wegedzieciak.pl

[alken87]

no właśnie wiedziałam że coś jest z nią nie tak

[jaskrawa]

dzięki za info dziewczyny

[Mikarin]

Dla mnie w sumie też pozycja rozjaśnia i to dużo - przynajmniej jestem o tyle spokojniejsza, że moje dobre wyniki we wszystkim są potwierdzeniem na skuteczność diety wegetariańskiej. I mam na to dowód Tylko chłop się ze mnie śmieje, że nie mogę patrzeć na nabiał i jajka, bo mnie trochę mdli. Cóż... i tak starałam się czytać tę pozycję krytycznie i się "nie dać" wpuścić w maszynkę - bo wiadomo, że nawet poruszając dobry temat można wcisnąć kit. Ale ja tam kitu nie widzę czy nie wyczuwam. Ale z kuchnią wegańską zaczęłam na ostro dopiero po tej pozycji

[serenatta]

właśnie tu na forum dowiaduję się ze tak jest z tymi analogami...

[fylwia]

Nie znam polskiego wydanie, nie wiem jak jest napisane, czy rzeczywiście ciężko się czyta. Po angielsku czytałam kilka miesięcy temu i byłam pod wielkim wrażeniem. Pewnie gdybym jeszcze wtedy nie była weganką ta książka by mnie ostatecznie przekonała, że dieta wegańska to jest to, czego chcę dla siebie i swojej rodziny. Miałam ochotę wszystkich naokoło oświecać, że weganizm jest wysoce wskazany dla zachowania zdrowia, ale sami wiecie jakie szanse powodzenia mają takie "nawiedzone" wywody . Szkoda, że wyniki badań Campbella nie są znane wszem i wobec... Cieszę się, że jest już polskie wydanie tej książki - nie wiem tylko jak sprawić, żeby osoby, których zdrowie leży mi na sercu chciały ją przeczytać .

[Pipii]

Campbella w polskim wydaniu czyta się bardzo łatwo i bardzo przyjemnie wg mnie. Na pewno nie jest to książka naukowa, z wynikami badań, wiele jest wtrąceń od samego autora, wiele przykładów z życia, co bardzo ułatwia lekturę.

[mono-no-aware]

[Mikarin]

Dzisiaj była moja siostra (dziewczyna ma cukrzycę insulinozależną typu 1) i tak zaczęłyśmy rozmawiać na temat tej książki (bo się dopytywała). Autor właśnie coś tam bąknął o tym w jakimś podrozdziale, że choroby autoimmunologiczne, do których należy właśnie taka cukrzyca jak ma J. jest wrażliwa na białko zwierzęce, które powinno się w diecie ograniczyć do 10%, nawet mniej (i unikać jak ognia mleka). Szczęka mi opadła (J. nie wiedziała o tej książce i jej nie czytała), kiedy dziewczyna opowiedziała mi, ze była u swojej diabetolog i ona TEŻ zaleciła jej ograniczenie mięsa do minimum albo przejście na umiarkowany wegetarianizm (zostają tylko ryby w niewielkiej ilości), bo to pomaga w jej przypadku utrzymać cukier na odpowiednim poziomie i ograniczyć ilość przyjmowanej insuliny... No, nie spodziewałam się, zę jakiś lekarz, w takiej dziurze jak Wałbrzych zaleci WEGETARIANIZM JAKO DIETĘ ZALECANĄ W DANYM SCHORZENIU. Szczękę do tej pory mam na podłodze

[maharetefka]

tez czytala, jest tam potwiedzenie wszystkiego, co zawsze podswiadomie czulam, doskonala robota wykonana przez Campbela, polecam goraco. jest pisana przystepnym jezykiem, szybko sie czyta. ciekawy jest rozdzial na temat blokowania wynikow badan przez lobby miesno-mleczarskie i koncerny farmaceutyczne, zwlaszcza dla "przecietnego zjadacza chleba".

[Pipii]

Mikarin tylko się cieszyć
Może pani diabetolog też Campbella czytuje? Pod biurkiem

[Mikarin]

[jaskrawa]

aż sobie kupiłam. może to przekona mojego niemęża o tym, że warto dziecka mięsem nie psuć
bo jak nie to, to już nie wiem co

[edysqa]

Dla mnie też tak książka była potwierdzeniem tego co wcześniej czytałam, myślałam itd.
Ale nie na każdego to działa. Moja koleżanka z pracy (po 50, nie wege) z którą dużo rozmawiam nt. odżywania (dzięki temu bardzo zmieniłą swoją dietę i zmniejszyłą ilość mięsa), też sobie kupiłą tą książkę. Przeczytała i na początku się przeraziła a później stwierdziła że we wszystkim trzeba mieć umiar i jeść wszystko ale w "rozsądnych" ilosciach. Jak widze książka ta jej nic nie dała, myślę że się przestraszyła że teraz powinna zmienić styl odżywiania w domu (swój i Męża) i wytłumaczyłą to sobie jak widać
Już chyba zresztą zapomniała co czytała bo widzę jak codziennie wcina ser biały, kanapki z sere żółtym, wędliną, ostatnio też ma "fazę" na serki homogenizowane. Stwierdziłam że już nie będę z niątego tematu poruszała bo wie na własnym przykładzie że jak przestałą jeść mięso i nabiał to je cholesterol spadł i się lepiej czuła a robi co innego.
Myślę więc że odbiór tej książki zalezy od człowieka, jak ktoś będzie chciał mieć "zamknięty umysł" to nie ma na niego rady
Moja Teściowa obejrzała np wykład Garego Yourofsky nt. weganizmu. Postanowiła po nim że zmienia dietę i co? Na pierwszym obiedzie u moich rodziców obajdała się golonką i oczywiście nadal je mięso.

[Figa]

jaskrawa, wyobrazam sobie jak ciezko moze byc przekonac o niejedzeniu miesa bliska osobe, ktora mieso je i lubi. ja z mezem roznimy sie zdaniem na temat chyba wszystkiego oprocz miesa, ktorego nie jemy obydwoje (od dwoch lat F jest dla mojego towarzystwa vegan). Gdybysmy sie jeszcze mieli o mieso klocic...masakra.
edysqa, twoja kolezanka przypomina mi niemal kazdego czlonka mojej rodziny blizszej i dalszej. najpierw czytaja, kopary im opadaja, postanawiaja poprawe a za dwa dni zapominaja. ciezko ludziom jest przyznac sie do tego, ze zyli wedlug nie tych co trzeba zasad cale zycie, bo pojawia sie wowczas niepewnosc, co do tego, co dotychczas zbudowali, kim sa. Okazuje sie, ze nie wiedza jak gotowac (bo do tej pory tez tak naprawde nie wiedzieli, gotowali tak jak ich mama, babcia-ziemniole i kotlet).
Na moim przykladzie, niestety, moge powiedziec, ze zmiana diety wiaze sie niejednokrotnie z utrata pewnych znajomych, poluzowaniem sie wiezow przyjazni...predzej czy pozniej znajomi zaczna dyskusje, ktora ma na celu nie tyle pozyskanie informacji co do motywow takiego a nie innego jedzenia, a raczej przekonania do ich racji.
przypomina mi to sposob, w jaki lapie sie malpy. do klatki wklada sie banana. w klatce jest otwor duzy na tyle,zeby malpka wlozyla lapke i zlapala owoc, ale juz go nie wyjmie. malpka lapie za banana, probuje go wyjac. wtedy przychodza klusownicy i spokojnie odnosza klatke z malpka wciaz sciskajaca tego nieszczesnego banana.
niektorzy ludzie tak wlasnie sciskaja swoje racje, jak banany, ktore im niemal tryskaja w twarz, ale nie puszcza, nie przyznaja sie do tego, ze ktos inny moze wiedziec lepiej.

[jaskrawa]

Figa, no właśnie. my się generalnie zgadzamy, a co do mięsa ni hu hu

czytam Cambella. wkręciłam się
mój chłop, gdy mu czytam na głos kawałek o tym, że po przejściu na weganizm raki się przestają rozwijać:
- no to jak dostanę raka, to wtedy przestanę jeść mięso

[gosia_w]

[jaskrawa]

no tak, z mlekiem, z kazeiną w przypadku szczurów, ale generalnie chodziło mu o białko zwierzęce. zresztą, nie pamiętam, czy powiedział "mięso" czy "mięso i nabiał", to zresztą nieistotne. nabijam się z podejścia - w stylu "aha, jestem zdrowy, to wszystko mi wolno, jak będę chory, to się zastanowię

[gosia_w]

jaskrawa, tak właśnie Cię zrozumiałam

[alken87]

[jaskrawa]

alken87, no właśnie, moja przyjaciółka też miała szczury i wszystkie prędzej czy później dostawały raka... a jadły chyba wszystko, oni nie są wege.
to chyba ona mi mówiła, że szczury hodowlane są po prostu często genetycznie zmodyfikowane, by mieć raka, wiele z nich wywodzi się właśnie z laboratoriów, gdzie prowadzono badania "rakowe" i potem te geny przekazują. czy jakoś. nie wiem, czy to prawda, trochę mi się to dziwne wydaje. no ale może coś w tym jest.
Campbell pisze tam chyba tylko o jednym rodzaju raka w przypadku tych szczurów karmionych karmą z kazeiną... poza tym, rzeczywiście, czasem inne czynniki są tak silne, że nawet dieta nie pomoże. no ale warto chyba zminimalizować ryzyko...

[alken87]

[jaskrawa]

alken87, racja, gdyby z ludźmi było jak z tymi szczurami z eksperymentu, to żaden weganin nie chorowałby na raka. a przecież tak nie jest. tzn. osobiście żadnego chorującego nie znam, ale nie oszukujmy się - osobiście znam bardzo niewielu wegan (na palcach jednej ręki można by ich policzyć...).
jednak dietetyczka, u której kiedyś byłam, chwaliła się, że jej mąż, który przeszedł na dietę wegańską, wyleczył się z nowotworu. i to ze stanu, w którym lekarze zalecali mu już jedynie leczenie paliatywne
myślę, że kazeina po prostu jest z czynników zwiększających ryzyko nowotworów. u szczurów z eksperymentu (właśnie przez to o czym piszesz - warunki laboratoryjne, które ograniczają ilość czynników do skończonej liczby - i wszystkie te czynniki są znane badającemu) poza podaniem kancerogennej substancji i karmieniem kazeiną (i być może uwarunkowaniem genetycznym, tego nie pamiętam), nie było zapewne innych czynników sprzyjających rakowi, zatem jeśli wykluczono kazeinę, nowotwór mógł przestać się rozwijać u wszystkich z tej grupy, bo jeden czynnik (ta substancja.. nie pamiętam jej nazwy, a nie chce mi się teraz w książce szukać) widocznie nie wystarczył raczkowi. a w naturze tych "przyjaciół raka" może być więcej - wdychanie zanieczyszczonego powietrza, mieszanka genów, szkodliwe substancje w pożywieniu (w roślinach też przecież są), papieroski, alkohol, działanie promieni słonecznych, przewlekłe stany zapalne, etc., etc...

[Mikarin]

[Pipii]

[mono-no-aware]