wegedzieciak.pl

[kociakocia]

zina to tak jak u mnie było!

[renka]

[kociakocia]

renka, ten kto to powiedzial chyba chcial ci po prostu dopiec, dlatego OLAć i nie martwic sie

[arete]

[kociakocia]

dokladnie! mysl pozytywnie, dzieci wkoncu sa dośc powszechne , wogole sie nie przejmuj za mocno, jestesmy tu z toba, jak bedzie trzeba to pomozemy

[bodi]

dokładnie, renka, zastanów się nad tym ile nauczyłaś się zajmując sie przez te kilka lat dziećmi. To jest mnóstwo umiejętności, choćby organizacja, cierpliwość, umiejętności negocjacyjne

trzymaj się

[renka]

Cytat:

Takie myślenie może Cię blokować, a to się chyba da wyczuć w czasie rozmowy kwalifikacyjnej.

No wlasnie juz blokuje, a jak na razie to dopiero zaczelam o tym snu plany...
Wiecie, ja po prostu nie wiem jak to wszystko rozegrac... Boje sie posylac na raz 2 dzieci do publicznych placowek (pomijajac juz, ze nie jestem zwolenniczka zlobkow i wewnetrznie czuje, ze jak dziecko nie bedzie w stanie werbalnie wyrazic swoich potrzeb, to do tego czasu ja bede trzymac nad nim piecze - ale moze to jakies chore myslenie... ), tyle sie bowiem slyszy o tym, jak dzieci czesto choruja podczas pierwszego roku przedszkolnego (wiem, wiem, bez sensu zakladac czarny scenariusz, ale trzeba sie z tym niestety liczyc). I w momencie gdy mi dziecko zachoruje to kto bedzie z nim siedzial w domu? Oczywiscie ja. Dlatego pisalam o tym, ze dla nowego pracodawcy moze to stanowic pewien problem (zreszta nie wiem tez, jak na to bedzie spogladal obecny pracodawca).
Ja sobie wstepnie zalozylam, ze w tym roku posylam Ronke do przedszkola i poobserwuje jak sie zaadoptuje przez 1 miesiac (wychowawczy mam do pazdziernika). Jak wszystko bedzie ok. to wtedy pomysle co z Fionka i ewentualnie wtedy wroce do pracy, najwyzej poczatkowo poprosze o 1/2 etatu, zeby to jakos w miare bezbolesnie dla wszystkich zainteresowanych sie odbylo...

[kociakocia]

kochana dzieci podobno choruja w takich placowkach i jest to normane otyle, ze wlasnie lapia odpornosc, tego sie chyba nie przeskoczy, ale mysle, ze dobrze robisz, ze najpierw 1no dziecko, to tez jakos i ciebie stopniowo przygotuje do zmiany
ale nie zakladaj zlych scenariuszy od razu bo w jakims sensie programujesz siebie i przyszłosc, raczej nastawiaj sie na to, ze bedzie calkiem dobrze
jestes dzielna na maxa, dasz rade!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[ag]

[kociakocia]

trzymam kciuki, zawsze możemy ci pomóc podkoloryzowac ciutek CV

[renka]

[hetepheres]

[kociakocia]

renka nie pozostaje Ci nic innego niz myslec, ze jestes super zajebista babeczka i masz super zajebiste dzieci, tak jak napisaly dziewczyny, masz same atuty, zaś CV dobrze zmontowane, klarowne to podstawa, jak chcesz mogę Ci wysłać doskonały wzór, no i nalezy zawsze o sobie pisac i mowic jaknajlepiej

[agaB]

Też chciałabym wypowiedź się odnośnie żłobków i jak długo siedzieć z dzieckiem.
To po pierwsze z dzieckiem na pewno do 3 lat. Nie wyobrażam sobie zostawienia Cypka z obcą osobą, do której będzie lub nie przytulał się.
Po drugie, ja jestem żłobkowym dzieckiem i jakoś w pamięci został mi obraz żłobkowych przewijaków i płacz. Moja mama dużo czasu poświęcała domowi, a nie dzieciom i chyba dobrze mi to nie wyszło. Jakoś mam w głowie złe obrazy, dlatego nigdy nie wysłałabym dziecko do żłobka. Wolałabym znaleźć nianie.

[kociakocia]

dobrze ,że Cypek ma taką mamę

[mandy_bu]

Fajnie, że założony jest ten temat. Kochani, ja właśnie zastanawiam się, czy wracać do pracy (tzn, mam możliwość podjęcia zupełnie nowej roboty). Jednak musiałabym zatrudnić niańkę, których zawsze byłam przeciwniczką. . Co robić??? help! help!, nie mogę podjąć decyzji!!! (Nienawidzę takiego stanu - totalna ambiwalencja)

[kociakocia]

Zostań z dzieckiem ta miłość, bliskość dla niego jest w tym momencie życia najważniejsza, to jest bogactwo na całe jego późniejsze życie
Uśmiech, czułość, głos mamy- nieocenione, żadna niania tego nie da, nie wierze w to i nie zamierzam uwierzyć.
Widzę te niańki prowadzące dzieci codziennie, ida jak mumie, jakby były robotami, cicho suną z wózkiem... to mnie za każdym razem przekonuje, że dokonałam właściwej decyzji, chociaż nie raz już miałam słabsze momenty... np. wczoraj, bo czuje wewnętrzną nieprzeparta ochotę tworzenia, kreowania, projektowania jak wcześniej robiłam, ale to musi po prostu poczekać.
Wszystko podobno przychodzi we właściwym momencie... Musze się tego trzymać
p.s. i jeśli sytuacja wasza finansowa pozwala byś została z dzieciaczkiem...czego chcieć więcej

[daria]

mandy_bu to zależy od wielu rzeczy:
ja np. wiem, że muszę wrócić do pracy bo.. nie stać mnie na urlop wychowawczy, mąż za mało zarabia i mamy kredyt.. a poza tym pracuje dwa dni w tygodniu i może zająć się dzieckiem jak ja będę w pracy... ale nawet gdyby nie mógł to wolę zarobić 1500 zł, oddać powiedzmy 800 niańce i zachować pracę i resztę kasy... chociaż teraz łatwo mi mówic.. a co będzie zobaczymy...
musisz przemyśleć co dla Ciebie jest wazne...

[ag]

mandy_bu, to trudna decyzja. Na pocieszenie mogę powiedzieć tyle, że zawsze można zmienić zdanie i skorzystać z urlopu wychowawczego. Ja zdecydowałam się na wczesny powrót do pracy ale miałam niestety zle doświadczenie z opiekunkami. Jedna zrezygnowała z pracy nagle (podobno z powodu choroby ojca), praktycznie z dnia na dzień. Z drugiej, znalezionej na szybko nie byłam zadowolona. Do tego miałam jeszcze ogromne problemy w pracy z toksyczną szefową, więc - po długim namyśle - skorzystałam jednak z urlopu wychowaczego. Niestety w dobie kryzysu skończyło się to tym, że teraz jestem bez pracy. Ale nie żałuję bo czas spędzony teraz z Łukaszem na pewno zaprocentuje. A zwłaszcza jak się przysłuchuję opiekunkom na placu zabaw - 99% z nich nie chciałabym zostawić swojego dziecka.

[Agnieszka]

Ja musiałam wrócić do pracy i zdecydowałam się na opiekunkę (Ada miała wówczas ok 10 miesięcy). Pani nam się sprawdziła, gdy moje dziecko poszło do przedszkola zajmowała się jeszcze 2 dzieci z naszego podwórka. W tym roku znów wróciła do nas (odbieranie ze szkoły) i dyżuruje również chorobowo/ świątecznie przy ostatniej dziewczynce, którą się zajmowała a w tym roku debiutuje w przedszkolu.
Dla nas opiekunka jest b bliską osobą, traktujemy ją jak babcię (dzieci z podwórka również). W wakacje odwiedzała Adę u moich rodziców na działce, kilkakrotnie Ada u niej nocowała, odwiedzały jej rodzinę (mąż naszej Babci oczywiście też został dziadkiem ). Teraz jak jestem chora przyjechała w odwiedziny, zrobiła zakupy, przywiozła sprzęt do masażu.
Nasza Babcia Marysia jest świetna.

[mandy_bu]

Dzięki dziewczyny, choć nie powiem, mam w głowie niezly mix.
Oczywiście wiem, że nigdy nie będę żałowała czasu spędzonego z dzieckiem, ale gdybym znalazła taką panią o której pisze Agnieszka, to byłoby zbyt piękne. Ta praca, którą miałabym zacząć jest moją wymarzoną (no może nie pod względem finansowym), obawiam się, że jeśli będę zwlekać z decyzją, to przejdzie mi kolo nosa. Na razie staram się traktować to lightowo, czyli: "w każdej chwili dopóki umowa nie podpisana mogę się wycofać."

[kociakocia]

mandy_bu, ciężka decyzja, idzie potężny kryzys, więc może być i tak, że jak się teraz o pracę nie załapiesz potem może jej już nie być... kupuj kamerę, instaluj w chałupie, nasłuchuj i podglądaj , ja gdybym musiala okablowalabym mieszkanie, nie mam za grosz zaufania do obcych ludzi. I życzę Ci takiej niani jak ma Aga, to jest prawdziwy skarb- i jak widać się zdaża
(mi zawsze się zdarzają wymarzone prace kiedy nie mogę skorzystać )

[Jagula]

mandy_bu idź do pracy!!!zwłaszcza jak to jest ta wymarzona! Ja siedzę w domu i żałuję tego siedzenia... nie żałuję oczywiście czasu spędzonego z dzieckiem...ale

[mandy_bu]

dzięki dziewczyny! Trzymajcie kciuki!

[Agnieszka]

młode dziewczyny które przychodziły nie byłam zadowolona, nasza babcia była z polecenia oczywiście musiałyśmy się dotrzeć (babcia nie jest wege i nawet nie ma takich skłonności)