wegedzieciak.pl

Capricorn · Wysłany: 2007-08-20, 18:19 **Ojczyznę kochać trzeba i szanować...**

Odebrałam dzisiaj podręczniki mojego syna (trzecia klasa szkoły podstawowej). Przez cały wrzesień w języku polskim rządzić będą tematy patriotyczne. Flagę, godło, hymn, przerobili w poprzednich latach. W tym roku zaplanowana jest np. czytanka o kilkuletnich chłopcach ginacych za ojczyznę w powstaniu warszawskim. Do tego zdjęcie pomnika małego powstańca, dzielnie trzymającego karabin większy od siebie samego. I jakoś mi to nie pasuje, wbijanie dziewięciolatkom do głowy, że czasem trzeba umrzeć za ojczyznę. Nie mówiąc już o tym, że ta informacja zostanie dzieciom podana bez żadnego kontekstu historycznego. Ot tak: dzieci strzelały, i strzelano do dzieci, ginęły - i w ten sposób stawały się bohaterami. Bardzo współczuję wszystkim ofiarom konfliktów militarno-politycznych, ale wolałabym, żeby moje dziecko miało więcej okazji do uczenia się w szkole o pięknie i różnorodności kultur krajów całego świata. W końcu nie każdy ma discovery channel.

A Wy? Jaki macie stosunek do patriotyzmu?

pao · Wysłany: 2007-08-20, 18:40

stosunek? analny

ale poważniej: nie mam nic przeciw patriotyzmowi, ale w formie dojrzałej a nie poprzez pranie mózgu. dobrze by dzieci miały świadomość tego kim są, kim byli przodkowie, w jakim żyją kraju, jak kształtowała sie historia, ale wypranie z faktów a szczególnie wszelkie przekłamania mierżą mnie niemiłosiernie. niestety "patriotyzm" z jakim najczęściej dane jest się nam spotkać daleki jest od dojrzałego...

Kashmiri · Wysłany: 2007-08-20, 18:42

w kieszeni one-way ticket, rezerwacja na jutro rano

tak w ogóle to zjawisko dzieci-żołnierzy na świecie jest dość znane, ale raczej wkraczają w to organizacje humanitarne starając się powstrzymać proceder i rehabilitować dzieciaki, co nie raz jest bardzo trudne, o ile możliwe. przy okazji pisania o problemach 'social healing' (nie wiem jak to przetłumaczyć - 'leczenie społeczności'?) naczytałam się sporo raportów o dzieciakach w ugandzie i sierra leone... oczywiście to inne społeczności i nie można sensownie porównać tych wojen, ale coś w tym jest.
nie rozumiem, jak w XXI wieku, w europejskim państwie można w ten sposób mówić o dzieciach-żołnierzach :-?

brały udział w wojnie, walczyły, ginęły, ale dla mnie wszystkie są jej ofiarami. trzeba o nich mówić i pamiętać, ale jako o czymś, co było straszne i nigdy nie powinno się powtórzyć, a nie w ten sposób, w jaki jest to zapodawane dzieciakom w szkole...

kamma · Wysłany: 2007-08-20, 18:52

Nie jestem patriotką. Bardziej czuję się Europejką niż Polką. Jak dla mnie, podział świata na państwa mógłby nie istnieć. Bo z podziałów najczęściej biorą się tylko konflikty: to NASZE, a tamto WASZE i wara wam.Albo: NASZE mogłoby być trochę większe. A WY macie coś, co NAM się podoba. Spróbujemy troszkę SOBIE wziąć.
Wiem, są różne kultury, inne dzieje i tak dalej. Ale jakoś mnie to nie rusza, nie uważam tego za ważne. Interesujące, owszem. Ale jestem przeciwna wychowywaniu dzieci w umiłowaniu jakiegoś tworu wyodrębnionego na podstawie obszaru zamieszkania (=naród). Dzieciom łatwo jest tworzyć ostre oceny: NASZE jest dobre, lepsze od WASZEGO. Pamiętam, jak w dzieciństwie nienawidziłam lekcji języka niemieckiego, bo "ci wstrętni obcy napadli na NASZĄ ojczyznę". Jestem za przekraczaniem podziałów.

pao · Wysłany: 2007-08-20, 19:03

właśnie fajne słowo: umiłowanie...

znajomość: tak, ale umiłowanie? co mamy miłować? przecież każda kultura ma wiele piekna ale i każda ma swoje grzechy na sumieniu. zatem do "umiłowania" podchodzą sceptycznie, choć przeciw znajomości nie mam nic przeciw

rosa · Wysłany: 2007-08-20, 20:18

kamma napisałaś dokładnie co ja myślę, tylko ładniej (napisałaś, nie że ja ładniej myślę :-)

)
patriotyzm to mi się aktualnie kojarzy z MW

zaintrygowana tematem książek w 3 klasie poszłam sprawdzić nasze, są dwa tematy o II WŚ, mały powstaniec też

ale przynajmniej dzieciaki nie muszą się już uczyć wierszyków o Miszy towarzyszu co w okopach padł

frjals · Wysłany: 2007-08-20, 21:50

hxxp://www.gazetawyborcza.pl/1,76842,4393674.html
na temat patriotyzmu właśnie.

Ja w którymś momencie stwierdziłam, że jednak jestem patriotką.
Tylko rozumiem ten termin zupełnie inaczej, jak się zdaje, niż większość.
Nie uznaję wyższości Polaków nad innymi, ani polskiej kultury nad innymi kulturami. Nie daję prawa mojemu narodowi do krzywdzenia innych narodów w imię swoich interesów.

Ale ta kultura jest dla mnie ważna w jakiś sposób. Czuję związek z... właściwie nie wiem czym, miejscem na ziemi?, historią? słowiańszczyzną?
Jakoś tak.
Tylko nie w sposób "Bóg, Honor, Ojczyzna". Więc może wcale patriotką nie jestem?
No i podanie tego w szkole, hm, tak jak piszecie, to pranie mózgu. :-?

Ja uznaję, że dzieci w powstaniu były jednak bohaterami...

pao · Wysłany: 2007-08-21, 12:08

bo patriotyzm dojrzały jest ważnym aspektem. pozwala nam sie utożsamić, pomaga sie odnaleźć, zmobilizować i żyć uczciwie. tylko gdzie ta uczciwość w strukturach rządzących? niby tylu patriotów rządzi krajem, tylko ja jakoś tego nie dostrzegam. nie w dojrzałej formie jaka była by oczekiwana i potrzebna.

jeśli mamy "taki" obraz patriotyzmu, to nie ma sie co dziwić, zę co inteligentniejsze jednostki umywają od tego ręce...

Marcela · **Pomógł:** 38 razy Dołączył: 04 Cze 2007 Posty: 1417

Jest taki fragment "Przebudzenia" (Anthony de Mello), który mówi o patriotycznych uczuciach:

"Przypuśćmy, że jestem jeńcem wojennym w Pakistanie i mówią mi: Dzisiaj zabierzemy cię za granicę abyś mógł rzucic okiem na swój kraj. Przewożą mnie więc za granicę, patrzę poprzez nią i myślę : Och! Mój kraj, mój piękny kraj!
Widzę wioski drzewa i wzgórza. To mój rodzinny kraj!
Po chwili jednak jeden ze strażników mówi: Przepraszam, ale pomyliliśmy się. Musimy pojechać jeszcze 10 mil.
Czego dotyczyła moja reakcja? Niczego.Miałem w umyśle słowo "ojczyzna" , ale drzewa to nie ojczyzna. Drzewa to drzewa. W rzeczywistości nie istnieją granice pomiędzy krajami. To umysł je stworzył. (...) Kiedyś mój kraj był jeden, teraz są już z niego cztery. Gdybyśmy byli mniej czujni byłoby ich już sześć. Mielibyśmy wówczas sześć flag, sześć armii.(...) Flagi istnieją jedynie w głowach ludzi."

taniulka · Wysłany: 2007-08-21, 17:00

Cytat:

w kieszeni one-way ticket, rezerwacja na jutro rano

Tak ja poproszę! Najlepiej na jutro dla całej rodziny.

pao · Wysłany: 2007-08-21, 18:53

generalnie to my specjalnie nie uciekamy, jednak jeśli tylko zdąży sie ciekawa okazja to bez żalu wyjedziemy.

była fajna opcja rok temu ale niestety niedoszły pracodawca stwierdził, że jednak nie będzie obsadzał zwolnionego etatu. trochę szkoda, choć z drugiej strony może i dobrze

wszystko w swoim czasie

Marcela: cytat genialny i niezwykle trafny

kasienka · Wysłany: 2007-08-21, 20:12

Marcela, bardzo lubię de Mella i to faktycznie super cytat...

majaja · Wysłany: 2007-08-21, 20:44

kasienka · Wysłany: 2007-08-21, 21:09

Tak a propos patriotyzmu:
hxxp://www.gazetawyborcza.pl/1,82949,4397284.html

pao · Wysłany: 2007-08-21, 21:21

ostry komentarz, ale nie pozbawiony podstaw...

niemniej aż tak czarno w polsce nie jest. jak i tak różowo w anglii.

bodi · Wysłany: 2007-08-21, 23:57

zawsze kiedy mówi się o małym powstańcu i bohaterskich dzieciach gnących za ojczyznę, przypominają mi się ostatnie dni III Rzeszy i formowane przez hitlera oddziały złożone z dzieci... zawsze mówi się o tym z potępieniem, jako o barbarzyństwie.
Za to nasze posyłanie dzieci do powstania to bohaterstwo.
Dla mnie jest tak jak napisała kashmiri, te dzieci były przede wszystkim ofiarami.

pao · Wysłany: 2007-08-22, 11:13

bo niemieckie dzieci pokazuje sie jako bezwolne marionetki a nasze dzieci jako wielkich świadomych bohaterów. niemieckie dzieci chwytały za broń bo musiały a polskie bo chciały bronić ojczyzny...

nie ma to jak ładnie przedstawić sytuację...

Malinetshka · Wysłany: 2007-08-22, 15:57

Nie jestem patriotką. Nie dlatego, że "Polska jest 'be', a gdzieś indziej jest świetnie". Miejsca na świecie są różne, kultury też. Ekonomicznie i politycznie w jednym miejscu jest tak w drugim siak. Gdzieś są takie plusy, gdzieś indziej inne... to samo z minusami. Za granicą jest po prostu inaczej, a czasem niewiarygodnie podobnie ;-)

Nie wyjeżdżam stąd na stałe z innych powodów niż polskość. Nie przywiązuję się do miejsca ze względów "ojczyźnianych"..
Od zawsze mi coś nie pasowało we flagach, hymnie, a już najbardziej w "umieraniu za ojczyznę" :-?

czyli za co? za flagę? :-/

w imię czego?

Kultura w której dorastamy w jakiś sposób dotyczy nas i poznanie jej jest ważne, tak samo jak uświadomienie sobie istnienia innych kultur, miejsc, mentalności. Inności tak w ogóle.
Nie czuję, że mam jakieś obowiązki patriotyczne wobec...flagi. Stanie na baczność itd.
Szacunek dla człowieka - owszem. Dla każdego człowieka.

Świetny cytat de Mello.

YolaW · Wysłany: 2007-08-22, 16:07

bodi · Wysłany: 2007-08-22, 18:20

pao, właśnie taka manipulacja mnie mierzi.

majaja · Wysłany: 2007-08-22, 19:51

Ludzie, bo patriotyzm to nie jest umieranie za ojczyznę i stanie na baczność przed flagą. Cholerne Kaczory, nawet patriotyzm zawłaszczyli :evil:

.

Może tak Gombrowicza ze zrozumieniem by poczytać. :mrgreen:

Patriotyzm to świadomość własnych korzeni i kultury w której się wyrosło, duma z tego kim się jest, krytczna duma. Umrzeć to każdy głupi potrafi, tylko pracować nie ma komu, i mysleć odważnie, bez paranoji i głupiego samozadowolenia.
Polacy nie są takim złym narodem, tylko akyualnie wszyscy jakiegos amoku dostali...

YolaW · Wysłany: 2007-08-22, 20:02

pao · Wysłany: 2007-08-22, 20:04

mnie też bodi... niestety widać ją na każdym kroku.

stąd tez interesując sie poszczególnymi kulturami, mitologiami, religiami i innymi takimi szukam wszelkich pierwocin i uwielbiam wynajdować spojrzenie sąsiadów na te same wydarzenia. to bardzo ciekawie modyfikuje dane.

Malinetshka · Wysłany: 2007-08-22, 20:17

YolaW · Wysłany: 2007-08-22, 20:26