wegedzieciak.pl

[kamma]

Aha, a ja dziś jestem spokojna. Tak bardzo, bardzo spokojna. I napawam się tym spokojem i wiem, że on nie jest chwilowy, bo co się miało dobrego stać, to się stało i dzieje nadal. Żyję dniem dzisiejszym i jest mi w nim dobrze, mimo tony jabłek, czekających na zmiłowanie na werandzie

[frjals]

[Izzi]

Cytat:

ja w zasadzie żyję marzeniami

lepiej żyć marzeniami niż problemami ..chyba..

[Tobayashi]

TEż dziś marząca. Dzisiaj chyba jakaś faza na marzenia jest, bo ja też doszłam do wniosku, że przynajmniej w pewnej kwestii nie dostanę, czego chcę, więc uruchomiłam marzenia, ale nie takie, po których się usycha z tęsknoty za tym jeszcze bardziej, tylko takie na zasadzie wizualizacji - że to mam. To wciąż tylko marzenia, ale kto wie... może się spełnią

[neina]

Ja codziennie w drodze do i z pracy marze. Zatapiam sie w tym swiecie. I jak zapominam, ze to nie jest naprawde, to jest mi calkiem milo.

[Tobayashi]

Lepiej jednak nie odlatywać w marzeniach, a traktować je jak wizualizacje z nadzieją na realizację W końcu życie jest jakie jest i jest tu i teraz Dzisiaj jestem kaszląca i ssąca olej.

[daria]

dziś senna...A. wstawał o 6 rano i też się obudziłam
a w dodatku boję się bo dziś mnie czeka dentysta o 18.00

[kofi]

Dzisiaj jestem rozwalona wewnętrznie jakoś. Czasem mi się wydaje, że całkiem nieźle potrafimy się dogadać z R., a następnego dnia, że jesteśmy całkiem obcymi sobie ludźmi. I nie mogę ustalić, czy to hormony moje, jego, czy tak to po prostu bywa

[Malati]

a ja ostatnio leniwa

[malva]

a ja umordowana zyciem dzis jestem

[elenka]

[DagaM]

[magcha]

[DagaM]

magcha, myslę, że po prostu nie mamy chwili wytchnienia od naszych "pociech". Teraz z premedytacja napiszę, że mój mąż za mało zajmuje się Niną, czego dowodem jestfakt, że ona nie chce byc u niego na rękach, nawet w nocy, tylko ja jestem w stanie uspokić ją.
Osobiście czuję się zterroryzowana przez własne dziecko i mam ochotę ukarać Ją instytucją typu żłobek Moi rodzice nazywają Ninę moją kula u nogi

[magcha]

Chyba tak jest Daga. U nas też tylko ja moge uspokoic Mieszka kiedy płacze/marudzi. R. to skwapliwie wykorzystuje a ja chyba dałam się w to "wrobić". Tak samo jest z jedzeniem - ostatnio R. stwierdził, że Mieszko chętniej je kiedy ja go karmię (ja nie zauważam większej różnicy) i nie chce go karmić chyba faktycznie potrzebuje wiecej czasu dla siebie - każde samotne wyjscie do sklepu celebruje jak świeto Poza tym jestem wściekła bo chodzimy z Mieszkiem na basen i ja (o święta naiwności ) myslałam, że R. będzie uczestniczył w zajęciach z małym a ja sobie popływam w duzym basenie a tu... gucio...Od miesiąca namawiam go by wszedł zrobić nam zdjęcie!!! Chyba poproszę innego rodzica o fotkę, moze to go ruszy
Nigdy jeszcze sie tak nie rozpisywałam ale chyba we mnie wszystko zbiera.... Troszkę mi lepiej jak to napisałam...ufff...

[DagaM]

[magcha]

[Marcela]

[kamma]

[DagaM]

Marcela, o rrrany! Twoja córka toż to Ninusia bis, oj to ja się biorę za siebie i za nią!
Znam te wszystkie numery. A juz najgorsza jest ta rzucawka, histeria, wicie się i gardłowy płacz - a to aktorka jedna Terrorki małe....
Czy na forum jest jakas superniania

Ja osobiście jestem zdania, że trzeba zacząć ignorować takie zachowania.

[Tobayashi]

Off topikowo powiem, że ja nie jestem przekonana co do ignorowania WIem, ze każde dziecię jest innne, ale ja karmiłam w nocy mojego krasnala tak długo jak chciał - z tym, że był karmiony sztucznie. Przestał sam z siebie ok 1,5 roku. NIgdy nie próbowałam go "odstawić" od butelki. Wyszłam z założenia, że jak chce, to niech je, widocznie ma potrzebę. Nie wyrósł z niego żaden terrorysta (normalne bunty dwulatka), mozna się dogadać, i to z każdym dniem coraz lepiej

[huanita]

Cytat:

Dzisiaj jestem rozwalona wewnętrznie jakoś. Czasem mi się wydaje, że całkiem nieźle potrafimy się dogadać z R., a następnego dnia, że jesteśmy całkiem obcymi sobie ludźmi. I nie mogę ustalić, czy to hormony moje, jego, czy tak to po prostu bywa _________________

Tak właśnie dzisiaj myśle....
I sam a nie wiem co robić

[DagaM]

[Tobayashi]

No dokładnie jestem za przeniesieniem, bo to OT, a właśnie warto o wspomnianej przez DageM potrzebie porozmawiać. W skrócie powiem, że dopiero, teraz keidy mały ma ponad 2 lata dostrzegłam w jego zachowaniu ewidentne wymuszanie i rozpoznaję rodzaj ryku, który wtedy stosuje, przy czym ten ryk, jeśli nie zaspokojony, wygasa dość szybko. Natomiast ryk, który oznacza potrzebę, nie wygasa przy próbie ignorowania. Do tej pory traktowałam właściwie każdy płacz jako objaw realnej potrzeby i zaspakajałam ją. I jest OK ! Ale mam doświadczenie tylko ze swoim krasnalem, nie wiem jak jest z innymi dziećmi - każda mama musi postanowić sama, ufając swojej intuicji.

[Malinetshka]