wegedzieciak.pl

[Ewa]

SKĄD SIĘ BIORĄ DZIECI?

Czasem, kiedy nie śpię, wieczorową porą,
Myślę sobie o tym, skąd się dzieci biorą.
Trudno żebym o tym cokolwiek wiedziała,
Kiedy wszyscy mówią, że jestem za mała!

Zapytasz rodziców, to po krótkiej chwili,
Robią dziwne miny, jakby się wstydzili.
Nie wiem, czego o tym nie chcą mi powiedzieć,
Ja jestem ciekawska, więc chciałabym wiedzieć!

To jest dziwna sprawa, bo nie wiem dlaczego,
Każdy dookoła mówi coś innego:

Jest na przykład pani, co mi w koło klepie,
Że je za pieniądze można kupić w sklepie.
Przecież w różnych sklepach już z mamą bywałam,
Jednak sklepu z dziećmi nigdy nie widziałam!

Może nie mam racji - niech mnie ktoś oświeci,
Czy są takie sklepy, gdzie sprzedają dzieci?

Inni mówią o tym, że bociany białe,
W swych czerwonych dziobach noszą dzieci małe.
I od poniedziałku, do samego piątku,
Przynoszą je ludziom w mały zawiniątku.

A ponoć bociany w Afryce zimują,
I do nas na wiosnę stamtąd przylatują.
Więc to wyjaśnienie też jest raczej marne:
Przecież w Polsce dzieci wcale nie są czarne!

Ktoś inny powiedział - być może w przedszkolu,
Że dzieciaki znajdziesz na kapusty polu.
Lecz ja wam się przyznam - całkiem zresztą szczerze:
Że ja w tę kapustę zupełnie nie wierzę!

Ta sprawa z kapustą wygląda żałośnie,
Bo w Afryce czarnej kapusta nie rośnie!
Więc z braku kapusty rodzi się pytanie:
Skąd swe małe dzieci biorą Afrykanie?

Choć wersja z kapustą pewnie jest zmyślona,
Jednak w Polsce sensu nie jest pozbawiona.
Mogłaby tłumaczyć w domysłów chaosie...
Czemu się Polacy kochają w bigosie!

Wersji jest więc kilka, czas do przodu leci,
A ja dalej nie wiem skąd się biorą dzieci!
W końcu moja mama dziś mi wyjaśniła:
Że mnie w swoim brzuchu długi czas nosiła.

W to chyba uwierzę, mama mnie nie kłamie,
Już widziałam z brzuchem na ulicach panie.
Lecz ja znowu brzęczę jak mucha przy uchu:
Skąd ja w twoim mamo znalazłam się brzuchu?

Mama nie chce mówić - mała to pociecha,
I dlaczego tata dziwnie się uśmiecha?
Może ktoś mi powie (oddam lalkę za to),
Co z mym urodzeniem miał wspólnego tato..?

I znów wszyscy milczą jakby byli w zmowie.
Skąd się biorą dzieci?! Kto mi w końcu powie?!


I drugi wierszyk:

To odwieczne jest pytanie,
które trapi dzieci.
Skąd się wziąłem? Co się stało,
że jestem na świecie?
Małe dzieci dziwne rzeczy
nam opowiadają:
że jest taki sklep na świecie,
gdzie dzieci sprzedają.
Małą Kasię bocian przyniósł,
gdy była golaskiem.
Tata z mamą ją znaleźli
na łące pod laskiem.
Wszystko to są dziwne bajki,
opowiastki takie.
Dzieci rodzą się zwyczajnie,
nie rosną pod krzakiem.
Wszystko, co na świecie żyje,
łączy się parami:
On i ona, tata z mamą
zwą się — rodzicami.
Tata z mamą się kochali,
słuchaj, to nie bajka:
w brzuszku mamy się zacząłeś
jak kurczaczek z jajka.
I tu ważne jest pytanie,
zagadka niemała:
czy urodzi się chłopaczek,
czy dziewczynka mała?
Mama ziarnko twego życia
pod sercem nosiła,
a ty żyłeś w brzuszku mamy
zwinięty jak ślimak.
Tata cieszył się i starał
pomóc i dogodzić,
żeby mama wszystko miała,
kiedy się urodzisz.
Tak miesięcy przeszło dziewięć,
a ty rosłeś przecież,
aż zrobiło ci się ciasno,
chciałeś być na świecie.

Mama czuła jak się ruszasz
— niecierpliwy byłeś.
Poszła mama do szpitala,
tam się urodziłeś.
Byłeś taki śmieszny, mały
jak lalka — nagusek.
Na pamiątkę życia w mamie
jeszcze masz pępuszek.
Potem mama cię tuliła,
do snu kołysała,
mleczkiem z piersi wykarmiła,
piosenki śpiewała.
Teraz jesteś dzieckiem mądrym
— tak należy sądzić.
Czego nie wiesz — mamy pytaj.

KTO PYTA NIE BŁĄDZI!
Jan Świąć

SKĄD SIĘ BIORĄ DZIECI?

Czasem, kiedy nie śpię, wieczorową porą,
Myślę sobie o tym, skąd się dzieci biorą.
Trudno żebym o tym cokolwiek wiedziała,
Kiedy wszyscy mówią, że jestem za mała!

Zapytasz rodziców, to po krótkiej chwili,
Robią dziwne miny, jakby się wstydzili.
Nie wiem, czego o tym nie chcą mi powiedzieć,
Ja jestem ciekawska, więc chciałabym wiedzieć!

To jest dziwna sprawa, bo nie wiem dlaczego,
Każdy dookoła mówi coś innego:

Jest na przykład pani, co mi w koło klepie,
Że je za pieniądze można kupić w sklepie.
Przecież w różnych sklepach już z mamą bywałam,
Jednak sklepu z dziećmi nigdy nie widziałam!

Może nie mam racji - niech mnie ktoś oświeci,
Czy są takie sklepy, gdzie sprzedają dzieci?

Inni mówią o tym, że bociany białe,
W swych czerwonych dziobach noszą dzieci małe.
I od poniedziałku, do samego piątku,
Przynoszą je ludziom w mały zawiniątku.

A ponoć bociany w Afryce zimują,
I do nas na wiosnę stamtąd przylatują.
Więc to wyjaśnienie też jest raczej marne:
Przecież w Polsce dzieci wcale nie są czarne!

Ktoś inny powiedział - być może w przedszkolu,
Że dzieciaki znajdziesz na kapusty polu.
Lecz ja wam się przyznam - całkiem zresztą szczerze:
Że ja w tę kapustę zupełnie nie wierzę!

Ta sprawa z kapustą wygląda żałośnie,
Bo w Afryce czarnej kapusta nie rośnie!
Więc z braku kapusty rodzi się pytanie:
Skąd swe małe dzieci biorą Afrykanie?

Choć wersja z kapustą pewnie jest zmyślona,
Jednak w Polsce sensu nie jest pozbawiona.
Mogłaby tłumaczyć w domysłów chaosie...
Czemu się Polacy kochają w bigosie!

Wersji jest więc kilka, czas do przodu leci,
A ja dalej nie wiem skąd się biorą dzieci!
W końcu moja mama dziś mi wyjaśniła:
Że mnie w swoim brzuchu długi czas nosiła.

W to chyba uwierzę, mama mnie nie kłamie,
Już widziałam z brzuchem na ulicach panie.
Lecz ja znowu brzęczę jak mucha przy uchu:
Skąd ja w twoim mamo znalazłam się brzuchu?

Mama nie chce mówić - mała to pociecha,
I dlaczego tata dziwnie się uśmiecha?
Może ktoś mi powie (oddam lalkę za to),
Co z mym urodzeniem miał wspólnego tato..?

I znów wszyscy milczą jakby byli w zmowie.
Skąd się biorą dzieci?! Kto mi w końcu powie?!


I drugi wierszyk:

To odwieczne jest pytanie,
które trapi dzieci.
Skąd się wziąłem? Co się stało,
że jestem na świecie?
Małe dzieci dziwne rzeczy
nam opowiadają:
że jest taki sklep na świecie,
gdzie dzieci sprzedają.
Małą Kasię bocian przyniósł,
gdy była golaskiem.
Tata z mamą ją znaleźli
na łące pod laskiem.
Wszystko to są dziwne bajki,
opowiastki takie.
Dzieci rodzą się zwyczajnie,
nie rosną pod krzakiem.
Wszystko, co na świecie żyje,
łączy się parami:
On i ona, tata z mamą
zwą się — rodzicami.
Tata z mamą się kochali,
słuchaj, to nie bajka:
w brzuszku mamy się zacząłeś
jak kurczaczek z jajka.
I tu ważne jest pytanie,
zagadka niemała:
czy urodzi się chłopaczek,
czy dziewczynka mała?
Mama ziarnko twego życia
pod sercem nosiła,
a ty żyłeś w brzuszku mamy
zwinięty jak ślimak.
Tata cieszył się i starał
pomóc i dogodzić,
żeby mama wszystko miała,
kiedy się urodzisz.
Tak miesięcy przeszło dziewięć,
a ty rosłeś przecież,
aż zrobiło ci się ciasno,
chciałeś być na świecie.

Mama czuła jak się ruszasz
— niecierpliwy byłeś.
Poszła mama do szpitala,
tam się urodziłeś.
Byłeś taki śmieszny, mały
jak lalka — nagusek.
Na pamiątkę życia w mamie
jeszcze masz pępuszek.
Potem mama cię tuliła,
do snu kołysała,
mleczkiem z piersi wykarmiła,
piosenki śpiewała.
Teraz jesteś dzieckiem mądrym
— tak należy sądzić.
Czego nie wiesz — mamy pytaj.

KTO PYTA NIE BŁĄDZI!
Jan Świąć

[Ewa]

I jeszcze dodatkowo
hxxp://www.funportal.pl/Skad_sie_biora_dzieci_czesc_1/261eb8a9/wchodze.html

I jeszcze dodatkowo
hxxp://www.funportal.pl/Skad_sie_biora_dzieci_czesc_1/261eb8a9/wchodze.html

[rebTewje]

[olgasza]

o, bardzo dobrze, ze te wierszyki wrocily!
przydadza sie w swoim czasie;-)

[maryczary]

[Malati]

Filmik świetny. Według mnie z tych rodzicow najlepiej sobie radziła mama która robiła rysuneczki na gazecie

[maryczary]

tak, czarna96 kranik był niezły

[pidzama]

Kurcze, film niezly - kiedys widzialam caly; ale niektorzy to chyba niezla traume musieli przezyc bo opisy wprost z rzezni: rzniecie mnie rozwalilo totalnie

[Malati]

[Amanii]

Ten pierwszy pan mi przypomina pana z Mumio

Ta pani przy pianinie straszna.... masakra... "mama drzy o życie dziecka, strasznie cierpi przed porodem"

"co ty robisz z tatusiem?" haha miszcz i "kieszonka życia"

ale ja dlugo myślałam że zawsze się rozcina brzuch żeby wyjąć dziecko (już nawet jak wiedziałam co i jak z seksem ). pewnie ktoś mi tak powiedział, chociaż rozmowy nie pamiętam.

[PiPpi]

no bo jak tu o tej dodatkowej dziurce powiedzieć, łatwiej sciemnić, że zawsze się brzuszek rozcina.......

[martka]

hxxp://uk.youtube.com/watch?v=fyFdAS0puNQ]tu część druga

[Kashmiri]

moje dziecko mi dziś przez ramię obejrzało kawałek i się nieźle uchachało (jak pani przy pianinie zaczęła straszyć nagłą śmiercią obojga ocenzurowałam i wyłączyłam). Szczególnie rozbawił ją fragment o tym, że dzieci wychodzą przez pupę i chyba na dobre zwątpiła w inteligencję dorosłych. Ale u nas temat porodów jest ostatnio ciągle na tapecie i jass ma już wyrobioną opinię. Ostanio była ze mną u położnika (bo nie miała gdzie zostać) i przysłuchiwała się dyskusji 'o wyższości porodu naturalnego nad cesarskim cięciem'

[kofi]

Oglądałam te filmy jakieś pół roku temu, ale mam wrażenie, że te teksty durnowate to były przykłady, jak ludzie uświadamiają dzieci i jak nie powinno się tego robić. Zdaje mi się, że potem jakiś seksuolog coś mówił.
Najlepsze były miny tych dzieci: zainteresowanie połączone z przerażeniem. Pani przy pianinie to w ogóle jakaś taka skrzywdzona mocno.

[Malati]

druga część bije pierwsza na głowę,zwłaszcza wypowiedzi dzieci

[puszczyk]

[Karolina]

Ale jazda

[nitka]

boszszszsz. ciemnogrod.

[fizia]

najgorsze to kapanie wody w tle, łomatko, film grozy!