wegedzieciak.pl

[Krokodyl]

[koko]

Krokodyl, mam 5 kotów i z doświadczenia wiem, że najtrudniej i najdłużej przychodzi zdecydowanie się na drugiego kota. Moja pierwsza, dziwaczna kotka była jedynym futrem aż do jej 15 czy 16 roku życia. Myślałam, że nigdy nie zaakceptuje innego kota. Teraz, z perspektywy czasu wiem, że one nawet, gdy się nie lubią, mimo wszystko najlepiej czują się w stadku. Część kotów u mnie darzy się wzajemnymi uczuciami, pielęgnują się, śpią razem, itd. a część jest sobie obojętna (po wstępnej fazie prychania, która występuje ZAWSZE).
Mam 2 kuwety, miseczkę każdy ma osobną, dodatkowo w jednej stoją ogólnodostępne chrupki. Z drapaków nie korzystają, bo każdy drapie co innego i gdzie indziej
Co do wody - mam "fontannę" - uwielbiają ją. Jeden kot wprawdzie korzysta z psiej miski, ale on w ogóle myśli, że jest psem.
Zachodzi jednak wielka konkurencja o miejsca do spania, musiałam porobić dodatkowe miejscówki. Teraz każdy ma ulubioną.

[malva]

zwierzaki lubia byc razem, bo jakby nie patrzec w 100 proc mogą się porozumieć ze soba nawzajem ,nie z nami
ja mam wycofaną sunię ,myslalam ze do drugiego psa się nie przyzwyczai/ nie polubi jego towarzystwa, i choc wielkiej milosci z jej strony nie ma, widzę jak drugi pies dobrze na nią działa , robi ogromne postępy w zachowaniu ( a myslałam że pewnych rzeczy nie przeskoczę ..)

[Lily]

Nie każdy kot chce mieć towarzystwo drugiego, np. ten, który był teraz u mnie przez miesiąc, przeżył towarzystwo kilku różnych kotów w domu (koleżanka tymczasuje koty, czasem to trwa kilka miesięcy), żadnego nie polubił, panicznie się boi innych kotów i już.
Krokodyl, jeśli jesteście w domu dużo i kot ma rozrywkę, to nie jest problemem jego samotność itp.
Co do kastracji, to głównym powodem kastracji domowych kocurów jest znaczenie, o zdrowotnych powodach nic nie wiem, charakter może się zmienić na spokojniejszy, ale nie musi. U moich rodziców 2 kocury były kastrowane - jeden darł się całymi dniami przed kastracją, okrążał przez całą dobę mieszkanie i sikał po ścianach. Po kastracji stał się usposobieniem łagodności i wszyscy odczuli ulgę. Drugi natomiast miał wtedy niecały rok, został wykastrowany zanim zaczął znaczyć i jest takim samym wariatem, jak był, nie odczuł żadnej różnicy, mało śpi, zaczepia wszystkich

Aha, do adopcji polecam dorosłe koty o znanym charakterze z domu tymczasowego, z młodym to nigdy nic nie wiadomo, a przy okazji robi się dobry uczynek Gdybym miała adoptować kota to tylko dorosłego. Przy czym roczny kot jest już dorosły, a całe życie przed nim.

[koko]

Lily, miesiąc to jeszcze czas asymilacji? Ponoć jednak są koty, które nigdy nie akceptują towarzystwa. Jednak ja tam swoje wiem jak widać na załączonym obrazku.

---

pa180025.jpg

Plik ściągnięto 932 raz(y) 247,44 KB

[Lily]

koko, ja nie mam kota, ten był u mnie sam, miał się dobrze Ale piszę o kotach, z którymi mieszkał, niestety było to dla niego strasznie stresujące, zwłaszcza że ma zespół falującej sierści i bez tego bywa nerwowy.

Twoje koty słodziaki

[kofi]

[bronka]

koko, ale cudowne futrzaki
kofi, wesoła u Ciebie gromadka

[Alispo]

Krokodyl-jesli kot nie ma kocurzych nawyków a nie wychodzi=nie będzie zapładniał,to kastracja nie ma specjalnego znaczenia,oczywiscie mając jajka zawsze ma o jedno(2)miejsca więcej na jakies schorzenia,ale nie jest to wielkie zagrożenie.Charakter może sie zmienic na bardziej przytulasty,ale nie musi.Nawet niekoniecznie siki musza zmienic sie na mniejn smierdzace;)roznie jest.
Co do drugoego kota,to uwazam,ze zawsze warto,dla kota zawsze lepiej gdy ma towarzystwo.A co do zabaw z kotem,to mozna miec 2 do zabaw ,bez przesady,nie zrobi sie z nich dzikie stado,co bedzie unikalo czlowieka.

Co do zywienia inna karma to cóż,trzeba pilnowac,karmic w innym miejscu,wydzielac,ale tov tylko kwestia organizacji,do zrobienia.
Tez to przerabiam wlasnie,bo mam jedna kotke na leczniczej czasowo,druga je normalnie,vege karme.Trzeba kontrolowac po prostu.
Co do wody-fontanna jest super,zwlaszcza dla kotów z problemami urologicznymi-zachęca do picia!Miski czy kuwety zawsze lepiej jak jest wiecej niz mniej,ale jak sie nie da to nie powinno byc problemem,to juz zalezy jak sie koty dogadaja,ale beda musialy U mnie jest jedna miska z wodą i jedna kuweta i nie ma marudzenia ani kolejek
I zgadzam sie z Lily co do adopcji doroslego-nie tylko ze wzgledu na to,ze takie koty sa bardziej potrzebujace,takze dla tego,ze wiemy na co sie decydujemy,np.ze kot dobrze toleruje inne,jest spokojny,albo i nie,itd.Chociaz i tak na poczatku towarzystwo musi sie dotrzec,ale to normalne,musi byc czas na dogadanie sie.

A potem jest tak jak u Koko.
Albo jak u mnie-jak tu pociagnac drugą za ogon.

[sunny]

Kiedyś byłam gorącą zwolenniczką "doadoptowywania" kota, sama mam dwa, ale wiem, że zdarza się, że nawet po długim czasie koty się nie zaakceptują - różnie to bywa, choć przeważnie pozytywnie.
Mam natomiast kilka przykładów z najbliższego otoczenia, że trzeci kot zrobił dużo zamieszania, np. u moich rodziców, do dwóch kotów przypadkowo zupełnie dołączył trzeci. 1,5 roku fuczenia, niekontrolowanego sikania i stresogennych problemów skórnych "trzeci" musiał zamieszkać z siostrą.
U mnie jedna kotka jest bardzo dominująca i przy obcych kotach urządza takie sceny, jakby ją za skóry obdzierali, nie wiem, czy potrafiłaby zaakceptować kolejnego kota. Dlatego wszystkie koty, które znaleźliśmy w międzyczasie były przez nas wyadoptowywane.

[koko]

[marcyha]

Mam na przedłużającym się tymczasie kotkę, która z pewnością nigdy nie zaakceptuje innych kotów. Powinna być w domu bez innych kotów, ale nie znalazłam takowego do tej pory. Mela przez pierwsze pół roku pobytu u mnie mieszkała pod szafą, prawie jej nie widywałam, tylko czasem wypadała na przechodzącego kota jak oszalała w akcie - jak jej się wydawało - ratowania życia. Teraz jest lepiej, nie chowa się już, ale wciąż jest bardzo agresywna w stosunku do innych kotów, a kiedy je - wyrywa z miski kęsy jedzenia i ucieka, chowa się, zdaje się jej, że każdy kęs "wywalcza" - podczas, kiedy inne ogony mają ją generalnie gdzieś. Żal mi jej, bo widzę, że mieszkanie z innymi kotami to dla niej duże psychiczne obciążenie. SZukam jej domu - świetna dla jakiejś niedotykalskiej starej panny (żaaaart ). Mela nie lubi głaskania - każda próba wymiziania kotka kończy się krwawą jatką... Poza tym to dobry kot - czysta, niekłopotliwa, ładnie się bawi, oza kontaktami z kotami - spokojna. Przesiaduje na oknie i na lodówce. Dobbra dla kogoś, kto nie lubi głaskać kotów . Sorry za offftop, sam mi jakoś wyszedł...

[koko]

marcyha też miałam taką kotkę (pożyła 18 lat). Była przygarnięta jako mały kot z dzikiego miotu (po wypadku) i nigdy się całkowicie nie udomowiła i nie zaprzyjaźniła. Wet powiedział, że pierwsze miesiące życia kota determinują jego późniejsze zachowanie, czyli jeśli urodził się jako dzik, to już dzikiem zostanie. Nie wiem, jak było z twoją kotką, ale może z podobnego powodu jest niedotykalska?

[Lily]

marcyha, a ona nie ma przypadkiem zespołu falującej sierści? Nie drga jej skóra na plecach? O ile wiem, u nerwowego czy depresyjnego kota można wypróbować preparat Kalm Aid - to taki suplement diety w sumie, ale na miau czytałam bardzo pozytywne opinie.

[marcyha]

Cześć Lily:). Nie, ona nie ma zespołu falującej sierści. Kiedy nie ma kontaktu z innymi kotami jest spokojna, wyluzowana zupełnie, pięknie bawi się z człowiekiem. Nie lubi tylko dotykania. U nas nikt nie próbuje jej głasknąć więcej niż raz:>. Nie unika w ogóle kontaktu – na przykład śpi w nocy na mnie. Czasem ociera się i zachowuje jakby chciała głaska, ale już przy drugim ruchu ręką atakuje i ucieka. Taka głupiutka... Ciekawy ten Kalm Aid, przyda się info, dzięki:)
Mela trafiła do mnie jako dorosły już kot, wcześniejszych jej losów nie znam. Ale tu chyba nie chodzi o brak socjalizacji, bo bałaby się wtedy ludzi w ogóle, a ona nie lubi tylko dotyku. Miałam swego czasu kota, który trafił do mnie jako nieduże dzikie kocię. Nigdy nie udało się go oswoić, życie w domu było dla niego stresem nieustannym (dom był zasikany od podłogi, po sufit – przez telewizor, lodówkę, książki, łóżka itp.), bałam się puścić go wolno, bo nie miał oka, więc na wolności trudno by mu było (szczególnie, że nie poznał nigdy zasad obrony przed psami, autami itp...) kiedyś, w czasie przeprowadzki po prostu prysnął z domu i nie odnaleźliśmy go:(.

[koko]

marcyha, u mnie z kolei kotka bała się wychodzić gdziekolwiek. Gdy przychodzili do domu ludzie - ona gdzieś znikała. Ja sama również nie chciałam jej wypuszczać z domu, po pierwsze ze względu na bardzo niebezpieczną lokalizację, a po drugie - kotka miała, jak się dowiedziałam - zaburzenia węchu sytuacyjnego. No i była trochę niesprawna, nie trafiała ze skokami albo w ogóle spadała, zostało jej to po upadku z dziury w strychu na maszynę stolarską (tak właśnie ją znaleźliśmy).

[Lily]

[turzyca]

Mój drugi to taki trochę przypadek. Kiedy już go zobaczyłam, nie mogłam nie zabrać go ze sobą
Kotka z początku trochę marudziła na to niespodziewane towarzystwo. Ba, wręcz obraziła się na mnie, a na małego fukała i nie dawała do siebie zbliżyć. Kilka dni później spały już razem, bawiły się, a kotka oddawała małemu jedzenie.

[ana138]

[turzyca]

Moja kotka pozostała rozpieszczoną księżniczką.
Ale kocura zaakceptowała. Mało tego, pokochała go miłością wielką i dozgonną
Zresztą to było już na tyle dawno (6 lat temu), że zupełnie zapomniałam co to jest jeden kot w domu i jak ten drugi może namieszać

[Kaja]

mam pytanko:) proszę o odpowiedź doświadczonych:)

Mamy ok 5miesięcznego kocurka w domu, strasznie zakręcony obywatel, bardzo żywy i towarzyski jak to kociak, z moją córą szaleją non stop więc puki co towarzystwo ma ale tak się zastanawiam czy może mu jakiegoś drugiego kociego kumpla nie przygarnąć- myślę by się do schroniska nie przejść i jakąś kotkę wysterylizowaną młodą wybrać-dobrze kombinuję?

[Alispo]

dobrze

[Lily]

Kaja, albo z domu tymczasowego, pogrzeb na forum miau hxxp://forum.miau.pl/viewforum.php?f=13&sid=193957cd80d7e33809ad0e543203d8c6

[frjals]

Im wcześniej tym lepiej, potem już koty się mogą tak nie zgodzić ze sobą.