wegedzieciak.pl

[YolaW]

Ja o porodzie jeszcze nie myślę zbyt intensywnie...bardzo chciałabym przeżyć go w pełni tzn bez oxytocyny, wymuszania na mnie pozycji w jakiej mam rodzić itp.... boję się bólu, bo jestem dość mało odporna, ale na razie ta moc, o której piszecie jest dla mnie totalną abstrakcją..

[Lily]

YolaW, urodzisz, po prostu... jak mówią dziewczyny - nikt tego za ciebie nie zrobi, więc znajdziesz na to siłę na pewno

[pao]

yola, jak już sie zaczyna to nie ma odwrotu taki bilet też pomaga

yola, jak już sie zaczyna to nie ma odwrotu taki bilet też pomaga

[kasienka]

A tak w ogóle, poród to trochę jak mniejsza śmierć...

[pao]

małą śmiercią nazywa sie inny stan

małą śmiercią nazywa sie inny stan

[Pat]

[strzeszynek]

ań, vlada (i wszystkie brzuszkowe dziewczyny!) mam nadzieję, że poród będzie właśnie i dokładnie taki, jaki sobie wymarzyłyście. Z całego serca wam tego życzę!!!
Właśnie patrzę na moje małe cudo, jak słodko śpi... Warto było się pomęczyć te paręnaście godzin, by go urodzić, by go mieć. Hmm... pao, myślę, że mężczyźni w ogóle mają nam czego zazdrościć - przecież poród poprzedza 9miesięcy, w których budzi się świadomość, że tam w środku ktoś jest, że ma tam swój własny mały świat i nawet nie zdaje sobie sprawy, jak bardzo się na niego czeka po drugiej stronie... Mężczyzna odczuwa ruchy tylko, jak przyłoży rękę i dziecko chce kontaktu , kobieta ma tę przewagę, że stanowi z dzieckiem jedno ciało. Chciałam to ładniej wyrazić, ale nie potrafię się wysłowić - myślę jednak, że wiecie, jakie uczucie mam na myśli, bo to jest coś niesamowitego. Myślę, że już wtedy kobieta trochę się zmienia (no, ja np. wpadłam w panikę, jak dotarło do mnie, jaka to odpowiedzialność), świadomość macierzyństwa daje dużą siłę:) Co do porodu, po części wiem, co macie na myśli. W pewnym momencie poczułam się gotowa na poród, miałam skurcze przepowiadające, potem jakieś inne "zwiastuny" i tak, jak bałam się wcześniej tego, co mnie czeka, tak przeszło jak ręką odjął. Ale w szpitalu ta moja pewność siebie zdecydowanie zmalała. Znalazłam się w nieprzyjaznym środowisku, mam wiele do zarzucenia poziomowi ludzkości w tamtym szpitalu i przez to wszystko, przez te ingerencje z zewnątrz w moje ciało, nie czułam, że to ja kontroluję sytuację, czułam się w gruncie rzeczy bezradna. Byłam przygotowana na ból, ale zdecydowanie za dużo było medycyny w tym, co miało być tylko nasze. Ludzie, co ja tu za straszne rzeczy wypisuję... Zatem optymistyczniej: cieszę się, że urodziłam go sama, mnie mnóstwo energii dała świadomość, że na końcu tego wszystkiego wreszcie zobaczę, jak wygląda moje dziecko i będę mogła go dotknąć Bólu i pozostałych wspomnień "okołoporodowych" nie zapomniałam, ale przyćmiła je ta chwila, gdy miałam go wreszcie przy sobie
zina trzymam kciuki, by wszystko było OK. Myśl pozytywnie!!!

[adriane]

[pao]

Cytat:

W domu nikt nie mówi co masz robić, położna ewentualnie coś sugeruje.

ja tak miałam w szpitalu poród przebiegał naturalnie sympatycznie i nawet końcówka na porodowym fotelu nie przeszkadzała

Cytat:

W domu nikt nie mówi co masz robić, położna ewentualnie coś sugeruje.

ja tak miałam w szpitalu poród przebiegał naturalnie sympatycznie i nawet końcówka na porodowym fotelu nie przeszkadzała

[kasienka]

[pao]

towarzyszący poczęciu

towarzyszący poczęciu

[adriane]

[kasienka]

[pao]

kasieńko, bo ten termin ukuto pod panów oni mają większy wysiłek przy tym

adriane, ano wyjątkowy przy pierwszym porodzie (inny szpital) było inaczej i sporo musiałam wywalczyć, ale i tak było tak jak ja chciałam

kasieńko, bo ten termin ukuto pod panów oni mają większy wysiłek przy tym

adriane, ano wyjątkowy przy pierwszym porodzie (inny szpital) było inaczej i sporo musiałam wywalczyć, ale i tak było tak jak ja chciałam

[DagaM]

[kasienka]

[DagaM]

[dynia]

[kasienka]

No, to było w trosce o dziecko oczywiście, jak że wierzono, iż ojca z dzieckiem łączy bardzo specyficzna więź, nawet większa niż matkę z dzieckiem(matka jakby dawała ciało, a ojciec-duszę) dlatego ważne było, by ojcu nic złego się nie przytrafiło w tym czasie najniebezpieczniejszym i żeby nie drażnił duchów(np.polowaniem...)

[dynia]

[pao]

cóż, w chwili gdy obalono bóstwa kobiece a kult wielkiej bogini został zdegradowany kobieta przestała być człowiekiem. i było tak niestety dokładnie we wszystkich kulturach... podaruję wam dłuższy wykład, dodam jedynie na koniec ze kobieta wychodzi właśnie z okresu tzw mrocznego księżyca zatem istniejemy w bardzo przyjemnej fazie cyklu

cóż, w chwili gdy obalono bóstwa kobiece a kult wielkiej bogini został zdegradowany kobieta przestała być człowiekiem. i było tak niestety dokładnie we wszystkich kulturach... podaruję wam dłuższy wykład, dodam jedynie na koniec ze kobieta wychodzi właśnie z okresu tzw mrocznego księżyca zatem istniejemy w bardzo przyjemnej fazie cyklu

[dynia]

[magdusia]

zawsze ciekawił mnie temat matriarchatu,ciekawe czy tak faktycznie było i czy we wszystkich kulturach?

[dynia]

[pao]

tak tylko nie było to podobne do patriarchatu. to zupełnie inna płaszczyzna. bardziej równouprawnienie (choć z wyraźnym podziałem ról) niż czyjakolwiek dominacja

oczywiście każda kultura miała swoje zwyczaje czy rytuały niemniej podstawy były niemal identyczne

tak tylko nie było to podobne do patriarchatu. to zupełnie inna płaszczyzna. bardziej równouprawnienie (choć z wyraźnym podziałem ról) niż czyjakolwiek dominacja

oczywiście każda kultura miała swoje zwyczaje czy rytuały niemniej podstawy były niemal identyczne