wegedzieciak.pl

[topcia]

[nitka]

[kofi]

Ja się zgadzam z nitką przedszkolaki mają takie poglądy, jakie wynoszą z domu.
Mają prawo je przedstawić innym. I wtedy różnie niestety bywa. Może być 3 lata OK, a w kolejnym roku pojawi się jeden oszołom, któremu generalnie wszystko przeszkadza. U Daniela to, że nie je mięsa. Ja jestem odpowiedzialna za te poglądy Daniela. Muszę coś powiedzieć. Otóż i wtedy użyłam argumentu, że Ignacy widać je za dużo skoro jest taki agresywny, a ty nie umiesz się bić i nie masz w sobie agresji, bo nie jesz mięsa. Może to trochę naditerpretacja, może trochę manipulacja, ale trudno.
Raczej nie dzielę ludzi na mięsożerców i wegetarian, ale w przedszkolu dzieci częstują cukierkami, Daniel uważa, żeby nie zjeść żelatyny, bo to wyniósł z domu. Jak dostają jogurt Daniel też czyta etykietkę - niestety ostatnio mnóstwo jogurtów jest z żelatyną.
Takie zachowanie jest dla wielu dzieci nowe i czyni go innym. Mój mąż uważa, że przesadzam z tym czytaniem etykiet, moze rzeczywiście niepotrzebnie, bo dla Daniela to co ja robię jest ważne, może nic by się nie stało, gdyby czasem zajdł żelki albo jogurt z żelatyną. Ale ja tak nie lubię.

[ Dodano: 2008-03-31, 16:46 ]
Też tak mówię rosa i Daniel to wie.
Ale widać nie wszyscy rodzice uczą tego dzieci.
Daniel ostatnio obawiał się, że zostanie wyśmiany przez kolegów, bo wybrał do kolorowania Syrenkę, a nie transformery.

[eenia]

A co z taką sytuacją ( koleżanka opowiadała): jesteśmy ze znajomymi i ich dziećmi np w Ikei i tam mamy coś zjeść ( nie lubię). Znajomi biorą dla dziecka klopsiki czy jakoś tak, i przy naszym dziecku opowiadają swojemu jaki to będzie zdrowy i miał dużo siły jak zje owe klopsiki a nasze dziecko patrzy na nas zdezorientowane.

[rosa]

eenia nigdy nie byłam w takiej sytuacji, ale w zależności od wieku dziecka i od tego czy ono jest zainteresowane tym mięsem, trzeba wymyślić jakąś ripostę
my nie jemy mięsa nie ze względu na zdrowotność, więc u nas ten argument nie był poruszany i pamiętajac moje dzieciaki z przeszłości to pewnie by nawet nie zwrócili uwagi na tego typu tekst

[alcia]

eenia, to juz problem z tamtymi ludźmi, mogliby sobie darować przy was takie teksty. Nawet jak uważają, że to prawda, po prostu mogliby sobie odpuścić. Takie syt. są niestety nieprzyjemne, pewnie zawsze się będą zdarzały.. i jak dla mnie - rozmowa później w domu z dzieckiem, że oni tak uważają, ale Waszym zdaniem to nie prawda... ale cóż, każdy ma prawo do swojej opinii.
Mnie raz rozwaliło, kiedy koleżanka z córką była u nas na obiedzie i podałam te paluszki słonecznikowo-jaglane. Gdyby mała wiedziała co to jest, pewnie by nie ruszyła, więc koleżanka, powiedziała jej, że to mięsko. Kaja zrobiła wielkie oczy, ja poprawiłam, że kotleciki - bardziej neutralne określenie, mogła go użyć i wszyscy by byli zadowoleni, no ale cóż, gafy mogą się zdarzyć każdemu, nie chciała źle i nie zrobiła tego specjalnie..

[kamma]

[ań]

u nas narazie wystarcza mówienie, ze tego nie jemy. Mówiłam raz czy dwa razy Jadze jak dopytywała, ze nie jemy bo żeby zjeść trzeba zabić zwierzę a my wolimy aby sobie żyły, bo do jedzenia jest bardzo bardzo dużo różnych rzeczy i nie trzeba wcale jeść zwierząt.

w takiej sytuacji jaką opisywała eenia też wytłumaczyła bym dziecku na boku, ze ludzie mają różne poglądy, Oni twierdzą, ze po mięsie jest się silnym i zdrowym, my natomiast mamy inne zdanie.

generalnie chcę swoim dzieciom pokazać to tak jak alcia pisała-ludzie są różni, różne mają poglądy i sposoby na życie a chodzi o to by żyć w zgodzie ze sobą i nie można nikomu niczego narzucać bo każdy ma inną wizję.
Nie da się ukryć, ze idziemy trochę pod prąd w stosunku do większości i nie tylko wegetarianizm nas wyróżnia, więc w kilku polach dzieciaki poznają taki fakt-że różne ludzie wybierają drogi w życiu. Póki jest to w zgodzie ze sobą i nikogo nie krzywdzi to jest jak najbardziej ok I będę uczyć dzieciaki aby miały odwagę być sobą, nawet jeśli większość tego nie rozumie, bo w życiu nie chodzi o to aby robić to co inni tylko to co czuję że chcę

[kofi]

[alcia]

[Ewa]

Ha, my przerabialiśmy ten temat już nie raz, bo kolega Gabryśka, Kacper, jest nastawiony przekornie, czyli, jak tylko dowiedział się, że my nie jemy mięsa, miał przez pewien czas jakiegoś "hopla". Jak byliśmy sąsiadów, Kacper opowiadał Gabryśkowi, że jego mama zaraz będzie robić pyszne mięsko, ciągnął go do kuchni, żeby mu je pokazać itp. Wytłumaczyłam mu, że jemy i uważamy za zdrowe to, czego nauczyli nas jeść nasi rodzice. Kacpra rodzice jedzą mięso i tak go nauczyli. Teraz co ciekawe, Gabryś pod to podciągnął wszystko - Kacper je słodycze, nie je zielonej pietruszki itp, bo u niego w domu, to się "nawet mięso je" . Próbował sam Kacpra "nawracać". Chciał mu wytłumaczyć kiedyś, że mięso to kawałek zwierzęcia i najpierw trzeba je zabić. Kacper (4 lata) odpowiedział "wiem, fajnie tak". Gabryś więcej nie próbował z nim o tym rozmawiać. Nie skomentował wtedy i ze mną o tym nie rozmawiał, ale widziałam, że był zszokowany odpowiedzią kolegi. Teraz Kacper "przesiadł" się na słodycze, jak załapał, że my nie jemy. Jak tylko miał coś słodkiego, próbował wciskać moim chłopakom, pomimo, co ciekawe protestom i tłumaczeniom jego mamy, ja się nie odzywałam. Gabryś go niedawno nieźle załatwił. Kacper przyleciał do niego z jakimiś cukierkami czy żelkami. Gabryś się go zapytał, czy to ma cukier. Kacper zwątpił, ale po chwili odpowiedział, że tak. Na co Gabryś kolejne pytanie "trzcinowy czy z buraka białego?". Kacper zwiał . Teraz został mu tylko Nati, staje przed małym, je coś słodkiego powtarzając, jakie to dobre. Nati raz chciał od niego, ale zapytał mnie czy może. Wystarczyła mu odpowiedź "nie". Teraz tylko na Kacpra patrzy, ale zastanawiam się kiedy on też mu cosik odpali i się skończy .
Ogólnie zarówno mięso i słodycze tłumaczę "wyniesieniem" przyzwyczajeń z domu.

Ha, my przerabialiśmy ten temat już nie raz, bo kolega Gabryśka, Kacper, jest nastawiony przekornie, czyli, jak tylko dowiedział się, że my nie jemy mięsa, miał przez pewien czas jakiegoś "hopla". Jak byliśmy sąsiadów, Kacper opowiadał Gabryśkowi, że jego mama zaraz będzie robić pyszne mięsko, ciągnął go do kuchni, żeby mu je pokazać itp. Wytłumaczyłam mu, że jemy i uważamy za zdrowe to, czego nauczyli nas jeść nasi rodzice. Kacpra rodzice jedzą mięso i tak go nauczyli. Teraz co ciekawe, Gabryś pod to podciągnął wszystko - Kacper je słodycze, nie je zielonej pietruszki itp, bo u niego w domu, to się "nawet mięso je" . Próbował sam Kacpra "nawracać". Chciał mu wytłumaczyć kiedyś, że mięso to kawałek zwierzęcia i najpierw trzeba je zabić. Kacper (4 lata) odpowiedział "wiem, fajnie tak". Gabryś więcej nie próbował z nim o tym rozmawiać. Nie skomentował wtedy i ze mną o tym nie rozmawiał, ale widziałam, że był zszokowany odpowiedzią kolegi. Teraz Kacper "przesiadł" się na słodycze, jak załapał, że my nie jemy. Jak tylko miał coś słodkiego, próbował wciskać moim chłopakom, pomimo, co ciekawe protestom i tłumaczeniom jego mamy, ja się nie odzywałam. Gabryś go niedawno nieźle załatwił. Kacper przyleciał do niego z jakimiś cukierkami czy żelkami. Gabryś się go zapytał, czy to ma cukier. Kacper zwątpił, ale po chwili odpowiedział, że tak. Na co Gabryś kolejne pytanie "trzcinowy czy z buraka białego?". Kacper zwiał . Teraz został mu tylko Nati, staje przed małym, je coś słodkiego powtarzając, jakie to dobre. Nati raz chciał od niego, ale zapytał mnie czy może. Wystarczyła mu odpowiedź "nie". Teraz tylko na Kacpra patrzy, ale zastanawiam się kiedy on też mu cosik odpali i się skończy .
Ogólnie zarówno mięso i słodycze tłumaczę "wyniesieniem" przyzwyczajeń z domu.

[eenia]

[dynia]

Kurcze a jam mam własnie dylemat moralny w zwiazku z tym tematem.Jaga ma bardzo wyraziste poglądy na temat wegetarianizmu i często jej wyraża cos w d eseń Irmy,zawsze jej tłumaczymy,ze kazdy jest inny,ma prawo do własnych pogladów,które nie zawsze będa jednakowe z naszymi ale to nie znaczy ,że jest przez to gorszy jest inny ale równy z nami.Jaga rozumie to ale bardzo bulwersuje ja fakt jedzenia mięsa ,ogladalismy nawet ostanio bedac u babci jakis program kulinary i cos tam było o miesie to była oburzona wręcz...no i wlasnie nie wiem co mam zrobić w kwestii przedszkola .Zostały mi 2 tyg.na podjecie decyzji.Jag bardzo chce pójsc no ale ja mam mase dylematów.Dodam tylko,ze mamy opcje jednego ,panstwowego przedszkola gdzie niezwykli tolerować jakis ''fanaberii' No i chce z jednej strony,zeby poszła ,troche poobcowac z rowiesnikami ale z drugiej strony zaczynaja sie schody...Jaga nie bedzie chodzić na religie(która o zgrozu jestjuz w najmłodszej grupie ) ,nie bedzie jesc mięsa...Zastanawiam sie nad tym,zeby przetrzymac ja jeszcze w domu,bo poki co jest jeszcze na tyle mała,ze nie wiem czy da rade uniesc tą odmiennosc...
Sorry za wcinanie sie w temat i troche ot,ale nie daje to mi spokoju

[kłapouchy]

W takiej sytuacji jak opisuje eenia, chyba nie miałabym wyjątkowo oporów powiedzieć przy nich, a nie dziecku na boku, że my uważamy inaczej - jeśli oni świadomie zachowują się nie fair i podważają w jakiś sposób autorytet rodzica przy dziecku to my mamy prawo bronić swojego zdania. A potem porozmawiałabym poważnie z tymi znajomymi o tym, że nie życzę sobie takich komentarzy przy dziecku i spytała się, czy byłoby im miło gdybym zaczęła uświadamiać w tym momencie ich dziecko z czego zrobione są owe pulpeciki (oczywiście nigdy bym czegoś takiego nie zrobiła, ale myślę, że dałoby im to do myślenia)

W takiej sytuacji jak opisuje eenia, chyba nie miałabym wyjątkowo oporów powiedzieć przy nich, a nie dziecku na boku, że my uważamy inaczej - jeśli oni świadomie zachowują się nie fair i podważają w jakiś sposób autorytet rodzica przy dziecku to my mamy prawo bronić swojego zdania. A potem porozmawiałabym poważnie z tymi znajomymi o tym, że nie życzę sobie takich komentarzy przy dziecku i spytała się, czy byłoby im miło gdybym zaczęła uświadamiać w tym momencie ich dziecko z czego zrobione są owe pulpeciki (oczywiście nigdy bym czegoś takiego nie zrobiła, ale myślę, że dałoby im to do myślenia)

[rosa]

dynia to rzeczywiście trudna decyzja przed tobą, ale jeżeli J bardzo bardzo bardzo zleży, to może spróbujcie, chyba można zrezygnowac jak uznacie że to zupełna porażka?

[dynia]

[alcia]

[kłapouchy]

rzeczywiście zależy od kontekstu w jakim zostało to wypowiedziane. My mamy jednego znajomego który przy byle okazji docinał nam z powodu naszej diety, oczywiście w żartach, skończyło się na poważnej rozmowie razu pewnego... dlatego mogę sobie wyobrazić, że mogło to też być powiedziane celowo. Z drugiej strony jeśli nawet oni nie zrobili tego celowo to też mamy prawo powiedzieć po prostu, że się z tym nie zgadzamy, a nie udawać, że nic się nie stało. Po pierwsze sygnalizujemy im, że pojawił się jakiś zgrzyt i może na przyszłość będą bardziej uważali na to co mówią, po drugie uczymy nasze dziecko jak postępować w takiej sytuacji, że ma prawo wyrazić swoje zdanie jeśli z czymś się nie zgadza, a nie "siedzieć cicho"

rzeczywiście zależy od kontekstu w jakim zostało to wypowiedziane. My mamy jednego znajomego który przy byle okazji docinał nam z powodu naszej diety, oczywiście w żartach, skończyło się na poważnej rozmowie razu pewnego... dlatego mogę sobie wyobrazić, że mogło to też być powiedziane celowo. Z drugiej strony jeśli nawet oni nie zrobili tego celowo to też mamy prawo powiedzieć po prostu, że się z tym nie zgadzamy, a nie udawać, że nic się nie stało. Po pierwsze sygnalizujemy im, że pojawił się jakiś zgrzyt i może na przyszłość będą bardziej uważali na to co mówią, po drugie uczymy nasze dziecko jak postępować w takiej sytuacji, że ma prawo wyrazić swoje zdanie jeśli z czymś się nie zgadza, a nie "siedzieć cicho"

[topcia]

[ewatara]

[arete]

[neuro]

[alcia]

[topcia]

[kofi]

Ja mam różnych znajomych: koleżankę, która właśnie mnie od trawożerców, ale ona akurat nie widzi nic złego w tym, co robię i szanujemy swoje upodobania i bardzo kulturalną sąsiadkę, u któej czuję wyrzut, kiedy mówi mi, że przecież Daniel nie je mięsa, bo my nie jemy. Nie szukam podtekstu, ale go widzę, wyraźnie.
Dzieci też są różne: jedne mówią z zazdrością "A Daniel to miał dzisiaj na obiad placki ziemniaczane, my kotlet, bleee" (i bleee dotyczy kotleta), a w ub. roku był własnie jeden taki, który koniecznie chciał udowodnić Danielowi, że jest od niego silniejszy, bo je mięso i próbował go prać. A Daniel nie oddawał, nie dlatego, ze jest słaby, ale dlatego, że nie bije dzieci. I strasznie go bolało, że tamten tak mówił.
W tym roku jewst dwóch takich, któzy mają brzydki zwyczaj wyśmiewania się ze wszystkich. No, ale dzisiaj widziałam akcję jednego z matką w przedszkolu - nie dziwię się, ze ten dzieciak jest taki złośliwy
Dynia, a możesz wysłać Jagę do przedszkola tylko do obiadu? I przyprowadzać ją po śniadaniu, tak, żeby nie musiała go jeść w przedszkolu?