wegedzieciak.pl

[go.]

Wiem, wiem, pewnie znów panikuję, i to okresowe, i przejdzie, i chciałabym, żebyście tak właśnie napisały
S. ostatnio boi się wszytskiego. Mucha przeleci, włazi mi między nogi. Ktoś zadzwoni do drzwi, niczym wiewiórka próbuje na mnie wleźć. Zobaczy w tej cholernej tv babcię z wonga.com to trzęsie porami jak trzęsienie ziemi. Czy to naturalne? Czy to z jakiegoś niedowartościowania czy to rzeczywiście jakiś głębszy problem? Nie chce, żeby go jakoś zakompleksiło, sfobiło (neologizm by g. ) czy coś. Minęło niejedzenie samo to mine i to, co? Czy nie?

[MartaJS]

Mam nadzieję U mnie też straszne stwory na każdym kroku. Ta książeczka nie, tamta też nie, bo są straszne. Ta bajka nie, bo tam jest skunks, a on jest straszny. Straszne stwory mieszkają za szafą, pod kufrem i za szopą. A jeszcze niedawno sam domagał się czytania bajek z potworami. To chyba taki wiek lęków. Dziecko wspieram, stwory wspólnie odganiamy mopem.

[koko]

gosia z badylem, z tego co wiem, to normalny etap rozwoju dziecka. Kiedy zaczyna sobie zdawać sprawę z zagrożeń, poszerza się wyobraźnia, itd. U nas niestety jest przeciwnie, ten troglodyta ma zero wyobraźni (albo źle ukierunkowaną ) i nie boi się niczego, poza suszarką do włosów.
S. po prostu pewnie dużo myśli i stąd strachy.

[MartaJS]

Niektóre strachy są wygodne, np. boi się jadących aut, co mnie raduje niezmiernie

[Humbak]

[ana138]

Gosia , u nas też strachy. Ukochany kiedys strażak Sam jest teraz najwiekszym wrogiem powodującym płacz i ucieczkę. Samoloty, które keidyś ogladalismy, machalismy do pana pilota - teraz - strrraszne cholera, jakos jadących aut się nie chce bać
much i innych takich, jeszcze do niedawna owszem, ale faktycznie pomogło rozmawianie o nich (a gdzie mieszka pszczoła, pajak, co jedza itp), ogladanie książeczek.

[KasiaQ]

Ala nowych strachów nie ma, za to stare za nic nie chcą odejść ani czarami, ani "zaklinaniem" no niczym nie da się ich przegonić
I tak wciąż się męczymy z myciem głowy i kontaktem z obcymi (a już w ogóle lekarzem ), tzn. o ile pogadać nie ma problemu, tak dotknąć się ojjjjj - awykonalne

[go.]

Dzięki babeczki za pocieszające odpowiedzi! W takim razie przestaję uprawiać czarnowidztwo, chociaż pod tym względem

No racja, mój polubił Koziołka Matołka, ale w odcinku, kiedy Kozioł jest w Afryce, zwierzaki grają w piłkę- jajkiem, Kozioł stoi na bramce i jajko ląduje na jego twarzy rozpryskując się S. twierdzi, że z jajka wychodzi "Starszne błoto" i chowa się pod stół
koko, widziałaś ostatnio, S. się bał nawet jak Jerz na niego warczał
Także czekam aż takie nieuzasadnione strachy przejdą, będziemy też odganiać je mopem
A takie konstruktywne jak o tych autach to nie pogardzę
Dzięki jeszcze raz za uspokojenie!

[koko]

[moony]

U nas jest strach przed mrówką, ogólnie przed robakami. Narysowane, w bajce, na żywo. Kiedyś B. był ich fascynatem, więc podejrzewam, że strach przejdzie sam.

[majaja]

[MartaJS]

Właśnie od dziś Stach się boi mydła

[Kat...]

O rety to D jest normalna, to Z nie był nie bojąc się niczego

[koko]

[majaja]

[Kat...]

Jak strach wygląda? Pewnie u starszych dzieci inaczej, Danka ma teraz prawie 16 miesięcy i od ponad dziesięciu boi się prawie wszystkiego. Od razu reaguje płaczem, który zaczyna się takim krzykiem przerażenia, wczepia się we mnie, wbija mi głowę w klatę i się pilnuje żeby się nie rozglądać. Trudno ją uspokoić. Wiele razu w ciągu dnia przybiega do mnie i wczepia mi się w nogę, wymusza wzięcie na ręce bo np brat idzie w jej stronę z nie taką miną. Swojej babci, którą często ostatnio widuje jest już w stanie coś podać, daje się pocałować, rzadko wziąć na ręce ale do rozłożonych rąk nawet w zabawie raczej nie podejdzie bliżej niż na pół metra- metr. Widujemy się często, mieszkamy 2 bloki od siebie Kątem oka zobaczy małego psa, kota, wiewiórkę albo raczkujące dziecko i też. Jej się to wzięło znikąd i mam nadzieję, że przejdzie jak piszecie.

[biechna]

gosia z badylem, minie, bądź spokojna, żadnych terapii szokowych- wdrapuje się na Ciebie, to go weź na ręce i wg mnie najlepiej wtedy nie robić wielkiego halo, wykładów, wyjaśniania czy "no coś ty, nie ma się czego bać!" itp; ja co najwyżej - nie wtedy, kiedy się bał, ale w neutralnych sytuacjach- pokazywałam, że ja się danej rzeczy nie boję (np. na filmie kucykach opowiadałam, jak jeździłam na takim i jaki był przyjazny); poczekajcie po prostu.

[aga40]

u mnie obsesja ma punkcie much!