wegedzieciak.pl

[daria]

ja rok temu czułam się bardzo samotna...
mieszkasz z kimś i czujesz się samotna/y to chyba gorsze od normalnej samotności
na szczęście po kryzysie... nieprzespanych nocach i wielu rozmowach znów jest dobrze
i tego życzę wszystkim samotnym, którzy nie chcą być samotni - żeby było dobrze!!

[excelencja]

daria - gratulejszyn masz chiba rację

[wiosna]

a ja myślę, że jest jeszcze jedna bardzo ważna rzecz w samotności - to, czy odczuwa się ją, bo tak się 'wybrało' - bo odeszło się od partnera, bo doszło się do momentu, kiedy bycie samej okazało się dla nas - w naszych oczach - lepszym wyjściem, łatwiejszym, bo związek ograniczał, zniewalał. Taka samotność jest moim zdaniem tą dobrą, wolną samotnością, zresztą - nie nazywam jej samotnością, a 'byciem samą', a to spora różnica. W moich oczach do bycia samą trzeba przyzwyczaić się - bo, jak już zostało napisane, brakuje codzienności, radości z małych, malutkich spraw razem. Można jednak być całkowicie szczęśliwą osobą, jeśli robi się cokolwiek ('żyje się') dla siebie.
Jeśli jednak życie układa się tak, że zostaje się samą, choć związek był wszystkim - wtedy to przywykanie jest potwornie trudne..

[excelencja]

no właśnie... podczas :):) jak spotkamy się na piwku bez %

[Ewa]

W samotności chyba najgorsze są momenty te najfajniejsze i te najbardziej stresujące, które tak dobrze byłoby podzielić na pół. Mi wystarczyła perspektywa samotnej podróży z dzieciakami do domu, aby musieć się w końcu zaszyć w jakimś kącie i sobie popłakać, bo inni mieli mnie już chyba dosyć. Stresik... ale może się w końcu przyzwyczaję...

W samotności chyba najgorsze są momenty te najfajniejsze i te najbardziej stresujące, które tak dobrze byłoby podzielić na pół. Mi wystarczyła perspektywa samotnej podróży z dzieciakami do domu, aby musieć się w końcu zaszyć w jakimś kącie i sobie popłakać, bo inni mieli mnie już chyba dosyć. Stresik... ale może się w końcu przyzwyczaję...

[YolaW]

A ja często czuję się samotna w związku ostatnio...do d... to uczucie jak nie wiem....

[olgasza]

[excelencja]

Yola smutki zapijemy w Bieszczadach Po drodze zahaczając o Opole ;P (joke taki)
nie położnik, niezbyt młody,nie taxówkarz nie mogę publicznie bo ten nick mam wszędzie i jak się excelencja w google wpisze to wegedzieciak wyskakuje ;P

[neina]

[malva]

[malva]

to ja tez sie przytulam do ciebie

[YolaW]

malva przytulam...

[excelencja]

malva- jakoś tam Cię rozumiem- w pewnym momencie gubi się optymizm... Trzym się

[wiosna]

Malva, mi nie chodziło o to, że samotność 'wybrana' jest bardzo szczęśliwym, cudownym okresem.
Myślę jednak, że warto docenić to, że ma się wybór. Rozstanie się z kimś, choć jest decyzją często bardzo trudną, jest jednak własnym wyborem.
Jeśli jednak zostaje się bez takiego wyboru i zostaje się samemu (samej)?

Mam taką naturę, że staram się dopatrywać we wszystkim dobrego. Myślę, że nastawienie bardzo dużo zmienia. Choć oczywiście są momenty, okresy, kiedy jest po prostu źle.
Jest jednak coś, co trzyma przy życiu, co nie pozwala zrezygnować. Może jakiś rodzaj nadzieji, że po nocy nastanie świt, może obawa o innych i bycie komuś potrzebną.

Mnie ocaliły właściwie moje psy, bo w momencie, kiedy było mi bardzo trudno, kiedy nikt nie mógł zapełnić mojej pustki, żyłam właściwie dlatego, że je mam i nie chcę, aby straciły dom i opiekę, niewiadomo, co się z nimi stanie.

Co do jednak mojego pisania o szczęściu - jak już wspomniałam (nie wiem czy w tym wątku), mój aktualny związek jest króciutki, choć od kilku lat się znamy jako przyjaciele. Nie twierdzę, że będzie to związek idealny, bo niesamowicie trudno jest wspólnie tak się 'poukładać', aby obojgu było wygodnie. Jeśli jednak obie strony chcą, to się da.

I nawet jeśli będzie to trwało miesiąc, rok czy pięć lat, a nie pięćdziesiąt - to jest to dobre i warto, nieważne, jak trudno jest mi później.

..to tylko moje zdanie, malutkie, nie żadna prawda ogólna.

[Flippi]

Wracam do tego wątku, bo ostatnio dobrze mi jest samej To niebywałe, nie przypuszczałam, że doczekam takiej chwili Warunki zewnętrzne nie mają na to wpływu, to przemiana wewnętrzna. Ciężka praca. I na pewno łaska Siły Wyższej. Najbardziej doskwierał mi strach, brak poczucia bezpieczeństwa. A teraz czuję się przy sobie bezpieczna Nie mam złudzeń, że to stan wiecznotrwały... Na pewno przyjdzie niejeden kryzys. Ale przynajmniej będę wiedziała, że POTRAFIĘ się tak czuć!

[malva]

[adriane]

Flippi to bardzo dobre wieści

[magdusia]

mi też jest dobrze ,
nawet bardzo dobrze
to pochodzi z wewnątrz

[malva]

dzisiaj jestem sama i spokojna -tez duzy sukces

[Nova]

A ja tak bardzo chciałabym być sama... Najgorsza jest przymusowa samotność we dwoje

[bajka]

Ech, no ja sobie tez powtarzam, że nie samotna, ale samodzielna...czasem jest lepiej

[renka]

[daria]

[malva]

hmm,musze wam zdradzic pewien sekret
ja po rozstaniu z tata mojej córki 5 lat bylam sam-to była moja autonomiczna decyzja nie chiałam trafic w kolejny trudny zwiazek
po 5 latach i tak nie chiałam miec nikogo ,usilowalam sie wyleczyc z astmy i pojechałam na ustawienia metoda Berta Hellingera, no cóż astme mam nadal ale to co sie w moim zyciu zaczeło dziac w kewstii ja mezczyzni -juz jak wsiadlam do pociagu zaraz po tych ustawieniach do sie zaczeło:) do mojego przedzaiłu dosiedli sie dwaj kibole ruchu chorzów (ja z dredami-nie sadziłam ze sie zakumplujemy ) rany jeden sie zakochał od razu sms dostawałam potem dod niego ( a koles był niezły ,brak połowy zębów itp) w miesiac pozniej juz byłam z pewnym miłym mezczyzna
ogolnie po dwóch latach powrociłam do stanu wolnego ale nie jest to stan przymusowy sama tego chcialam
tylko czasem brak mi tego wlasnie wspolnego kladzenia sie do lozka
ale co sie odwlecze to nie uciecze

[ Dodano: 2008-10-12, 21:11 ]
no i jeszcze dodam ze czasem cena która sie płaci za czyjaś obecnosć jest zbyt wytsoka ,no nie dzeiwczyny po przejsciach?

jak sie ma być z byle kim ( to specjalnie pisze dla Renki i dla...siebie) to już lepiej byc samej,o.

[renka]