wegedzieciak.pl

[ewatara]

Pomyślałam, że założę ten temat, chociaż jest podobny
moja córeczka jest jeszcze za mała na jakiekolwiek pytania , ale wole wiedzieć wcześniej.... Co mówić innym dorosłym, --dlaczego nie jem mięsa to wiem... ale jak powiedzieć dziecku przy innych osobach- a przede wszystkim przy innych dzieciach i ich rodzicach czemu jego koleżanka czy też inne dziecko je np parówkę, a my jej nie damy, nie chodzi mi tu nawet o całą filozofię tylko to żeby nie zranić ani tamtego dziecka, ani nie urazić rodziców, nie odepchnąć od siebie. Jak Wy załatwiacie tego typu sprawy? Nie chcę, żeby w przyszłości mała była odizolowana od innych dzieci przez to, że nie je mięsa, odpowiedź np. my nie jemy bo to niezdrowe- wiadomo jaką reakcje może spowodować w dorosłych osobach także znajomych, a co dopiero jakby podważyła ich autorytet w oczach ich dzieci i w ogóle wywołało niezdrowe relacje
odpowiedź, że my lubimy zwierzątka, też nie do końca- oni też lubią.. tylko my bardziej- tu znowu może zrobić się głupio... Zauważyłam , że rozmowy o tym z mięsożercami często wywołują niefajne klimaty, więc zastanawiam sie jak przez to przebrnąć w przyszłości nikogo nie odpychając od nas. chodzi mi tu przede wszystkim o dziecko i jej relacje, zaczynając od tego kiedy dziecko ma kilka latek- jak sobie radziłyście- radziliście w podobnych sytuacjach?

[kofi]

Bardzo się zżymałam, kiedy mój mąż mówił mi, że skazujemy Daniela na inność, ale to jest prawda. Nie mamy wielu znajomych wegetarian, Daniel chodzi do "normalnego" przedszkola i jest tam trochę odmieńcem. Co prawda kiedyś dyrektorka przedszkola powiedziała, że jeszcze nigdy nie spotkała się z taką akceptacją dzieci wobec "innego" kolegi, ale w momencie, kiedy zaczyna się mowa o jedzeniu widać niestety taką trochę naszą samotność.
Przy dzieciach nie rozmawialiśmy o tym, poza tym dzieci są jeszcze tolerancyjne i nie drążą - dlaczego. Wystarcza im odpowiedź typu "nie, bo nie". Bo nie jemy, bo nie lubimy.
Z dorosłymi jest gorzej. Ale też nie dyskutuję przy Danielu i innych dzieciach.
Daniel jest dość stanowczy i konsekwentny i nie dąży do tego, żeby robić to, co koledzy. Na razie.
Tłumaczenie Danielowi było proste: "nie jemy zwierząt, bo to nasi przyjaciele" - i wystarczyło. Jak pytał dlaczego inni jedzą, odpowiadaliśmy, że uważają, że to zdrowe, a my nie uważamy. Jakoś nam ufał. Jego brat je - bo kiedyś mama też jadła, a potem mama przestała jeść, a Igor nie. Daniel przyjmował takie tłumaczenie po prostu i bez dodatkowych wątpliwości.

[ewatara]

[kofi]

No, ale nie oszukujmy się, jesteśmy inni. Tylko chodzi o to, żeby ta inność była akceptowana. W sposób naturalny, a nie wymuszony.
Do Daniela czepiał się jeden dzieciak w przedszkolu w ub. roku, mówił mu, ze jest słaby, ze wolno biega, itp. Daniel jakoś przeżył, nie miał wątpliwości, że odżywia się właściwie, ale bolało, tym bardziej, ze fizycznie rzeczywiście nie jest najsprawniejszy. Za to był i jest bardzo lubiany, bo nie jest agresywny, ani złośliwy i powiedzieliśmy mu, że to dzięki temu, że nie je mięsa. Potem zresztą strasznie zaimponował innym dzieciom, bo wygrał parę konkursów i ten prześladowca biegał za nim i prosił, żeby mu radziłm jakie zwierzę dobrze mieć w domu (po radach Daniela postanowił, że najlepiej mieć jednak kaktus ).

[ewatara]

[nitka]

[alcia]

[pao]

"bo nie jemy zwierząt"
to jest zgodne z prawdą i ciężkie do podważenia. gabrysia zawsze mówiła, że nie je bo chce by zwierzątka żyły.

"bo nie jemy zwierząt"
to jest zgodne z prawdą i ciężkie do podważenia. gabrysia zawsze mówiła, że nie je bo chce by zwierzątka żyły.

[kofi]

[Lily]

Inność ma różne oblicza, Twoje dziecko kofi jest inne, bo nie je mięsa, inne jest inne, bo coś tam. Ja np. byłam inna, bo jako jedyna nie chodziłam na religię, moja siostrzenica jest inna, bo jest w połowie Japonką, chyba jakoś trzeba sobie i otoczeniu uświadamiać, że ludzie się różnią między sobą z takich czy innych względów, choć wiem, że to niełatwe...

[ewatara]

[alcia]

[ewatara]

[alcia]

[kofi]

[neuro]

[kofi]

Pewnie trochę tak, ale ja naprawdę uważam, ze niektórzy ludzie są agrsywni, bo jedzą za dużo mięsa.

[alcia]

[rosa]

kofi moi chłopcy nie znają ŻADNYCH wege-rówiesników, tylko kilkoro dorosłych i małych dzieci, ale ich nie widujemy zbyt często.
raczej nie mieli problemów z niejedzeniem mięsa (oprócz zielonych szkół, ale to zupełnie inna kwestia), podeszłam do tematu tak jak alcia i się udało.

znalezienie wege-kolegów dla swoich pociech nie jest łatwą sprawą, naprawdę, a po drugie każdy ma swój gust i nawet jakbym cudem znalazła to nie znaczy że by się polubili. sposób jedzenia to nie wszystko

ja jestem niestety agresywna pomimo niejedzenia mięsa

[nitka]

tu: hxxp://forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=1014&w=74467622&v=2&s=0
wiecie co? coraz bardziej boję się bycia Matką i linczu społecznego

[rosa]

nie ma się czego bać, tylko byc pewnym swoich wyborów i jest ok
to jedno

a drugie to takie prowadzenie krucjat antymięsnych przez dzieci może być rzeczywiście źle odbierane

[nitka]

dziecko w wieku przedszkolnym ma najczęściej takie poglądy jakie wyniosło z domu. Dla dziecka wegetarian/wegan to jest jak najbardziej logiczne, że nie zje szynki bo...
dziecko ma prawo też ten pogląd wyrazić. Czy to zaraz musi być krucjata? Raczej rewolucja dla 20 główek innych przedszkolaków, przed którymi przez kilka lat jakoś dawało się zatuszować fakt, że szynka i uśmiechnięta w książce o sielskiej farmie świnka mogą mieć ze sobą więcej wspólnego niżby mogło się wydawać.


Co do poglądów: ja to odbieram jako ciągłą walkę z większością społeczeństwa. Jakoś nie potrafię wizualizować tolerancyjnych polaków, przepraszam

[alcia]

[Malati]

nitka,opinie matek na tym forum wcale nie oznaczają że są to najczęstsze reakcje i postawy osób związane z wegetarianizmem.Nie jest wcale tak strasznie,nie ma mowy o linczu Ja nigdy nie spotkałam się z jakimis bardzo agresywnymi reakcjami,ludzi tak naprawde az tak bardzo nie obchodzi co jedzą inni
A tak w temacie u nas jeszcze nie ma pytań dotyczących jedzenia mięsa.Jak narazie Filip przebywa głównie z dzieciakami wege.Myślę że jak temat sie pojawi znajdziemy dobry sposób na wyjaśnienie naszych decyzji a jednoczesne nauczenia filipa tolerancji i akceptacji innych postaw i poglądów,czas pokaże

[rosa]

dziewczyny maja rację, to w rzeczywistości wyglądało pewnie zupełnie inaczej

my mieszkamy w pipidówce, przedzskole i szkoła są zwyczajne, nikt obcy (nie mylić z rodziną) nie oskarżał mnie, że zabraniam dzieciom jeść mięso

a co do krucjat, to ja bardzo nie lubię jak ktoś mi mówi co mam robić, jeść, mówić, jak mam wychowywać swoje dziecko, itd. więc ja innym ludziom nie narzucam swojego światopoglądu, tego uczę swoje dzieci, że każdy jest INNY, co nie znaczy gorszy