wegedzieciak.pl

[Mikarin]

Temat wrzucam do off-topa, bo zupełnie nie wiem, gdzie go wrzucić.

Dzieciństwo to mialam takie, że nie wolno mi bylo niemal nigdzie wyjść, basen był za drogi, rower bez sensu ("Gdzie ona będzie w mieście rowerem jeździć?"), na podwórko wyjść nie można było i tak... w sumie mając lat 26 obudziłam się, że nie potrafię nic oprócz chodzenia na kilkugodzinne spacery po lasach i innych wądołach. Rolki i łyżwy tez odpadły, niestety, na żaden sport nam rodzice nie pozwalali, przez co (chyba) nabawiłam się czegoś takiego, że wszystkiego się boję - nie wiem, czy wychowanie, czy charakter, ale jeszcze trzy lata temu dygałam się nawet stać na stołku i żarówę zmieniać.

Teraz mam chłopa, który kocha pływać, lubi jeździć na rowerze, marzy o szermierce (w mojej dziurze nie ma szkoły, niestety), a ja nic... no, fajnie by było ze swoim chłopem coś porobić, ale jak nie potrafię, to jak?

Zresztą, Potwór ma już dwa lata i chciałabym, żeby miał to, czego ja nie miałam - kolegów na podwórku, rower, basen czy grę na jakimś instrumencie. No ale jak syna będe uczyć, jak sama nie potrafię? Też nie chcę wszystkiego zrzucać na nie-męża, bo przecież nie on jedyny dziecka rodzic...

Zaperzyłam się trochę, też z tej racji, że na bezrobociu siedze już dwa lata i mi dupę nosi. Wymyśliłam sobie Fire-Dance i w pół roku nauczyłam się tym cudem machać w miarę płynnie. Potem sobie wymyśliłam hula-hop (bo oczywiście też nam nie wolno było za malucha).

No ale to przeklęte pływanie jeszcze mi na sumieniu wisi, nauka jazdy na rowerze i przeklęty lęk wysokości.

Z lękiem wysokości sobie poradziłam o tyle, że w Adszpraskich i Teplickich skałach właziłam na wszystkie wysokie punkty widokowe - i nawet, jak miałam podejść 15 metrów do góry po wąskiej metalowej drabince, to weszłam i zeszłam - ze łzami w oczach, zlana potem i osrana z nerwów, ale dałam radę. Tak kombinuje już trzy lata z różnymi wysokościami, wieżami, ażurowymi schodami i jest coraz lepiej.

Z wodą... eh. Mąz mnie zabrał nad morze na pierwszą randkę i tam dopiero odważyłam się wejść do wody dalej jak po uda. Normalnie aż wstyd. Dwa lata minęły i na razie, przez te kilka godzin poświęcane raz do roku nad morzem, jestem w stanie położyć sie na wodzie, ale tylko przy asekuracji męża. niestety, inaczej tak się boję, ze nic z tego.

No i rower. Jak z wysokością i wodą jeszcze sobie poradzę, tak z rowerem jest o tyle trudniej, że każdy, kogo się pytam o zdanie twierdzi najpierw (z niedowierzaniem) "Ty nie potrafisz jeździć?", a potem, że stara 30-letnia baba się jeździć nie nauczy... Albo, ze teraz to mi juz niepotrzebne...

Się zdeterminowałam i chcę się tego nauczyć, tylko trudniej jest mi przezwyciężyć strach przed upadkiem z roweru niż np. przed utknięciem na drabince na wysokości 25 metrów czy skompaniu się w morzu.

Zdaje sobie sprawę, ze to dla niektórych może być problem jakby z czapki, ale dla mnie np. to coś ważnego. Pewnie bardzo małe grono ludzi ma takie dylematy

Jakie jest wasze zdanie? Robić z siebie pośmiewisko i się uczyć? (bo stara baba ucząca się jazdy na rowerze to serio będzie wyglądała komicznie...) Potrzebuję kilka słów zachęty, co by nie tylko mąż mnie zachęcał (no i niezastąpiona go.). Co w ogóle myślicie o takim pomyśle....?

[malina]

[Maple Leaf]

Mikarin, ja myślę, że to jest świetny pomysł I wogóle jesteś dzielna kobita, że tak zmagasz się ze swoimi słabościami i lękami! Z rowerem warto spróbować- jak się nie uda, to trudno. Może na początek znaleźć jakieś ustronne miejsce, gdzie mało kto przechodzi, żebyś Ty poczuła się pewniej i nie miała z tyłu głowy, że ktoś Ciebie obserwuje i "śmieje się". No nie wiem, nie znam się na rowerach tak, jak go. na przykład, więc sobie gdybam tylko. Tak czy inaczej, trzymam kciuki!

[kamma]

Mikarin, WOW!!!
Podziwiam Twoje samozaparcie i bardzo Ci kibicuję, wyrwij z życia wszystko, co nie było Ci dane wcześniej.

[Lady_Bird]

Mikarin, jasne że się uczyć! Rower to wspaniała sprawa.

Koleżanka z podstawówki nauczyła się w wieku 15 lat. Mieliśmy mieć wycieczkę rowerową i okazało się, że kumpela nie potrafi jeździć. Cała klasa ją uczyła i po kilku dniach normalnie jeździła.

[Pipii]

Mikarin oczywiście, że się uczyć!


A pływać można się nauczyć w każdym wieku - polecam w tym celu wziąć ok 10 lekcji indywidualnych na pływalni u instruktora - koszt ok 50 - 80 zł - ale warto. Po tym czasie będzie pływać jak delfin

Powodzenia. Trzymam kciuki!

[go.]

Mikarin, słuchaj, na rower nigdy nie jest za późno!
W moim życiu rower to niezastąpiona rzecz! Ruch, endorfiny, oszczędności, kondycja i super efekty redukcji tłuszczu
W związku z powyższym rower czyni życie bardziej kolorowym. Tak jak chusty- macierzyństwo. Wiesz coś o tym nie?

20 lat temu moja mama (po 40stce) uczyła się jeździć na łyżwach. My z siostrą już w miarę śmigałyśmy, a na nią się wszyscy gapili. Ale miała to głęboko i dobrze się bawiła. I chyba o to chodzi

Myślę, że w tym wieku świadomość równowagi i zrozumienia jak działają pedały jest jakieś bardziej oczywiste. Po jednym wyjściu już będziesz jeździć, a po dwóch czuć się w miarę pewnie obstawiam

ps. ja też się nie znam na rowerach, mój A. się zna, a ja tylko jeżdżę

[czindirela]

Mikarin, skoro potrafiłaś walczyć z lękiem wysokości, to z rowerem będzie już prosto Widać, że jesteś babka z jajami Jak to się mówi, na naukę nigdy nie jest za późno, więc do dzieła. Trzymam kciuki i daj znać jak poszło.

[kamma]

mój mąż uczył się pływać w wieku 20-kilku lat. Nauczył się i jest z tego powodu bardzo szczęśliwy
Myślę podobnie jak go., że w dorosłości łatwiej nauczyć się jazdy na rowerze, bo człowiek jest lepiej obeznany z fizyką tego świata. A skoro potrafisz przezwyciężyć lęk wysokości, to lęk przed upadkiem z roweru pokonasz tym bardziej.

[Lily]

A ja nie jeździłam ponad 20 lat i właśnie nie wiem, czy jeszcze umiem, w każdym razie boję się
Powodzenia w nauce Mikarin

[mariaaleksandra]

Jasne ze uczyc! korzysci frajdowe, zdrowotne przewyzszaja wszystko inne! Moze sa do duzych rowerow.takie.dokrecane kolka jak dla dzieci? albo sprobujcie.w tandemie

[MartaJS]

Mikarin, rower rzecz wspaniała. Uczyć się
Z obniżonym siodełkiem dobry pomysł.
Możesz mieć początkowo nogi nisko i jeździć na dwulat na biegówce, odpychając się nogami, rozpędzając i odrywając nogi od podłoża, a potem dopiero dołożyć pedały.

Pływać nauczyłam się w ósmej klasie i po paru latach zrobiłam żółty czepek. Wcześniej ciotka wpajała mi lęk do wody. Nie czuję się w wodzie za dobrze, bo ostatnio mam mało okazji do pływania, pływam raz na rok mniej więcej, jak jest upał i trafię przypadkiem na jezioro ale warto.

[olgasza]

Mikarin, kciuki - może to ci pomoże?
hxxp://www.dzieciecafizyka.pl/bezpieczesntwo/naukajazdy/naukajazdy.html

hxxp://forum.rowerowylublin.org/viewtopic.php?t=155

Ja - podobnie jak Lily - nie jeździłam tak długo, że nie wiem, czy jeszcze potrafię. Nigdy też nie miałam swojego roweru (poza dziecinnym, marki Diament) i w sumie żałuję.

[gosia_w]

Ja wsiadłam na rower po ok. 25 latach przerwy i pojechałam

[Space]

Mikarin,

Rower super rzecz

Chodzi o złapanie równowagi. Jak się jedzie bardzo wolno to trudniej złapać równowagę, jak szybciej to bez problemu, załapiesz
Podobno jak się raz nauczy jazdy na rowerze to już nie zapomni

Z wodą to już inna sprawa, ja nie lubię jak wlewa mi się woda do 'otworów' w ciele.
Lęk wysokości też mam, ale lekki, da się opanować

Nigdy na nic nie jest za późno.

[theloudestsound]

Mikarin ależ oczywiście, że się uczyć i jak to, że nie potrzebne? To dzieci się uczy po to żeby jeździły w dzieciństwie,a potem już im nie wolno? Ja mam koleżankę, która nauczyła się jeździć rowerem w wieku 17 lat.
Powodzenia!

[Lily]

[arahja]

[alken87]

[zojanka]

Pewnie, że się uczyć - na naukę nigdy nie jest za późno. Tylko dobierz sobie dobrze rower (jak jesteś niska, a rower duży, to możesz mieć problemy) i dopasuj siodełko tak, żebyś obydwiema nogami dosięgała do ziemi, wtedy przy przewracaniu się podeprzesz i po problemie. Jak boisz się reakcji otoczenia, to możesz albo przełamać się i nie przejmować ;p albo uczyć się w jakimś mniej uczęszczanym miejscu, np. w lesie

[kasienka]

Mikarin, powodzenia! Jazda na rowerze, szczególnie z górki, to jedna z najprzyjemniejszych rzeczy jakie znam. Dla mnie spokojnie mieści się w pierwszej piątce

[Mikarin]

Mąż wybrał dla mnie coś takiego:

hxxp://tablica.pl/oferta/skladak-wigry-3-CID767-ID50vHZ.html#13a1eae119

jutro będziemy dzwonić do faceta, czy to rower dla dorosłego, czy dla dziecka. I nawet na rękę, że można go złożyć i schować, bo mamy mało miejsca

Jak myślicie?

[olgasza]

Mikarin, ja marzę o Wigry3, tak mi się kojarzy z dzieciństwem, lata 80-te. Jak będziesz miała dość, to od ciebie odkupię

[madam]

Wigry 3, klasa sama w sobie!
Mikarin, powodzenia!!!

[alken87]