wegedzieciak.pl

[Alispo]

[aneczka]

Alispo

W Opolu są, znalazłam na stronie stowarzyszenia "Dobrze Urodzeni".
O Wro czytałam kiedyś (chyba na stronie "Rodzić po ludzku"?), że istnieje tam "położnicze podziemie". Nie znalazłam nic "oficjalnego", ale może udałoby się przez Preeti Agrawal?

Narastają we mnie tak silne emocje w związku z tym wszystkim, czego się dowiaduję, że sama mam ochotę zostać położną i prowadzić lud na barykady

[Alispo]

[aneczka]

Alispo, nie czytałam, umknęło mi, ale na pewno przekopię forum

A z Opola do Wałbrzycha jest już całkiem blisko - to kolejne światełko w tunelu

[Ewa]

[aneczka]

Ewunia, rozumiem, dziękuję

A ja się bardzo dziś aktywowałam w działaniu i zadzwoniłam do szpitala wałbrzyskiego z pytaniem: DLACZEGO trzeba opuścić wannę w II fazie? Pani ku mojemu zaskoczeniu poinformowała mnie, że wcale nie trzeba
Optymistycznie spytałam więc o pozycję: czy można w pionie? kucając w tej wannie? klęcząc? lub stojąc poza wanną? Pani powiedziała, że niestety tylko "na leżaka", cyt. "dla bezpieczeństwa dziecka".
Będę drążyć temat i wiercić dziurę w brzuchu, wstępnie umówiłam się na spotkanko z zastępcą ordynatora.

Stay tuned

Ściskam,
Ania

[Martuś]

Aneczka, a może jeszcze raz zadzwonisz i powiesz, że twoja znajoma rodziła w Pucku i tam rodzi się zawsze w pionie, jeśli tylko kobieta chce i zapytasz, czy uważają, że tam nikt nie dba o bezpieczeństwo dziecka?

[YolaW]

[Martuś]

[YolaW]

Martuś Puck to inna bajka...w Żorach np. jest wanna a wchodzi do niej 1% rodzących w pierwszej fazie (o ile nie mniej), bo nikomu nie powiedzą o tych badaniach więc rzadko kto o tym wie i nie może nawet wejść do tej wanny

[Martuś]

Co za bzdura, to po co ta wanna tam jest

[YolaW]

[ina]

[aneczka]

Witajcie!

YolaW, może warto o tę wannę w Żorach powalczyć...? W Wałbrzychu było warto Wczoraj nastąpił mały przełom w moich poszukiwaniach

Poszliśmy popołudniu na spacer po parku w okolicach szpitala i... postanowiliśmy, że zaryzykujemy i spróbujemy porozmawiać z ordynatorem. Było już po 15 i powiedziano nam, że ordynatora już nie ma, więc zaczęliśmy czytać regulamin szpitala wywieszony na ścianie, co przyniosło nam szczęście , bo nagle zza rogu wyłonił się ordynator, pan profesor Suchocki. Opowiedzieliśmy Mu o naszych wątpliwościach, niespójności informacyjnej, zadaliśmy mnóstwo pytań i dowiedzieliśmy się, że:

1. Wbrew temu co wcześniej mówiły położne, MOŻNA zostać w wannie również w II fazie porodu! Dr Suchocki był wręcz zaskoczony: "Dlaczego nie?!"

2. MOŻNA rodzić w DOWOLNEJ POZYCJI! Opowiedziałam więc, że kamień z serca, i że położne udzielają zupełnie innych informacji (również podczas 'zwiedzania' szpitala), mówiąc o możliwości wystąpienia kontuzji... /Pamiętacie, jak się śmiałyśmy: "kontuzji chyba u lekarza" ?/ Pan Suchocki powiedział, że taki poród faktycznie może być dla personelu trudniejszy, może się zdarzyć, że położna ma chory kręgosłup , ale absolutnie nie ma żadnego zakazu, ani przepisu, ani regulaminu, który zabraniałby mi rodzić w wybranej przeze mnie pozycji.

Po tej rozmowie czułam ogromną ulgę, wręcz euforię - zaczęłam wierzyć, że się uda, że nie będę rodzącym przedmiotem, lecz podmiotem. Fakt, że na drodze do mojego wymarzonego porodu nie stoją przepisy, tylko ludzkie wygodnictwo, dał mi poczucie mocy, ale też spowodował smutne refleksje...
Czy to nie smutne, że w obrębie jednego szpitala dzieją się takie rzeczy? Że personel dla własnej wygody pozbawia kobiety tego, co być może lepsze, wygodniejsze, bardziej naturalne? Udzielanie tak nieprawdziwych informacji, w dodatku tonem autorytarnym ("tu tego nie praktykujemy"), to kompletny brak szacunku, a także nieuczciwość wobec pacjentek.
Doktor Suchocki był w całej tej historii pierwszą osobą, która mówiła - w moim odczuciu - rzeczy spójne, logiczne, zgodne z tym, co szpital prezentuje na swojej stronie, a także w rankingu akcji "Rodzić po ludzku". (Bardzo Mu jestem wdzięczna, dlatego tym razem pozwoliłam sobie napisać imiennie).
Możliwe, że jeszcze pociągnę tę sprawę - myślę, że warto zwrócić uwagę na problem wanien-rekwizytów ozdobnych (jak u YoliW), rozbieżności i chaosu informacyjnego, a także - niestety - wygodnictwa ludzi, którzy mają nam i naszym dzieciom towarzyszyć w Wielkim Przejściu
Tylko... czyją uwagę?

Martuś, Twój przykład Pucka trzymam sobie na ciężkie czasy

Ściskam,
Ania Kamińska

[Alispo]

tylko pytanie na kogo sie trafi podczas porodu,bo jak widac wszystko zalezy od konkretnego czlowieka..

[aneczka]

Alispo, wiem... To takie nie fair, że mamy zależeć od czyjejś ochoty lub jej braku, lenistwa, zaangażowania lub braku zaangażowania, itd, itp. Dlatego warto coś zrobić, żebyśmy to jednak my, rodzące, były ważniejsze niż "ochota personelu".
Jeszcze nie wiem co...

Serdeczności

[adriane]

[YolaW]

aneczka super, że udało się dowiedzieć czegoś pozytywnego Obyś trafiła na dobrą i chętną do współpracy zmianę podczas porodu, bo niestety tak jak napisała np. Alispo wszystko zależy od tego na kogo sie trafi podczas porodu... Dobrze jednak móc się podeprzeć autorytetem ordynatora.
W Żorach ordynator to zupełnie inna historia niestety...

[aneczka]

Adriane pisząc, że info nieprawdziwa miałam na myśli to, że pani położna wypowiadała się "w imieniu całego szpitala", przedstawia "panujące tam zasady", pokazuje - jak by się mogło zdawać - jedyną możliwą tam alternatywę. To wprowadzanie w błąd. Ja np. łyknęłam to wszystko jak młody pelikan i byłam przestraszona i przekonana, że jak mi KAŻĄ leżeć, to "muszę"

YolaW, bardzo Ci dziękuję za optymistyczne słowa Też mam nadzieję, że trafię na kogoś chętnego do współpracy. Do porodu mam jeszcze 17 tygodni W tym czasie zrobię co w mojej mocy, żeby zapewnić sobie komfort w szpitalu, albo... zorganizować poród w domku

YoluW, a u Ciebie to już tuż, tuż...? Chyba teraz kolej na Ciebie i Olafa, tuż po Excelencji i Lilce? Rozumiem, że rodzisz w domciu? Masz już pewnie umówioną położną?

[Ewa]

Wiecie co, kwestia co się praktykuje w szpitalu jest tak naprawdę nieistotna jeżeli człowiek wie czego chce. Niby co, położą Cię siłą na łóżku i przywiążą pasami? My obu chłopaków rodziliśmy w Świebodzicach. Na szkole rodzenia (przy pierwszej ciąży) mieliśmy za zadanie napisać najważniejsze dla nas rzeczy, które chcielibyśmy, aby miały miejsce przy naszym porodzie. Później położna mówiła z czym w ich szpitalu nie ma problemu, a czego się nie praktykuje. My mieliśmy jeden punkt, który w tym szpitalu był wykluczony - mąż zostaje przy żonie do końca, a nie wychodzi z dzieckiem. Położna powiedziała, że ich szpital tego nie praktykuje, ale zapytała czy bardzo nam na tym zależy. Powiedzieliśmy, że tak i w odpowiedzi mój mąż usłyszał "to pamiętaj, że nikt siłą Cię nie ma prawa wyrzucić". Byliśmy jedyną parą, gdzie mąż asystował przy szyciu i został ze mną do momentu przeniesienia na salę. Za pierwszym razem lekarz był tak zaskoczony, że w ogóle się do nas nie odezwał, za drugim próbował nam wmówić, że to jest niemożliwe, więc go wyprowadziliśmy z błędu przypominając (akurat rodziliśmy przy tym samym lekarzu) swój poród sprzed 3 lat

Wiecie co, kwestia co się praktykuje w szpitalu jest tak naprawdę nieistotna jeżeli człowiek wie czego chce. Niby co, położą Cię siłą na łóżku i przywiążą pasami? My obu chłopaków rodziliśmy w Świebodzicach. Na szkole rodzenia (przy pierwszej ciąży) mieliśmy za zadanie napisać najważniejsze dla nas rzeczy, które chcielibyśmy, aby miały miejsce przy naszym porodzie. Później położna mówiła z czym w ich szpitalu nie ma problemu, a czego się nie praktykuje. My mieliśmy jeden punkt, który w tym szpitalu był wykluczony - mąż zostaje przy żonie do końca, a nie wychodzi z dzieckiem. Położna powiedziała, że ich szpital tego nie praktykuje, ale zapytała czy bardzo nam na tym zależy. Powiedzieliśmy, że tak i w odpowiedzi mój mąż usłyszał "to pamiętaj, że nikt siłą Cię nie ma prawa wyrzucić". Byliśmy jedyną parą, gdzie mąż asystował przy szyciu i został ze mną do momentu przeniesienia na salę. Za pierwszym razem lekarz był tak zaskoczony, że w ogóle się do nas nie odezwał, za drugim próbował nam wmówić, że to jest niemożliwe, więc go wyprowadziliśmy z błędu przypominając (akurat rodziliśmy przy tym samym lekarzu) swój poród sprzed 3 lat

[YolaW]

[aneczka]

YoluW, ale emocje! Trzymam mocno kciuki, żeby Olafek doczekał do powrotu położnej, czyli do jutra - na pewno się uda A jak Twoje samopoczucie?

Ewa, masz rację, nie mogą nas związać i zmusić Wiem, że mogę asertywnie walczyć o swoje, tylko... wolałabym mieć komfort i świadomość, że nie będę musiała walczyć i zabiegać - że to, co dla mnie ważne, będę mieć zapewnione. Po prostu boję się, że w czasie porodu mogę być "na innej planecie" - nowej dla mnie i nieznanej. Super, że Tobie i Twojemu Mężowi udało się być razem do końca - podziwiam Waszą postawę i dodaje mi ona otuchy, że jednak można!

A ja w ramach mojej "akcji przygotowawczej" napisałam list do szpitala, do ordynatora - opisałam w nim sytuację (rozbieżności, niespójność informacyjną, moje obawy z tym związane, itd, itp...). Starałam się pisać rzeczowo, nikogo nie oskarżając i nie pieniąc się za bardzo Jeśli dostanę odpowiedź, dam znać.

A mój mąż dziś powiedział (a'propos bólu porodowego), taki zatroskany , że tak sobie myśli, że ja mam trochę tak, jakbym wiedziała, że za trzy miesiące będą mi łamać rękę , i teraz muszę sobie wszystko "ustawić": kto mi będzie łamał, gdzie, w jakich okolicznościach, warunkach... hihihi

[Lily]

A nie macie takiego wrażenia, że w większości szpitali to w ogóle pacjent jest niepożądanym gościem? Że się go traktuje jako zło konieczne i kłopot? Ja co prawda nie leżałam nigdzie, ale odwiedzałam wiele osób i strasznie nieprzyjemne wrażenia wyniosłam. Nieliczne miłe pielęgniarki, reszta ciągle zła i skwaszona, obojętność w najlepszym razie albo co gorsze krzyki i pretensje...

[aneczka]

Lily, ja też nie mam doświadczenia "pacjenckiego" , ale z opowieści wiem, że zdarzają się sytuacje, o których piszesz.
Wydaje mi się też, że my sami, pacjenci, też przyjmujemy taką postawę poddania się i zawstydzenia, poddania autorytetowi w sytuacjach medycznych - przychodniach, szpitalach... Możliwe jednak, że uogólniam, pisząc o... sobie, bo ja tak właśnie mam, że kulę się jak trusia Tym bardziej podziwiam Ewę i Jej męża w związku z umiejętnością zadbania o Siebie Wiem, że ja mam w tym polu i w tym kontekście jeszcze sporo do przerobienia

[YolaW]