wegedzieciak.pl

[DagaM]

Chciałam się pożalić. Nie wiem jak to robią inne mamy, ale ja najzwyczajniej w świecie, przestałam gotować normalne obiady. Obecnie wygląda to tak, że wrzucam do jednego gara warzywa, wcześniej ugotowane strączki i zboża, doprawiam ziołami, solą i to jest mój obiad.

Już zapomniałam co to są kotleciki, pasztety, naleśniki. Ciasta robię na specjalne okazje...tak mi brak czasu na pichcenie (na inne sprawy też). Całe szczęście, że to moje dziecko jeszcze sypia te 2 razy dziennie po 15 minut No i teraz mam jeszcze 20 minut na forumowanie, bo o 21-szej Nina pewnie obudzi się.

Jestem pełna podziwu dla innych mam, co to gotują różne pyszności (z przyjemnością przeglądam forumowe przepisy i tylko sobie tak myslę "to bym zrobiła, to bym upiekła"). Prędzej posprzątam mieszkanie niż zbiorę sie kulinarnie. A juz najgorzej jak mam coś napisać na forum, czy odpisać na maile, nie mogę zebrać mysli i wiem, że nie opłaca mi się, bo zaraz trzeba będzie lecieć do obowiązków.

[ Dodano: 2008-03-20, 20:28 ]
no niestety, już obudziła się Nina time is out!

[majaja]

Jeszcze trochę, a Nina zacznie ci pomagać w gotowaniu i nie tylko, co ma swoje złe strony, ale lepsze to niż prawie roczniak. Ja akurat wróciłam do pracy i odetchnęłam, bo wcześniej to jadłam rozgotowane na paćkę pyzy ziemniaczane zmrożonki oczywiście, ale ty jeszcze sie nagotujesz.
A jakby co wpadnij na jakiś póżny późny obiadek, albo w weekend, daleko nie masz, tyle że bez Chrapki, bo jakby mi Rudą pogryzła to byś koszty zwracała .
A ja tak nota bene powinnam sie pakować, bo jutro wracam z roboty tylko po bagaże, ale mi sie nie chce.

[Jagula]

Daga to minie...z czasem

Pierwsze ciasto udało mi się upiec jak mój dzikus miał 10 miesięcy. A wydziwiane (czyli mniam mniam i ugotowane z pasją ) obiady jak miał ok.18 tu, dzięki temu też ,że mogliśmy już wiele rzeczy jeść razem...

Ech...i ten maksymalnie uregulowany rytm- od pobudki do karmienia...ile razy wybiegałam w panice , mokra z wanny

Ninka będzie sobie rosła a Ty znajdziesz więcej czasu dla siebie!
Powodzenia!

[DagaM]

Pocieszyłaś mnie Jak zrobi się cieplej, na pewno odwiedzę Cię, bo czuję się jak w więzieniu.

[majaja]

[dynia]

Kurcze ja tez czasem cierpię na niedoczas przy dwójce dzieci ale jakos powoli sobie organizuje te zajacia .Jak gotuje a Ziemek nie spi akurat to siedzi koło mni i wali łapka w swój stolik.Jemy ostanio własnie takie pracochłonne dania a na deser czesto ciasto jeszcze machnę ,ale na górze pracuje P. i w kryzysowych momentach moge mu podrzucic Z. chociąz robię to nieczęsto bo wiem jak to jest przerywac komus umysłową pracę No i teraz tez posiłkuje sie smoczkiem

[DagaM]

dynia, no właśnie jestem po lekturze wątku maliny, o daniach dla dzieci i tak mnie wzięło na przemyslenia, że ja już dawno nie robiłam takich ludzkich obiadów

Ja tam się smoczkiem w ogóle nie przejmuję. Nina normalnie nie toleruje tego gadżetu, ale jak tak solidnie zaśnie, ale nie na tyle mocno, żeby odjechać z cycem, wtedy muszę robić szybką podmianę na smoka, inaczej nie ma szans na wolność.

[ Dodano: 2008-03-20, 21:02 ]

[dynia]

Daga powiem Ci,że ja teraz mobilizuje sie głownie dla Jagi.Bo tak jak bym dla nas miała gotowac to kiepsko to widzę .Wizja makaronu przez 7 dni nie byłaby wtedy taka odległa

[kofi]

Dynia, ja Cię podziwiam, bo w ogóle sobie nie wyobrażam, jak można gotować przy dwójce dzieci.
Dopóki Daniel nie zaczął siedzieć w swoim krześle (od 7 m-cy gdzieś) to u nas też tylko wersje jak najbardziej proste - makaron+mrożonka duszona, albo ryż i coś tam.
A zdarzało się, że w ogóle nie było obiady, bo nie wyobrażałam sobie, że D. będzie płakał, albo jęczał, a ja będę obierała marchewkę. Jak siedział w krześle, to miałam wolne ręce i sobie siedzieliśmy razem, on się czymś bawił, ja coś tam przygotowywałam.
Aż do czasu, jak zachciało mu się chodzić, a wcześniej pełzać, czyli gdzieś do 10 miesiąca.
Tyle, że ja leń jestem i np. muszę po śniadaniu chwilę posiedzieć i poczytać (chociaż 5 min.), oczywiście nie wtedy, kiedy idę do pracy.

[dynia]

[Agnieszka]

Daga
chyba nie pociesze Cię
moje dziecko jako maluch było aniołem (no nie licząc zębów i infekcji)
Z nosidłem na brzuchu, jedna ręka (druga podpierała głowę dziecka) fugowałam podłogę. Jak byłyśmy w domu razem miałam czas na to żeby coś ugotować, przetworów porobić (stawiałam obok siebie w foteliku i mogłam)
Niestety z biegiem czasu tego czasu coraz mniej. Dom zaniedbany, wracamy i tak 17.30 - 18.00 więc kolacyjnie zupa (zupy i śniadania robię zamiennie co drugi dzień).
Mamy wewn podwórko, nisko mieszkamy więc w ciepłych okresach Ada sama już wychodzi (prawie od 2 lat) ale po przyjściu z przedszkola to i tak jest krótko (o 19.30 do domu, kąpiel i do łózka bo 6.30 pobudka).
Uczymy się, czytamy, poznajemy role do przedstawień przedszkolnych w autobusach (dobrze że mam egzemplarz z fenomenalną pamięcią)
Gotuję niestety nocami (zamiennie raz zupa, raz śniadanie) a czas dla mnie to jak oddam pod opiekę innym. Weekendowo dbam o lepsze jedzenie i czas wspólny a wówczas prace domowe leżą.
Ehhh trudno wszystko pogodzić. Na szczęście Ada po całym tyg też zmęczona więc przed 10 w weekendy nie wstajemy a jeśli ona wstanie ja do 10 mogę spać.
W tygodniu sypiam mało.
No właśnie czas na cd garowania.

[kofi]

[loika]

Daga, Też to przechodziłam, już nie pamiętam kiedy zaczęło być lepiej. I nie jestem pewna czy to ja dojrzałam do bycia dobrze zorganizowaną, czy też Jo dojrzał do dania mi czasu na wykonanie domowych obowiązków.
W każdym razie teraz codziennie jest czas na spokojne ugotowanie obiadu, posprzątanie i chwilę odpoczynku. Do wszystkiego doszliśmy małymi kroczkami, począwszy od uregulowania rytmu dnia(ok 10mies),skończywszy na nauce samodzielnego jedzenia.

Za 4 miesiące powinnaś zauważyć znaczną poprawę . Trzymam za to kciuki.

[Lily]

DagaM, to się chyba nazywa "siedzenie w domu z dziećmi"

[zina]

No to dolacze do tych zali
Nie dosc ze dieta dla karmiacych piersia nie pozwala mi na prawdziwe ucztowanie jak lubie to z czasem w ogole kiepsko, wiadomo.
Dzis krztusilam sie jedzac kasze z buraczkami i marchewka podskakujac Klare na kolanach
Ale ostatnio upieklam tez na szybko ciasto wiec nie jest zle choc generalnie czekamy na lepsze czasy.
Mijajac fajna restauracje nieopodal naszego lokum rozmarzylam sie ostatnio jak to bedzie fajnie jak nasza corcia bedzie siedziala i pojdziemy sobie na jakies fajne jedzonko, ech...poczekamy, zobaczymy

[kofi]

Jak Daniel przez pierwsze kilka tygodni swojego życia jadł prawie bez przerwy zdarzało mi się jeść obiad z nim przy piersi. I w ogóle - na początku - jak on jadł robiłam się taka głodna, że karmiac ciągle coś pogryzałam (sucharki takie kupowane strrrasznie mi smakowały).

[dynia]

[zina]

[Humbak]

No to ja chyba też nie pocieszę... mój kuba do rąk się przyzwyczaił i niemal wszystko robię jedną ręką... jak coś trzeba pokroić odstawiam go wtedy on sobie krzyczy w swoim niezadowoleniu, posuwa się po podłodze w różnych kierunkach a ja pozwalam sobie np na krojenie marchewki te kilka sekund do momentu w którym krzyk nie zamienia się w płacz... Obiadki u nas może nie tylko zupowe ale też nic specjalnego - ostatnio placki ziemniaczane, kopytka, sajgonki bo nie ma czasu na normalne naleśniki, więc to takie 'gotowce' Gotuję od rana do ok 16. A bywa że i o 16 się nie uda zamknąć obiadku w całość, no chyba że jest zupa.

Sprzątam też z kubą i dlatego jest wietrzny bałagan. Trochę mnie to zaczyna wkurzać ale przynajmniej wyrabiam się już z pracą zawodowo, choć stawka tego wyrabiania obniżyła mi się o 1/3, mój kuba nawet w nocy nie śpi więc i tego tekstu niewiele obrobię Tak więc u nas wszystko po troszeczku, wszystko po łebkach. Nie mam pojęcia jak to robią niektórzy jeśli chodzi o czystość i obiadki. Pewnie za lat jakieś 6-7 jak patrzę na natalię

[majaja]

[Jagula]

Jak już dziecko można wkręcić w przynoszenie czegoś , sprawdzanie i pomaganie robi sie cudownie!!!!

[rosa]

Daga, jeszcze na prawdę chwilka i będzie o wiele łatwiej, poza tym idzie lato i w upał nie za bardzo ma się ochotę na kotlety tylko coś lekkiego, co spokojnie razem z Ninka dacie radę zrobic

ja nigdy się z niczym nie wyrabiam, i obiad na natępny dzień często zdarza mi się gotować koło 22.
no i poza tym chłopcy wkraczają w wiek kiedy jest się wiecznie głodnym, zjedzą zupę i za godzinę znowu głodni.
mam tyle ciekawszych rzeczy w planach, niz gotowanie a i tak siedzę w kuchni
jak mama czasem mi coś zrobi, np. pierogi to jestem taka szczęśliwa jakbym gwiazdkę z nieba dostała

prawdę powiedziawszy są chwile kiedy żałuję, że chłopaki są wege, zapisałabym ich na stołówkę w szkole i byłoby tak pieknie

[Karolina]

Od kilku dni zostaję sama w domu z dwójką dzieci. Mateusz chodzi remontować biuro. Jestem wyrodną matką - niecierpię z nimi siedzieć sama. Mia ostatnio cały dzień jęczy, Tymek sam nic nie chce robić. Jestem okropnie dobita.
Daga ja nie gotuję jak jestem z nimi sama, nie da rady po prostu. Zapycham się byle czym i czekam aż zasną. Nie jestem w stanie funkcjonować z nimi sam na sam. Lepię z Tymkiem z masy solnej, malujemy to potem, robimy wycinanki - cały czas z Mią na rękach, bo ryczy jak ją odkładam. Pod koniec zwyczjnie siadam przed tv i jest mi obojętne, że dzieci oglądają razem ze mną.
Teraz zwłaszcza jestem przed świętami wściekła na męża bo wolałabym aby był w domu a nie latał na remonty.

[majaja]

[pao]

ja mam teraz wesoło, bo nie dość ze ulka to sprinterka ciekawska wszystkiego to jeszcze projekt "jadłodajnia u pao" kwitnie. no ale dzięki temu mam motywację by jednak przyłożyć sie do gotowania. Gdyby nie to to pewnie bym obiadów nie jadała z braku czasu...

ja mam teraz wesoło, bo nie dość ze ulka to sprinterka ciekawska wszystkiego to jeszcze projekt "jadłodajnia u pao" kwitnie. no ale dzięki temu mam motywację by jednak przyłożyć sie do gotowania. Gdyby nie to to pewnie bym obiadów nie jadała z braku czasu...