wegedzieciak.pl

[agninga]

o kurczę - to bardzo długo wam przesypiają maleństwa bez jedzenia - ponieważ to u mnie sprawa świeża z tym odstawieniem to nastawiam się że chwilę musi to potrwać (to dokarmianie w nocy). Ja na wieczór też dodaję łychę kaszki do mleka i wychodzi koło 220ml ale czasem to jest za mało i trzeba dorobić - może lepiej od razy większą ilość? Tylko problem w tym że czasem i przy tej ilości mała zaśnie w trakcie i zostaje do wylania jakieś 40 ml... potem poprawka koło północy musi być.. - No nic dam nam tak z 2 tygodnie i zobaczymy. U nas rano to najpóźniej o 5 rano "śniadaniowa" butla.. hmm

[KaliszAnka]

U nas też bardzo długo o 5tej były pobudki. Spanie do 6:00 to mamy gdzieś od miesiąca dopiero A odstawianie do spania bez dokarmiania też dość długo - także cierpliwości :]

[vegAnka]

no to ja juz oficialnie witam w tym watku

dziewczyny, a wasze pociechy chodza do zlobka czy nie?

a u nas od piatku byla wysoka goraczka (do 39,7), i tak raz mniej, raz wiecej przez 3 dni. potem bylo oslabienie (35,4) a wczoraj wysypka a jak bylismy u pediatry to sam nie wiedzial od czego Julia moze miec sama goraczke, bo innych obiawow nie miala (po za lekkim kaszlem, ale kaszle jeszcze od ostatniego razu co byla przeziebiona). kazal zrobic badanie moczu (nie wiem czy ktos juz kiedys tutaj robil swojej malej, ale kurcze nie latwo cokolwiek zebrac w tym woreczku ). wyniki wyszly negatywne, wiec ok. a wczoraj z ta wysypka to sie ciut przestraszylam i poszlismy do naszego lekarza ogolnego, bo do pediatry juz bylo za pozno. lekarz ogolny powiedzial ze to rumień nagły i nic groznego. mialy to wasze dzieci? jak przechodzily? czy wysypka przeszla szybko?

[KaliszAnka]

Może to była ta osławiona trzydniówka ? Często o niej mówią i objawy takie jak u was - 3 dni wysokiej temperatury (choć 39,7 to już groozaaa ), żadnych innych objawów i koniec... Organizm potem osłabiony więc mogła się jakaś infekcja w stylu tego rumienia przyplątać pewnie. Współczuję

Kuboł w życiu przeliczył temperaturę raz - ale nie tak wysoką, ogólnie jakieś małe zaziębienia mu się zdarzały ze 2/3 razy (kaszelek, katar) ale bez temperatury.

Do żłobka nie chodzi. Mamy to szczęście, że pod nosem mamy babcię na emeryturze która bardzo chętnie nam z maluchem pomaga. Bez niej byłoby krucho.

[agninga]

my też mamy możliwość korzystania z rodzinnej opieki, ale u nas mniej standardowo jest to dziadek-rencista (mój tato). Spisuje się bardzo dobrze To on np. pierwszy wysadził z powodzeniem Lenkę na nocnik

vegAnka -nie miałam co prawda z trzydniówką to czynienia, ale faktycznie opis (łącznie z tą wysypką) wygląda książkowo. U nas jakiś czas temu była taka gorączka przez 2 dni i nic poza tym, więc nawet 3dniówka nie pasowała za to w uchu temp. to nawet 40 pokazywał termometr musieliśmy podawać nurofen a potem panadol, bo dawka dobowa na ten pierwszy już nam się kończyła

teraz chorujemy od poniedziałku - dzisiaj już mogę pisać, ale ostatnie 2 dni wyjęte z życiorysu - mała prawie ciągle ze mną, usypianie tylko u mnie na rękach (dzisiaj mam jak z waty..) i spanie też na mnie na "małpkę". Katar Lena miała do pasa i pewnie dlatego taka pozycja była dobra (wyżej i głowa do mnie więc ją nie zatykało). Właśnie dzisiaj 2 dzień choróbska i mała zasnęła już prawie normalnie zobaczymy dalej.. Do tego też od pon. chory jest M (został w domu) a wczoraj wieczorem zaczęło brać i mnie - dzisiaj mi gorzej, ale mam nadzieje że kuracja czosnkowa w końcu da efekty i to się już u mnie nie rozwinie...

[vegAnka]

[agninga]

vegAnka - teraz zimą to głównie Lipę pijemy bo pokrzywa jest wychładzająca - także z tym można poczekać do lepszej pogody. Ja dawałam pokrzywę już wcześniej, ale nie taką jakbym zaparzyła dla siebie tylko dodatkowo rozcieńczałam.
Orzechy - jeśli nie macie uczulenia to już teraz możesz mielić - może takie bezpieczniejsze jak orzech brazylijski. Migdały oczywiście też. Melasą słodziłam odrobinę te herbatki od czasu do czasu (tak czubeczek łyżeczki). Częściej miód - słodzę tym i herbatki i kaszki (góra pół łyżeczki na porcje).
Alg nie mam za bardzo w jadłospisie (własnym) i jeszcze nie dawałam.
U nas trochę lepiej, za to dziadek się rozłożył..

[vegAnka]

[agninga]

hmm maseczki to jest patent następnym razem będziemy chodzić jak na bloku chirurgicznym
orzechy można namaczać albo sparzyć tylko po to żeby właśnie skórkę zdjąć - ale chyba nie trzeba tak na całą noc (?) Ja jak skórka jest taka szczątkowa to nie obieram..

[vegAnka]

[KaliszAnka]

Tata ( w sensie dziadka) co się garnie do dzieci to rzeczywiście rzadkość U nas jest jak u VegAnki, tatusiowie pobawić się lubią, sporadycznie też z małym zostaną (ba, pierwszą noc bez mamy Kuboł zaliczył z dziadkiem właśnie) ale żeby się jakoś rwać to nie powiem Za to obie babcie (i ta na emeryturze i ta pracująca) bardzo, a podejście do wychowania wege ( w przeciwieństwie do dziadków) mają dobre, bo mama Marka (ta u której Kuboł jest na co dzień) jest wege a moja też nie protestuje jak już ją przekonała, że wiem co robię i nie skrzywdzę tym dziecka (ale dłuuugo to zajęło i myślę, że na dobre przekona się dopiero po pierwszych badaniach).

Co do tego włączania do jadłospisu to specjalnym autorytetem nie jestem, bo u nas to idzie wszystko bardzo intuicyjnie a i do tzw. zdrowego żywienia nie przywiązujemy specjalnie wagi. Kuboł migdały (w płatkach pokruszone) i różne orzechy (ze skórką i w kawałeczkach) wcina już od skończenia roku bez większych sensacji. Miód i inne słodkości to samo. Także tu niestety się nie popiszę

Agninga powrotu do zdrowia życzę ! U nas odpukać żadne choróbska się nie przyplątały, ale jakby mały miał temperaturę 40 stopni to ja chyba już bym z nim w szpitalu była Mocne nerwy macie, ja to panikara jestem z dzieckiem straszna, może przez to właśnie, że rzadko nam się zdarzają zdrowotne przygody

[agninga]

no nam też się raz zdarzyła taka temperatura ale jakoś wyjątkowo sama siebie zaskoczyłam że wiem że trzeba czekać, zbijać temperaturę i nic innego się nie wymyśli - jeśli przez 3 dni nie przejdzie (kurczę, chyba 3 dni bym nie wytrzymała, na szczęście to były 2 dni no i to nie jest tak że non stop jest 40... raz było 40 a większość dnia 38 z kreskami - a to jest "normalna gorączka" u dzieci) to dopiero wtedy do lekarza. Może moja pewność wynikła też z tego że wszystkich dookoła (męża i moich rodziców) musiał upewniać cały czas że wiem co robię
No ale fakt jest taki że jak jest sama gorączka, da się czasowo zbić, i nie ma innych objawów a dziecko przynajmniej pije to na prawdę nic nie da się wymyślić a wiadomo że szpital to ostateczność i lepiej unikać..

[madam]

[KaliszAnka]

Z jednej strony rozumiem babcie i dziadków które swoje dzieci odchowały i chcą się "wyszaleć" mieć czas tylko dla siebie i nie mają ochoty, cierpliwości i zdrowia na bawienie wnuków (może dochodzi tu też kwestia odpowiedzialności, tego, że boją się, że już nie pamiętają jak to jest z małym dzieckiem). Z drugiej strony mnie to dziwi...

U nas w rodzinie to normalne, że dziadkowie pomagają z wnukami (choć sami też są bardzo aktywni i imprezowi, moi rodzice pracują np. ale wszystko jest kwestią dogadania), z drugiej strony moi dziadkowie (obecnie tylko babcie) mogą liczyć na pomoc naszą i rodziców, na opiekę w chorobie (jedna babcia ma alzheimera, druga problemy z nerkami). To chyba normalne, że rodzina powinna się wspierać w takich sytuacjach.

Zastanawia mnie jakiej używają argumentacji odmawiając pomocy przy dziecku ? Może wystarczy czasem poprosić i nagle okaże się, że jakoś "zaskoczą" ?

Niema też co wpychać dziecka "na siłę". Moi dziadkowie od strony taty np. nie mieli podejścia do dzieci za bardzo i choć zajmowali się nami często, to nie wspominam wizyt u nich specjalnie miło. Myślę, że my jako dzieciaki nie byłyśmy u nich szczęśliwe a i oni niespecjalnie zadowoleni, że zaburzamy ich poukładane życie. No ale czasem, nie było innego wyjścia po prostu.

[vegAnka]

[madam]

KaliszAnka, ja też wyrozumiała jestem - tylko te zapewnienia...

A argumenty babć?
Cóż...
Wygląda to tak. Dzwonię do mamy swojej (babcia pracująca na 3/4 etatu) i pytam, czy mogłaby wpaść dnia któregoś na godzinę, dwie zająć się małym bo nie wyrabiam ze zleceniem.
Tak - może, wpadnie, nie ma sprawy.
Następnego dnia dzwoni mama i pyta, czy aktualne. Ja - że jak najbardziej. A ona na to, że zmęczona, że obiad musi ugotować, że może następnym razem?
Po paru takich podejściach - przestałam dzwonić i prosić. Porozmawiałam z nią tylko, żeby nie dawała mi słowa, z którego nie jest w stanie się wywiązać.

Wszystko to nie wyklucza faktu, że gdy ostatnio mama moja potrzebowała pomocy - stawiłam się późnym wieczorem na wezwanie bez mrugnięcia okiem.
Chodzi o to, że ona odczuwa jakiś irracjonalny lęk przed dzieckiem chyba...

Teściowa rano nie może - bo późno wstaje i się nie wyrobi. Po południu pracuje.

Ale - mamy pewien plan. Zobaczymy - może się uda

A swoją drogą - nie narzekam. Dobrze mi w tym macierzyństwie swoim. Spokojnie i naturalnie.
Brakuje tylko czasu na wiosenny spacer sam na sam z nie mężem. Pracujemy nad tym

[vegAnka]

[madam]

[vegAnka]

[agninga]

.. a ja się czasami denerwuję że mój tata się zwija z posterunku po 5 godz. kiedy ja też jestem w domu, bo wiadomo, że jak pójdzie to już nic nie zrobię - ja go bardzo doceniam ale też takie mam podejście że jak pomaga to pomaga ... dlatego najczęściej zawozimy mała do niego - zresztą on też tak woli, a Lenka ma przyzwyczajenie do wychodzenia z domu

[madam]

Jaaa cieee!!!! Agninga, 5 godzin łomatko!!!
Alem się rozmarzyła

Jak zdrówko?

Dziewczyny, a kiedy odstawiałyście od piersi?
Ja myślę o tym, ale chyba jeszcze nie jestem gotowa... Chociaż w sytuacji wiecznego, nocnego ciumkania i mojego niewyspania byłoby to z pożytkiem dla wszystkich, myślę. Jednak.
A czy odstawiałyście np. tylko nocne?

[KaliszAnka]

U nas się zaczęło odstawianie jak poszłam do roboty (9 miechów miał Kuboł). Najpierw z musu "poleciały" te w ciągu dnia (ale już wcześniej małemu zdarzało się jeść normalne śniadania i obiady zamiast mleka i nie miał z tym problemu). Karmiłam więc tylko rankiem, do snu i w nocy. Potem z racji mojego niewyspania i chęci nauczenia Kuby przesypiania nocek bez podjadania, odstawiliśmy go od cyca w nocy no i potem jakoś poszło. Na ostatni ogień poszło poranne cycowanie (najmilsze w sumie, bo łóżkowe) ale mały mało już jadł, często mnie gryzł, a powrót do tabletek antykoncepcyjnych przypieczętował tą decyzję. Ostatecznie odcycowany został jakoś niedługo po 1 urodzinach.

U nas jakoś łatwo poszło, bez żalu z obu stron, ale stopniowo, małymi kroczkami.

madam - ja bym chyba nie wytrzymała z takim postępowaniem babć Mam nadzieję, że twój plan wypali, bo choć osobista opieka nad maluchem jest też cudowna, to jednak mała odskocznia, chociaż raz na jakiś czas też się bardzo przydaje

[vegAnka]

[KaliszAnka]

vegAnka - moja rada jest taka, żeby być jednak twardym bo dzieciaki od razu wyczuwają, że mogą sobie rodziców urobić. My do Kuby wstajemy jak się obudzi z płaczem, ale o braniu do łóżka czy nawet na ręce nie ma mowy (no dobra, czasem, ale naprawdę czasem go na ręce weźmiemy ). Głaszczemy, mówimy do niego, czasem damy butle z czymś ciepłym do picia bo to go uspakaja i przeważnie zasypia sam. No ale każde dziecko (a i rodzic) jest inne

Kubek doskonale wyczuwa, że np. babcie pozwalają mu na więcej i od wejścia prowadza je za rękę i każe chodzić wszędzie tam gdzie on chce (przeważnie do łazienki, żeby topić papier toaletowy w kiblu ) a jak nie, to ryk wniebogłosy i babcie się uginają. U nas tego nie próbuje nawet, bo wie, że nie przejdzie.

[madam]