wegedzieciak.pl

[kamma]

groszek, trzymam kciuki, bo Twoje założenia są bardzo dobre! Oby podziałały
A co do diagnozy, to lepiej znać, bo samemu również można wtedy zmodyfikować podejście do dziecka. Nie tylko wiesz, na czym stoisz, ale często możesz dostać "instrukcję obsługi" , tzn. znaleźć wskazówki do skuteczniejszych metod wpływu na synka. No i diagnoza jest też ważna w perspektywie przedszkola i szkoły, co przecież już niedługo.

[groszek]

Na razie małym postepem jest to, że do obiadu Henek chrupie świeżą marchewkę.
Raz nawet spróbował, co w ostatnim roku sie nie zdarzyło , gotowanej marchewki z cebulka, ale skrzywił sie tak jakby pił sok z cytryny. No dobra, to chrup surową.
Poza tym klimaty słodkie nadal, więc placki na słodko zjada hurtow0 - ale ja w tych plackach daje mu truskawki, brzoskwinie i co tam mam w domu, więc mu tych słodyczy za bardzo nie żałuję....
dzieki kamma za kciuki

[zorro]

Moja córka jest podobna, jeśli chodzi o upodobania smakowe i w ciąży także ''zmuszała'' mnie do jedzenia słodkiego, choć ja zwykle poza ciążą w ogóle nie toleruje tego, co wtedy jadłam - nie jadam słodyczy, cukru w ogóle. No i efekt jest taki, że tyle słodkiego, co ona zje, to nawet ja bym nie wciągnęła. Mam dwoje dzieci i obydwoje nie jedli słodyczy do 2 roku życia. W ogóle, także ciast, a są zupełnie różni. Syn lubi słodkie, jak to większość dzieci, ale nigdy nie miał specjalnej jazdy i dużo nie może zjeść. Zanim urodziła się mu siostra, trzymał wszystko, co dostał (wiadomo, babcie) w swojej ''spiżarni'' i nigdy nie podjadał. Rzadko w ogóle pytał, czy może coś zjeść. Córka potrafi urządzić godzinną histerię z powodu loda (że drugiego nie kupiłam). W domu nie ma słodyczy, więc są to sporadyczne sytuacje , ale zdarza się. No i oczywiście ma ograniczone menu. Choć chce robić wszystko to, co brat, pęd nie dotyczy jedzenia. Je mało i tylko niektóre rzeczy. Czasem nawet kusi ją, żeby spróbować, ale wypluwa. Nie zwracamy uwagi, jemy ochoczo to, co nam smakuje i czekamy aż jej się odmieni. Moje dzieci akurat nie są wegetariańskie tak właściwie, bo jedzą sporadycznie rybę. Taki kompromis pomiędzy mną i ich niewegetariańskim tatą, więc odkąd skończyła rok do drugich urodzin jadła właściwie tylko ziemniaki z masłem i czasem rybę. Zagryzała to owocem, orzechami, zapijała mlekiem. Powoli dochodzą nowe rzeczy. Do niedawna jadła tylko makaron, bez sosów, ale w końcu po dwóch latach zażyczyła sobie z sosem. Skłamałabym, gdybym powiedziała, że nie stosuję jakiś form szantażu, nazwijmy to jednak ultimatum, które trzeba stawiać, gdy ma się więcej niż jedno dziecko. Gdy syn chce pójść na przykład na lody, wiadomo, że trudno będzie odmówić ich trzylatce. Zatem wie ona, że jeśli nie zje obiadu, nie będzie lodów i to ją dodatkowo ''motywuje''. Nie zawsze, co prawda...
Generalnie: na opornych jedynie przetrzymywanie.

[eko_ona]

opowiadaj mu historyjki karmiąc, to często działa, niech słucha i się fascynuje opowieściami

[moncylek]

[Lily]

[moncylek]

moje dziecko jest na takiej diecie juz 2 lata, i morfolegię ma idealną, nie widać żeby mu czegoolwiek brakowało.
Zresztą nie trzeba trzymac dziecka na takiej diecie długo. Zagłodzenie grzybka i dobicie go nystatyną zajmie 2 tygodnie... potem można dietę rozszerzyć o owoce, ziemniaki. Warzywa i kasze moze jeść cały czas. Więc gdzie tu jakaś drastyczna dieta? Zdrowa po prostu, powiedziałąbym:)
A że dziecko nie będzie jadło słodyczy, to chyba do zagłodzenia daleko jeszcze?

Ja zupełnie nie rozumiem taka panike rodziców kiedy mówi się o odstawieniu dzieciom słodyczy. Moim zdaniem dzieci dziś dostają ich zdecydowanie za dużo. Włos mi na glowie się zjerzył jak zobaczyłam jaką paczkę wyszykowały dzieciom na święta mamy z komitety rodzicielskiego mojej córki / 6 latka/.. same słodycze..nie wspomnę juz o ich jakości...Moje nie jedzą ich wcale, i zupełnie nie wiedziałam co począć z tą paczką. A pozostałe matki patrzyły na mnie jak na UFO....

Co do candidy - tak, masz rację, to jest składnik naturalnej flory bakteryjnej naszych jelit. Pożyteczny i pożądany. Problem się robi wtedy kiedy zaczyna się jego przerost, i zmienia on formę z drożdzy na grzyba. Przerasta jelita, i wtedy zaczynają się problemy.
I uwierz mi wcale nie jest to przereklamowany problem.

[Agnieszka]

Podobnie sądzę że nie jest przeraklamowane. Przebrnełyśmy a tolernacja kubków na słodkie jest inna i niejadka już nie mam (na ostatnim sotkaniu dżo stwierdziła jaka okrąglutka a to sygnał skoku wzrostowego). Byłam na zwolnieniu, zaciskałam zęby na ataki złości, kombinowałam jedzeniowo. Oczywiście są rzeczy których nie lubi ale ja też mam takie. Jeśli ktoś ma ogrom samozaparcia polecam (dieta ale też leki) - u nasz na na etapie przedszkolnym było. Dziec nie nie rzuca się na słodkie i to nie jest dominujący smak w jej menu.

[paulina]

a wiecie, że na pewnym etapie rozwoju dziecko potrzebuje dużo węglowodanów i dlatego rzuca się na słodkie? nie pamiętam, czy to jest 2-3 czy 3-4 ale jakoś tak. mój syn żarł wtedy ryz w kazdej postaci i makaron. mam nawet takiego smsa zachowanego w komórce, że chłopaki się spóżnią po mnie do pracy, bo synio "zjadł juz kasze i chebek, ale musi jeszcze zjesc karon" czyli zjadl jaglaną i chleb orkiszowy i chce jeszcze pełnoziarnisty makaron i to wszystko było okraszone oliwą z oliwek i tak wchodziło. zdrowy był jak koń na takiej diecie. u nas do tej pory z warzyw jest marchew, ziemniaki - to z gotowanych, a surowe: marchew, groszek zielony. z owoców jabłko, banan i jagody czarne, czasem jakaś malina. I tyle - nie da się go przekonać do innch rzeczy i już. kwaśnych nie znosi, porzeczki, jeżyny - odpada wszytsko.
lubi strączki - fasolę, groch, soczewicę - w zasadzi epod każdą postacią. uwielbioa wszystkie kasze, ryze, chleby. lubi tłuste.
no i jada indyka - bo się okazało, że ewidentnie jest mięsożerny i nic na to nie poradzę. był taki moment, kiedy jadł tylko kotlety. najpierw mu smażyłam i piekłam warzywne, z cukinii i mąki kukurydzianej, a potem jak podłapał indyka to koniec. zdecydowanie nie jest wegetarianinem, ale odpuściłam, bo nie przewalcze tego. wole, żeby był zdrowy (a chudy jest jak szkapa, ale to takie geny) niż żeby realizował moje pomysły. poza miesem je bardzo zdrowo, nie lubi słodyczy, oddaje mi cukierki, któe dostanie w szkole

ze słodyczami jest jeszcze jeden patent. ostatnio znajomi wegetarianie mi się skarżyli, ż eich dziecko tylko lody, czekoladę, batoniki. odżywiają się zróżnicowanie, dobra kuchnia i w ogóle dbają o to, dziecko nie jest niejadkiem. nie chca mu dawac słodyczy, ale sami żrą je na potęgę - mają całą szafkę wypchaną czekoladą. co z tego, że szafka wisi wysoko - dziecko widzi, jak co rusz mama czy tata pogryzają czekoladki, wiec robi to samo. a sporo rodziców popełnia ten błąd, ze sami jedzą i myślą, ze dzici nie widzą, czy co ?
ja musiałam mojego męża potrenować, by nie jadł szajsu. teraz w domu bywa tylko gorzka czekolada i jakoś nie jedzą jej kilogramami.
ciekawe, jak będzie z córą - na razie dałam jej marchew z mojego talerza, bardzo była zainteresowana. memlała zachwycona

[ Dodano: 2012-02-21, 10:16 ]
jeszcze parę rzeczy mi się przypomniało:
znam osobę, któ anie trawi warzyw w ogóle. i tak już ma. dziwne mi sie to wydaje, ale ona po warzywach dostaje sraki od razu i bóli brzucha.
mój syn nie chciał jeść przez zeszłą zimę ziemniaków - zawsze ubóstwiał a zeszłej zimy nie i koniec, fuj, nie bedzie. ani w zupie ani nijak. potem się dowiedziałam, ze rok temu zmieniaki chorowały z racji pogody i te, co były w handlu, były strzasznie pryskane. teraz kupujemy eko albo jemy własne z działki - i te warzywa on wcina bez problemu. w tym roku ziemnaki mamy od znajomych, wsuwa je az mu sie uszy trzesa. dzieki czasem wyczują to, co syfiaste i nie ruszą. może warto kupić gdzie indziej niż do tej pory warzywa?

[moncylek]

[mama.dama]

podejmuję ten temat bo u nas właśnie jest na czasie. moje dzieciaki też nie chciały nic jeść- o warzywach nawet nie wspomnę- ale kiedy przyjrzałam się ich diecie wlosy stanęły mi dęba. sam cukier, od porannej zupy mlecznej, naleśników z dżemem na obiad, przez czekoladkę na podwieczorek po słodką kaszkę na kolacje. i jak tu mieć ochotę na warzywa? powiedziałam sobie dość cukier znika. zrobiłam to dość drastycznie choć całkowicie nie udało mi się cukru wyeliminować- słodzimy herbatę placuszki- ale staram się żeby jedli go jak najmniej. no i po tygodniu okazało się że Maciuś wsunął całą górę sałatki nie bacząc nawet na cebulę. z dnia na dzień jest coraz lepiej dzieciaki próbują nowych rzeczy a ja cieszę się że zdołałam się przebudzić

[kamma]

mama.dama, gratuluję i życzę wytrwania