wegedzieciak.pl

[kofi]

... a może mały tyran?
Problem wygląda tak:
Daniel jest grzeczny, w domu, w przedszkolu, nikt na niego nie krzyczy, nie strofuje, zwykle...
Czasem jednak zdarzy mu się zrobić coś głupiego i zostaje upomniany, czasem nawet nie - po prostu widzi skutki tego, co zrobił, i mu przykro. No i niestety ma takie odjazdy, że postanawia sam się ukarać. Tzn. zwykle prosi, żeby coś mu zrobić: zbić, coś odebrać, a kiedy odmawiam, mówiąc, że wystarczy, żeby więcej tego nie robił, postanawia, że ukarze się sam: demonstracyjnie np. bije się w pupę, albo udaje, że się dusi . Na wiosnę, kiedy przypadkiem uderzył młodszego kuzyna postanowił wyskoczyć oknem. Brzmiało to dosyć drastycznie, mocno nas wystraszyło. Nie sądzę, żeby było to działanie celowe, nastawione na wywołanie efektu - było mu po prostu tak bardzo przykro, tym bardziej, że tamten operując dość ubogim słownictwem obwieszczał swoją krzywdę słowami "Daniel zły". Młodemu zrobiło się tak strrrasznie przykro, że nie wiedział jak ma się zachować.
Takie numery zdarzały się jeszcze parokrotnie.
Wczoraj skrzyczałam go za to, że po raz kolejny połamał pudełko i porysował płyty z biblioteki i zaczęła się kolejna jazda: naciskał sobie brzuch, żeby zrobić sobie krzywdę, chciał, żebyśmy zabrali mu prezenty urodzinowe, albo zrezygnowali z wycieczki do oceanarium. Powtarzał, że jest głupi, proponował, że odda swoje radio itp. Cały ten cyrk odbył się przy dziadku (po raz pierwszy był świadkiem takiej historii), który mocno się zdenerwował. My zresztą też.
Może rzeczywiście za często mu powtarzam, że jest grzeczny (ale jest!), jedyna kara za jakieś zachowanie to gderanie, ewentualnie posprzątanie, albo naprawienie czegoś, co rozwalił.
Diagnoza mojego taty: jest bardzo ambitny i bardzo wrażliwy. Jest. To mnie jednak nie tylko cieszy, ale i niepokoi.
Macie jakieś pomysły co z tym robić?

[ketsisu]

Nie wiem, czy coś pomogę, ale napiszę... Może chce w ten sposób na coś zapracować, mieć dobrą opinię w Twoich oczach, bo wie, że zależy Ci, by był grzeczny, że to u niego cenisz i za to dajesz nagrody, czy jesteś szczęśliwa....

Ot, mała sugestia

[Tobayashi]

Pamiętam z książki "Jak mówić, żeby dzieci się uczyły", że zbyt ogólna pochwała oceniająca osobę dziecka wcale nie jest dobrym komplementem. Daniel często słyszy "jesteś grzeczny" tymczasem sam wie, że czasem coś nabroi lub wyrządzi komuś przypadkiem krzywdę i wówczas wkrada się tu dysonans - "mama mówi, że jestem grzeczny, a ja połamałem pudełka/uderzyłem kuzyna - więc wcale nie jestem grzeczny - jestem głupi/zły". Autorki książki radzą, by chwalić opisowo dokonania dziecka, nie jego osobę.

[Ewa]

Może skoro tak bardzo chce odczuć karę za przewinienie, to mu ją daj. Przynajmniej będzie sensowna i łagodna, a nie taki hardcore z duszeniem się czy wyskakiwaniem przez okno. Zawsze można z powagą powiedzieć "Daniel zachowałeś się bardzo nieodpowiednio i dlatego... " i podać karę odpowiednią do winy. Typu - porysowałeś płyty, przez miesiąc nie będziemy wypożyczać. Może po prostu on domaga się jaśniejszych zasad, a gderanie, to właściwie nie wiadomo co to za konsekwencja - niewiele wnosi.

Może skoro tak bardzo chce odczuć karę za przewinienie, to mu ją daj. Przynajmniej będzie sensowna i łagodna, a nie taki hardcore z duszeniem się czy wyskakiwaniem przez okno. Zawsze można z powagą powiedzieć "Daniel zachowałeś się bardzo nieodpowiednio i dlatego... " i podać karę odpowiednią do winy. Typu - porysowałeś płyty, przez miesiąc nie będziemy wypożyczać. Może po prostu on domaga się jaśniejszych zasad, a gderanie, to właściwie nie wiadomo co to za konsekwencja - niewiele wnosi.

[ewatara]

dzieci mają czasami takie zachowania ... chociaż to o czym Ty piszesz ... to czasem ekstrema ...
może warto wybrać się z nim do psychologa (tutaj akurat mam na myśli tą sytuację z chęcią wyskoczenia przez okno ... ?
jeśli chodzi i to co ja bym doradziła, to wcale nie przestawaj Go chwalić!!!

[k.leee]

Twój syn domaga się postawienia granic. Można by to też określic tak, jak ktoś wierzy w takie rzeczy, że on czuje jak wygląda porządek tego świata. Czyn-Przeprosiny-Zadoścuczynienie. Uderzył kuzyna, przeprasza a potem do końca dnia/przez godzinę/ dba o niego w szczególny sposób, np bawi się z nim w jego ulubioną grę.

[kofi]

[pao]

Cytat:

Twój syn domaga się postawienia granic.

to pierwsze o czym pomyślałam. granice i jasne określenie pewnych ram, norm i sytuacji gdzie będzie karany a gdzie nagradzany.

druga rzecz o której pomyślałam, to metoda na zwrócenie uwagi na siebie: taka z cyklu: zobacz jaki jestem grzeczny, sprawiedliwy i w ogóle. dzieci tego nie pojmują i dlatego dochodzą do ekstremum.

moja córka jak chce zwrócić na siebie uwagę to stawia sobie jakieś zasady, normy, ograniczenia wedle tego, co uważa za słuszne w moich oczach. często myli sie z osadem, niemniej stara się "dostosować" do mamy by ją (czyli mnie) zadowolić.

nie tak dawno wyskoczyła z pomysłem, ze nie będzie jadła jajek tak jak ja, jednak dojrzałam od razu, iż nie ma w tym jej przekonania, ale przekonanie, że mi będzie miło, gdy ona tak zrobi, że mi sie to spodoba. nie mogłam jej odwieść od pomysłu ale i nie chciałam sie zgodzić (bo zmuszałaby się do czegoś do czego nie jest przekonana) ale znalazłyśmy rozwiązanie: gabi zdecydowała nie jeść jajecznic

czasem trzeba poszukać rozwiązań pośrednich. w waszym przypadku konkretne ramy mogą być przydatne

Cytat:

Twój syn domaga się postawienia granic.

to pierwsze o czym pomyślałam. granice i jasne określenie pewnych ram, norm i sytuacji gdzie będzie karany a gdzie nagradzany.

druga rzecz o której pomyślałam, to metoda na zwrócenie uwagi na siebie: taka z cyklu: zobacz jaki jestem grzeczny, sprawiedliwy i w ogóle. dzieci tego nie pojmują i dlatego dochodzą do ekstremum.

moja córka jak chce zwrócić na siebie uwagę to stawia sobie jakieś zasady, normy, ograniczenia wedle tego, co uważa za słuszne w moich oczach. często myli sie z osadem, niemniej stara się "dostosować" do mamy by ją (czyli mnie) zadowolić.

nie tak dawno wyskoczyła z pomysłem, ze nie będzie jadła jajek tak jak ja, jednak dojrzałam od razu, iż nie ma w tym jej przekonania, ale przekonanie, że mi będzie miło, gdy ona tak zrobi, że mi sie to spodoba. nie mogłam jej odwieść od pomysłu ale i nie chciałam sie zgodzić (bo zmuszałaby się do czegoś do czego nie jest przekonana) ale znalazłyśmy rozwiązanie: gabi zdecydowała nie jeść jajecznic

czasem trzeba poszukać rozwiązań pośrednich. w waszym przypadku konkretne ramy mogą być przydatne

[honey]

jedno jest pewne ..dziecka skads ma taka idee samokarania..albo kary woogole...
on tego nie wzial z ksiezyca...
dzieci wszystko kopiuja...
moze oglada nieodpowiednie filmy w tv...? albo cos w przedszkolu...
czesto tez rodzicom wydaje sie..ze niekrzycza prawie nigdy na swoje dzieci...a osobie ktora obserwuje z boku...moze to wygladac calkiem inaczej..
Czasami my jako rodzice robimy pewne rzeczy nie zdajac sobie z tego sprawy..po prostu automatycznie..i nawet nie wiemy o tym...
Czy masz kogos kto zna wasza rodzine na tyle dobrze by taka osobe zapytac ..co ona zauwazyla o waszych relacjach tzn. dziecko..rodzic... i by zaufac jej wypowiedzi... nie rodzinie ale znajomych...
Nic nie sugeruje...ale zawsze to dobrze wiedziec jak inni nas postrzegaja ..przynajmniej w tym wypadku..
Takie zachowanie dziecka jest niepokojace..warto skorzystac ze specjalisty...
ale...obesrowanie samego dziecka nie zawsze moze rozwiazac problem i dac trafna diagnoze...wazne jest by poobserwowac rodzine...w takim zwyklym codziennym zyciu..

[kofi]

[Mirka]

[Jędruś]

Witam Kofi

Czy możesz podać tytuły książek które twój syn czyta, filmy jakie ogląda itp.

To powiemy ci kim jest. On się może z bohaterami książek, filmów itp. utożsamiać.

Idealnie było by aby spotkał się z autorami tych książek, filmów itd. wtedy zrobił by poprawkę na realne życie.
Właśnie ci autorzy jako twórcy są autorytetem, bohaterowie filmów, opowiadań, książek.

W moim wypadku to dość wcześnie interesowałem się przyrodą, zwłaszcza ptakami to mi dało podstawę do realnego spojrzenia na świat. Może to będzie dobry sposób na realne patrzenie na świat.

Pozdr.
Jędruś wegano-witarianin + B12
Zwolennik soku marchewkowego własnej roboty

[Mirka]

[kofi]

[ketsisu]

A mi coś jeszcze przyszło do głowy - nerwica natręctw
Może to wcale nie mieć związku z Danielem, ale zawsze jakieśtam prawdopodobieństwo jest - chociaż tego mu nie życzę.... A piszę na podstawie własnych doświadczeń, z tą przypadłością męczę się odkąd pamiętam.... Myśli, że jeśli się nie ukarze, stanie się coś złego, coś z osobą, której jego zachowanie nie satysfakcjonuje - czy bardziej złożone rzeczy, istniejące tylko w jego myślach. Zobacz, nie ma jakichś innych objawów, typu powtarzanie pewnych rzeczy, mimo, że już zostały skończone, czy - no nie wiem, widzisz coś innego niepokojącego tego typu?
Tak mi po prostu przyszło do głowy, może to nie być w ogóle to, ale po prostu - wolałam napisać
Pozdrawiam, życzę by się ta sytuacja pozytywnie rozwiązała

[Ewa]

[ewatara]

[ketsisu]

U mnie to się automatycznie wiązało z innymi sytuacjami, typu ta Daniela - czasem, jeśli zrobiłam coś złego, musiałam siebie odpowiednio ukarać, inaczej miało stać się coś strasznego (a wyobraźnię miałam i w dalszym ciągu mam....). Dobrze by było, gdyby zwrócić na to uwagę, bo dziecko może ukrywać, a w starszym wieku sprawa stanie się o wiele bardziej poważna - uwierz....
Mówię po prostu, że istnieje taka możliwość, chociaż bardziej prawdopodobne wydają mi się diagnozy Wasze, nie moje

[Jędruś]

Ketsisu myślę że to właśnie ty możesz najlepiej doradzić w tej sprawie.
Opisz jak sobie z tym radzisz.
Ile masz lat żeby dopasować do aktualnej sytuacji w rodzinie Kofi.
Chodziłaś do psychologa, co cię podbudowywuje, co cię dołuje.

Pozdr.
Jędruś wegano-witarianin + B12
Zwolennik soku marchewkowego własnej roboty

[kamma]

kofi, widzę, że najbardziej zależy Ci na rozszyfrowaniu przyczyn zachowań autodestrukcyjnych Daniela. Wątpię, czy uda się to osiągnąć via internet, ale postaraj się przypomnieć sobie wszystkie zdarzenia poprzedzające eskalację tych zachowań. Możliwe, że za każdym razem dzieje się to samo. Jak to jest - to samokaranie występuje przez cały czas z większym lub mniejszym nasileniem czy raczej występuje raz na jakiś czas, a potem spokój?
Nie jestem w stanie podać Ci diagnozy. Myślę jednak, że nawet bez diagnozy masz pewne możliwości oddziaływania na tę sytuację. Mam na myśli to, o czym wspominali już Ewa i k.leee, tzn. Ustalenie konkretnych konsekwencji zachowań Daniela. Konsekwencje (lepsze słowo niż "kary") muszą następować bezpośrednio po zdarzeniu i muszą się z nim wiązać treściowo. Jeśli po każdej przewinie otrzyma właściwe konsekwencje swojego zachowania, to tym samym dostanie właściwy wzorzec, który po jakimś czasie może zastąpić ten patologiczny.

[kofi]

Właśnie chyba dojrzewam do decyzji o spotkaniu z psychologiem. Tak w ogóle. Zobaczę, czy przedszkole współpracuje z jakąś poradnią.
Takie zachowania zdarzają się rzadko, ale już 3-4 takie akcje wystąpiły (przez rok mniej więcej), więc wydaje mi się, że nie powinnam tego bagatelizować.
Ale tak pisząc i czytając zauważyłam właśnie to, że zwykle dotyczy to sytuacji, która powstała przypadkiem (szedł tyłem i wszedł na kota).
Ostatnio, kiedy przyszedł i zażądał ukarania za przewrócenie wieszaka (na szczęście nic nie zamierzał sobie zrobić) powiedziałam, że nie będe go karała za coś, co zdarzyło się przypadkiem, bo każdemu się to zdarza, ale wobec tego niech postawi ten wieszak. Powiedział, że już to zrobił i było OK. (Ufff)

[pao]

Cytat:

bo każdemu się to zdarza, ale wobec tego niech postawi ten wieszak. Powiedział, że już to zrobił i było OK.

no i chyba najlepsza reakcja z możliwych dałaś mu odczuć odpowiedzialność: przewróciłeś-podnieś, wylałeś-wytrzyj itp. sam sobie ustanawia kary niewspółmierne do czynu (to ponoć typowe) zatem pozwól mu poczuć konsekwencje a może przestanie sam siebie dodatkowo karać no i ważne by nie bagatelizować jego "przewinień" ale i nie traktować zbyt poważnie. myślę że dobry wzorzec powinien najlepiej zadziałać (z czasem)

Cytat:

bo każdemu się to zdarza, ale wobec tego niech postawi ten wieszak. Powiedział, że już to zrobił i było OK.

no i chyba najlepsza reakcja z możliwych dałaś mu odczuć odpowiedzialność: przewróciłeś-podnieś, wylałeś-wytrzyj itp. sam sobie ustanawia kary niewspółmierne do czynu (to ponoć typowe) zatem pozwól mu poczuć konsekwencje a może przestanie sam siebie dodatkowo karać no i ważne by nie bagatelizować jego "przewinień" ale i nie traktować zbyt poważnie. myślę że dobry wzorzec powinien najlepiej zadziałać (z czasem)