wegedzieciak.pl

[adriane]

Alkohol zawsze jest zagrożeniem jak się go pije, nie ma pewności że akurat my sie nie uzależnimy. Tak jest z wszystkimi używkami.

[sylv]

[adriane]

[ewatara]

[Martuś]

Cytat:

Bo można dużo przeżyć, mieć dobre chęci i nie mieć odpowiedniej wiedzy

Ale chyba nikt bez odpowiedniej wiedzy teoretycznej nie zostaje terapeutą? Książkową wiedzę zawsze można nabyć, natomiast doświadczeń życiowych, które wg mnie są konieczne do zrozumienia człowieka w takiej sytuacji, już nie. I nawet jak ktoś jest najbardziej empatyczny i współczujący, to pewnych rzeczy w stanie zrozumieć nie będzie, będzie tylko sypał teoriami jak z rękawa. Takie jest moje zdanie, Twoje najwyraźniej jest inne, ja mojego nie zmienię, bo wiem dobrze, o czym mówię, nie widzę tu więc dalszego pola do dyskusji (chyba, że na zasadzie 'moja racja jest bardziej mojsza, niż twojsza').

ewatara napisał/a:

No i (bez żadnej urazy) skąd masz Martuś pewność, że Ty jeśli poszłabyś na takie studia to nie wynikałoby to z tego, że też sobie chcesz jakoś pomóc wiedzą tam zdobytą; czy świadomie czy też nie… tym bardziej, że jak sama przyznałaś u Was w domu był alkohol (-jeśli dobrze pamiętam się nie mylę?)

Nie rozumiem pytania - jak to skąd mam pewność, czy chciałam iść na studia, żeby zdobyć zawód i robić coś konkretnego w życiu? Bo jestem w pełni władz umysłowych? Bo wiem, że studiowanie psychologii w niczym by mi nie pomogło, bo nie tędy droga? Bo rozwiązuje swoje problemy w inny sposób? Nie wiem, co mam odpowiedzieć na tak postawione pytanie i nie wiem, co ono miało na celu.

ewatara napisał/a:

i dla mnie jest to raczej niemożliwe żeby się takie zdarzenia nie odbiły na człowieku żyjącym w takiej sytuacji przez kilka lat

A gdzie ja coś takiego napisałam? Oczywiście, że niemożliwe, tak samo jak każde inne doświadczenie życiowe. Ale to jeszcze nie znaczy, że dziecko alkoholika jest spaczone na całe życie i będzie zawsze wchodziło w patologiczne relacje z innymi ludźmi, albo będzie do końca życia pozaburzane w jakiś sposób. Podstawowym problemem jest zachwianie poczucia bezpieczeństwa (co na marginesie ma miejsce w bardzo wielu rodzinach, rodziny dotknięte w jakiś sposób problemem alkoholowym to tylko niewielka część rodzin, gdzie wyrastają dzieci z zachwianym poczuciem bezpieczeństwa), może się ono pogłębiać i rodzić kolejne zaburzenia, problemy, nałogi itd, ale można też to poczucie bezpieczeństwa odzyskać i żyć dalej normalnie, chociaż nieprzyjemne wspomnienia zawsze pozostaną.

ewatara napisał/a:

A żeby być psychologiem trzeba też przejść własną terapię nie wiem czy wiesz…

Z tego co wiem, to żeby być zwykłym, 'poradniowym' psychologiem nie trzeba, natomiast, żeby zostać terapeutą, to i owszem (ale nie upieram się, że każdy nie musi, być może mam nieaktualne informacje). Moja babcia (psycholog, była wiele lat dyrektorem poradni wojewódzkiej) mówiła mi, że organizowała parę lat temu taką terapię dla przyszłych terapeutów, z kilkudziesięciu osób skończyły ją dwie, reszta była tak pozaburzana, że nie była w stanie.

ewatara napisał/a:

Uogólnienie studentów psychologii to jedno, choć często tak jest… a skąd wiesz, że większość tych studentów poszła na psychologię dlatego, żeby studiować, a nie BYĆ psychologiem, pytałaś ich czy tak gdybasz???

Najpierw piszesz, że rzeczywiście często tak jest, a później się mnie pytasz, skąd ja wiem (czy raczej tak uważam), że tak jest To w końcu zgadzasz się ze mną, czy nie? Bo ja nie napisałam nic ponadto, że 'często tak jest', a wiem to zapewne z podobnych obserwacji, co Ty.

[k.leee]

Chyba nieźle dziewczyny się na siebie zahaczacie, podobnie było w wątku hare krisna z tego co pamiętam

[majaja]

[Martuś]

[Malati]

[majaja]

Alkoholik to człowiek chory na chorobę alkoholową czyli uzależniony od alkoholu. Nie każdy pijak jest alkoholikiem. Bez wdawania się w szczegóły bo to długa by hisoria była, w moim domu sytacja była troszkę specyficzna

[Malati]

Chyba operujemy po prostu innymi pojęciami. Ja zawsze sądziłam że każdy pijak to alkoholik. Zresztą alkoholizm nie przejawia się tylko codziennym zaglądaniem do kieliszka i upijaniem się na umór. Są ludzie którzy jak to się mówi piją kulturalnie np codziennie po pracy dla rozlużniena mały drink. Czy to nie jest alkoholizm.? Bo ja bym się pokuszała o stwierdzenie że raczej tak.Pamietam jak kiedyś w liceum, mieliśmy zajęcia na temat uzależnien. Pani je prowadząca twierdziła, że człowiek który cały rok czeka na to aby spędzić urlop na niczym nie ograniczonym piciu jest alkoholikiem. Chyba można spotkać różne oblicza alkoholizmu, tak jak rózni są ludzie i problemy ich nękające.

[Martuś]

[Malati]

[Martuś]

[Malati]

Znasz takich którzy reguralnie pili,a pózniej bez problemów z dnia na dzień przestawali? Jakoś trudno mi w to uwierzyć.

[Martuś]

Znam takich, co piją dla przyjemności regularnie, ale kiedy nie mają okazji, to rezygnacja z alkoholu nie jest dla nich żadnym problemem. Podobnie znam ludzi, którzy wiele lat dość regularnie palili papierosy, ale nie było dla nich żadnym problemem z dnia na dzień przestać - niektórzy ludzie po prostu nie są podatni na wpadanie w nałogi, chociaż być może masz jakieś doświadczenia, które powodują, że trudno Ci w to uwierzyć.

[Malati]

[Malinetshka]

[Martuś]

[Ewa]

[k.leee]

[Martuś]

Raczej Ty na mnie

[bodi]

haki na wegedzieciaku

[Malinetshka]

[ewatara]

Cytat:

Chyba nieźle dziewczyny się na siebie zahaczacie, podobnie było w wątku hare krisna z tego co pamiętam

na H.K. jeśli chodzi o mnie to co pisałam było cytatami, pytaniami- bo w temacie HK jestem zielona, tu natomiast wiem co piszę, bo 8 lat "siedze" w temacie uzależnień.

Martuś masz rację, że czasem lepiej się rozumie dany problem jak się go samemu przeszło, ale naprawde nie musi być to reguło w efektach pomagania, przypomniało mi się jak jeździłam po MONARACH, gdzie prawie każdy terapeuta był niby trzeźwym alkoholikiem i narkomanem, jednak ich doświadczenie nie przerzucało się na wyniki co do efektywności leczenia, tam procenty zaleczonych pacjentów wahały się 3%-15 % (przy "dobrych wiatrach" góra!). byłam też w ośrodkach gdzie kadra terapeutyczna była mieszana więc: uzależnieni ludzie i ci z poza problemu, tam procent ludzi zaleczonych (bo z uzależnienia się człowiek nie wyleczy nigdy) był około 40% - więc spora różnica ... chociaż jak mogłabyś pomyśleć część terapeutów nie wiedziałaby niby co przeżywali ich pacjenci w przeszłości...
Pamiętam też reakcje ludzi na moją osobę, to ile mi powiedzieli o swoim życiu i problemach, po czym okazało się że choć niektórzy z nich byli już w ośrodku od roku terapeuci o tych sprawach nie wiedzieli nic- skończyło się na tym , że ów pacjenci dostali jeszcze mocne dociążenia (czyli kary), za owe zwierzanie się- co jest totalnym bezsensem jak dla mnie, mówili też że tam stają się gorsi, niż jak wyszli z więzienia ... czasem jest takie podejście i takie metody, nawet jak ktoś dobrze poczuł ten problem (jak dla mnie to dowód na to, że nie trzeba się uzależnić, żeby wiedzieć jakie mieć podejście do 2 człowieka... Prawda jest też taka, że jeden uzależniony człowiek będzie w domu agresywny (i takich niestety jest więcej), inny będzie cichy...(oczywiście jego choroba również będzie mieć jakiś negatywny wpływ na rodzinę, jednak dziecko z jednej rodziny będzie mieć takie doświadczenie, a drugie inne - więc czy oboje nie mieliby prawa zrozumieć się wzajemnie, jeśli teoretycznie byliby w przyszłości terapeutami?

[ Dodano: 2008-01-06, 20:04 ]

Martuś napisał/a:

Znam takich, co piją dla przyjemności regularnie, ale kiedy nie mają okazji, to rezygnacja z alkoholu nie jest dla nich żadnym problemem

jak dla mnie to jedno jakby trochę zaprzecza drugiemu, bo przecież picie regularne nie oznacza że musi (choć często tak jest) taka osoba pić dzień w dzień, ale dość często, więc jak pije regularnie to i tak zaraz się doczeka picia lub też stworzy sobie ku tamu okazję.

[ Dodano: 2008-01-06, 20:07 ]

Martuś napisał/a:

Cytat: Bo można dużo przeżyć, mieć dobre chęci i nie mieć odpowiedniej wiedzy Ale chyba nikt bez odpowiedniej wiedzy teoretycznej nie zostaje terapeutą? Książkową wiedzę zawsze można nabyć, natomiast doświadczeń życiowych, które wg mnie są konieczne do zrozumienia człowieka w takiej sytuacji, już nie.

w wielu Monarach są właśnie tacy terapeuci; mają wiedzę, doświadczenie, a często według wielu ludzi - w tym wg mnie, poniżają swoich pacjentów swoimi "metodami leczenia" (wyzwiska i inne) i na nic tu ich leczenie.

[ Dodano: 2008-01-06, 20:19 ]

Martuś napisał/a:

kultura, ani częstotliwość picia nie świadczą o byciu czy nie byciu alkoholikiem.

ja myślę że jednak wiele po tym można stwierdzić i między innymi na tym polegają ćwiczenia (jedne z wielu) w dobrych ośrodkach; pacjenci opisują dokładnie ile wypijali, jak często itp

Martuś napisał/a:

znam ludzi, którzy wiele lat dość regularnie palili papierosy, ale nie było dla nich żadnym problemem z dnia na dzień przestać - niektórzy ludzie po prostu nie są podatni na wpadanie w nałogi

Jeśli chodzi o porównywanie papierosów i alkoholu to jest to raczej błędne, bo papierosy nie zmieniają świadomości człowieka, a alkohol tak(choć często je trudniej rzucić niż alkohol ).

Martuś napisał/a:

znam z autopsji, to powiedzmy 3 razy w tygodniu po jednym piwie czy drinku. I naprawdę nie są to ludzie uzależnieni

... ja myślę, że to już jest problemowe picie... i chciałabym widzieć ich zachowanie gdyby im tą możliwość odebrać przez dłuższy czas, choć prawie każdy alkoholik udowadnia czasem sobie (i innym też) jak długo i że w ogóle potrafi, żyć bez alkoholu. wyznacza sobie jakiś okres, i jeśli doczeka jego końca to potam uchleje się jak ostatnia świnia(bez urazy dla świni

[ Dodano: 2008-01-06, 20:22 ]
i co do tego jak nałogi są widoczne, a czasem nie... kiedyś czytałam o kobiecie (uzależnionej), która piła 14 czy 16 lat, nikt tego nie zauważył, bo piła w nocy kiedy inni już spali, sprawa wyszła na jaw po tylu latach, bo jak poszła na swoją popijawke na strych to przy schodzeniu potknęła się i zleciała...

[ Dodano: 2008-01-06, 20:27 ]

Martuś napisał/a:

Najpierw piszesz, że rzeczywiście często tak jest, a później się mnie pytasz, skąd ja wiem (czy raczej tak uważam), że tak jest To w końcu zgadzasz się ze mną, czy nie?

ogólnie się zgadzam, chodziło mi o to że wiesz, że niektórzy tam idą bo mają problem, ale też o to, że nie każdy ma tą świadomość że robi to z dużym względem ze względu na siebie, większość z nich ma też chęć niesienia pomocy i może Ty też byś tak myślała (a może nie- ja tu tylko gdybam), ale teoretycznie jest taka możliwość, tak samo ja u innych - nie wiem czy się jasno wyraziłam

[ Dodano: 2008-01-06, 20:31 ]

Martuś napisał/a:

ewatara napisał/a: A żeby być psychologiem trzeba też przejść własną terapię nie wiem czy wiesz… Z tego co wiem, to żeby być zwykłym, 'poradniowym' psychologiem nie trzeba, natomiast, żeby zostać terapeutą, to i owszem (ale nie upieram się, że każdy nie musi, być może mam nieaktualne informacje)

żeby być psychologiem trzeba skończyć własną terapię, a żeby być terapeutą nie... w ustawie jest luka mieli to uregulować choć nie wiem czy już to zmienili.

[ Dodano: 2008-01-06, 21:19 ]

Martuś napisał/a:

niektórzy ludzie po prostu nie są podatni na wpadanie w nałogi,

raczej każdy kto będzie nadużywał i do tego często to robił, a jeśli doda się dłuższy okres czasu w którym to będzie trwało to się uzależni