wegedzieciak.pl

[Humbak]

Bardzo jestem ciekawa... może ten topik mnie czegoś nauczy...
Nie pytam o codzienne sytuacje - wtedy zazwyczaj mamy wiersze, cytaty, słodkie buźki dzieci...

Ale co w dni w które wszystko w Was siada i mówi że jesteście beznadziejni, a otoczenie wcale temu nie zaprzecza? Kiedy napada Was depresja, tak przynajmniej jest u mnie, w nosie mam cytaty i górnolotne teksty których potwierdzenia nie znajduję jak to mówi alcia 'w realu'
Jak sobie radzicie z takimi sytuacjami?
Przecież trzeba wstać i wziąć się do roboty...

[Ewa]

Cytat:

Z czego czerpiecie siły?

Od męża. Jego brak fizyczny dołuje, ale obecność duchowa pomaga. Sił dodaje mi również spojrzenie na ostatnie 3 lata. Świadomość, że sobie poradziłam, choć kiedyś wydawało mi się, że najgorszą rzeczą jaka może mnie spotkać, to zostanie sam na sam ze wszystkim. Te 3 lata bardzo mnie wzmocniły, zmieniły i właśnie to dodaje sił.

Cytat:

Z czego czerpiecie siły?

Od męża. Jego brak fizyczny dołuje, ale obecność duchowa pomaga. Sił dodaje mi również spojrzenie na ostatnie 3 lata. Świadomość, że sobie poradziłam, choć kiedyś wydawało mi się, że najgorszą rzeczą jaka może mnie spotkać, to zostanie sam na sam ze wszystkim. Te 3 lata bardzo mnie wzmocniły, zmieniły i właśnie to dodaje sił.

[ań]

ja często gęsto z muzyki

[renka]

Ja chyba sama z siebie.
Moze dziwnie to brzmi, ale tak to przynajmniej ostatnio poczulam.
Ostatnie kilka tygodni mialam wlasnie pod plaszczem depresyjnym, naprawde rozne dziwne i chore mysli chodzily mi po glowie, ale jak juz czulam sie totalnie klapnieta, to wtedy powiedzialam sobie dobitnie naprawde wierzac w te slowa:"nie dam sie" i jakos poszlo... Czesto tez sama siebie opierniczam za uzalanie sie nad soba, bo na swiecie dzieja sie naprawde wielkie tragedie i ludzie sobie radza, a ja w koncu mam dwie sliczne zdrowe coreczki i sama tez jestem nienajgorsza przeciez babka, choc okrutnie naiwna... I tak zazwyczaj wlasnie sie zbieram po roznych stanach kryzysowych (a odkad zaszlam w pierwsza ciaze i zaczelo mnie sie odpowiedzialne zycie za zycie innych istot to stany owe sa bardzo czeste), bo obecnie nie mam zadnej osoby, przed ktora bym mogla sie otworzyc na maxa, zeby sobie choc troche ulzyc zalewajac ja swoimi zalami (nawet moja siostra, ktora chyba najbardziej zna moje najskrytsze mysli, nie ma dla mnie od dobrych kilku tygodni czasu, ale w sumie to dobrze, bo to znak, iz zaczela w koncu dbac o swoje zycie partnerskie)....
I ciagle mam w glowie, ze na swiecie sa dwie male istotki, ktore tak bardzo we mnie ufaja, skoro chcialy ze mna pozostac, ze nie moge zawiesc zarowno ich jak i siebie rezygnujac z ZYCIA poprzez pograzanie sie ciemnych dolach.

[milka]

Oj tak, muzyka dużo daje. Ja akurat najwięcej czerpię z Bjork..
Czerpię z siły z piękna tego świata. Czasem warto się zatrzymać na chwilkę i spojrzeć bardziej świadomie na otaczający nas świat i dostrzec tą radość śpiewającego ptaka..albo piękno stokrotki
Czasem owszem są chwile, że jest jakoś tak ciężko, wszystko jest do kitu i bee i nie mogę zdobyć się na to co wyżej napisałam..ale świadomość, że już tego doświadczyłam, pozwala mi przetrwać, bo wiem, że znów to piękno dostrzegę

[majaja]

1. Od męża, zdarzało się, że mnie wyśmiewał i stawiał na nogi.
2. Ze świadomości że najgorsze to już raczej było (mam nadzieję, bo więcej nie dam rady)
3. Kiedyś dawniej to z myśli, że zabić się to zawsze zdążę (abstrahując od tego, że to nie wcale takie proste)
4. Jak miałam 16 lat to obiecałam sobie, że nie dam się zgnoić, no i się nie dałam

[Agnieszka]

nie wiem skąd, może też z siebie ale wiele wsparcia mam od: rodziny, przyjaciół, znajomych. Staram sie cieszyć drobnymi sprawami: pogodą, kolorem liści, piosenką itp.
Od wielu lat towarzyszy mi pewna myśl/sekwencja "nigdy nie jest tak źle, żeby gorzej być nie mogło"

[bojster]

Chciałem coś napisać, ale... doczytałem w pierwszym poście że to kolejny topik skierowany wyłącznie do kobiet. Szkoda.

[majaja]

Chociaż ja jestem generalnie z tych co to widzą światełko w tunelu czy szklankę to połowy pełną, ale jak mam dość to powtarzam sobie: że jak bóg zamyka drzwi to otwiera okno

[ań]

bojster, Humbak pewnie odruchowo tak sformułowała, nie obrażaj się i pisz! ja zrobię edit u Humbaka, najwyżej mnie okrzyczy

[kamma]

bojster, obudź w sobie kobietę

ja czerpię od bliskich mi osób: mojego nieślubnego i mojej przyjaciółki, która, choć daleko, jest mi siostrą. Często czytam pocieszające wątki na WD, zwłaszcza teksty dzieciaczków i te wszystkie ze śmiesznymi zdjęciami, filmami, stronami...
A czasem po prostu kładę się spać z postanowieniem, że po przebudzeniu będę inaczej patrzeć na świat i na siebie.
Bardzo pomogła mi depresja, z którą zmagałam się przez 7 głupich lat. Pomogła zrozumieć, że nie pozwolę sobie tak łatwo się poddać. Gdy sobie przypominam, jak bardzo bliska byłam krawędzi, w sobie znajduję siłę, żeby się w tamte rejony nigdy więcej nie zapuszczać.
Ostatnio doły prawie mnie nie łapią, jakiś dobry okres w moim życiu nastał. Napawam się nim i magazynuję te pozytywne wibracje na wypadek gdyby gorsze dni czyhały za rogiem.

[ Dodano: 2008-10-25, 23:56 ]
Aha, i jeszcze pogaduchy na gg z bliższymi i dalszymi wegedzieciakowcami
To nie jest wazeliniarstwo!!!

[renka]

[Humbak]

bojster, ja odruchowo tak seksistowko pojechałam...

[majaja]

[Lily]

[Humbak]

[renka]

[majaja]

[bojster]

[Tobayashi]

Ja sobie kiedyś mocno postanowiłam (=zaprogramowałam się), że choćby nie wiem co, zawsze sobie poradzę. Zapomniałam trochę wtedy uściślić, że "z łatwością sobie poradzę", bo efekt jest taki, że czasem to radzenie za dużo kosztuje . Poza tym wsparcie dają mi dwaj wyjątkowi przyjaciele (choć moją siostrzaną duszę wywiało daleko i mamy sporadyczny kontakt) i czwerpię ją z filozofii buddyjskiej - bez niej nic nie trzyma się kupy. Na co dzień power'u daje mi yerba mate i ćwiczenia (choć tego mam za mało). Staram się także, wbrew wpojonym mi tendencjom smuciarskim, liczyć swoje błogosławieństwa lub też powody do mruczenia, jak kto woli i dbać, by widzieć je wszystkie

[renka]

Mnie bardziej niz mysli samobojcze przeraza mysl, ze moge umrzec w kazdej chwili z niespodziewanych powodow (czy to jakas choroba, czy jakis wypadek). Jakas obsesje mam normalnie na tym punkcie ostatnio i paniczny strach mnie wowczas ogarnia, co bedzie, jak mnie nie bedzie (tu najbardziej mysle wowczas o dzieciach)...?

Ale to taki OT odnosnie smierci.

Ja przez jakis czas probowalam praktykowac to co pisala kamma, ale u mnie to dzialalo zawsze na krotka meta, bo czasami jak sie przebudzalam, to wystarczylo, zeby Ronka przebudzila sie z fochem, pozniej bieganie za dzieciaczkami po pokoju, zeby je poubierac etc., wiec cala zapocona i umeczona juz z samego rana jakos nie umialam sie pozytywnie nastroic do reszty dnia...

[Humbak]

[malva]

jak jez juz mi bardzo ciezko to powtarzam ze "no tak jest ciezko,ale nikt nie obiecywał ze bedzie łatwo" oraz
ze "rzeczy łatwe sa dla mniej zdolnych"
ale tez duzo spaceruję od czerwca mam psa i od niego czerpie siły najwiecej opieram glowe o jej głowe bo to suka i galop mysli sie uspokaja, zreszta odkad ją mam to przestałam krzyczec na dziecko i sie uspokoiłam -ona sie mnie bała jak krzyczałam bo to pies po przejsciach
i to ze ta sunia mnie tak kocha o jest dla mnie siła, bałam sie ją wziaść bo ze chora niegrzeczna i same kłopoty mial byc a to jedna z najlepszych dezycji w moim zyciu

powyzsze to żródła siły nie płynace od innych ludzi (warto takie w zapasie miec)
wiec jesli chodzi o ludzi to:

siły czerpie od mojej córki z przytulenia idą ,od mojej mamy i mojego taty,siostry i mojego przyjaciela,dzieki zejestescie

[olgasza]

moja znajoma miala kiedys sposob na depreche - wypisywanie sobie na kartce imion przyjaciol i bliskich znajomych ( a miala ich sporo, bo to niesamowicie ciepla i przyjazna kobieta byla). W miare jak kartka sie zapelniala, jej chandra znikala.
U mnie sie to srednio sprawdza. Jak mam dola, to pomaga mi mysl, ze nic, nawet najwiekszy smutek nie trwa wiecznie i ze po burzy zawsze przychodzi slonce i ze za kilka lat sie bede z tego smiac i takie tam, bo to prawda;-)

[ań]