wegedzieciak.pl

[sylv]

Ewa, ja po stratach nie mogłam się pozbierać bardzo długo. Płacz i smutek dopadał mnie w różnych momentach, zwłaszcza wieczorem, kiedy nie było czym zająć myśli i kiedy byłam sama. Pomogło mi wsparcie innych osób, które straciły ciąże, bo niestety, ale miałam ochotę zabić za teksty w stylu "przynajmniej wiesz, że możesz zajść", chociaż wiem, że były powiedziane w dobrej wierze... Nie dziwię CI się, że nie byłaś w stanie udźwignąć widoku, nie ma w tym żadnej Twojej winy. Jak ana pisała:

[bajka]

EwaKonewa, tak mi przykro...Tulę...

[Malena]

15 października - Dzień Dziecka Utraconego

Choć na cmentarzu już zapaliłam znicze i na grobie moich dzieciaczków i przy pomniku, to jeszcze tutaj zostawię wirtualne światełko - dla Kasi, Grzesia, Krzysia i wszystkich malutkich Aniołków...

[sylv]

Dzięki Malena, że napisałaś... Ja za bardzo nie jestem w stanie myśleć teraz o swoich stratach, bo uruchamia mi się dziki, paniczny lęk o tę ciążę, to mi bardzo źle robi na głowę... Ale myślałam często w inne dni, mimo wszystko. Moje dziecko miałoby rok w styczniu lub lutym. Ale wtedy nie byłoby tego synka... Nie ogarniam w tej chwili tego tematu w swoim sercu, chyba nie mój czas.

[ana138]

Malena, dzięki za twój post.
Moje dzieci miałyby 9, 7, 5 lat, często o nich myślę.
Sylv jak ja cię rozumiem.
aniołek zawsze będzie miał miejsce w twoim sercu. a teraz myśl tylko o Aleksandrze, ( )
(To taki trik, żeby wypytać o imię )

[go.]

dushka, dałabyś radę podrzucić linka do tej przedsprzedaży?

[go.]

dushka, dzięki:* , nie pomyślałam o mamania
Chyba inne wszystko już przerobiłam ichnie, dzięki jeszcze raz!

[ana138]

dushka, dzieki. nareszcie jakas książka na temat straty.
ja chyba nie dam rady przeczytać, bo juz czytanie samego opisu mnie rozwala.
Ale dobrze, że jest coś takiego.

[sylv]

[sylv]

[mariaaleksandra]

W ostatnim cyklu podjelismy z małżem aktywną próbę starań o kolejnego potomka (taka z mierzeniem temepratury i swiadomym nastawieniem, ze jestemy gotowi na następne). Szczerze, to nie widzialam szans na powodzenia, bo J sukcesywnie ciagnie piers, wg mnie hamujac owulację.
I tak 23 dnia cyklu dostalam okresu, ktory okresem nie byl (choc intensywniejszy itd). Cos mnie tknelo i chyba w 34 dc zrobilam test z moczu, okazalo się- ciążą. Bylam scepytczna, ciaża zaczynająca się okresem nie moze wrozyc nic dobrego. Parę dni pózniej zrobilam beta-hcg (mdlosci mialam okropne...), beta wyszla ciazowa.
Potem wizyta u ginekolog, zlecila badania (progesteron i bete), dala duphaston zaniepokojona "okresem".
Powtorzona beta pieknie przyrastala. Ale ja dostalam krwawienia, potem krwotoku. Bylam na izbie przyjec, tam zobaczylam pecherzyk ciazowy na usg, uslyszalam ze to raczej nie poronienie i mam się stawic jak krwawienie sie nasili. Juz czulam, ze cos jest nie tak... Dwa dni pozniej (dzis) powtrzylam bete (trzeci raz) i zmalala... Poronilam. To byla wczesna ciaza 6-7 tydzien. Ale bardzo wyczekiwana i chciana...
Strasznie mi przykro, choc probuje byc mocna
Staram sie umniejszyc swoje cierpienie, bo domyslam sie ze pozniejsza strata boli duzo bardziej, niemnije jednak ta "zlamana" nadzieja boli.
Szczegolnie po pierwszej ciazy, ktora byla super ksiazkowa.

[ana138]

mariaaleksandra, nie umniejszaj swojego cierpienia, strata we wczesnym etapie jest bardzo bolesna. Bardzo mi przykro, że straciliście swoje dzieciątko.
Współczuję i przytulam.

[sylv]

mariaaleksandra, wczesne straty bardzo, bardzo bolą właśnie dlatego, że są umniejszane. Nikt nie rzuci lekko do kobiety, która poroniła późno tekstu w stylu "przynajmniej wiesz, że możesz zajść", albo "nie ty pierwsza" (bynajmniej nie w celu podzielenia się własnym doświadczeniem).
Przytulam mocno.

[dorothea]

mariaaleksandra, bardzo mi przykro i bardzo mocno Cię przytulam :* :*

[diancia]

mariaaleksandra, pozwól sobie na to cierpienie, na odczuwanie straty... ładnie dushka napisała o tej duszy, mam nadzieję, że Wasze maleństwo szybciutko do Was wróci. Mocno przytulam :*

[nemain]

mariaaleksandra przytulam. nie umniejszaj swojego bolu i swoich odczuc. daj sobie czas żeby się wypłakać.
nic nie wynagrodzi straty ale z czasem będzie łatwiej.

ja do dziś jak sobie przypomnę, że B. miał mieć bliźniaka to mam łzy w oczach. niby minęło już sporo czasu ale ciągle tego nie przetrawiłam - chyba właśnie przez teksty znajomych i rodziny, że to wczesna strata, że przecież jest B., że mam być silna dla dziecka itp.

[Kamyk]

mariaaleksandra, bardzo mi przykro, przytulam cieplutko

[ana138]

no własnie, przez to, że ludzie tak to umniejszaja, rodzice po stracie czuja się jeszcze gorzej. wszyscy mówili mi, że widocznie tak miało byc, że to jeszcze wcześnie, że przynajmniej wiem, że nie jestem bezpłodna
a najbardziej w pamięc zapadły mi słowa znajomej z pracy, które jako pierwsza powiedziała - Anka, ty przezyłas straszną tragedię. bardzo ci współczuję.
Wtedy pozwoliłam sobie na żal i płacz. i to mi pomogło.
dushka pieknie to napisałaś.

[mariaaleksandra]

Dzieki za cieple slowa.

Dzis odbebnilam izbe pryzjec, o dziwo lekarze byli delikatni i wrazliwi, co mnie ujelo. Nie trzeba zabiegu, dali tylko cos na kurczenie macicy...

Ja mam pretensje do.siebie ze J za wczasu nie odstawilam i wdaje mi sie ze to przez to sie nie udalo...

[koko]

[jaskrawa]

[Kat...]

mariaaleksandra, :*

[EwaKonewa]

mariaaleksandra, Bardzo mi przykro, współczuję, i mocno przytulam..

[-kreska-]

mariaaleksandra, przykro mi. Tulę. Oby spokój wrócił do Was... i szczęście z czekania na kolejnego potomka

[malva]

w buddyzmie tybetańskim czytałam ,ze wszystkie poronienia to dusze ludzi którzy tragicznie zmarli przed czasem i te dni,tygodnie cczy miesiące zabrakło im do dopełnienia swojego zycia i dzieki temu króciótkiemu przyjściu na świat mogą przejśc do następnego etapu
nie trzeba w to wierzyć ,lecz ja wierzę ,ze wszystko jest po cos mnawet jesli nie jestesmy w stanie sensu wychwycicc
strata to strata, cierpienie to cierpienie,przez wszystko trzeba przejsc
trzymajcie sie dziewczyny:*