wegedzieciak.pl

[MartaJS]

[squamish]

[KaliszAnka]

Kurcze... pisałam posta i mi wcięło... nie znoszę Napisz mi co cię interesuje (jedzenie, lody, imprezy, muzyka, atrakcje dla dzieciaków) i na pewno coś znajdę

Jutro w MDK kiermasz używanych książek, gier i zabawek. My na pewno wpadniemy.

Od jakiegoś roku Kalisz niestety wymiera i żal patrzeć jak moje ukochane miasto, w którym tyle się działo (i sama wiele robiłam) powoli zmienia się w jakąś kostnicę W lecie generalnie dzieje się więcej, ale i zimą coś znajdziemy

Babi Targ udany, my byliśmy ale przelotem. Ludzi sporo, ciuchy typowo dla pań i sporo takich "szafiarskich". Ja jednak w takim zgiełku jakoś się nie odnajduję i tylko sobie poobserwowałam - generalnie dziewczyny planują kolejne edycje więc może następnym razem się załapiesz

[squamish]

[MartaJS]

Z cyklu "przytulanki mojego dziecka"

---

wiertarka.jpg

Plik ściągnięto 254 raz(y) 69,05 KB

[Malati]

------

[squamish]

zwłaszcza wiertarka bardzo milusińska no cóż o gustach sie nie dyskutuje

[Malati]

MartaJS, Staś boski I śpi z tą wiertarką całą noc czy mu ją zabieracie jak już uśnie?

[squamish]

czarna96 zmęczonaś !Ja mam to samo mam wrażenie że moja cierpliwość na skraju a potem przepaść i niewiadomo co Czasem załątwiam sprawe niestety krzykiem kiedy np karmie Lile a on przysuwa krzesło do kuchni,czego nie lubie -ale kuchnia,gotowanie ,gary-to jego konik- i chce dobrać sie do gorącej kawiarki ble.Czasem jak mam dobry humor zajmuje go czymś innym.Zauważyłam ze gdy pewnie mówie -nie on chwile pojęczy i zajmie sie czymś innym a gdy zaczynam tłumaczyć ze teraz nie bo cośtam coś tam rykiem wymusza ,wczoraj dostałam po głowie Nie wiem już nic o wychowywaniu dzieci Chce sie dobrze a wychodzi inaczej ,ciągła walka nie macie wrażenia ,ech troche to bez sensu.

[agninga]

czarna testuje Cię spokój spokój spokój - trzeba dużo spokoju ćwiczyć i liczyć Ja staram się też mówić zawsze czego ja chcę, a nie tylko ze nie wolno bo to nie jest zrozumiały komunikat..

Lena kończy 3 latka, ale impreza dziadkowa jutro więc dzisiaj w gronie domowym szybki torcik z pomocą Lenki - spoko truskawkowy

A na koniec tekst od Lenki prosto z kibelka
Mówię: - o duża kupa chyba,
Lena: - nie, mała
Ja (zaglądając ): - duża!
Lena (powaga): nie żartuj, że duża, jak jest mała ..

wymiękam

[Malati]

-----

[squamish]

[MartaJS]

czarna96, hehe, jakbym czytała o moim dziecku To chyba znak, że rozwija się podręcznikowo. Nawet z tym odmawianiem żarcia i mówieniem że gorące jest identycznie Ale ja go nie karmię wtedy, nie ma mowy.

Z wiertarką tylko zasypia, potem zabieramy.

Generalnie moje doświadczenia z małym potworem są takie: im więcej się zabrania, zwraca uwagę, krzyczy, mówi "nie", tym gorzej. On w tym momencie ma fazę na podkreślanie swojej odrębności, więc nawet jak chce powiedzieć "tak", to powie "nie" tak dla zasady. Nawet jeśli potem zrobi to o co się go prosi, to najpierw musi zaprzeczyć.

Stach na krzyczenie, upominanie nie reaguje wcale albo reaguje przeciwnie. To znaczy właśnie robi to, co się mówi, że ma nie robić. Oczywiście, jak człowiek sobie wrzaśnie, to może się chwilowo rozładuje, ale w sumie to frustrujące, że gardło zdzierasz, a potwór chichocze i robi swoje. Wtedy faktycznie tylko zabić.

Przede wszystkim trzeba głęboko oddychać serio. To brzmi banalnie, ale jeden głęboki oddech przed reakcją często zmienia wszystko.

No i teraz tak: czy rzeczywiście trzeba zabraniać wszystkiego, czego się zabrania. Wielu rzeczy - owszem, tak. Bicia, prześladowania kogoś, robienia rzeczy naprawdę niebezpiecznych dla dziecka albo dla innych, ruszania tego co cenne i może się zepsuć. Najlepiej żeby to wszystko było zabezpieczone i schowane, ale wiadomo, nie zawsze się da. Ale większość rzeczy taka nie jest. Właściwie dlaczego zabraniasz mu otwierać i zamykać pralkę? Dziecko w tym momencie ma niesamowite parcie na samodzielność i naśladowanie rodziców. Zrobi to dwadzieścia, może trzydzieści razy i mu przejdzie, nasyci się, a potem pójdziecie załadować pranie i będzie przeszczęśliwy, że może pomóc. Fakt, czasem z takiej dziecięcej aktywności jest więcej sprzątania. Ja jednak wolę sprzątanie podłogi niż sprzątanie... hmm, głowy, duszy? Pamiętam jak strasznie mnie wkurzało, jak Stach niedelikatnie obchodził się z ozdobami choinkowymi. Niektóre były bardzo stare i lubiłam je. Coś tam rozerwał, coś tam bałam się że upuści (nie upuścił w końcu), po prostu miałam ochotę zdzielić go w łeb. I wtedy pomyślałam - co jest tak naprawdę cenniejsze? I to jest ta myśl, która mi bardzo często pomaga. Głęboki oddech i myśl - co jest cenniejsze - moje dziecko czy te trochę rozsypanej soli, rozlanego soku, podartej gazety? A to w sumie są wszystko bardzo rozwojowe zajęcia Bardziej edukacyjne niż jakakolwiek super zabawka rozwojowa.

No ale może przez to mam ciągle chaos w domu.

Pewnie, że są rzeczy wartościowe, których szkoda, są rzeczy których nie wolno i już, ja na przykład mam fioła na punkcie chleba leżącego na podłodze, może jestem staroświecka, ale nienawidzę tego. I na to się nie zgadzam. Ale tutaj też jest jedna rzecz która mi działa - tłumaczenie, wyjaśnianie nie ma sensu w momencie kiedy się zabrania, kiedy dziecko bardzo chce, wyje, buntuje się, ja wyrywam mu coś z rąk, on rzuca się na ziemię, wrzeszczy - wtedy można równie dobrze gadać do ściany. Zabrać co zakazane, zamknąć pomieszczenie, przeczekać atak szału, nawet przytulić jak się da, a dopiero potem, kiedy jest spokój, powiedzieć - nie chcę żeby chleb leżał na podłodze, chleb ma być na stole. I może przećwiczyć to na pluszakach Ale nie w momencie ataku szału.

Ja generalnie jestem strasznie niecierpliwa, narwana, sama się zachowuję jak dwulatek, szczególnie teraz, w końcówce ciąży, kiedy absolutnie nie wolno mi dźwigać i kiedy on włazi na półkę, to nie mam szans go zdjąć stamtąd, nie mam możliwości np. wynieść go z jakiegoś pomieszczenia. Pozostaje wrzeszczeć (co nie działa albo działa odwrotnie), negocjować albo po prostu wrzucić na luz i głęboko oddychać... I wtedy okazuje się, że dziecko jednak nie spada, talerz się nie rozbija, a rozsypany makaron, no cóż, przynajmniej przez 15 minut była cisza i spokój, bo bawił się w kuchnię.

Miałam pisać o tym na blogu (jako kontynuację tekstu o samodzielnym dwulatku), rozpisałam się tutaj ale może jeszcze zbiorę te myśli jakoś do kupy.

[squamish]

No tak ale czarna ma na głowie Oliviera jeszcze i swojego starszaka ,sama zobaczysz jak to jest przy większej bandzie

A i 100 lat dla Lenki:)

[MartaJS]

squamish, no tak mnie wszyscy straszą, ale nie wydaje mi się, żeby przy większej bandzie krzyczenie nagle zaczęło działać, a głębokie oddychanie - przestało

I jeszcze raz napiszę: ja też tracę cierpliwość, wrzeszczę, rzucam przedmiotami, wybucham płaczem i mam ochotę wyrzucić dziecko przez okno. Czasem jestem gorsza od dwulatka, zwłaszcza teraz z wielkim brzuchem i hormonalną huśtawką. Ale wiem, że to wrzeszczenie nie działa, że to raczej porażka, a nie metoda. Wrzeszczy dziecko. Ja niby jestem dorosła i moja rola jest inna. Działa spokój, jak już się go znajdzie. Szukam nieustannie

[squamish]

[squamish]

[MartaJS]

[Jadzia]

Mi w sytuacjach kryzysowych pomogło to co napisała kiedyś MartaJS: "warczenie", jak sobie warknę, zacisnę pięści, potupię nogami to mi lepiej. Ponad to staram się mówić: "jestem zła", "denerwuje mnie Twoje zachowanie", "jest mi smutno" itd Niestety do krzyku i paru słów za dużo też czasami dochodzi. Ale ostatnio nieźle się z młodą dogadujemy: ona zamiast wymuszać płaczem albo jęczeć bez powodu ( a przynajmniej bez wyraźnego/widzialnego przeze mnie) potrafi powiedzieć "jestem zła, przytul mnie"/ "jestem smutna, chce mi się płakać" itd

[squamish]

Dziewczyny do waszych superowych rad dorzucam hxxp://fabrykaszczesliwosci.wordpress.com/2013/02/05/wyrazanie-gniewu/]to właśnie znalezione i przeczytane :)Od dziś ćwicze oddechy ,itd itp no więcej ,więcej spacerów i medytacji!

[lamialuna]

jakies newsy od Flywii?

[fylwia]

Lamialuna, jestem, ledwie zywa w zwiazku z przeprowadzka I moim dwulatkiem, ale ciagle jeszcze w dwupaku.
O Tymku dlugo bym mogla pisac, ale nie mam sily na nic. Moze jakos sie kiedys wreszcie ogarne I napisze cos wiecej.

[squamish]

fylwia Ty już na mecie o rajuśku ale zleciało, trzymam kciuki:)

[MartaJS]

squamish, to chyba u was był jakiś czas temu problem z kąpielą? I jak to rozwiązaliście?

Bo u nas właśnie kryzys w tym temacie. Właściwie kryzys to mało powiedziane

[squamish]

Pojechaliśmy wtedy do dziadków na pare dni ,młody zapomniał ,a po powrocie wszystko już było ok.
A u nas faza na NIE jeśli chodzi o ubieranie