wegedzieciak.pl

[Martuś]

Chciałam Was prosić o podzielenie się Waszymi doświadczeniami odnośnie przyjścia dziecka do domu, w którym dotychczas 'pierwsze skrzypce' grał pies Jak Wasze zwierzaki przyjęły nowego domownika, czy jeśli spaliście z psem w łóżku, to jak to wyglądało po narodzinach dziecka, jak sprawić, by pies nie poczuł się odrzucony, ale jednocześnie zrozumiał, że nie może dziecku wejść na głowę??

[taniulka]

Nasz pies w Wigilie ugryzł Nadię

[martka]

ja byłam takim dzieckiem, które pojawiło się w domu, w którym był już pies. sytuację znam tylko z opowiadań, ale było bardzo w porządku z tego co mówiła mi mama. pies nie dość, że nigdy nie próbował zrobić mi żadnej krzywdy, to pilnował żeby nic złego mi się nie stało ze stroy innych. na początku mama nie mogła spokojnie pieluszki wyrzucić, bo psiak miał wątpliwości, czy to nie mnie przypadkiem wyrzuca. spał pod moim łożeczkiem, był moim wiernym strażnikiem. mama mogła mnie zostawić z nim pod blokiem i pojść do domu ugotować obiad (oczywiście miała na nas widok przez okno), a pies się na pól kroku od wózka nie ruszył .

ale to był już odchowany pies, a Twój, zdaje się, to jeszcze dziecko?

[Lily]

U mojej siostry pies zupełnie zignorował dziecko, za to teraz dziecko wali psa po głowie drewnianą łyżką... warczy na nią :], poza tym wtyka suczce palce do oka, ciągnie za ucho itp. - nie jest z tego zadowolona. Różnie psy mogą reagować, nie ma reguły.

[kasienka]

[Lily]

kasienka, ja też się nie dziwię
tyle że ponoć dobrze wychowany pies nie powinien tak robić (ten jest znajdą po przejściach, i tak dużo toleruje)

[kofi]

Moja pierwsza suka z silnym instynktem macierzyńskim i bardzo rozpuszczona parę razy położyła się w łózku (dużym) obok Igora. Nie było jednak problemów - jak powiedziałam jej, że nie wolno, była wyjątkowo grzeczna.
Obecna suka - gdy pojawił się Daniel olała go kompletnie, jest bardzo poprawna wobec niego, chciaż nie lubi dzieci (bo czepiały się do niej wrzeszcząc Leeeesssi), nigdy nie pokazała mu ząbków, ale też nie lgnie do niego. Ale ona jest bardzo grzeczna i dobrze wychowana
Psy jakoś intuicyjnie nie robią krzywdy dzieciom własnych właścicieli, nawet jeżeli gryzą, to chyba dość delikatnie (mam nadzieję, że tak było w przypadku Nadii).
(Notabene - moja suńka kochana ma na imię Nadi).
Druga suka (tzn. druga obecna) przybyła, jak Daniel miał 4 lata i wzorując się na starszej "siostrzyczce" też raczej go olewa. Chętnie oblizuje mu ręce, jak ma w jedzeniu, to wszystko.

[ań]

ja mogę napisać tylko, że mój pies-który mieszkał po mojej wyprowadzce z rodzicami, bardzo dobrze przyjął Jag gdy z Nią przyjeżdżaliśmy. Pierwszy raz jak miała 3 tyg-Brutus Ją obwąchał i chciał oczywiście lizać(On zawsze był pierwszy do lizania). Potem jak raczkowała, chodził czasem za Nią i znów próbował lizać. Lubił leżeć obok Niej, nigdy nie popatrzyła na Nią krzywo. Tak samo reagował na córę mojej siostry, gdy się pojawiła. Ale w obu przypadkach pies mieszkał w innym domu...
Gdzieś czytałam, że trzeba psu przynieść ubranko w którym było dziecko do obwąchania zanim się dzieciaczka pierwszy raz przyprowadzi do domu.

[Lily]

[dynia]

U nas pies spojawił sie w domu przed Jagoda.Spał z nami w jednym łózku ale na ok miesiąc przed rozwiązaniem odzwyczailismy go od tego (trwało to zaledwie 2 noce).PO przyjeździe z małą ze szpitala do domu ,dalismy mu Jagodę obwąchać,pozwolilismy mu tez przygląðąc sie pierwszej kapieli etc.Pepe nie był zazdrosny,szybko pogodzil sie z tym,ze został zdetronizowany z ffotela postaci zajmującej najwięcej uwagi.W łikendy Pitu zabierał go w zamian na bardzo długie gorskie wędrówki co oboje uwielbaja nad życie.Jagoda dorastała razem z nim,zdarzyło podbierać sie jej nieraz z jego miski psia karme tudzież płukac łapki w jego misce z woda Jak ich teraz obserwuje to sa naprawdę super przyjaciółmi.Jak Jaga była mniejsza to zdarzały jej sie chwile cudownej wylewnosci i próbowała wkładac mu palec do oka,ucha ,czy też szarpać za ogon.Zawsze dostawała upomnienie,żeby tak nie postępować.Pepe nigdy w życiu nie zareagowal agresywnie w stosynku do niej(do nikogo z reszta)nawt w sytuacji,kiedy próbowala mu usilnie wyrwać upragniona kość z paszczy.Teraz próbuje go dosiadać niczm konia, bo wzrostem go przypomina ,to duże psisko,labrador.Z ziemkiem sytuacja jest analogiczna,czasem przed kapiela kładę go golusienkiego,zeby sobie polezał koło naszego psu brata :-)Teraz nie wyobrażam sobie wychowywać dzieci bez psa w domu.

[Lily]

No tak, labradory to psy w sam raz dla dziecka... ale nie każdy pies ma tak łagodny charakter.

[elenka]

[dynia]

[bodi]

my co prawda nie mamy psa w domu, ale obserwowałam reakcję suki moich rodziców. Przyjęła Jagode uper, z zainteresowaniem ale b. życzliwie. Teraz też pozwala jej na tarmoszenie po sierści, przytulania itp. Jak J przegina to zostaje łagodnie upomniana odgłosem z paszczy Choć muszę przyznać że takie

[taniulka]

Cytat:

no tak, ale chyba pisałaś, że Nadia go zaczepiała?

Klepała go, ale on już wcześniej na nią warczał jak ja teściowa przytulała. No niestety jest jak jest.

[ Dodano: 2008-01-03, 16:40 ]
U nas uważam, że popełniliśmy błąd nie pozwalając od początku psu zbliżać się do Nadii.

[Lily]

[majaja]

Nie można pozwolić dziecku maltretować psa, w końcu chodzi m.in. o nauczenie dziecka wrażaliwości na zwierzęta.

Moja suka nie jest łagodnym psiaczkiem, jest nerwowa i lubi dziamgać, ale Miron to co innego, jemu wolno więcej, chodź jak przesadzi to potrafi na niego warknąć albo i zębami za rękę złapać (zawsze bez siniaka nawet). Generalnie ciągle po nim posprząta, podczas posiłkku siedzi koło jego krzesła. Niedobrym pomysłem jest izolowanie, pies zacznie dziecko traktować jak wroga, trzba od początku dać im się poznać i nauczyć wzajemnych stosunków.

[Lily]

[frjals]

[majaja]

[kofi]

[Martuś]

Cytat:

ale to był już odchowany pies, a Twój, zdaje się, to jeszcze dziecko?

Tak, ma 4 miesiące.
Ja się nie boję zawiązywania relacji już później, kiedy dziecko chodzi i jest bardziej kumate, Saba jest bardzo łagodna i widziałam u Sławka, że bardzo dobrze reaguje na dzieci ( czy też dobrze je znosi ), mimo, że na początku była to aż czwórka na raz i ogólny straszny harmider. Nie zamierzam też pozwalać dziecku na traktowanie psa, jak pluszowego misia, takie rzeczy są dla mnie oczywiste, jak również to, że od razu należy dopuścić psa do kontaktu z dzieckiem, dać je obwąchać, poleżeć chwilę obok pod nadzorem itp.Chciałabym tylko, żeby na początku nie poczuła się odrzucona z jednej strony, a z drugiej, żeby nie uważała, że jest ważniejsza (bo ona śpi z nami w łóżku, a dziecko nie np.). Nie wiem, jak miałabym oduczyć ja tego spania, to jeszcze taki dzidziuś, i do tego taki 'model', co ewidentnie tego potrzebuje, nie znamy za dobrze jej przeszłości, ale ma niesamowicie silną potrzebę przebywania z ludźmi, kiedy pierwszej nocy nie chcieliśmy jej wpuścić do łóżka, to nie reagowała normalnie (piszczenie, niezadowolenie), tylko wpadła w totalną panikę, wyglądało to, jakby miała jakąś silną traumę z tym związaną.

ań napisał/a:

Gdzieś czytałam, że trzeba psu przynieść ubranko w którym było dziecko do obwąchania zanim się dzieciaczka pierwszy raz przyprowadzi do domu.

Tak mamy zamiar zrobić.

[dynia]

Martuś jak Jag sie urodziła to Pepe miał 6 m-cy,jak pisałam zaczelismy go odzwyczajac troche wczesniej(od spania w 1 łóżku)Na poczatku dostał swoje legowisko koło naszego łozka tak,ze czuł nasza obecnosc,nastepnej juz nocy legowisko mial już przeniesione do kuchni a w nim swój ulubiony kocyk,pluszak etc.W dzien tez siedział na nim takze bardzo szybko zaczal traktowac je jako swoją posesję

[Martuś]

No z Sabą też już robiliśmy takie podchody, ale nic nie dało, panika i rozpacz, ona zawsze siedzi tam, gdzie ludzie, Tomek jej nawet budkę zbudował, ale nie chce w niej siedzieć.. Jak siedzę przy kompie w jednym pokoju, to ona w tym samym pokoju śpi na Fattym albo kanapie, a jak tylko słyszy, że wszyscy leżą w łóżku, to natychmiast przybiega..

[dżo]

Martuś, myśle, ze Saba jest jeszcze za mała i być może miała jakieś niemiłe doświadczenia, że tak bardzo potrzebuje obecności człowika, wydaje mi się, że to przejdzie z czasem jak przyzwyczai sie i bedzie pewna, że nigdzie jej nie zostawicie, nie oddacie,
z moim psem było podobnie, pamiętam jak pierwszy raz zostawiłam go samego pod sklepem - wył tak przeraźliwie jakby ktoś go ze skóry obdzierał, bał się, że go zostawiłam, z czasem zaakceptował to bo wiedział, ze za chwilę ktos po niego wróci,
dajcie jej trochę czasu, czy Saba zostaje sama w domu?