wegedzieciak.pl

[kamma]

Zapominanie to nawyk. Jak będę u Was, to spróbuję wybadać, czy to o to chodzi.

[pao]

Cytat:

Kilka osób już zauważyło tą samą prawidłowość - Gabryś dużo mówi, ale nie lubi słuchać gdy ktoś do niego mówi

u nas gabryś miał tak tylko w pierwsze dni, potem normalnie sie zachowywał, można było pogadać, rozumiał, kontaktował. Tylko sporadycznie sie wyłączał, no ale nie znam dziecka które by tego nie robiło

Cytat:

Kilka osób już zauważyło tą samą prawidłowość - Gabryś dużo mówi, ale nie lubi słuchać gdy ktoś do niego mówi

u nas gabryś miał tak tylko w pierwsze dni, potem normalnie sie zachowywał, można było pogadać, rozumiał, kontaktował. Tylko sporadycznie sie wyłączał, no ale nie znam dziecka które by tego nie robiło

[topcia]

Ewa,
może niech jakaś osoba, bliska dla niego, zaufana, spróbuje z nim porozmawiac jak on to wszystko widzi-tak niby przypadkiem, w trakcie spaceru, zabawy?

[frjals]

[kamma]

To znaczy, że w życiu uczymy się takich czynności, które z jakiegoś powodu są wygodne. Zapominając oddajemy naszą odpowiedzialność za zdarzenia, a z takim bagażem lżej się idzie. Dobra strona - nietrudno wyrobić sobie nawyk pamiętania, jest na to mnóstwo sposobów.

[alcia]

[topcia]

[kamma]

[frjals]

[Ewa]

A ja dochodzę do wniosku, że nie tyle zapominanie, co właśnie niesłuchanie stało się u Gabrysia nawykiem... Jak to zmienić?

A ja dochodzę do wniosku, że nie tyle zapominanie, co właśnie niesłuchanie stało się u Gabrysia nawykiem... Jak to zmienić?

[kamma]

Ewa, zmuszać go do słuchania. Mówić tak długo i uporczywie (włącznie z kontaktem wzrokowym), aż usłyszy i usłucha. To może być nawyk, więc lepiej go jak najszybciej wykorzenić. Mój M miał kiedyś poważne wątpliwości co do stanu swojego mózgu, bo bardzo często się zdarzało, że nie słyszał, co się do niego mówi, a może zapominał... Sam nie wiedział. Po przeprowadzeniu gruntownych badań neurologicznych i laryngologicznych usłyszał diagnozę: "Pan po prostu ma w d... co się do pana mówi".

[Humbak]

Ewa, z tym słuchaniem to u natalii podobnie... juz kiedyś zastanawialiśmy się czy ma dobry słuch i byliśmy u laryngologa bo nie potrafiła powtórzyć co się do niej mówi
Potem zauważyliśmy że często nie rozumie naszych zdań (choć układane na miarę 2 lata młodszego dziecka... tak nam się wydawało) - nie pytaj czemu, ale okazało się że trzeba często gdy nie rozumie opuścić wieele wyrazów i skrócić przekaz do minimum i tak bywa i dziś choć wyrosła w dużej mierze, ale i tak są dni makabryczne.
Hicior to zadanie pytania i nie słuchanie naszej odpowiedzi. Jak nie słucha, nie odpowiadam. Jak słucha powtarzam raz, drugi (tak jak pisze kamma upewniając się że jestem na jej poziomie widzenia i nie robi nic w tym czasie, czasem wystarczy usiąśc i przytulić by słuchała) trzeci nie powtarzam i mówię że nie będę powtarzać bo mówiłam trzy razy... Na pocżatku Natalia nie łapała, nie robiła poleceń bo nie usłyszała itd, z czasem jest coraz lepiej, bardzo często już łapie i słucha ale wciąż pracujemy i tak jak piszę, są różne dni - ale działa

Co do rozrabiania z dziećmi... eh... może one potrzebują się wyszaleć?

[Ewa]

[alcia]

[Karolina]

To jakiś koszmar Wkurza mnie to strasznie jak ktoś zada pytanie a potem nie chce mu się słuchać. Nie wiem jak tak mozna traktwoać rozmówcę. Czesto ludzie wydają sie interesować tylko tym co mają do powiedzenia. Absurdalne monologi...

[topcia]

[Manu]

[frjals]

[kamma]

To znaczy, że odcedzasz informacje ważne od nieistotnych i koncentrujesz się na tych pierwszych. Masz dobry filtr znaczy

[Manu]

[frjals]

no patrzcie państwo...

[orenda]

Właśnie dałam popis braku cierpliwości Nie lubię siebie takiej... ale moja córka, kiedy ja planuję wieczorem już sobie odpocząć, ma najwięcej energii i próbuje przeciągać czas pójścia spać i tak zasnęła chwilę przed 22, mnie boli gardło, bo się nakrzyczałam. Miała spać na materacu, bo czekamy jutro na gości i już przynieśliśmy, miała być frajda a skończyło się zabraniem materaca i sama nie wiem czy dobrze zrobiłam. Teraz na poczuciu winy chciałabym jej zrekompensować, ale już śpi...

[alcia]

orenda, mi też się zdarzają takie akcje, niestety. A potem mi wstyd za siebie i chciałabym cofnąć czas, móc inaczej rozegrać sytuację. Zawsze winne jest moje zmęczenie - im bardziej jestem wyczerpana, tym mniej cierpliwości.

[majaja]

[Sun]

Jakis kryzys mam... Moje dziecko jest cudowne i mądre, ale nadaktywne i czasem mozna oszaleć. Przewijanie po kupie kończy się pod prysznicem, bo ona wyrywa sobie pieluchę na siebie...
Na spacerze chce zjeść wszystko, kamienie, smieci, a najbardziej śruby z płotów. Do wózka nie zawsze się da wsadzić.
Nigdy nie korzystaliśmy z leżaczka ani kojca, bo się nie dała wsadzić... Nie można jej zostawić nawet na sekundę... żeby było ciekawiej poza domem nie zwraca na nas uwagi
Robię wszystko, żeby przy niej się nie denerwowac, bo przecież to nie jej wina...