wegedzieciak.pl

[Ewa]

Nataniel zaczyna coraz więcej mówić, ale to nie znaczy, że łatwo go zrozumieć. Dla mnie zmorą jest nazywanie przez niego rzeczy albo pierwszą albo ostatnią sylabą, bo w ten sposób np. "ka", to jest kawa, kasza, ale też skakanie . A na przykład rodzynki to ostatnia sylaba "ki"
Przy śniadaniowej kaszy Nati zawsze wyławia łyżką rodzynki i woła do mnie "mama, ki!". Ale akurat raz nie było rodzynek, tylko były suszone śliwki, też ciemne .
Nati pokazuje łyżeczkę i woła "mama, ki!"
"Nie Nati, to nie są rodzynki, tylko śliwki"
Nati popatrzył na łyżkę, na mnie i w pełnym zrozumieniem:
"Ahaaa.... ki!"
To się dogadaliśmy

Nataniel zaczyna coraz więcej mówić, ale to nie znaczy, że łatwo go zrozumieć. Dla mnie zmorą jest nazywanie przez niego rzeczy albo pierwszą albo ostatnią sylabą, bo w ten sposób np. "ka", to jest kawa, kasza, ale też skakanie . A na przykład rodzynki to ostatnia sylaba "ki"
Przy śniadaniowej kaszy Nati zawsze wyławia łyżką rodzynki i woła do mnie "mama, ki!". Ale akurat raz nie było rodzynek, tylko były suszone śliwki, też ciemne .
Nati pokazuje łyżeczkę i woła "mama, ki!"
"Nie Nati, to nie są rodzynki, tylko śliwki"
Nati popatrzył na łyżkę, na mnie i w pełnym zrozumieniem:
"Ahaaa.... ki!"
To się dogadaliśmy

[mossi]

[kamma]

No, to dobrze powiedział! Ja też zawsze mówię "ki"

[agaw-d]

No mama Ewa przecież to takie oczywiste 'ki' ...

[kasienka]

dobre
To mi przypomina jeden kawał...Mama jedzie z synkiem tramwajem i mały się drze: "mama, ki, ki, cie ki!!!" (lub coś w ten deseń)...Na to mama: "kochanie, skąd ja Ci w lecie wezmę sanki?"