wegedzieciak.pl

[ana138]

ja byłam kiedyś przeciwko używaniu takich słów, ale teraz widzę, jak nam to ułatwia komunikację z Marcelem. i też jestem za równowagą. jeśli np jest w stanie wypowiedzieć "auto" to już mu nie wkręcam, że to brum brum. ale "jedzenie" nie powie, więc jest "am". zresztą Marcel sam sobie to przerobił na jam-jam. na kota mówi niam-niam (sam z siebie), co jest czasem bardzo mylące. na zegar mówi "czita" - rozszyfrowanie tego zajęło mi kilka miesięcy a on to wyłapał z piosenki, że zegar robi tik-tak.
i takie tam. staram się nie przesadzać po prostu.

[koko]

U nas jest tak, że Jerzyk albo używa swoich słów (całkiem swoich, np. młotek = tom, krowa = muma), albo stara się powtarzać tak, jak my i wychodzi jeszcze niedokładnie (np. żółw = łuuf, cycki = tytki), niektóre wymawia poprawnie (będę, ogon, gołąb, bułka, bąk, bób). Co nie zmienia faktu, że zawsze mówimy do niego wyrazami w podstawowej formie. Nie lubię tego zdrabniania, przekręcania, wymyślania nowych form.. chociaż rozumiem, że dzieciak zmienia niektóre wyrazy sam, bo łatwiej mu się je wymawia. U dorosłego nie jest to normalne. To młody ma się uczyć, a nie my cofać.

[MartaJS]

Bo jest też taka szkoła, żeby dla lepszej komunikacji z dzieckiem, szczególnie niemowlakiem, powtarzać po nim. Maluch - gu-gu, no to mama też - gu-gu. Zdaje się, że w Montessori zaleca się w ten sposób rozmawiać z niemowlętami i nie ma to nic wspólnego z "a cio to cio to niunia źjobiła kupcię". W ten sposób można porozmawiać nawet z bardzo małym niemowlakiem:
hxxp://www.youtube.com/watch?v=X2KV3il-dBs

Oprócz tego wiadomo, że gada się do dzieciaka normalnie. Ja raczej wplatam słowa wymyślone przez Stacha w normalną rozmowę, mówię słowo jedno i drugie, powtarzam za nim. Przykładowo...


S: Mia! Mia!
M: Gdzie mia? Aha, faktycznie, kotek tam chodzi. O zobacz, wskoczył na płot.
S: Mia, mia bach!
M: Kotek zrobił bach, spadł z płotu.


S: Ba-a am!
M: Nie, tego ba-a chyba nie będzie jadła. Koza nie je plastiku.

No, coś w tym rodzaju. W każdym razie chodzi o to, że dziecko słyszy "swoje" słowa, to co mówi z ust kogoś innego.

Cytat:

To młody ma się uczyć, a nie my cofać.

A może to nie jest cofanie się, raczej szukanie wspólnego języka? Jak bawisz się z dwulatkiem klockami, to cofasz się do poziomu dwulatka? Nie, to raczej wspólny rozwój, szukanie jakiegoś wspólnego poziomu komunikacji.

Ja to traktuję jako jakiś wspólny eksperyment językowy, zabawny dla obu stron Może nie jest to najprostsza droga do rozwoju prawidłowej mowy, ale wydaje mi się, że dobrze wpływa na komunikację.

Może ten wątek wydzielić jakoś?

[ana138]

MartaJS, my robimy dokładnie tak samo.
można by wydzielić, bo to nawet dość ciekawe jest a w sumie niezbyt do głównego wątku pasuje.

[koko]

[Jagienka]

[MartaJS]

- To jest jowej!
- Nie, to jest lowel!

[excelencja]

[Agnieszka]

Mówiłam do córki normalnie, nie jestem fanem ciumkania do dzieci. Jak na widok dziadka wołała dzia to kwitowałam ale się cieszysz z wizyty dziadka. Moje dziecko jako niemowlak lubiło słowa i cieszyła się/ rozbawiały/ łagodziły płacz jak mówiłam: detrytusożerca, ekspektatywa, szeleszczący śpioch.... Oczywiście posiadamy własny sposób komunikacji, skróty komunikacyjne. Mówiła bez opóźnień, logopeda też za nami.

[MartaJS]

[Mikarin]

[madam]

[MartaJS]

Ale mi nie chodzi o ciumkanie i memłanie, bo dziecko nie zawsze ciumka, tylko o słowa z dziecinnego języka. Często dźwiękonaśladowcze, ale też inne, czasem trudno dojść skąd wzięte (u nas np. określenie na śmieci to "wa", nie wiem skąd, sądzę że od "wyWAlić", ale nie wiem). One są fajne i nie widzę powodu, żeby ich unikać. Szczególnie że Stacha bardzo cieszy kiedy powtarzam te słowa i daję mu do zrozumienia, że je rozumiem.

[lamialuna]

wow! ciekawy temat sie rozwinal... od bicia po kilka stron ominelam do sposobu rozmowy z dzieckiem do dziecka

co do placzu - zawsze reaguje. sa rozne placze. ale nawet jak jest tantrum to jestem obok. jak sie zdazy ze ktos u nas jest i B uderzy albo cos to idziemy na gore razem "za kare"..
ja do dzis pamietam kary w samotnosci za malucha jako - nikt mnie nie kocha, nikt mnie nie lubi:(

ja z tych bardzo nerwowych, B dostal po lapach kilka razy - ale od razu zaczal oddawac wiec teraz ide kopnac w sciane albo trzasnac szafka
generalnie w zaleznosci od dziennnego/tygodniowego stopnia badz zuzycia cierpliwosci - po kilku grzecznych: prosze przestan, prosze nie rob, za chwile... jak nie dziala za trzecim, 6tym razem to wrzeszcze
zero dumy - wstyd i masakra - jak juz sie uspokoje to ide przeprosic i tlumacze, ze wkurza mnie jak ladnie go prosze a on dalej np mi wlazi pod nogi jak robie cos z wrzatkiem itd..
work in progress niestety - jezeli o mnie chodzi i zal mi ze ma taka matke

jezyk... u nas podobnie jak u MartyJS jak cos jest w w B jezyku wypowiedziane do potwierdzamy albo odpowiadamy z prawidlowym slowem

zal mi troche, ze "kaszole" juz odchodza w niepamiec i juz czesciej wypowiadane sa kalosze

[ana138]

ooo...gdzies mi tu posta chyba wcięło

[Gudi]

[Jagienka]

Odnośnie tematu wątku, to za same błędy trzeba słono czasem zapłacić.
Otóż dzisiaj dowiedziałam się, że za używanie na teściową określenia "teściówka", grozi mi prokuratura Przerażona tym jestem niesamowicie
A, że popełniłam ten błąd i tak też ośmieliłam się o swej teściowej publicznie (czyli w tym wątku) napisać, to skoro mea culpa, to równie publicznie muszę to sprostować, aby poszkodowanej cenny honor tymże sprostowaniem zwrócić
Tak więc niniejszym, wszem i wobec oświadczam, że nie mam teściówki tylko teściową

[jarzynajarzyna]

a ja myślałam, że teściówka to pieszczotliwie

[excelencja]

[excelencja]

[mariaaleksandra]

[Jagienka]

[Jagienka]

[squamish]

Ostatnio popełniam same błędy:(Po pierwsze nie mam dobrych wzorców ,po drugie brak mi cierpliwosci ,I co z tego ze nabyłam mnóstwo teorii kiedy wszystko wychodzi odwrotnie.Masakra.Czasem sobie mysle ,że nie zasługuje na TYmka ,nie umiem kochać go bezwarunkowo:(

[madam]