wegedzieciak.pl

biechna · **Pomogła:** 65 razy Dołączyła: 09 Cze 2007 Posty: 4587

dżo, cieszę się, że pomogłam, ciekawa jestem, ku czemu się skłaniasz.

Jeśli to Ty byłabyś niemal cały czas z Tymonem, to jest tu jeszcze jedna, wydaje mi się, że nie mniej ważna kwestia: czego Ty byś teraz chciała? Dla siebie, nie dla dziecka. Czy chcesz wracać do pracy, czy mieć trochę czasu w ciągu dnia tylko dla siebie, czy być z synkiem w domu? Co wydaje Ci się dla samej siebie najlepszą na teraz opcją?
Poza tym: czy masz możliwość wybrania dla Tymka takiej placówki, w której opieka będzie Ci odpowiadała?

Nie chodzi mi o wynurzenia publiczne ani "odpowiadanie nam" tutaj na forum, tylko o przegadanie tych paru spraw samej ze sobą ;-)

Jak głębiej się nad sobą i w ogóle nad tym wszystkim zastanowiłam, łatwiej było mi też poustawiać sobie jakoś hierarchię tego, co wg mnie jest ważne i dobre, przy uwzględnieniu potrzeb każdego członka rodziny osobno i jeszcze nas wszystkich razem wziętych. To też jakoś tam pomaga w podejmowaniu decyzji.
U nas dochodzi jeszcze dość istotna akurat we wrześniu "kwestia noworodka".

Kurczę, że też nie pogadałyśmy więcej w P., szkoda.

dżo · Wysłany: 2012-06-19, 22:29

george, zostawiam kwestię otwartą czyli jeśli Tymon będzie chciał spróbować chodzić do przedszkola (dużo o tym rozmawiamy) to jak najbardziej mu to umożliwię, a jeśli nie to chwilowo zostaniemy jeszcze razem w domu aby po jakimś tam czasie podjąć kolejną próbę,

panuje powszechne przekonanie, że dziecko MUSI chodzić do przedszkola, dla jego dobra, bo to takie rozwijające, sama do niedawna tak myślałam i nigdy wcześniej nie brałam pod uwagę innego rozwiązania, dopiero niedawno przyszło mi na myśl, że to jakaś bzdura, dlaczego ma musieć? bo takie są standardy społeczne?
rozumiem, gdy istnieje siłą wyższa i mama wraca do pracy, ale pogląd, że to dla "dobra" dziecka jest mi już całkiem obcy :-)

, uff (choć presja otoczenia robi swoje),

biechna · **Pomogła:** 65 razy Dołączyła: 09 Cze 2007 Posty: 4587

Capricorn · Wysłany: 2012-06-19, 22:47

dżo, ja jestem głęboko przekonana, że są takie dzieci, którym przedszkole absolutnie w niczym nie pomoże, w żaden sposób nie ubogaci.

Pierworodny mój był jako dziecko niezwykle dociekliwy, miał mocno analityczny umysł, zadawał mnóstwo "dorosłych" pytań, no w ogóle nie był za bardzo "dziecinny", nawet tryb dnia miał mocno niedziecięcy. Poszedł do przedszkola jako pięciolatek - i od tego momentu mogłam obserwować jak powoli zanika w nim ciekawość, kreatywność, chęć zgłębiania różnych zagadnień. To nie była jakaś traumatyczna placówka - wręcz przeciwnie, ogólnie była bardzo fajna, i mój syn chyba generalnie ma dość pozytywne wspomnienia z tamtego okresu, ale zdecydowanie przygasł, i juz takiej autentycznej radości odkrywania po tym okresie wielce nie eksponował.

excelencja · Wysłany: 2012-06-20, 07:55

devil_doll · Wysłany: 2012-06-20, 09:27

Cytat:

Choć jakieś mądre się wypowiadały i mówiły, że angielski na takich małych dzieciakach rzeczywiście nie robi wrażenia, tj. uczą się go odtwórczo, w przyszłości i tak nie czając znaczeń.

wg min Noam Chomsky najlepiej uczyc sie jezyka zanim zacznie sie okres lateralizacji, dziecko chwyta melodie jezyka a to jest najwazniejsze nie slowka.
Tak samo prawi S.Krashen
o gemi juz napisala

mam 2 jezyczne dziecko i widze po nim jak latwo przychodza mu rzeczy , w ogole dzieci szybciej sie ucza.

bronka · Wysłany: 2012-06-20, 12:58

dżo · Wysłany: 2012-06-20, 18:46

bronka, w swoim otoczeniu spotkałam się z sytuacjami, gdy mamy były w domu z kolejnymi dziećmi a starsze posyłały do przedszkola dla ich dobra choć te wcale nie miały na to ochoty. I o takich pisałam, mało precyzyjnie to fakt.
Usłyszałam też, że dziecko w tym wieku (3 lata) powinno przebywać z grupie czyli w przedszkolu aby lepiej się rozwijać. Takie uogólnienia po prostu, które tworzą schematy myślowe i standardy społeczne.

Wątek, który założyłam jest potrzebny MI, osobie, która ma ten luksus, że może nie pracować i ma dylematy na ile dziecku potrzebne jest do rozwoju przebywanie w obcym miejscu z obcymi sobie ludźmi.

mono-no-aware · Wysłany: 2012-06-20, 20:30

Dżo ja potwierdzam to co wyżej, czyli dostarczenie kontaktów towarzyskich, ale też takich, przy których Ty nie będziesz obecna. Przedszkole to jedno z pierwszych miejsc, gdzie dziecko "w końcu" nie jest "pod kontrolą" rodzica i w pewnym sensie może decydować o sobie samym. I też mi się wydaje, że kształtuje się taka umiejętność obcowania z ludźmi, których np. nie do końca akceptujemy, lubimy itp. Tak jak w życiu.

Myślę, że wiele osób ma nieprzyjemnie wspomnienia z przedszkola, ja chodziłam do trzech i też o niektórych nie mogę powiedzieć niczego dobrego. Ale tego w żadnym wypadku nie można przekładać na obecny stan, bo wiele w tej materii się zmieniło. Warto wybrać fajną placówkę i spróbować. Mimo wszystko.

Pytanie z innej beczki, jak Ty się poczujesz, gdy Tymek pójdzie do przedszkola?

majaja · Wysłany: 2012-06-20, 23:01

devil_doll · Wysłany: 2012-06-21, 07:00

mi chodzi o to maju, ze dziecko szybko lapia melodie jezyka, nie slowka.nawet jak nie bedaod razu powtarzac po n-lu. do okresu lateralizacji masz szanse nabyc dobry akcent i melodyke jezyka. oczywiscie duzo zalezy od n-lai jakie te zajecia sa w przedszkolu.
jesli chodzi o przedszkole u nas podobnie jak u Mai poszedl do przodu z motoryka mala np spiewa duzo piosenek , wierszykow etc.

biechna · **Pomogła:** 65 razy Dołączyła: 09 Cze 2007 Posty: 4587

dżo prosiła, podkreślenie moje ;-)

renka · Wysłany: 2012-06-21, 08:57

devil_doll · Wysłany: 2012-06-21, 09:04

Cytat:

dla nas, to właśnie mogłoby być niezłe gimnastykowanie się o częsty kontakt z dziećmi.

czasami ta gimnastyka nie wychodzi, bo np dzieci malo a playgroupy sa 2 i chodza tam maluchy :-|

place zabaw puste a w miescie glownie emeryci i studenci :->

dlatego moje dziecko poszlo do przedszkola jak mialo 3 lata i bylo zachwycone , ze ma na co dzien dzieci (4 godz 4 dni w tyg). minusem bylo dla mnie dowozenie jedzenia i dowozenie do przedszkola ponad godz w 1 strone (chcialam montessori).
kazda syt ma zalety, jesli mozna zorganizowac grupe dzieci (jakies spotkania etc) czemu nie.
w koncu mamy podazac za dzieckiem.

biechna · **Pomogła:** 65 razy Dołączyła: 09 Cze 2007 Posty: 4587

Dziewczyny drogie, ja tu jakąś rolę strażniczki wątku chyba przyjęłam ;-)

ale chodzi o to, że o plusach przedszkola publikacji jest dużo i są łatwo dostępne, więc spodobało mi się to, że dżo, zakładając wątek jej potrzebny zaznaczyła, że:

biechna · **Pomogła:** 65 razy Dołączyła: 09 Cze 2007 Posty: 4587

devil_doll, dlatego np. moją uwagę przykuły rodziny stosujące ED, wśród nich można poszukać "znajomych dla dziecka" i spotykać się dość często. Pomijam już taki plus, że nie trzeba by się tam tłumaczyć ze swojego wyboru, co byłoby ulgą ;-)

A co do grup zabawowych, to np. w "naszej" są dzieciaki od 0 do 6 lat (bo trafiają tam często rodzice, którzy właśnie nie są zainteresowani przedszkolem dla dziecka, a chcą regularnych spotkań czy zabaw w stałym gronie).

majaja · Wysłany: 2012-06-21, 11:17

biechna · **Pomogła:** 65 razy Dołączyła: 09 Cze 2007 Posty: 4587

gemi · Wysłany: 2012-06-21, 13:33

biechna · **Pomogła:** 65 razy Dołączyła: 09 Cze 2007 Posty: 4587

gemi, mi chodziło wyłącznie o wady postawy czy jakieś już nie do końca drobne "zaburzenia" neurologiczne, których, przyznam szczerze, u w/w dzieci nie widziałam, a potem okazywało się, że np. jeszcze trochę i dziecko miałoby jakieś buty przepisane, zamiast kilku zabaw stopkami, itp. Tak w skrócie. Dla rodzica mojego pokroju, tzn. "eeee, spoko, nie ma się co zamartwiać, szukać zaburzeń, każde dziecko ma swoje tempo rozwoju" fajne jest, gdy czasem na dziecko ktoś rzuci specjalistycznym okiem. A jeśli nie wpadnę w odgórnie zorganizowany system opieki, to zważywszy na w/w postawę ;-)

mogę działać nie w porę. Tak jak już olałam bliznę, uznając, że "eeeee, dziecko się szybko samo zregeneruje" i teraz jest trochę za późno, by zadziałać skutecznie. Oczywiście wszystkiego, co wyżej, nie pisałam w kontekście blizny :->

tylko poważniejszych wad, które właśnie taka ja mogę przegapić, mimo uważności i troski.
No i jeszcze, znając komunikację wirtualną, warto bym dodała, że nie, nie posłałabym dziecka do przedszkola PO TO, żeby je tam ktoś sprawdzał, badał, porównywał i leczył ;-)

To była taka myśl na boku. O czymś, czego konkretnie mi może zabraknąć, jeśli wybiorę opcję bez przedszkola. I co oczywiście mogę załatwić poza przedszkolem ]:->

gemi · Wysłany: 2012-06-21, 14:18

george, no to mamy podobne podejście. I jak już ładnie napisałaś - są tego plusy i minusy.
Na szczęście na naszej drodze spotykałam dobrych specjalistów i pedagogów, czy to w klubie malucha, czy w przychodniach. Tylko nieliczne jednostki próbowały napędzić mi niepotrzebnego, moim zdaniem, stracha ;-)

Dlatego jestem jak najbardziej za. Szczególnie, że dobry specjalista na początek zaleci właśnie zabawę stópkami i bieganie boso po trawniku i kamieniach (np. "nasz" ortopeda), zamiast od razu medycznie ingerować w rozwój. Ale to już temat na odrębny wątek.

i jak już wspomniałaś, choroby kolegów i koleżanek nie raz psują plany wspólnego podboju placu zabaw, czy kawy. I jest to słaba strona opcji siedzenia w domu. W przedszkolu, mimo sezonów chorobowych, zawsze się znajdzie choć garstka dzieci.

excelencja · Wysłany: 2012-06-21, 17:34

Ooooo co do wykrywania zaburzeń, to niestety ja widzę coś zupełnie odwrotnego.
Rodzice nie chcą widzieć, że ich dziecko jest nie halo.
Udają, że wszystko jest ok, nie ma diagnozy - nie ma choroby.
Wczoraj byłam na spotkaniu z rodzicami w jednym z moich przedszkoli.
Jest tam chłopiec - dam sobie palec uciąć, że autystyk i to ostry.
I akurat jego ojciec opowiadał o swoim synu, zaczął od tego, że zostawiał dzieciaka na cale dnie w przedszkolu jak ten miał 2 lata, a dzieciak tego nawet nie zauważał za bardzo.
Potem opowiadał, że kompletnie nie kuma żartów, że nie próbuje nigdy niczego nowego, że powtarza i bla bla bla.
A ja siedziałam i miałam ochotę tym facetem potrząsnąć 'ej koleś, właśnie przytoczyłeś definicję dziecka autystycznego, czy nie kumasz, że z nim jest coś nie tak?'

Ale tylko zagryzłam zęby, nie jest tam od tego... Załamka, dzieciak od 2 lat mógł być jakoś sensownie prowadzony...

To trzeci przypadek, a w zasadzie czwarty w tym roku, gdzie rodzice nie widzą problemu, problemu który aż w oczy kole.
Do tego wszystkie 4 przypadki to temat autyzmu...
Cholera no patrzę patrzę i nie mogę nie wiązać autyzmu z mmr...

dżo · Wysłany: 2012-06-21, 19:31

george, dziękuję za Twoje zaangażowanie w wątek :-)

.

Dla jasności: nie demonizuję przedszkola, szukam rozwiązania najlepszego dla Tymona.
Założyłam wątek min po to aby zorientować się na co szczególnie zwrócić uwagę w wersji bez przedszkolnego dzieciństwa oraz co takiego dziecko może "stracić" nie uczęszczając do placówki oświatowej.

Agnieszka · Wysłany: 2012-06-21, 21:51

Sądzę, że każda taka decyzja jest bardzo indywidualna i trudno mówic czy jest wariant idealny, jedynie słuszny a za i przeciw każdy z nas znajdzie.

Znam dziecko, które poszło dopiero do I klasy, ma młodsze rodzeństwo, mama bardzo zaangażowana i pojawił się problem bo zasób wiedzy wykraczał poza rówieśników, to zaś przez dzieciaki było uznawane za przysłowiowe "kujoństwo", bycie przemądrzałym więc odsuwali się a z biegiem czasu pojawiły się problemy w zakresie relacji klasowych i brak akceptacji. W efekcie rośnie osoba najlepiej dogadująca się ze starszymi, dorosłymi, mimo wieku nastoletniego cały czas tylko z rodzicami/rodziną (zajęcia dodatkowe ok ale wyjazd czy uczestnictwo w grupie klasowej stanowi problem - największy z wycieczkami klasowymi i zielonymi szkołami, bo np. brak chętnych do dzielenia miejsca w podróży, w pokoju, zaproszeń urodzinowych....).
Dżo: znów mi wyszło o relacjach społecznych. Z pewnością znam zbyt mało takich rodzin o praktykujących ed na dalszym etapie nie wspomnę, doświadczenia tylko osobiste, z mojego podwórka albo z obserwacji znajomych.

dżo · Wysłany: 2012-06-21, 22:28