wegedzieciak.pl

[majaja]

Wydzielone z tematu: hxxp://wegedzieciak.pl/viewtopic.php?t=1450&postdays=0&postorder=asc&start=0] nie chce chodzić do przedszkola, co robić?


Na tym forum generalnie dominuje opinia, że dziecku z mamą w domu nalepiej i w związku z tym powinno siedzieć w tymże domu do wieku szkolengo albo i dłużej A w rzeczywistości zazwyczaj to nie dziecko nie dorosło do następnego etapu tylko mama. Dzieci są stworzeniami bardzo ciekawskimi i gdy są pewne rodziców i ich wsparcia to chętnie wychodzą do ludzi. Z moich obserwcji wynika że już 1,5 roczne dzieci chętnie razem się bawią i naśladują. Owszem są dzieci nieśmiałe i bojaźliwe z urodzenia, ale moim zdaniem nie nalezy je izolować w imię ich dobra" tylko zapewnić maksymalnie bezpieczne warunki rozdzielania z mamą (coś jak Mała Mi opisywała).

[alcia]

[Lily]

Do wieku szkolnego? Nie no, tak na pewno nie

[ań]

majaja, nie bierzesz pod uwagę tego, że każde dziecko jest inne i tylko jego rodzice potrafią określić czy dziecko jest gotowe czy nie. Moim zdaniem nie można pod żadnym względem tu uogólniać. Nie zgodzę się tez z tym jako by to forum jakoś wyraźnie obstawało przy tym aby dziecko jak najdłużej było z mamą, raczej widać tu postawę taką, by znaleźć najfajniejsze przedszkole i jak sobie radzić z problemem odżywiania.

dla mnie np jest jeszcze jedna ważna kwestia-tak na prawdę w przedszkolu dzieci mają styczność z różnymi dorosłymi i różnymi sytuacjami, nie wiemy jakie są sytuacje i jak zachowują się w nich panie w przedszkolu. Mnie osobiście zależy na tym, aby żadna taka pani nie nawciskała głupich tekstów ani rozwiązań mojemu dziecku, które jest przecież w takim wieku ogromnie chłonne. Dlatego cieszę się, że Jag jeszcze nie zdradziła pełnej gotowości do chodzenia do przedszkola i damy Ja tam zgodnie z naszym planem-czyli w wieku 4 lat.

generalnie zgadzam się w pełni z Małą Mi

[Ania D.]

Majaja, dzieci sa ciekawskie, to prawda, ale właśnie ten pierwszy okres życia to jedyny czas, gdy można dac maluchowi maksymalnie dużo miłości i troski. To jest coś, co dziecko nosi jako pozytywny bagaż przez całe swoje życie i z niego czerpie siłę. Dlatego warto za dużą nawet ceną zostać w domu z maluchami przez pierwsze lata. Pracująca zawodowo matka ma wiele obowiązków i nie jest w stanie dać tyle z siebie, ile mogłaby będąc w domu. Ma mało czasu jak wraca z pracy, jest z maluchem maksymalnie kilka godzin, a tym czasie trzeba sprzątać, gotować, odpocząć. Dla mnie żłobek nie jest dobrym wyjściem dla dziecko, nawet jeśli maluch chodzi tam chętnie. Dzieci i zabawki w tym wieku to nie wszystko. Dziecko potrzebuje miłości, a nawet najlepsze panie w żłobku mu jej nie dadzą.

[majaja]

[ań]

majaja, ale Franek nie ma roku, tylko już ponad 3 lata. A Ani chodziło głównie o takie maluchy o jakich Ty piszesz-czyli roczniaki. Dla mnie też to oczywiste, że ktoś kto siedzi z dzieckiem dajmy na to do 17 do 20 nie jest w stanie dać mu tyle co przez cały dzień! Wybacz, ale wychodzi na to, ze jakieś obce baby spędzają wtedy z dzieckiem więcej czasu niż własna mama! Jak dla mnie to bezsens (choć często niestety konieczność )
Ja akurat miałam okazję przetestować oba warianty, bo bywało, ze siedziałam na naszym stoisku od 10 do 17 i sorry, po powrocie do domu była może godz zabawy bo reszta to było jedzenie, kąpiel, jakiś odpoczynek. Nieeee, nie wmówisz mi, ze przez jakąś godz czy dwie można dziecku dać tyle co przez cały dzień.

[Ania D.]

Majaja, ja nie traktuję Twoich słów w ten sposób i nie odpowiadam Ci ironicznie. Myślę, że nie zasługuję na takie traktowanie z Twojej strony. To, że nie każdy może zostać z dzieckiem w domu nie oznacza, że ma innych traktować w ten sposób. Myśmy podjęli taką decyzję, że ja zostaję w domu, chociaż żyjemy skromnie i z bardzo wielu rzeczy musimy rezygnować.
Podpieram się stwierdzeniem jednej z autorek "Miłość przed poczęciem", które twierdzi, ze żłobki powinno się zlikwidować, bo dziecko w pierwszym okresie życia potrzebuje matki, a nie towarzystwa innych dzieci i opieki obcych osób, które go nie kochają. Lepsze dla malucha jest to, gdy zajmuje się nim jedna, przywiązana do niego osoba.

[ań]

[Lily]

Nie można likwidować żłobków, przecież są samotne matki i inne osoby, które muszą pracować...

[Martuś]

Skoro temat sie tak rozwinął, to pozwolę sobie się wypowiedzieć - bardzo dobrze rozumiem, co obie strony mają na myśli, jednak wydaje mi się, że nie wszyscy rozumieją, że bardzo często wysłanie dziecka do przedszkola, czy nawet już do żłobka, nie jest kwestią niczyjego widzimisię, tylko naprawdę koniecznością. I nie jest to wybór między tym, że jeśli kobieta nie pójdzie do pracy, to będzie sie żyło skromniej, tylko jeśli nie pójdzie do pracy, to nie będzie miało się czego do garnka włożyć, bo z pensji męża po opłaceniu rachunków zostaje 100 pln, albo i nic. I owszem, idealnie by było, gdyby matka mogła sobie siedzieć z dzieckiem w domu i nie martwić się o to, że dwudziestego jej zostaje pusta lodówka i równie pusty portfel, ale świat niestety idealnie urządzony nie jest i ktoś, kto pisze teksty o powszechnej likwidacji żłobków nie ma pojęcia o tym, co to znaczy znaleźć się w naprawdę złej sytuacji życiowej, a uzurpuje sobie prawo do oceniania ludzi, którzy się w takowej znajdują.

[pao]

dziecko w pierwszej fazie życia najwięcej sie uczy. ponoć to czego nauczymy sie do 3 roku życia zostanie nam w podświadomości i koniec. zatem jeśli malucha nauczymy samodzielności czy porządków to potem większych kłopotów z tym nie będzie. ponoć w ogóle człowiek uczy sie do 8 roku życia (niektóre źródła mówią że do 7), potem aby wiedzę utrzymać trzeba ją powtarzać.

prawda, nieprawda nie wiem, ale widzę, że to czego byłam nauczona jako malec nadal we mnie tkwi, i widzę ze to samo tyczy się innych z moich obserwacji. zatem nie wyobrażam sobie by w tych pierwszych 3 latach moje dziecko kształtowały obce osoby. Ba! nawet bliskie mi osoby... pomimo całego szacunku i miłości i zaufania do rodziców dziewczynki to moje córki i ja odpowiadam za ich wychowanie i rozwój, zatem jeśli potem mam zbierać joby to za swoje błędy a nie cudze.

a przedszkole: tak, chwilami miałam ochotę zabrać gabi bo dziecko mi sie uwsteczniało (w moim odczuciu) ale szybko sobie to z głowy wybijałam: ani ja, ani bartek nie jesteśmy nauczeni relacji społecznych. dwoje niesamowitych indywidualistów wręcz egoistów chwilami mimo, zę egoizm nie jest nasza naturą. a teraz gabryśka, skrajny egocentryk i egoistka z natury... gdzieś trzeba było dziecko relacji społecznych naumieć i przedszkole idealnie zdało egzamin, pomimo pewnych drobnych uwstecznień

każde dziecko jest inne, tak samo jak każdy rodzic i wzajemne relacje. zatem to co zdaje egzamin w jednym domu wcale nie musi zdawać w innym. my może,my tylko podpowiadać pewne kwestie, ale i tak każdy z nas zrobi po swojemu. i dobrze

dziecko w pierwszej fazie życia najwięcej sie uczy. ponoć to czego nauczymy sie do 3 roku życia zostanie nam w podświadomości i koniec. zatem jeśli malucha nauczymy samodzielności czy porządków to potem większych kłopotów z tym nie będzie. ponoć w ogóle człowiek uczy sie do 8 roku życia (niektóre źródła mówią że do 7), potem aby wiedzę utrzymać trzeba ją powtarzać.

prawda, nieprawda nie wiem, ale widzę, że to czego byłam nauczona jako malec nadal we mnie tkwi, i widzę ze to samo tyczy się innych z moich obserwacji. zatem nie wyobrażam sobie by w tych pierwszych 3 latach moje dziecko kształtowały obce osoby. Ba! nawet bliskie mi osoby... pomimo całego szacunku i miłości i zaufania do rodziców dziewczynki to moje córki i ja odpowiadam za ich wychowanie i rozwój, zatem jeśli potem mam zbierać joby to za swoje błędy a nie cudze.

a przedszkole: tak, chwilami miałam ochotę zabrać gabi bo dziecko mi sie uwsteczniało (w moim odczuciu) ale szybko sobie to z głowy wybijałam: ani ja, ani bartek nie jesteśmy nauczeni relacji społecznych. dwoje niesamowitych indywidualistów wręcz egoistów chwilami mimo, zę egoizm nie jest nasza naturą. a teraz gabryśka, skrajny egocentryk i egoistka z natury... gdzieś trzeba było dziecko relacji społecznych naumieć i przedszkole idealnie zdało egzamin, pomimo pewnych drobnych uwstecznień

każde dziecko jest inne, tak samo jak każdy rodzic i wzajemne relacje. zatem to co zdaje egzamin w jednym domu wcale nie musi zdawać w innym. my może,my tylko podpowiadać pewne kwestie, ale i tak każdy z nas zrobi po swojemu. i dobrze

[Alispo]

[Ania D.]

Martuś, ale gdzie tu ocena? To, że podaje się coś, co jest najlepsze dla dzieci nie oznacza, że się ocenia tych, którzy robią inaczej. Czy jak mówię, że uważam, że weganizm jest najlepszą dietą, to zaraz traktuję z góry wegetarian i ich oceniam? Emocje emocjami, a warto znać wiele aspektów, które sa ważne w wychowaniu dzieci. Tak chętnie się teraz mówi, że kobieta ma prawo do realizacji etc, ale dziecko ma prawo do jak najlepszego rozwoju. Nie oceniam nikogo, bo nie mam do tego prawa. Najważniejsze w rozwoju dziecka sa pierwsze 3 lata i tego nie da się zmienić. Warto więc stawac na głowie, by jak najdłużej być z własnym dzieckiem.

[Lily]

Ze żłobkiem jest też inna kwestia - niedojrzały układ odpornościowy malucha + stres często owocuje ciągłymi chorobami i mama nie ma wielkiego pożytku z tej instytucji, bo dziecko chore nie może do żłobka chodzić. Mój niemąż był w żłobku chyba ze 2 lata, ale jak pisała jego mama w takiej książeczce, w której opisywała jego rozwój - po 3 dniach już zaczął chorować i tak ciągle. Co "śmieszniejsze" pomimo tego, iż była przedszkolanką, nie mogła go zabierać ze sobą ani wtedy, ani potem, gdy chodził już do przedszkola - rejonizacja... Chyba jednak coś się zmieniło na korzyść pod tym względem.
A propos, w Krakowie jest coś takiego: hxxp://www.usmiech.krakow.pl/index2.php?page=od_maluszka_do_przedszkolaka
Wygląda chyba interesująco...

[Humbak]

[Martuś]

[pao]

Cytat:

To jest chyba dla wszystkich oczywiste

obawiam się że nie dla wszystkich. przynajmniej jeśli mówimy o społeczeństwie a nie naszej społeczności... spotykałam sie z opiniami, że w żłobku dzieci więcej sie naucza niż w domu... mnie takie podejście przeraża, choć skoro rodzice tak na to patrzą to być może rzeczywiście tak by było... dziecko cały dzień w kojcu ? zgroza...

Cytat:

To jest chyba dla wszystkich oczywiste

obawiam się że nie dla wszystkich. przynajmniej jeśli mówimy o społeczeństwie a nie naszej społeczności... spotykałam sie z opiniami, że w żłobku dzieci więcej sie naucza niż w domu... mnie takie podejście przeraża, choć skoro rodzice tak na to patrzą to być może rzeczywiście tak by było... dziecko cały dzień w kojcu ? zgroza...

[Martuś]

Pao, miałam oczywiście na myśli społeczność forum, po mentalności ogółu społeczeństwa niestety nie spodziewam się takiej świadomości.

[Lily]

[Humbak]

[pao]

Cytat:

ostatnio siostra mi mówiła, że ma znajomego, który powiedział, że nawet jak będzie 10 000 zarabiał to i tak dziecko do żłobka pośle, bo tam się ono rozwinie - podobno taka moda do pewnych kręgów wkroczyła

od razu przypomina mi się doświadczenie sprzed lat. chciano sprawdzić czy doskonała opieka wystarczy i noworodki podzielono na dwie grupy:
jedna grupa była pod opieką mam, nikt im nie pomagał i zdane były same na siebie i swoją intuicję
druga grupa miała idealne warunki, ciepło kąpiele karmienie i wszystko, tylko, ze nie miały przytulania itp.

doświadczenia nie dokończono, bo po krótkim czasie maleństwa z drugiej grupy zaczęły słabnąc iż ich życie było zagrożone. eksperyment przerwano...

kurcze, maluchom ( do przecież 2 latek to tez jeszcze maluch) nic nie zastąpi ciepła od rodziców (chciałam napisać "mam" ale w porę przypomniałam sobie, że tatusiowie tez istnieją ) nawet najlepsze warunki, doskonałe jedzenie i wszystko.

Cytat:

ostatnio siostra mi mówiła, że ma znajomego, który powiedział, że nawet jak będzie 10 000 zarabiał to i tak dziecko do żłobka pośle, bo tam się ono rozwinie - podobno taka moda do pewnych kręgów wkroczyła

od razu przypomina mi się doświadczenie sprzed lat. chciano sprawdzić czy doskonała opieka wystarczy i noworodki podzielono na dwie grupy:
jedna grupa była pod opieką mam, nikt im nie pomagał i zdane były same na siebie i swoją intuicję
druga grupa miała idealne warunki, ciepło kąpiele karmienie i wszystko, tylko, ze nie miały przytulania itp.

doświadczenia nie dokończono, bo po krótkim czasie maleństwa z drugiej grupy zaczęły słabnąc iż ich życie było zagrożone. eksperyment przerwano...

kurcze, maluchom ( do przecież 2 latek to tez jeszcze maluch) nic nie zastąpi ciepła od rodziców (chciałam napisać "mam" ale w porę przypomniałam sobie, że tatusiowie tez istnieją ) nawet najlepsze warunki, doskonałe jedzenie i wszystko.

[Lily]

Był nawet taki eksperyment (może chodzi o ten sam) ze jednym sterylnym żłobkiem, gdzie dzieci nie dotykano, wszystko było zdezynfekowane itp., ale dzieci chorowały. Drugi żłobek, z ponoć murzyńskimi nianiami (takie określenie jest poprawne politycznie czy już nie?), niespecjalnie higieniczny, ale za to te niańki dzieci nosiły na rękach, przytulały itp. - dzieci były znacznie zdrowsze, mimo braku sterylności. Dziecko pozbawione ciepła traci odporność...

[ań]

[bodi]

hm i tak wydaje mi się że tu na forum jesteśmy baaardzo niereprezentatywną grupą dla ogólu polskiego społeczeństwa. Swego czasu podczytywałam inne forum na którym większość piszących to były mamy okołoroczniaków wzajemnie dopingujące się do powrotu do pracy i zostawienia dziecka z opiekunką tekstami w rodzaju "No ale pomyśl, ile fajnych zabawek bedziesz mu za to mogła kupić!". Autentyczne.