wegedzieciak.pl

[Humbak]

[kofi]

Danielito do 2-3 lat wydawał nam się bardzo przebojowym dzieckiem. Potem był jakby nieśmiały. Okazało się, że mimo swojej niezwykłej gadatliwości i elokwencji nie znosi występów (np. w przedszkolu). Najlepiej wychodziło mu śpiewanie w łazience, jak nikogo nie było, jak ja byłam to już gorzej, a jak byliśmy oboje, to w ogóle nie chciał.
Było tak do teraz. Ostatnio wyznał, że na wycieczce do stadniny można było śpiewać do mikrofonu i on się zgłosił i zaśpiewał ("Barkę" - jak kiedyś zaśpiewał w kościele, to się popłakałam ze śmiechu, tak fałszował), a dzisiaj powiedział, że na jutrzejszy występ "pchał się do jak największej liczby dialogów". Cokolwiek to miało znaczyć wygląda na to, że przestał się wstydzić. W ogóle to bardziej się wstydził dzieci, niż dorosłych.

[alcia]

Cytat:

W ogóle to bardziej się wstydził dzieci, niż dorosłych.

Kaja inaczej
Dzieci wstydzi się mało, trwa to chwilę. Dzieci z dorosłymi bardziej.
A co do dorosłych - bezdzietnych wstydzi się potwornie, a przy tych z dzieciakami szybko się oswaja (tym bardziej, jak ktoś ma podejście..).

[kofi]

To chyba lepiej - w sumie nic dziwnego, że wstydzi się dorosłych, którzy ją zaczepiają.

[magdusia]

[kamma]

Bezdzietni bardzo często nie mają wprawy w rozmawianiu z dziećmi. Mieliśmy kiedyś na piętrze w akademiku takiego sąsiada, jeszcze faceta na dodatek. Irma - śmiała do przesady, będąc w kuchni zawsze do niego zagadała. Jego reakcja - zaraz robił się cały czerwony, zaczynał się jąkać i sapać
Ja sama zauważyłam, że trudniej mi rozmawiać z dziećmi na etapie, którego Irma jeszcze nie przechodziła. Myślę, że w takiej sytuacji można nieświadomie wpędzić dziecko w kłopoty.

[Malinetshka]

[alcia]

[Kamm]

[Humbak]

U nas kluczem jest sympatyczny dystans. Moi znajomi zaskarbiają sobie kubę gdy witają się z nim i dają mu czas, ale jednocześnie jak np u mojej chrześniaczki - zagadują 'a może zobaczysz to, pójdziesz tam, popatrz tu, zjesz coś' - niezobowiązująco tak by nie czuł się przymuszony do udzielania grzecznej odpowiedzi, wtedy buh i kuba jest oswojony - podobnie natalia
Najgorsze co może być to przymus, dotyk i oczekiwanie na pożadaną reakcję. Wtedy wszystko się z nich zamyka.

[magdusia]

[Malinetshka]

[magdusia]

no i jeszcze raz mam wrażenie że dzieci wolą jak dorośli zachowują się naturalnie
nie starają się na siłę zabawić dziecka,
choć i tak często inicjowanie rozmów przez dorosłych wygląda tak samo
czyli;
jak masz na imię?
ile masz lat?
chodzisz do przedszkola?
no i często na tym pomysły się kończą.

[Capricorn]

[Malinetshka]

[magdusia]

[Humbak]