wegedzieciak.pl

[Humbak]

[ewatara]

[Tusia]

ewatara, dzieci w wieku przedszkolnym przy dobrym nauczycielu i ciekawych lekcjach są w stanie nauczyć się wielu słów i podstawowych zwrotów (4 i 5 latki nawet do 300 słów rocznie). A to przecież bardzo wiele, nikt nie myśli chyba, że zaczną od razu mówić pełnymi złożonymi zdaniami. Jeśli tak myśleć to przecież w pierwszych klasach podstawówki dzieci tez niewiele się uczą... U mnie na 100 dzieci kilka uczyło się już od maleńkości metodą Helen Doron i teraz różnica między nimi a resztą jest bardzo widoczna, znają nazwy wszystkich zwierząt, kolorów, członków rodziny, zabawek, potrafią liczyć do 20 itp. Właściwie program przedszkolny nie ma im wielu nowych rzeczy do zaoferowania.
Pozostaje oczywiście kwestia decyzji czy taka nauka jest dzieciom potrzebna już od najmłodszych lat, potem w szkole będą sie na bank nudziły, te dzieci o których pisałam już teraz nudzą się na lekcjach, bo wszytko umieją, a chodzą już do mojej grupy zaawansowanej (gdzei materiał jest rozszerzony o trudniejsze zwroty itp.).

[ewatara]

[Humbak]

[kofi]

A ja jestem rozczarowana "grupą anglojęzyczną" do której chodzi Daniel. Może za dużo wymagam, ale chodzi tam 4 rok, wczoraj dali występ po angielsku, ale jak go zapytałam co znaczy ten fragment, który mówił. to powiedział, ze nie wiem, bo od tak dawna sie tego uczą, ze zapomniał. I w ogóle od 3 lat powtarza te same zwroty, tyle, że zamiast "Can I have any pić please" mówi "....drink...". Składa sie na to wiele czynników, m.in. to, że co roku mocno zmienia się skład grupy, ale mnie przeraża to, że np. nie potrafi powiedzieć skąd jest, stworzyć sam jakiejś konstrukcji.
Oni nie uczyli się metodą HD, chociaż zmierzają chyba w tym kierunku, bo słyszę tam ciągle angielskie piosenki i wiersze, szczególnie w tym mlodszych grupach. Oni byli pierwszą w tym przedszkolu i jakoś tak topornie to u nich ywszło.

[ewatara]

[Humbak]

[Lilka]

Jeśli chodzi o uczenie maluchów angielskiego, to moim zdaniem powinny to robić jedynie osoby bardzo dobrze znające język (ew. w oparciu głównie o nagrane materiały). Dzieci w tym wieku nie uczą się języka, ale go przyswajają, tak jak język ojczysty i jeśli załapią błędną wymowę, złe struktury, to później bardzo ciężko jest to odkręcić. Często osoby znające średnio angielski nie zdają sobie sprawy z błędów, jakie robią (przykład 'pear' czyli gruszka, wymawiane jest bardzo często błędnie jako 'piiiir'). Wiem z własnego doświadczenia - od 10 lat uczę angielskiego na różnych poziomach.

[Swiatelko]

No tak wymowa ..ale ja uważam , że rodzic znający angielski na poziomie średnio zaawansowanym..spokojnie może przy systematyczności z dzieckiem uczyć się tego języka. Czytając gazety , robiąc gry ...Ona to zapamiętuje ..te słówka ..Chodziłyśmy na Helen Doron ...kasa poszła, potem nie było czasu na to..Podstawa to własna praca z dzieckiem ...To kiełkuje ...Można też w internecie sprawdzić wymowę ...

[Lilka]

Wszystko można, tylko trzeba chcieć i mieć na to czas
Z doświadczenia wiem, że osoby średnio znające język nie zdają sobie sprawy ze swoich błędów wymowy, uważają, że mówią ok, więc nie czują potrzeby szukania.

[Capricorn]

w pełni zgadzam się z Lilką.

[Humbak]

[Swiatelko]

Miałam na myśli , że ja wraz z dzieckiem poznaje nowe słowa ( mam zdany FC ..)..Gramy w gry ...Pieniądze zarobione szły na Helen Doron teraz nam nie po drodze tam ...A wymowa jest czasami zagadką , ale można sprawdzić w necie ..hm

[ulapal]

a wracając stricte do tematu to moją propozycją w dziale ćwiczeń i zabaw ruchowych mogą być ćwiczenia związane z platfusem, a raczej z jego uniknięciem. czyli- dzieci siedząc podnosza stopą kredki, albo inne przedmioty drobne i podlużne. 3 latek to może nie da rady- nie wiem, nie mam jeszcze doświadczenia, ale 5 latek to chyba da rade???
albo dziedząc przed rozłożoną chusteczką jak do nosa próbują ją zwinąć/ ściągnąc paluszkami pod stopę
albo chodzenie na zewnętrznej krawędzi stóp.

przy okazji teraz tak sobie myślę ze można nawiązać do niepełnosprawnych.

mama nam w domu urządzała czasem takie zabawy, fajne, zawsze to bardzo lubiłam


i propozycja druga do działu kształtowania wyobraźni- słyszałam o przedszkolach wniemczech , w których nie ma zabawek wcale, po to by dzieci nie walczyły między sobą kto się dziś bawi najlepszą zabawką w sali , tylko żeby raczej rozwijały własną wyobraźnie na zasadzie zabawy w wymyslone rzeczy.
czyli np, danego dnia czas na zabawy wolne byłby bez zabawek, z poleceniem, zeby dzieci wymyslily same i potem opowiedziały w co się bawiły.

kurcze, mam nadzieję ze to nie za trudne.

a co do rozwoju poczucia przynależności kulturowej to to zawsze może byc związane z zajęciami plastycznymi, robimy łancuch na choinkę, albo malujemy jajka. to dobry czas na opowiedzenie o tradycji, i jej pochodzeniu, a przy okazji zajęcie manualne

[kamma]

ulapal, fajne pomysły
Na razie nie biorę się za to konkretnie, bo nie mam siły, ale pod koniec wakacji zacznę się organizować i wtedy zaproponuję kilka planów dziennych.

[Humbak]

[Capricorn]

baaaaardzo fajne są te ćwiczenia na paluszki u stóp, ja do dziś wiele dośc zadziwiających rzeczy stopami robię

Dzisiaj moje dzieci przyniosły do domu teczki z pracami plastycznymi z przedszkola, mnóstwo rzeczy typu: masz jabłko - doklej ogonek, masz drzewo - doklej listki (np. ulep z plasteliny), masz misia - dorysuj oko, rękę, nogę (w wykonaniu i Olki, i Wojtka - absolutnie psychodeliczne niedźwiedzie ). No, ale to trywialne. Z takich bardziej zaskakujących, to obrazki "wydmuchiwane" - dzieci nabierały słomką do napojów akwarele, i wydmuchiwały obrazek an kartkę. Nie pytajcie mnie, w jaki sposób nauczono ich wcześniej, jak nie połknąć farby. w każdym razie, mam nadzieję, że Wojtek się farby nie napił

[Capricorn]

jeszcze dopiszę

jeśli chodzi o angielski, to bardzo fajny jest kurs LIPPY AND MESSY. Są to kilkuminutowe filmiki, ze świetnymi piosenkami (wszystkie na tej samej lub podobnej linii melodycznej). Liczby, kolory, itp. Dużo powtórzeń. pole do popisu dla lektora
Np. taka piosenka:
- What is in the basket?
- There is one tomato in the basket.
- What is in the basket?
- There are two apples in the basket.
- What is in the basket?
- There are three lemons in the basket.

itd. Całe przedstawienie można zrobić z takiej maleńkiej piosenki.

Dla pobudzenia ciekawości naukowej - polecam książkę pt. 200 doświadczeń dla dzieci. Np tu: hxxp://www.wysylkowo.pl/product_info.php?products_id=41764 Ja akurat wyrwałam na allegro za grosze. Kilka eksperymentów jest niewegetariańskich, ale większość demonstruje prawa fizyczne przy pomocy gumki, sznurka, kartki papieru, itp.

[Agnieszka]

Ada w przedszkolu miała zajęcia plastyczne zarówno w grupie jak i dodatkowa plastykę i podobne jak u dzieciaków Capri odebrałam całą teczkę i reklamówkę prac a tam m.in:
- wyklejanki (sznurek jako gałązki i doklejane, dorysowywane listki/ kwiatki - takie wiosenne gałązki)
- pająki (forma przestrzenna) kulki z gazety większa tułów i mniejsza głowa owinięte krepiną sklejone ze sobą i naklejone na kartkę do tego z zagiętych pasków doklejane nogi i doklejone oczy
- zwierzaki i stwory robione z rolek tekturowych po papierze toaletowym (rolki owijane w papier kolorowy i doklejane także z papieru dzioby, skrzydła, ogony lub oczy, uszy, włosy, nosy)
- kwiatki z patyczków do szaszłyków: wariant prosty: doklejane gotowe elementy z papieru kolorowego płatki, środek, listki lub krepinowe: patyk owijany krepiną i krepinowy kwiat
- kartka zagruntowana świecą i pomalowana tuszem a potem wydrapywanie obrazka
- różne wycięte formy np motyl, jajko choinka, ozdabiany elementami z naklejanymi z papieru kolorowego (plamki, szlaczki, bombki itp)
- obrazki wyklejane ze zgniecionej foli aluminiowej
- prace malowane akwarela, plakatówki itp paluszkami, pędzelkiem lub tepowane
- anioły z takich ozdobnych ażurowych okrągłych serwetek (zawijana serwetka w formie stożka, doklejane skrzydełka, głowa i dorysowywane oczy/usta
- z gotowych elementów (koła, trójkąty itp ) wyklejane kwiatki, pieski (czasem zaginane jakieś elementy np psie uszy, ogon)
- na ozdobionej gałązce zaczepiane na nitce wycinane i ozdabiane rysunkami/wyklejankami bombki
- własnego pomysłu plansze do gry na dużych arkuszach
- malowane farbami witrażowymi buteleczki, słoiczki

a na twórczym myśleniu dzieci podzielone na zespoły (3 osobowe) robiły literki z siebie. Pan mówił literkę np "i" a zespół wymyślał jak ja przedstawić (grupa Ady dzieci warstwami kładły się na siebie), literka "o" dzieci np kładły się na podłodze i trzymając się wzajemnie za kończyny układały z siebie kształt o, "p" dwoje dzieci robiło z siebie patyczek a jedna wyginała się jako brzuszek itd

[Cela]

Kammo, w kwestii zabaw polecam Ci "Zabawy FundaMentalne". Są to zabawy stymulujące różne rodzaje inteligencji (wg. tego klucza są także podzielone), możesz je więc kompilować dowolnie w zależności od potrzeb swoich oraz dzieci

Co do pozostałych rzeczy, to mam wrażenie, że większość podchodzi do tematu zbyt ambicjonalnie. Pamiętajmy, że to dzieci - a kiedy mają być dziećmi, jak nie w tym właśnie okresie. Czas na naukę i przeładowanie wymaganiami i tak przyjdzie, czy tego chcemy, czy nie. Póki co dzieci powinny uczyć się tylko i wyłącznie przez zabawę i obserwację otoczenia, a w szczególności rodziców i opiekunów (czyli przez dobry przykład).

Kammo, proponuję Ci zaglądnięcie (a najlepiej przeczytanie ) do kilku książek Rudolfa Steinera, które stanowią fundament pedagogiki waldorfskiej. Na początek proponuję "Zdrowy rozwój człowieka". Dowiesz się m.in. dlaczego dzieci poniżej 5-tego roku życia nie powinny bawić się klockami; jaki wpływ na rozwój narządów wewnętrznych dziecka mają stany emocjonalne jego rodziców i opiekunów (w tym również przedszkolanek); jak sposób, w jaki zwracają zwracają się do dziecka rodzice i opiekunowie ("no cio malutki Ksisiunio", "chcieś am, ci piciu") wpływa na zaburzenia układu trawiennego; i wiele innych rzeczy, z których na ogół nie zdajemy sobie sprawy, a które są niezwykle ważne W tym również i o szkodach, jakie może wyrządzić psychicznemu i fizycznemu rozwojowi dziecka (włączając choroby) zbyt wczesne rozpoczęcie "uczenia" dziecka i wymagania od niego ćwiczenia pamięci.

Bądź więc "artystką wychowania", jak określa to Steiner. Dzieciom trzeba dać możliwość prawidłowego rozwoju - na wszystko inne przyjdzie czas i wtedy takie dzieci dadzą sobie radę ze wszystkim.

[kamma]

Cela, niezły wykład!
Co nieco się znam na teorii i praktyce wychowania, jako psycholog i mama. Ale proszę, wyjaśnij mi to z klockami, bo nic mi nie przychodzi do głowy poza rozwijaniem wyobraźni przestrzennej, a ewentualne zagrożenia - połknięcie

[Cela]

Ano, widzisz - nie chciałam Ci wchodzić w kompetencje Niestety, nie umiem mówić skrótowo
Wiesz, mnie na pedagogice nie przewinęło się wiele z tego, co w praktyce mogłoby rzeczywiście ułatwić przeprowadzenie w pełni zdrowego rozwoju dziecka. Mam wrażenie, że większość z tych wszystkich teorii (z naprawdę małymi wyjątkami) służy temu, żeby z dziecka zrobić automat - posłuszeństwo, pęd do zdobywania wiedzy (w sensie naukowym), zautomatyzowanie wszystkich czynności, ambicje bycia najlepszym we wszystkim ... itd. A gdzie w tym świecie miejsce na rozwój duchowy? Nie mam na myśli religii (jedno z drugim nie ma tu nic wspólnego). A gdzie miejsce na indywidualność - wolność myślenia i szeroko pojęty rozwój?

Nie chcę, żeby moje dziecko widziało jedynie aspekt materialny życia. Żeby, jak coraz więcej ludzi dzisiaj, pragnęło tylko zdobywać i mieć coraz więcej i żyć coraz wygodniej. Nie mam oczywiście gwarancji na to, że mi się uda, ale wiem, że muszę dać z siebie wszystko, by pomóc mojej małej wyrosnąć na mądrzejszego ode mnie człowieka - i nie mam tu na myśli zgromadzonych nauk.

Cóż, klocki:

"Jest to coś, co bardzo głęboko oddziałuje na dziecko, własnie na rozwój aktywności fantazji w tych latach, ponieważ rozwija zmysł atomistyczno-materialistyczny, rozwija zmysł składania całości z poszczególnych elementów. Natomiast praktyczne wychodzenie naprzeciw prawdziwemu życiu polega w tym czasie nie na wspomaganiu zdolności intelektualnych, zdolności składania czy zdolności budowania z atomów, lecz na wspomaganiu wewnętrznie żywej, pełnej ruchu fantazji dziecka, która właśnie odeszła od czegoś, co jest taką pełną ruchu, wewnętrznie żywą pracą; od plastycznego formowania mózgu. Dlatego trzeba się starać jak najmniej zamykać tę fantazję w sztywnych, gotowych konturach." - to tylko wycinek. Mogę Ci zeskanować parę takich wycinków Jest tu jeszcze wiele takich "zagadek", jak ta z klockami.

Znowu wykład - sorry

[magdusia]

Cela prezentujesz podejście do tematu które i ja czuję intuicyjnie całkiem mocno .

Ciekawe z tymi klockami.
Chyba zabiorę się za lekturę Steinera

[kamma]

A ja zaprotestuję, przynajmniej w kwestii klocków. Oczywiście klocki miewają konkretne kształty, ale większość to abstrakcyjne figury, nie występujące nawet w przyrodzie! Stworzyć coś z takich figur to nie lada sztuka, rozwijająca wyobraźnię przestrzenną oraz koordynację wzrokowo-ruchową. Uczy spostrzegawczości, wyszukiwania analogii, przez co również rozwija inteligencję. często najpierw powstaje forma, a dopiero potem otrzymuje nazwę - uczy pomysłowości. I tak dalej, i tak dalej...