wegedzieciak.pl

[kamma]

[ań]

[kamma]

zawsze do usług

[lilias]

[ań]

lilias, zgadzam się z Toba i tym co napisałaś wcześniej


niemniej chciała bym aby osoby które tu mówią o tej konieczności pokazywaniu dziecku, ze każdy ma/może mieć odmienne zdanie, podały jakiś konkretny przykład sytuacji, bo wciąż nie jestem pewna o czym dokładnie mówicie i czy przypadkiem gdzieś w tym wszystkim nie chodzi nam o to samo.

[majaja]

[bronka]

[jagodzianka]

[jagodzianka]

[semoilna]

Dziewczyny, probuje skanowac Juula, ale skaner odmawia posluszenstwa, bede jeszcze probowac. W kazdym razie pisze on o tym w ksiazce "Twoja kompetenta rodzinia", ktora bardzo bardzo poelcam. Niedawno widzialam, ze wydawnictow MIND wysprzedawalo te pozycje za 15 zl. Moze warto sprawdzic, czy jeszcze maja (cena na okladce to 31.99zl).

[ań]

[MartaJS]

[majaja]

[bronka]

[majaja]

[bronka]

[kamma]

MartaJS, pociągnę dalej Twój przykład. Na przykładzie z mojego domu, akurat mamy ostatnio na tapecie podjadanie przed obiadem. Tyle, że jestem sama, więc sama ten problem rozwiązuję (chowając chleb ). Okej, rodzice mają różne opinie na ten temat. Dziecko obserwuje, analizuje i wybiera tę opcję, która mu bardziej pasuje. Niby wszystko okej... Ale co dalej? Dalej jest obiad, którego dziecko najprawdopodobniej nie ruszy (no, nie każde, ale u nas właśnie tak jest), bo jeszcze czuje chleb w żołądku.
Przykład idzie z góry, dzieci uczą się przez naśladownictwo, ale nie każde zachowanie rodziców jest właściwe do naśladowania dla dzieci w różnych momentach.
Jeżeli są różne postawy w domu i dajemy dziecku prawo do wybierania tego, co mu bardziej pasuje, to potem musimy zmierzyć się z konsekwencjami tych wyborów. Może być tak, że jeden z rodziców jest bardziej, nazwijmy to, pobłażliwy w niektórych kwestiach. Przyczyna - nie myśli długofalowo, być może nie potrafi przewidzieć dalszych konsekwencji, a namolne prośby dziecka rodzą w nim dyskomfort psychiczny. Możliwości jest wiele. Ale liczą się konsekwencje, a nie motywy kierujące rodzicem.
I tak, jak napisała majaja, ja również uważam, że takie sytuacje będą się rozwijać, dylematy będą coraz trudniejsze, a jeżeli będzie różnica zdań między rodzicami, dziecko szybko zacznie olewać autorytet tego, który zazwyczaj jest surowszy. Może coraz częściej postępować niezgodnie z tym, co "surowszy" rodzic uznaje za niesłuszne. A pomysły dzieciaków są coraz ciekawsze z wiekiem, no i coraz bardziej, niestety, niezdrowe i ryzykowne.

Omówię jeszcze mój wcześniejszy przykład z pójściem spać. Akurat również u nas na tapecie i akurat u nas jest różnica zdań w tym temacie. Ja jestem zdania, że Irma może już chodzić spać później, bo jest starsza i potrzebuje mniej snu niż dotychczas. Mąż chce się jej wcześniej pozbyć, żebyśmy mogli pobyć we dwoje, porobić "dorosłe" rzeczy (na co, oczywiście, ja również mam ochotę). Wypracowane tutaj rozwiązanie powinno być wypadkową poszanowania potrzeb wszystkich zainteresowanych oraz uwzględnienia aktualnych warunków zewnętrznych (w tym wypadku - 2 pokoje, w jednym śpi Tymek i Irma, w drugim my). Czyli obecnie nie da się tego pogodzić tak, żeby wszyscy byli zadowoleni. Gdybym zaczęła omawiać ten problem przy Irmie, to dałabym jej do ręki argumenty za jeszcze gwałtowniejszymi protestami przeciwko spaniu. Znam ją. Wiem, na co ją stać. Rozwiązałam to następująco: Irma otrzymała zgodę na dłuższe przesiadywanie w weekendy oraz obietnicę, że w nowym domu (oby już w tym roku), gdy będzie miała swój pokój, nie będziemy jej wcześniej gonić do spania. Wszystko poparte wyjaśnieniami, odzwierciedleniem jej potrzeb, ale omówione pod jej nieobecność.

I wybaczcie moją bezpośredniość, ale mając starsze dzieci i znając takie akcje od strony praktycznej, ma się nieco inne podejście. Życie weryfikuje bardzo wiele.

[kamma]

o, bronka poruszyłaś jeszcze jedną ważną kwestię. Jak się komunikować w przypadku różnicy postaw i jakie konsekwencje przyniosą owe komunikaty?

[bronka]

[jagodzianka]

[MartaJS]

[lilias]

kamma, 100/100 życie weryfikuje, bym powiedziała, wszystko

MartaJS, a może trzeba z mężem pogadać na osobności, że jest dla dziecka kimś najważniejszym i chce go synek naśladować we wszystkim. kawałek chleba dorosłemu mężczyźnie nie przeszkodzi w zjedzeniu obiadu, dziecko będzie zapchane i nie dostanie tego co potrzebuje do rozwoju. jakoś łatwiej dorosłym odstąpić od pewnych przyzwyczajeń i chęci postawienia na swoim kiedy dziecko nie może kategorycznie czegoś jeść. wtedy cała rodzina zmienia dietowe zwyczaje domowe i w obecności dziecka nie pozwala sobie nikt dorosły na odstępstwa ale to już trochę "insza inszość". u nas było to podjadanie w nocy przez tatę (przeważnie po 22). nie zgadzam się z tym do dzisiaj i przestałam gotować "na zapas". dzieci jadły całkowicie normalnie dokąd miałam na to wpływ, teraz (studenci) często siedzą nocami, więc i podjadanie nocne im się przytrafia, ale rzadko i z pełną świadomością, że to im nie służy

tak sobie myślę, ze dziecko jest odbiciem tego jacy są dla siebie i jak się komunikują rodzice

[Mikarin]

[MartaJS]

Gadałam z mężem o tej dyskusji, on jest w dzieciach bardziej doświadczony i jest zdania, że jedno jest z całą pewnością dla dziecka szkodliwe: kiedy jedno z rodziców mówi "rób tak" a drugie "nie, rób inaczej". I ja się z tym generalnie zgadzam. To nie jest przedstawianie różnic w poglądach, to jest robienie dziecku wody z mózgu. Myślę, że jeśli rodzice naprawdę się w czymś różnią - niech to będzie wyjaśnione podczas spokojnej rozmowy, a nie w sytuacji, kiedy wszyscy są zmęczeni, głodni i wściekli. Rozmowa o godzinie chodzenia spać nie powinna chyba odbywać się w momencie, kiedy trzeba pójść spać.

Generalnie chyba podstawą jest forma takiej dyskusji i szacunek dla drugiej strony - a szczególnie dla tej, która ponosi konsekwencje danego wyboru, którą dana decyzja obciąża. Jeśli to matka kładzie dziecko spać i wie jakie to trudne, kiedy się je za długo przetrzyma, ojciec nie powinien upierać się, żeby poszło spać później, nawet jeśli tak uważa. Jeśli to ojciec zajmuje się dzieckiem, kiedy matka pichci obiad, dziecko już wyje i jest nieznośne z głodu, a obiadu nie widać, jego racja powinna być ważniejsza, jeśli chodzi o zapchanie się chlebem przed posiłkiem.

[MartaJS]