wegedzieciak.pl

[ań]

u nas to jest sprawa naturalna i prosta. Często okazujemy sobie czułość i jag nas nie krępuje. Jak była maleńka i spała z nami w łóżku to na czas brykania kładłam Ją do łóżeczka, potem i tak spała u siebie i wtedy poprostu byliśmy cicho by Jej nie obudzić, ale czasem zdarzało się, że Ona się obudziła czego my nie zauważyliśmy, bo była cicho. Teraz czasem zdarzy się, że nas przyłapie ale traktuje to zwyczajnie, wie, ze to czas dla nas i idzie się zająć sobą.
Dla mnie to jest ważne, ze Ona wie, ze to jest nasz czas i że jest to dla Niej normalne, że się kochamy. Uważam, że to jest zdrowe, jak dziecko widzi to jako coś naturalnego, co nam codziennie towarzyszy. Myślę, ze dzięki temu uniknie traumatycznych przeżyć jak by nas nakryła w wieku nastoletnim np.
W moim domu nagość była traktowana naturalnie, wiedziałam, ze rodzice sie kochają, i nie było to dla mnie nigdy obrzydzające ani nic w tym stylu. Było naturalne, Oni się bardzo kochają I może też dlatego tak to wygląda w domu który ja tworze, naturalna kolej rzeczy.
być może też dzięki temu, ze było to takie naturalne dla mnie zawsze a nie żadne brudne tabu-nie spieszyło mi się do tego jak dzikiemu zającowi, od zawsze kojarzy mi się z miłością dwojga przywiązanych do siebie ludzi

Tobayashi wiem dokładnie co masz na myśli. I zgadzam się też z tym co pisałaś o kłótniach- z tym się ludzie nie krepują, ale żeby sobie okazać miłość to już jest problem. Niestety nasza kultura ma zakorzeniony mocno wstyd, traktowanie seksu jako czegoś brudnego, do czego się najlepiej przed samym sobą nie przyznawać. Moje dzieci będą od tego zupełnie wolne mam nadzieję

jednocześnie szanuję to, ze ktoś może się wstydzić tego przy dziecku i nie chce żeby dziecko miało z tym styczność w domu. Napisałam tylko co ja w tym temacie czuję.

[Lily]

[adriane]

[ań]

[adriane]

[Karolina]

Jeśli w domu panuje miłość, zrozumienie między rodzicami i dziećmi tak jak u Ań to faktycznie seks rodziców nie jest niczym okropnym, po prostu harmonia+natura. U mnie było inaczej, zawsze miałam na pieńku z ojcem, zero kontaktu fizycznego, przytulania, siedzenia na kolanach, rodzicielskich czułości. Mogę powiedzieć, ze tak go nienawidziłam, że sama jego obecność w domu zawsze była dla mnie odstręczajaca, stresująca. W okresie dojrzewania nabrałam do niego fizycznego wstrętu. Łatwo sobie wyobrazić co w takiej sytuacji czuje dziecko gdy słyszy z sypialni seksualne odgłosy...Od razu w głowie kształtuje się negatywne skojarzenie do płciowości, miłości fizycznej...

[gosiabebe]

moje wspomnienia z dzieciństwa dotyczące tej kwestii wyglądają tak: mieliśmy bardzo małe 2 pokojowe mieszkanie ,między którymi nie było drzwi.W jednym pokoju spałam ja ,siostra i brat w drugim rodzice.Kiedy budziłam się w nocy i słyszałam ,że coś sie dzieje ,a wiedziałam już CO TO TAKIEGO czułam wstyd ,nie wiem czemu ale go czułam bardzo straszliwie było to bardzo okropne uczucie.Jeżeli chciało mi się siku wolałam posikać się do łóżka niż przejść przez ten pokój gdzie byli rodzice.Dodam ,że rodzice okazywali sobie czułość przy nas,nie ukrywali tego.Wraz z dorastaniem kiedy popsuły się moje stosunki z ojcem zaczełam czuć do niego obrzydzenie kiedy słyszałam odgłosy dochodzące z sypialni rodziców.Nie wiem czym było spowodowane moje zachowanie i moje odczucia,po prostu tak było więc myśle ,że trzeba się liczyć z takim odbiorem przez dziecko zachowania rodziców.

[Christa]

Tak sie zastanawiam, ze my jednak nie bedziemy mieli wyboru przez przynajmniej pierwsze poltora roku zycia Maxia, bo w styczniu przyjezdzaja moi rodzice i moja mama zostanie na 6 miesiecy, a pozniej Rafala rodzice przyjezdzaja na rok, a poniewaz mamy tylko 3 pokoje, Maxio bedzie dzielil pokoj z nami, wiec bedziemy sobie musieli jakos z nim radzic. No i dochodzi jeszcze skrepowanie obecnoscia rodzicow/tesciow za sciana . Mnie to jednak krepuje. Nawet jakbym miala byc cichutko jak trusia, to sama mysl o tym, ze mogliby cokolwiek uslyszec, jest dla mnie nie do zniesienia.

[ajanna]

Christa: to może wysyłajcie ich na spacer z wnukiem?

BTW co do tego, czy śpiący człowiek (również mały śpiący człowiek) jest nieświadomy, zdania są podzielone. ja spotkałam się z teorią, że wszystko co przez sen usłyszymy zapisuje się w naszej podświadomości

[elenka]

[adriane]

[elenka]

[Tobayashi]

Cytat:

BTW co do tego, czy śpiący człowiek (również mały śpiący człowiek) jest nieświadomy, zdania są podzielone. ja spotkałam się z teorią, że wszystko co przez sen usłyszymy zapisuje się w naszej podświadomości

Myślę, że tak właśnie jest. I chyba to samo można powiedzieć o dziecku w łonie matki. Że słyszy, zapamiętuje. Kiedy kobieta kocha się będąc w ciąży, chcą nie chcąc wciąga w to dziecko Zdecydowanie nie demonizujmy więc tzw. aktu, to jest natura. Jestem przekonana, że wszelkie urazy zawdzięczamy naszej kulturze. [/quote]

[ań]

[Tobayashi]

Nic dodać, nic ująć No, może tylko to, że mycie zębów nie jest takie fajne

[dynia]

Tak na marginesie dodam tylko ,ze od kilku dni odzwyczajamy Jage od sapania z nami i co mnie najbardziej cieszy skutecznie Juz mam dośc bycia połamana jak paragraf ,nie mogłam nawet nóg rozprostowac etc.Mała tez chyba cieszy sie z takiego rozwiazania bo w koncu sie wygodnie wysypia Spanie we czworo miało dużo zalet ale kwestia wygody wzięła górę

[kamma]

My mamy mnóstwo miejsca, ale ostatnio nadarzyła się okazja, którą wypróbowujemy przebiegle
Otóż zbliżają się Mikołajki, więc powiedzieliśmy Irmie, że jak jej łóżeczko będzie puste, to Mikołaj nie będzie wiedział, gdzie przynieść prezent. Na razie metoda się nie sprawdza
Ale z drugiej strony, tak sobie wyobraziłam, że Irma już do nas nie przychodzi, tylko śpi do rana w swoim łóżeczku... Smutna wizja... To bardzo miłe uczucie budzić się rano we troje Trochę mi to utrudnia poranne wstawanie, bo Irma śpi bardzo czujnie i zaraz teżby wstała.
Na marginesie muszę się Wam przyznać, że omawiając z M za czasów ciąży metody wychowawcze, ustaliliśmy, że będziemy od małego przyzwyczajać Irmę do spania we własnym łóżeczku

[DagaM]

ań , zazdroszczę tak zdrowej i naturalnej atmosfery w domu. Ja miałam wyniesione z domu, że seks to coś brudnego, upodlającego, a z drugiej strony nie rozumiałam, dlaczego oni "to robią". Sprzeczne informacje. Może tym samym chcieli opóźnić moją inicjację...też mi metodę wymyślili.
Teraz z kolei mam tak jak alcia, myśl o dziecku nie pozwala mi się wyluzować na tyle, żeby przekierunkować się na sprawy seksu (inna sprawa, że padam na twarz ze zmęczenia).

[ajanna]

Daga: jeśli nie przyzwyczaisz się do spania z małą, to możesz spróbować ją oszukiwać i dawać do łóżeczka swoją koszulkę/poduszkę

[DagaM]

[Tobayashi]

Myślicie, że to kwestia zapachu? Może jednak fizycznej obecności mamy? My też pomału staramy się wyeksmitować małego do kwatery tuż obok, czyli jego łóżeczka. Ale cianko nam idzie, bo ząbkowanie mamy i AZS znowu doskwiera, więc mały marudny jest jak bąk. Pomaga mu masowanie plecków

[pao]

tak, tak, wiem, zaraz będą komentarze z cyklu "cała pao" ale:

zapach, zapachem ale tu chodzi o subtelniejsze formy

wystarczy otoczyć dziecko swoją energią to choćby było 2000 km dalej to i tak poczuje się lepiej nasze ubrania (szczególnie te ulubione) noszą naszą energię to całkiem dobry, chwilowy substytut mamy

gdy jesteśmy spokojni, szczęśliwi, zadowoleni nasz energia jest jasna, miękka i łagodna. właśnie taka jaką przypisuje się matkom również gdy uspokajamy się na przykład na widok dziecięcego uśmiechu, to również mięknie nasza energia w podobny sposób

dzieci niebywale czule reagują na wszelkie zmiany energetyczne, nasze najmniejsze zdenerwowanie, nawet takie, którego sami nie jesteśmy świadomi nasze dzieci widzą jak na dłoni. widzą ale nie rozumieją, nie potrafią zinterpretować, więc zaczynają na przykład płakać zatem wprowadzając wszelkie zmiany trzeba to robić z radością, miłością i spokojem a nawet najwrażliwszemu dziecku uda się to przejść łagodnie

no chyba, że dziecku było wygodnie i usiłuje szantażować ale i na to są sposoby

tak, tak, wiem, zaraz będą komentarze z cyklu "cała pao" ale:

zapach, zapachem ale tu chodzi o subtelniejsze formy

wystarczy otoczyć dziecko swoją energią to choćby było 2000 km dalej to i tak poczuje się lepiej nasze ubrania (szczególnie te ulubione) noszą naszą energię to całkiem dobry, chwilowy substytut mamy

gdy jesteśmy spokojni, szczęśliwi, zadowoleni nasz energia jest jasna, miękka i łagodna. właśnie taka jaką przypisuje się matkom również gdy uspokajamy się na przykład na widok dziecięcego uśmiechu, to również mięknie nasza energia w podobny sposób

dzieci niebywale czule reagują na wszelkie zmiany energetyczne, nasze najmniejsze zdenerwowanie, nawet takie, którego sami nie jesteśmy świadomi nasze dzieci widzą jak na dłoni. widzą ale nie rozumieją, nie potrafią zinterpretować, więc zaczynają na przykład płakać zatem wprowadzając wszelkie zmiany trzeba to robić z radością, miłością i spokojem a nawet najwrażliwszemu dziecku uda się to przejść łagodnie

no chyba, że dziecku było wygodnie i usiłuje szantażować ale i na to są sposoby

[Martuś]

[pao]

to wysoce prawdopodobne.

to znaczy zwierze pewnie i tak czuje smutek że zostaje samo (najczęściej mu się nudzi ) ale nasze zdenerwowanie zwiększa stres zwierzaka.

to wysoce prawdopodobne.

to znaczy zwierze pewnie i tak czuje smutek że zostaje samo (najczęściej mu się nudzi ) ale nasze zdenerwowanie zwiększa stres zwierzaka.

[DagaM]

Martuś, czytałam w pewnej mądrej książce o psychologii psów, że psy traktują nas jako stado, jako swoich podopiecznych i w chwili, gdy wychodzisz z domu, pies po prostu martwi się o Ciebie

pao, uwielbiam Twoje opisy energii