wegedzieciak.pl

[topcia]

No to widzę, ze wątek podsumowany.
Na większość pytań, które zadałyście udzieliłam odpowiedzi jwyzej, więc nie będę się odnosic do nich po raz kolejny.

CIekawą sytuację zaobserwowałam u WIsi wczoraj. Tak jak intuicja mi podpowiadała: wygląda na to, że najbardziej przeżyła motyw rozstania misia z mamą i jego tęsknoty za nią, co babcia bardzo akcentowała (wręcz przesadnie ) czytając książkę. Otóż wczoraj WIsia przyniosła mi ją po raz kolejny (wcześniej oglądała ją raz na jakiś po feralnej lekturze) i poprosiła o opowiadanie. W czasie, kiedy to robiłam uparcie wracała do motywu, gdzie miś tęskni za mamą, powtarzając słowo naduzywane przez babcię "mamo, mamo!!" w formie zawodzenia i takoż przez nią (babcię) wymawiane. Zaczęła płakać. Za każdym razem, kiedy chciałam już przejść do części dalszej, weselszej wracała do tego motywu. NIe trwało to długo. Ja też juz tak się nie angażowałam emocjonalnie, zeby Jej pomóc. POtem zajęła się czymś innym. Uffff..... Kurcze, sądziłam, ze wtedy przeżyła to wystarczająco a Ona nosiła w sobie te emocje do tej pory. Teraz dopiero je przepracowała, przeżyła od nowa, oswoiła się. Szok. Szkoda, że często nie widać po dzieciach co noszą w swoich serduszkach.