londynie nie chodze na cmentarz 1 listopada. Na codzien czesto przechodze przez stare przykoscielne, gotyckie parki-cmentarze, gdzie mozna przysiasc na lawce i poczuc sie dosc specyficznie. frjals - 2007-11-02, 00:17
oj tak, też bym tak chciała  (takie mam plany na przyszłość  )
W. się świetnie bawił na dzisiejszej wycieczce na cmentarz, myślę, że to kwestia nastawienia, może braku obciążenia ważnymi, "swoimi" grobami... chyba, że my jacyś niewrażliwi jesteśmy 
Lily - 2007-11-02, 00:19 Mi się nie wydaje, żeby cmentarz był nieodpowiednim miejscem dla dziecka na wizytę raz na jakiś czas. Dzieci też muszą wiedzieć o śmierci. Azja - 2007-11-02, 07:16 Jeśli chodzimy na cmentarz (rzadko i tak raczej dla pamięci), to palimy znicz - światełko symboliczne (lubię wpatrywać się w światło świeczek) i czasem jakiś kwiatek doniczkowy...kiedyś zapaliliśmy kadzidełka, dużo kadzidełek...zapach, o którym pisał quatrolibro, faktycznie jest fajny... 
zina - 2007-11-02, 09:53
Ja na cmentarz chodzialam od malego i bardzo lubilam opowiesci mamy o zmarlych i zapalanie zniczy. Same potem z kuzynka dobrowolnie codziennie odwiedzialysmy zaniedbane groby i ozdabialysmy je kwiatami. Uwazam ze smierc jest czescia naszego zycia i na pewno bede moje dziecki zabierala na groby najblizszych zeby im opowiedziec o dosc waznych dla mnie rzeczach. ań - 2007-11-02, 10:26
Takie dzieciaki jak Wilk myślę, że są już na tyle duże, że wygląda to inaczej. Ja osobiście nie widzę narazie mojej Jagody na cmentarzu zina - 2007-11-02, 10:44
ań, masz oczywiscie racje  Pamietam jednak ze bycie na cmentarzu bylo m.in pretekstem do wielu wynurzen, niekoniecznie tylko o smierci, ja to osobiscie lubilam co wcale nie znaczy ze bylam mala twardzielka
Bylam jednak swiadkiem jak niedawno moja 8 letnia siostrzenica rozplakala sie widzac groby malych dzieci...Kazde dziecko ma inna wrazliwosc... Malroy - 2007-11-02, 11:05 Dla mnie osobiście Święto Zmarłych jest "każdego dnia" i nie koniecznie na cmentarzu - znaczy to mniej więcej tyle, że ważna dla mnie jest pamięc o tych co odeszli utrzymywana przez cały rok, a miejsce pochówku jest mało ważne. Czy będę wspominał w domu, czy przy grobie dla mnie bez różnicy. Jakoś nie czuję ochoty wiszenia nad grobem - może dlatego, że mam wrażenie iż duża liczba osób robi to tylko dlatego "bo wypada"... orenda - 2007-11-02, 21:05
[ Dodano: 2007-11-02, 21:08 ]
pao - 2007-11-02, 21:28 wczoraj na cmentarzu głowa mi pękała. koszmarna energia była: ścisk, tłok i przepychanki, czuć było presje i ciśnienie. dziś już było inaczej: na cmentarzu byli tylko ci co chcieli być zatem nie było już takiej energii. zmarzłam solidnie niemniej miło było... ań - 2007-11-02, 21:51
to by tłumaczyło dlaczego moja znajoma nie spełniła tej woli swojego męża 
hmmm, jeśli ja umrę pierwsza to poproszę Jaca żeby mnie sam spalił i rozsypał, jeśli On by tego chciał to zrobiła bym to dla Niego Ewa - 2007-11-02, 21:55
No niestety tak to jest. Choć mnie informowano, że jeżeli się uprę spełnić do końca wolę męża, to mogę wystąpić o pozwolenie do sądu. Obawiam się jednak, że do tego potrzebna by była spisana ostatnia wola zmarłego, czyli jakiś testament. Ja w tym roku nie byłam na cmentarzu, bo jesteśmy nieźle podziębieni wszyscy i nawet taki półgodzinny spacer mógłby zrobić więcej szkody niż pożytku. Zresztą teściowie raczej zapewnili wszystko, czego tylko mój mąż nie chciał, więc my zapalimy znicza w jakiś zwyczajny dzień. ań - 2007-11-02, 22:22
frjals - 2007-11-03, 14:29
tak, wiem...  ale uważam też że dla chcącego nic trudnego...
poza tym istnieje coś takiego jak pogrzeb morski, całkiem legalny. Urna jest z materiału rozkładalnego, wrzuca się ją do morza i po jakimś czasie prochy się z niej wydostają do wody. Ceremonia odbywa się na statku. W innych krajach z tego co wiem są specjalne pola na których prochy mozna rozsypać, ale u nas to nie do pomyślenia... pewnie jakieś przepisy sanepidu zabraniają
ale w jaki sposób? ciało człowieka po śmierci musi przestrzegać pewnych przepisów... nie wydadzą ciała do domu chyba? nawet jakby ktoś chciał... ja raczej myślę o podmianie urny/prochów, chociaż nie wiem na ile zwłoki są pilnowane i na ile jest to możliwe. A całe to święto... prawdę mówiąc wykorzystuję spacer na cmentarz do kupienia sobie chryzantemy, bo bardzo je lubię
tomek - 2007-11-03, 19:00 Nie jestem katolikiem, brzydzi mnie coraz bardziej komercyjny charakter świąt, ale lubię chodzić na cmentarz w tych dniach, zwłaszcza wieczorami. Dobrze, że chociaż jeden dzień w roku niektórzy ludzie oddają się refleksji nad nietrwałością, przemijaniem, bo dzisiejsza kultura spycha prawdziwą śmierć z pola widzenia, a promuje nachalnie "młodych, pięknych, zdrowych i bogatych". majaja - 2007-11-03, 22:34
Miron to akurat potraktował cmentarz jako nowy plac zabaw, tyle że my w Zaduszki byliśmy. Jakoś nie wiem, ale lubię tradycyjny charakter tych świąt, chciałam tacie "pokazać" Małego. Jak długo nie zajeżdżam to czegoś mi brakuje. Malroy - 2007-11-04, 00:35 coraz większa komercja, wirtualne cmentarze, wirtualne znicze... za prawdziwe pieniądze
rosa - 2007-11-05, 10:32 my chodzimy często, nie tylko od święta. z dziećmi Lily - 2007-11-05, 10:43 Gdy byłam dzieckiem bardzo lubiłam chodzić 1 listopada na cmentarz już o zmroku, gdy cały pięknie się świecił. Nie czułam jakiejś ciężkiej atmosfery, o wiele cięższa była w domu. Bo i żałobę głównie w domu się przeżywa, tak mi się wydaje. Pamiętam, jak umarł dziadek, miałam wtedy 7 lat, ale nie do końca rozumiałam, na czym to polega. Tylko mama bardzo długo nie mogła się pozbierać. bojster - 2007-11-05, 10:56
W Dzień Dobry TVN przy okazji 1.11 była mowa m.in. o świeckich pogrzebach. Wcześniej nie znałem tej opcji, bardzo mi się ona spodobała. Dlatego zażyczyłem sobie świecki pogrzeb połączony z kremacją (to wiedziałem już wcześniej), a co potem z urną, tego jeszcze nie wiem. Jest coraz więcej kolumbariów i jest to moim zdaniem dość dobra opcja (wiele urn mieści się na w miarę małej powierzchni, a nadal jest miejsce, które można odwiedzać), ale „rozsypka” też jest ciekawą perspektywą. Tak czy siak, nie wybieram się nigdzie w ciągu najbliższych 100 lat, więc jeszcze coś mi się może odmienić. Naprawdę dobrze, że jest jakaś świecka opcja pochówku. Byłem w tamtym (a może w tym?) roku na pogrzebie kolegi. Ksiądz uprawiał obrzydliwą propagandę. Opowiadał, że ludzie chodzą w góry bo chcą być bliżej boga, a potem jak spadają, to ich dusza tam na górze z bogiem zostaje. Jakoś tak. Kolega przed śmiercią nawet nie chodził do kościoła, o bogu też nic nigdy nie wspominał. Ale takie szczegóły nie przeszkodziły w dołożeniu mu katolickich motywów wspinaczki. To był pierwszy pogrzeb na jakim byłem od jakichś 10 lat, byłem bardzo zdegustowany... [edit] Jeszcze o chodzeniu na cmentarz jako dziecko... w zasadzie lubiłem, była tam taka specyficzna, uroczysta atmosfera. Lubiłem zapalać znicze, oglądać kwiaty. Czasem tylko się nudziłem. Ale pamiętam, że przerażały mnie groby, w których były jakieś szpary, np. kiedyś widziałem grób, gdzie z przodu zapadła się ziemia i była spora przestrzeń wiodąca do środka (kot, nawet pies, spokojnie by się przecisnął). Długo potem obawiałem się, że coś/ktoś tamtędy wyjdzie. Ale to pewnie wina telewizji.
ań - 2007-11-05, 11:00 bojster, mega mnie pocieszyłeś. czy trzeba się wypisać z kościoła by móc sobie "zafundować" taki pogrzeb? bojster - 2007-11-05, 11:10
Nie, nie trzeba. W studio było dwoje mistrzów ceremonii i opowiadali jak to wygląda. Że przed pogrzebem zbierają (od rodziny/przyjaciół) dane o zmarłym i na tej podstawie przygotowują mowę, opowiadają o tym, kim był i co po sobie zostawił. Mówili też, że katolicy także wybierają takie pogrzeby, więc nie ma żadnych przeszkód. Niestety, nie jest to jeszcze zbyt popularne, chyba tylko w paru miastach można to przeprowadzić (chociaż pewnie można zamówić z dojazdem). Pogrzeby odbywają się w kaplicy domu pogrzebowego (w wielu domach są dwie kaplice – katolicka i uniwersalna/świecka – chodzi o tę drugą) lub „na świeżym powietrzu” (np. na cmentarzu, bo pogrzeby z trumną też oczywiście wchodzą w grę). Tyle pamiętam z programu, ale może jest to do obejrzenia gdzieś w sieci...? Nawet jeśli nie, to na pewno informacje można znaleźć tu i ówdzie, bo trochę googlałem po tym i znalazłem domy pogrzebowe oferujące taką ceremonię. Lily - 2007-11-05, 11:11 Moja babcia miała pogrzeb z mistrzem ceremonii. Na wsi, więc się da na pewno. Gość jakieś wiersze mówił, mnie nie przypadł do gustu, no ale nie jest przecież jedyny. A propos księdza na pogrzebie... mój ojciec, ateista, stał pod kościołem, jak umarł dziadek (ojciec mamy), to był rok 1984. Ksiądz głośno gadał "i ty, który stoisz pod kościołem!!"... itd... elenka - 2007-11-05, 11:14 Mój dziadek, który był ateistą miał taki pogrzeb. Z Domu Pogrzebowego przyszedł pan, który grał na skrzypcach, a drugi przeczytał taki list pożegnalny, który napisała rodzina. Przed samym pochówkiem trumna stała w w uniwersalnej kaplicy właśnie. Został pochowany na komunalnym cmentarzu bez żadnych problemów. Ja chciałabym aby mnie skremowano i albo rozsypano albo umieszczono urnę w takiej specjalanej ścianie, gdzie też ewentualnie można przyjść i zapalić świeczkę. Lily - 2007-11-05, 11:15 Mama mojego kolegi jest rozsypana nad Morskim Okiem (to znaczy jej prochy...). bojster - 2007-11-05, 11:17
Kolumbarium stoi już praktycznie na każdym większym cmentarzu, tylko miejsca tam są bardzo drogie.  Ale mam nadzieję, że jeszcze doczekamy czasów, gdy świeckie pogrzeby, kremacje i rozsypywanie prochów (albo zabieranie urny do domu – w końcu czemu nie? może ktoś chce mieć grób we własnym ogrodzie?) będą dostępne dla każdego...
frjals - 2007-11-05, 11:24
no co wy, skoro są śluby cywilne, to i pogrzeby cywilne tez muszą być... co za wizja - przymusowo ksiądz na pogrzebie...
U nas kiedys było ogłoszenie o pracę właśnie dla mistrza ceremonii pogrzebowej. Swoją drogą ciekawa jestem jak wygląda zatrudnienie na takich stanowiskach pod względem płci, czy wolą facetów... ![]:->](images/smiles/icon_twisted.gif "]:->"){kind=icon}
Kolumbarium jest całkiem fajnym miejscem, naprawdę sympatycznym i estetycznym... No i zajmuje mniejszą przestrzeń. Ewa - 2007-11-05, 11:59
A to się akurat tylko tak wydaje. Ja pochowałam męża w kolumbarium, bo nie chciał mieć, jak mówił, "grobu w ziemi". Też mi mówiono, że to bardzo drogie, ale... Tak czy inaczej mieści się to razem z pogrzebem w zasiłku pogrzebowym (co najwyżej nie dostaje się zwrotu). Poza tym, miejsce w ziemi wykupuje się na 20 lat, a kolumbarium jest na 50 lat. Poza tym miejsce tradycyjne jest dla jednej osoby, a kolumbarium jest na dwie (w ten dziwny sposób mam już miejsce na cmentarzu ). Tak więc w rzeczywistości koszt jest dokładnie taki sam.
bojster - 2007-11-05, 12:05
Hmm... to jak to jest, że są groby rodzinne, gdzie leży czasem i kilka osób? Za każdą płaci się osobno, nawet jeśli trumny są ułożone jedna na drugiej?
Brat mi mówił (ostatnio projektował kolumbarium), że na styk to i trzy wejdą.
arete - 2007-11-05, 12:23 Mnie się też podoba idea kremacji i ewentualnie kolumbarium, zwłaszcza w kontekście niewielkiej przestrzeni, którą zajmuje urna (lub nawet żadnej jeśli prochy się rozsypie). Groby zawsze wydawały mi się przejawem rozdętego ego; w końcu człowiek powstaje prawie z niczego, z dwóch maleńkich komórek, więc niby jakim prawem ma po śmierci zajmować tyle miejsca? martka - 2007-11-05, 12:37
mój dziadek życzył sobie właśnie takiego pogrzebu. zero jakiejkolwiek propagandy, a po prostu skupienie sie na osobie zmarłego. odczytanie listu rodziny, wiersze... dla mnie to było ogromne przeżycie. malina - 2007-11-05, 12:46
Ja byłam na takim pogrzebie,u kumpla.Bardzo mi sie podobał (w przeciwieństwie do katolickich ) Trwał 2 godz,przez cały czas leciała ulubiona muzyka kumpla,przemawiały osoby które Go dobrze znały.Dla wiarzących była jedna,krótka modlitwa.
Malroy - 2007-11-05, 12:46
no i to rozumiem, a nie przymusowe katolickie pogrzeby dla nie wierzących zmarłych
Lily - 2007-11-05, 12:52 Ja się obawiam, że gdybym teraz nagle umarła, to mama by mi katolicki pogrzeb urządziła... Malroy - 2007-11-05, 12:55
to jest niemalże pewne i mówię to nieznając Twojej rodziny, tak po prostu jest w naszej Polsce. Lily - 2007-11-05, 13:04 Moja rodzina jest mieszana, ojciec jest ateistą, ja jestem jedynie ochrzczona, na co nie miałam wpływu, mój niemąż jest ateistą, a był ewangelikiem. majaja - 2007-11-05, 13:28
Podobnych tekstów wysłuchiwałam na pogrzebie ojca, mimo że wówczas to w ogóle nie byłam ateistką, tylko nie zawsze byłam w domu jak ksiądz po kolendzie chodził. To był zresztą początek końca mojego "romansu" z KK. Przypuszczam, że jeszcze jedna nieprzyjemna afera i sie oficjalnie wypiszę. Mnie się idea grobów podoba - leżysz sobie pod drzewkiem, robaczki cię jedzą i glebę użyźniasz. quatrolibro - 2007-11-05, 14:10 Na taką kremację to duzo energii się marnuje chyba, spaliny i dużo CO2 idą do nieba, umarlaków pojedyńczo się kremuje więc oszczędzić się nie da. A pod drzewem nic się nie marnuje bo idzie do ziemi. Właściwie nie wiadomo co lepsze. Tak czy siak chcę zniknąć bez miejsca kultu dla żywych. Malroy - 2007-11-05, 14:19
gdybyś się zdecydowała --> hxxp://www.apostazja.pl/
majaja - 2007-11-05, 14:40 No właśnie czytałam lat temu parę, że taka kremacja jest mocno nieekologiczna, najpierw trzeba by wyjąc plomby i inne wstawki, kremować bez ciuchów i itp czego standardowo się nie robi, a inaczej sporo ciężkiej chemii idzie w powietrze. Rozkład ciała naturalny trwa dłużej więc część tego ma okazję w jakimś stopniu się zneutralizować. Z apostazją się zastanawiam, ale pewnie nieprędko podejmę decyzję. 
|
