wegedzieciak.pl

[strzeszynek]

Ja mam niezłe wspomnienia. Skurcze przepowiadające miałam tak na 2tyg. przed porodem, upał w dodatku był straszny, ja z jeszcze-narzeczonym w aucie, a jakośc rodzimych dróg zapewniła dodatkowe doznania... Po czym nic się nie działo. W sumie coś się ze mnie wydostawało , ale nie byłam pewna: upławy czy wody. Na kontroli u lekarza (pod koniec musiałam chodzić co tydzień) powiedziałam o tym położnej, ale lekarz mnie nie badał. I tak miałam przez parę dni chyba. Nie sączyło się ze mnie, więc trudno było stwierdzić. Już mi się wydawało, że to pora, ale nie. Postanowiłam nie szaleć, mały zachowywał się normalnie, nie miałam więc powodów do niepokoju. Do szpitala trafiłam w 2dni po ost. wizycie u ginekologa. Byłam akurat z narzeczonym na zakupach, gdy "poleciało" tak bardziej (było tak ok. 20:30) , bałam się nawet, że chluśnie na podłogę . Narzeczony zdążył się zdenerwować... po czym nic się nie działo, przestałam "przeciekać" i zawiózł mnie do domu. A w domu poszłam się przemyć i postanowiłam, że jadę do szpitala. (swoją drogą zabawne to nawet było, brat zaczął się nerwowo śmiać,mama też cała w nerwach, narzeczony przyjechał w 5min. - nie pytałam, ile przepisów złamał ) Jakoś po 22 trafiłam do szpitala. Nadal nic się nie działo. Położna nawet uznała, że jeszcze nie, po czym lekarka w badaniu stwierdziła coś zupełnie przeciwnego Zostałam na noc, nie wyspałam się w ogóle, w nocy nadal nic się nie ruszyło, więc tak od 9 rano zaczęli mi wywoływać -przebijanie, "oksytocynka" (a po niej niemal zaraz "skurczyki" - tyle że minutowe co 30sek...), po paru godzinach dostałam zastrzyk z paracetamolem chyba (nie wiem zresztą), żebym mogła odpocząć - nic nie dało, bolało nadal. Potem się zlitowali, bo od parunastu godzin nic nie jadłam i przynieśli mi odgrzewany ohydny obiad, z mięsem w dodatku (co by nie mówić, szczegółowo relacjonuję ) i wreszcie pozwolili mi wstać (położna zaproponowała mi prysznic; przy okazji skorzystałam z toalety i też lewatywa lub niezręczna sytuacja mnie ominęły ) Skracając - od 17:30 kolejna oksytocyna, rozwarcie było mimo to małe jakieś, już lekarze mieli podejmować decyzję o cc, gdy jakoś po 20:00 się ruszyło. Vincent urodził się o 22:35, ale nie parłam długo. Najpierw sama, co by go przesunąć, potem 2 pielęgniarki popychały go trochę (szelma jedna, uparł się, że nie wyjdzie, ale i tak wyszło na moje ). Położna nacięła mnie pod koniec (wg męża niezapomniany widok), potem ze względu na "przetrzymany" poród łyżeczkowanie - bo łożysko wyszło w całości (btw - chyba bez znieczulenia, bo bolało, ale przeżywalnie), na koniec lekarz zeszył pęknięcie macicy i to naciętę (mój ginekolog potem stwierdził, że ściągał aż za mocno tę nitkę - może z oszczędności? ) Vinia dali mi na krótko na brzuch, nie zdążyliśmy się sobą nacieszyć, bo zaniepokoiło ich to, że nie chciał płakać (położne kazały mi go nawet podrażnić, żeby zaczął), no i mały trafił w konsekwencji na intensywny. Mnie jeszcze pomaltretowali naciskaniem na brzuch (mogłabym nakarmić jakiegoś wampira-ekscentryka ; bo krew z nietypowego miejsca, za to dużo ), pomierzyli ciśnienie i jak już było w normie, dali mi wreszcie pospać Nawet kanapki na oddziale dostałam! ( łysy chleb z masłem, bo wszystko zeżarte ) DROBIAZGOWIEJ OPISYWAĆ NIE BĘDĘ, TO TAK, W OGÓLNYM ZARYSIE...

[adriane]

[pao]

pewnie miało być "nie wyszło w całości"

pewnie miało być "nie wyszło w całości"

[adriane]

[pao]

myślę że wskazaniem było łożysko a "przetrzymany poród" (cokolwiek to znaczy) tego łożyska uzasadnieniem

myślę że wskazaniem było łożysko a "przetrzymany poród" (cokolwiek to znaczy) tego łożyska uzasadnieniem

[taniulka]

U mnie poród trochę śmiesznie bo byłam zupełnie nieświadoma tego co sie będzie działo. Jechałam jak na imprezę. Postanowiłam niczego nie słuchać ani nie czytać o porodach. Kolejny będzie pewnie zupełnie inny. Dodam, że jestem mało odporna na ból (przynajmniej byłam)
Ok 22 rozpoczęły się skurcze i to od razy co 3 min. Miałam już rozwarcie na 3 cm od kilku mies wiec myślałam, że szybko pójdzie.
Poszłam zrobić prysznic i pojechaliśmy.
W szpitalu od razu mnie położyli. Zaczęły sie porządne skurcze (tzn wtedy myślałam, że to są mega skurcze). Lekarz dał mi dolargan i to był błąd bo okazało sie po tym, że nie mogę już chodzić a tak to by było pewnie dużo szybciej.
W końcu przywaliło mi krzyżowe.
Przychodzi lekarz
- Czy są skurczyki?
Ja mu na to? Skurczyki??? To są skurczybyki!
No i tak miałam 5 cm rozwarcia po 10 godzinach leżenia. Nie wiedziałam, że jak ma się 5cm to potem idzie jak burza.
Przychodzi położna i mówi
-Super 5 cm już jesteś w połowie.
To ja sobie kalkuluje 10 godz i połowa to czeka mnie kolejnych 10h!! a mnie walą krzyżowe pomyślałam, że od tego umrę. Już nie mogłam wytrzymać. I wołam
- Cesarkę ja chcę cesarkę. Zapłacę (W tym momencie bym im oddała wszystko).
Położna- Ale jesteś już w połowie, spokojnie
- W połowie! Ja pier....olę taką połowę! Nie wytrzymam kolejnych 10 h . Umrę
Przychodzi lekarz
- O co chodzi?
- Doktorze, ja tego nie przeżyję, ja chce cesarkę
- Przeżyję pani, wszystkie tak mówią i potem przeżywają.
- Ale ja będę pierwsza , mówię panu będę pierwsza!!
Oczywiście cesarki mi nie zrobili.
Jak mnie nagle walneło w parte to krzyczę do Seby
- Rodzę wołaj lekarza
A Seba spokój total bo myślał, że to lekarz musi stwierdzić teraz pani może rodzić i bach.
Na szczęście położna była blisko i się zaczęło.
Ze względu na wadę wzroku innych lekarz łokciem mi Nadię wypychał.
Po kilku parciach złapał mnie skurcz w nogę.
Wołam
- Skurcz! Skurcz!
2 położne wołają
- To przyj!
- Ale w nogę!
- Aaaaa w nogę!
- Niech mi pani napnie stopę!
Napięła mi stopę i mogłam dalej przeć.
Nadinka szybko przyszła na świat oczkami do góry. Jak to Seba stwierdził spojrzała prosto na niego.
W trakcie szycie miałam taki spokój,ze z położna i lekarka gadałyśmy o facetach
W każdym razie po wszystkim przyszedł w/w lekarz i mówi
- A widzi pani, przeżyła pani.
No i przeżyłam, potem ze szczęścia jeszcze 2 równe doby nie spałam bo się cały czas na Nadie patrzyłam.

[frjals]

[Lily]

taniulka, wybacz, ale strasznie się ubawiłam fajnie to napisałaś

[magdusia]

[Capricorn]

taniulka

[magdusia]

frjals, szybko Ci poszło ja zaczęłam godzinę później niż Ty a skończyłam po 21.
W trakcie porodu miałam wrażenie że nie wyrobię się przed północą.

[Malati]

Taniulka usmiałam sie

[Kamm]

Taniulka swietnie ! porod z humorem

[vegAnka]

[agaw-d]

Ja miałam skurcze przepowiadające jakiś miesiąc przed porodem. W dzień który Marcelka się urodziła w południe jeszcze biegałam i robiłam wywiady do pracy, później poszliśmy do lekarza. Po zbadaniu oświadczył, że to już lada dzień, choć ma nadzieję, że później niż on (rodził swoje kamienie nerkowe ), no i miał mi jeszcze zrobić usg, jak kładłam się na łóżko to poczułam coś ciepłego, okazało się, że odeszły mi wody, była to 17:30, zaraz przyszedł też skurcz. Lekarz stwierdził, że nie ma co się spieszyć, spokojnie do domku i spotkamy się za jakiś czas w szpitalu.
Wróciliśmy do domu, wzięłam prysznic, dokończyliśmy pakowanie i pojechaliśmy do szpitala, bo już mnie bardzo bolało i nie chciałam czekać tylko dostać zzo.
W szpitalu byliśmy koło 20, położna (beznadziejna, na szczęście tylko mnie przyjmowała, a zaraz przyszła bardzo miła i to ona przyjmowała poród) jak usłyszała, że lekarz stwierdził już 4 cm. to stwierdziła, że nie potrzebne mi znieczulenie, ale na szczęście to nie ona decydowała.
Tak do przed 22 troche się męczyłam, myślałam że nie wytrzymam itd. aż w końcu dostałam zzo, które zaczęło działać o 22.
No ale ja byłam już na skraju wyczerpania psychicznego i zaczęłam troche panikować, mimo że ból już był mały, więc podali mi oxytocyne, żeby troche przyspieszyć.
No i przyspieszyli, Marcelina urodziła się o 22:55, niestety zostałam nacięta, mimo że się na to nie zgodziłam, ale słabo parłam i nie miałam siły żeby 'wypchnąć' Marcelke, no i lekarz też musiał troche mi pomóc naciskając od góry brzucha.
Od razu położyli mi Marcelke na brzuchu, a M zaraz przystawił ją do piersi i zaczęła ssać Jak się urodziła to strasznie się darła, a jak M ją dostawił do piersi to się uspokoiła
Jak tylko ją wzięli to zasnęłam i nic więcej nie pamiętam, dopiero za jakiś czas się obudziłam i cały czas gadałam do M, byłam strasznie szczęśliwa
W sumie szybko poszło jak na pierwszy poród (podobno ) no ale to był 31.08, a ja i M jesteśmy z sierpnia i przez całą ciążę przebąkiwaliśmy że fajnie by było, żeby Marcela też była, więc nie miałyśmy dużo czasu skoro zaczęło się 31 sierpnia o 17:30, trza się było spieszyć

[renka]

Ronja – cesarka (odklejanie się lozyska) - odeszly mi krwawe wody plodowe (wczesniej leżałam już prawie 2 tyg. w szpitalu), lekarze chcieli spróbować oksytocyna wywoływać porod naturalny, bo zadnych skurczow nie mialam, ale nawet nie zdazyli mi niczego podłączyć, bo poprosiłam o siusiu i chyba wyleciał mi kawalek lozyska, gdyz bardzo szybko znalazłam się na stole do ciecia. W lampie operacyjnej udalo mnie się zarejestrowac moment wyjmowania Ronki z mego lona (godz. 17.10), wiec bylam bardzo szczesliwa.

Fiona – porod naturalny – w niedziele wieczorem ok. 21.30 zaczely mi się pierwsze skurcze (w sumie to nie wiedziałam, ze to skurcze porodowe, ale nocowala u mnie akurat kolezanka, która sama urodzila kilka lat temu i mnie uświadomiła, ze to wlasnie one), trwaly srednio co 20 min. I tak przez cala noc i ranek (noc praktycznie nieprzespana, gdyz przewaznie gdy one się zaczynaly ja bieglam do toalety, bowiem samo siedzenie na ubikacji – mimo, iż niczego tam nie robiłam – przynosilo mi ulge; w sumie nie były one szczególnie bolesne, ale były niezbyt przyjemne). Około poludnia zaczely sie pojawiac srednio co kwadrans. Wewnętrznie czulam, ze jeszcze mam czas, by jechac do szpitala (szczególnie, ze postanowiłam rodzic w Trzebnicy, a nie mialam zbytnio transportu, bo W. rano pojechal do Wałbrzycha). Jak W. wrócił to ok. 15 pojechalismy do szpitala. W drodze do niego skurcze zaczely być nieregularne co 5-10 min. W szpitalu okazalo się, ze nie mam rozwarcia, ale mimo to położyli mnie na sale przedporodowa na obserwacje. Trafilam tam ok. 17.30 poinstruowana przez polozna: ”Jakby sie cos dzialo koniecznie proszę wolac”. Za dlugo się nie naobserwowali, bo pobyłam tam zaledwie pol godz. W ciagu pol godz. skurcze się nasilily. Zaczelam czuc takie parcie jak przy oddawaniu stolca, ale ze była to dla mnie nowość, jakos nie pomyślałam,ze to już zaczal się porod. Spędziłam ten czas w ubikacji na podłodze w kucki, zaczela się pojawiac krew. W koncu dowlokłam się do lozka i zaczelam sobie pojękiwać, na co polozna wpadla i powiedziala „Miala pani wolac, jak już zacznie się cos dziac”, na co ja jej: „A skad ja mam wiedziec, ze to już, jak rodze po raz pierwszy”. Zabrali mnie po 18 na porodowke, tam dzielnie wspolpracowawszy z poloznymi, które naprawde były super, mimo, ze w trakcie non stop plotkowaly o kims, urodziłam Fionke o godz. 19.05. Natychmiast położono mi ja na brzuchu (jeszcze z pepowina), czego nie mogłam doswiadczyc przy pierwszym porodzie – cudowne uczucie. Za chwile ja zabrali do wazenia i mierzenia, po czym, w trakcie gdy lekarz próbował mi wyskrobac łożysko, które samo nie chcialo wylezc i kontrolowal mi recznie jame macicy (z powodu wcześniejszej cesarki – musieli sprawdzic od wewnątrz, czy mi się blizna nie rozeszla), co nie należało do najprzyjemniejszych rzeczy, przystawiono mi ja do piersi. Lekarz mnie zszyl w koncu (tzn. krocze – ponoc nacięte tylko standardowo), malutka zabrali, mnie zawieziono na sale, gdzie wyglodniala jak wilczyca skonsumowalam wegetarianska kolacje.
I tyle. Sam porod wiec mialam chyba calkiem przyjemny i sprawny, mimo, ze do zdanej szkoly rodzenia nigdy nie chodziłam i zadnych ćwiczen przygotowujących do rodzenia nigdy nie robilam. Wystarczyla dobra wspolpraca z poloznymi i przez caly czas świadomość samego porodu.

[Lily]

Cytat:

skoro zaczęło się 31 sierpnia o 17:30, trza się było spieszyć

masz punkt za wyrobienie się w terminie

[kasienka]

[Ewa]

Taniulka, normalnie się poryczałam ze śmiechu. Dzieciaki spokojnie kolacji nie mogły zjeść, bo zaglądały co się z mamą dzieje

Taniulka, normalnie się poryczałam ze śmiechu. Dzieciaki spokojnie kolacji nie mogły zjeść, bo zaglądały co się z mamą dzieje

[taniulka]

[strzeszynek]

[adriane]

[taniulka]

[puszczyk]

[pietruszka]

U nas z Zo od pierwszych skurczy do porodu około 12h.
Obudziłam się z pewnym dyskomfortem skurczowym o 2 w nocy. Poleżałam i nie mogłam spać. Pomyślałam, że to te słynne skurcze przepowiadające, bo to przecież 3 tyg przed terminem więc czas najwyższy Poleżałam i czułam sobie te skurcze. Ale wydały mi się zaskakująco częste i regularne. Zaciekawiona zaczęłam liczyć czas i zapisywać. Hm...co 4 minuty. Wstałam po cichutku nie budząc męża i zaczęłam się zastanawiać, że nawet torby nie mam spakowanej, ale po co, przecież to i tak nie dzisiaj. Chodziłam sobie po domku i powoli gromadziłam sprzęty do szpitala, bo przecież za kilka tygodni będą jak znalazł. Skurcze o bolesności takiej jak w czasie miesiączki, także luzik. No i tak wychodziłam do 6 rano w międzyczasie biorąc, krótki prysznic dla zabicia czasu. Aha, w międzyczasie wszystkie książkowe sygnały, że poród tuż tuż - wizyta w kibelku (naturalne oczyszczenie organizmu), różowawy śluz (szyja się rozwiera, skraca), skurcze już co 3 minuty i bardziej intensywne, coraz bardziej zdecydowane pakowanie torby, ekscytacja, że to może już, ale zaraz "racjonalna" myśl: Przecież jeszcze 3 tyg do terminu...to taki trening...O 6 budzi się G a ja obok niego leże w szlafroku z turbanem z ręcznika na głowie O, wstałaś już?! Tak od 4 godzin mam skurcze co 3 minuty....Wyskoczył jak oparzony z łóżka i nie wiedział biedaczyna co począć. Uspokoiłam go, że to pewnie i tak fałszywy alarm, ale zaczekamy do 7 i zadzwonię do położnej, podpytać co i jak. Zresztą i tak miałam dzisiaj dzwonić aby wstępnie się umówić na spotkanie przed porodem
Dzwonię. Opisuję i dostaję zalecenie. Wchodź pod prysznic lub ciepłej kąpieli na 30-40 minut z zegarkiem w ręku. Jak skurcze osłabną to fałszywy alarm jak się wzmogą na spokojnie się obserwować i zdawać relację Ja znowu pakuję się do wanny i jakby lepiej, słabiej, rzadziej wszystko. Wyluzowałam się i już jestem pewna, że to tylko trening przed bliskim finałem
Po wyjściu z wanny, błogo; jem śniadanko przygotowane przez G. Mniam...Nagle, skurcze wracają, co 2 minuty i znacznie silniejsze....G niepostrzeżenie idzie odśnieżyć samochód, a do mnie dociera, że to chyba jednak już. Za chwilę odchodzą mi wody i szczerze mówiąc w tym momencie zrobiło mi się również mokro pod powiekami - to jednak dzisiaj jest ten dzień gdy przytulę moją małą Zosię
Dopinam torbę, po raz trzeci tego ranka do wanny, kąpiel, pielucha w spodnie i do szpitala.

A tam straszny tłok na porodówce i izbie przyjęć. W oczekiwaniu na przyjęcie puszczam niewielkiego pawika w toalecie (przypominają mi się moje najgorsze bolesne miesiączki...), skurcze są już całkiem porządne...zaskakująco absorbujące...ale radzę sobie W badaniu okazuje się, że Małej spada tętno w skurczu (co jest naturalne), ale trzeba monitorować. Już nie wstaję tylko przewożą, mnie na porodówkę. Nawet zapomniałam zadzwonić do położnej co i jak...taką miałam miłą opiekę od samego początku i tak byłam zaaferowana....

Na górze, sala ogólna, ale podzielona na małe salki, intymnie, po remoncie, świeży sprzęt, świąteczna atmosfera, uśmiechnięte położne i sympatyczny lekarz Niestety muszę siedzieć z KTG na brzusiu...Najpierw położna sugeruje abym połozyła sie na lewym boku, ale jest mi niewygodnie. Siadam po turecku na łóżku, reguluję sobie pilotem oparcie, proszę położną o coś do picia i jakoś leci Przeżywam chwilę stresu bo dwa kolejne aparaty KTG "chyba szwankują" i nie wskazują w ogóle pracy serca dziecka, dostają trzeci w obudowie kolory różowego z drobinkami brokatu: śmiech na całego w końcu ma się dziewczynka rodzić - żartuje personel W międzyczasie uczynny student podaje mi blaszaną nereczkę na moją gwałtowną prośbę i resztki śniadanka lądują w koszu na śmieci.
Na przyjęciu miałam 2 cm - rozczarowanie....ale teraz sama bez badania czuję, że wszystko idzie do przodu. Przeżywam wszystkie fazy porodu jak w podręczniku włącznie z odlotami endorfinowymi, które przynosiły mi wielką ulgę. W końcu już zaczęłam panikować, że tak boli, że chyba poproszę o znieczulenie, ale na izbie przyjąć poinformowano mnie, że dzisiaj tylko narkoza, bo nie ma TEGO anestezjologa. Ale zaraz myśl: skoro tak to odbieram to pewnie zaraz koniec

Mąż to się chyba nudził, bo nawet policzki mu się zaróżowiły po początkowej bladości....więc proszę go aby zawołał położną bo chyba jest już pełne rozwarcie i chciałabym już zacząć rodzić po parte sie zbliżają Przyszłą położna, zbadała, faktycznie rozwarcie pełne i mam jeszcze kilka skurczy popracować na spokojnie, a ona wszystko przygotuje Tych skurczy to jeszcze z 10 było, zanim łóżko przeszło transformację w coś w rodzaju fotela i przyjechał stolik ze sprzętem i pojawiły sie neonatolog i lekarz w odwodzie I w tym momencie położna mówi przemy, a u mnie jak pisały dziewczyny nic.....pełen luz jakbym wcale nie rodziła. Poleżałam sobie chwilkę odpoczywając i rozmawiając z położną o imieniu dla córeczki. Poprosiłam o ochronę krocza itd...

Za chwilę wszystko ruszyło z kopyta i po 15 min parcia, po małym (jednak) nacięciu Zo kwiliła cichutko na mojej piersi Pocieszyłyśmy się sobą chwilę i poszła na ważenie i ubieranie itd z tatusiem. Ja urodziłam łożysko i zaszyto mnie.
W sumie państwowo, ale bardzo po ludzku.

Rodziłam w pozycji coś w rodzaju kucznej, ale lekko na plecach (pupa i plecy podparte). W sumie nie czułam potrzeby zmiany pozycji.
Chociaż jak sobie teraz myślę, to może gdyby to była całkowita kyczna, to może poszłoby jeszcze szybciej i bez nacięcia?

Jak tym razem będzie porównywalnie to chce jeszcze i jeszcze