wegedzieciak.pl

[Soul]

[Agnieszka]

no u mnie podobnie było do czasu zębów mogłam spokojnie coś pracowego w domu robić. Im dziecko starsze wg mnie tym bardziej pracochłonne

[alcia]

euridice, spokojnie. Ja mam całkowicie przeciwne zdanie do przedmówczyń. Im starsze, tym większy luz. (też sorry za off top)

[Agnieszka]

a może wytłumaczeniem jest posiadanie parki dzieci

[Mala_Mi]

[eenia]

potwierdzam, jak jest parka i już trochę podrośnie ( 2 i 4 u mnie wystarczyło) to już jest zdecydowanie luźniej

[alcia]

O tak, na pewno mój obecny luz, to w dużej mierze zasługa Kai Zawsze musiałyśmy wojować o opiekę nad Lenką. Teraz czasem chętnie korzystam


Ale.. co do obaw euridice - na pewno przy Kai z wiekiem maiłam coraz luźniej. Starsze dziecko - takie ponad roczne, potrafi się już sobą zająć na jakiś czas. Chodzi samodzielnie po mieszkaniu i zawsze znajdzie sobie jakieś ciekawe gadżety do zabawy. czy to w kuchni, czy wśród swoich zabawek. W chwilach kryzysu można dziecku "podłożyć" coś extra przed oczy.. i na pewno zajmie się nową atrakcją przez dłuższy czas, a my możemy zrobić coś pilnego. Wiele rzeczy można robić przy maluchu i można to robić już na prawdę długo, zapewniając jedynie odpowiednie atrakcje przy okazji. Niemowlak z kolei szybko się nudzi. Tak przynajmniej ja miałam. Z obiema.

[Martuś]

Euridice, myślę, że każde dziecko jest inne, każde inaczej potrafi się samo zabawić, inaczej przeżywa lęk przed rozstaniem, a póxniej różne bardziej 'dorosłe' problemy, ale mogę napisać, jak to było u nas: Jaś nie schodził mi z rąk prawie do 3 mies. później zaczął po kilkanaście minut leżeć na macie, z każdym dniem coraz dłużej, a od kiedy zaczął sam pełzać (jak miał 4,5 mies) to miałam przez jakiś czas dość duży luz, bo głównie zajmował się sobą i eksploracją podłogi Później miałam dużo więcej roboty, jak miał 7 miesięcy i uczył się stawać i siadać, wtedy trzeba go było pilnować prawie cały czas i za nim chodzić, ale jak się już nauczył bezpiecznie lądować, to znowu zyskałam większy luz Nie jest to taki luz, żeby robić, co się chce, wiadomo, że trzeba na dziecko cały czas uważać, inaczej organizować sobie pracę, ale przy odpowiedniej organizacji i chęciach (których ja za wiele nie mam) można zrobić w domu dość dużo.

[Humbak]

euridice ja tam nic nie mówię, ale szybko bym sobie sprawiła drugie - im mniejsza różnica wieku tym większy spokój

[Martuś]

[excelencja]

euridice, Martuś, dopisuje sie niestety dawno nie miałam idealnego porzadku w domu Studia skonczyłam ze srednia nawet nie 3,5 a nie jak przedtem- stypendia naukowe i takie tam. A coo gorsze- moja praca inżynierska pisze sie baaardzo opornie... szczególnie ze z lilka estem sama i nikt sie nia ani nie zajmie ani na spacer nie pojdzie i moge pisac jedynie w nicy jak ona spi, a wtedy nie mam siły... ochoty itp.
Ale i tak czasem sie zajmie soba-wczoraj wlozylam ja do łózeczka- maac nadzieje, ze usnie i wlaczylam stoper- 19,5 minuty!!! dopiero po tym czasie zaczela plakac...
w dzien udaje mi sie przy niej odkurzyc, bo lubi ten dzwiek, czasem zmyc gary i pranie powiesic-ale musi siedziec obok w lezaczku... i tyle...

[agaw-d]

[renka]

Ja luzu nie mam i jak na razie u mnie im starsze dzieci tym mniej czasu, a myslalam, ze bedzie inaczej (one teraz np. popoludniami mi praktycznie nie spia, Fionka potrafi czasami miec jedna drzemke trwajaca kwadrans i reszta dnia na nogach - np. dzis tak bylo...). Szczegolnie Fionka u mnie jest bardzo absorbujaca - nie mozna jej spuscic z oka - jest bardzo zywiolowa i nie usiedzi w miejscu.
Ale licze na to, ze jeszcze kilka miesiecy to potrwa - mam wizje, ze Ronka w przyszlym roku pojdzie do przedszkola, Fionka w koncu nauczy sie zajmowac sama soba, obie naucza sie wspolnie bawic, a ja w koncu w ciagu dnia bede mogla sie zajac soba lub wroce do pracy lub znajde jakas prace, ktora bede mogla wykonywac w domu

[kocham_tramwaje]

u mnie to roznie bywa. jest mi ciezko bo mam cala chate na glowie i czasem mi to po prostu wychodzi bokiem. czasem mam ochote wyjsc z domu, boso, w obciachowych dresach-nie wazne-byleby nie slyszec wszystkich zyczen i zali ech..
ale Mala faktycznie coraz czesciej potrafi sie sama soba zajac-nie kazde dziecko tak ma-syn znajomej(rok z kawalkiem) jest spodnicznikiem, chodzi za mama nawet do lazienki
ostatnio zauwazylam, ze jak sie postaram-mala dostanie na czas sniadanie-czyli obedzie sie bez porannej zalamki, kiedy na czas dostanie drugie i pojdzie spac, mam czas(z przerwa na karmienie) do 16..potem po drzemce juz musze do wieczora zapewnic jej rozrywke wiec czego chciec wiecej?
jasne-tesknie do czasow, kiedy, jak Mala sie gdziec polozylo, to tam po prostu lezala
ale cos za cos-wtedy np nie wolala ze lzami w oczach 'mamuuu', a to mimo wszystko fajne..

[majaja]

[huanita]

Ja moge powiedzieć że teraz mam lepiej bo Kacper był krzykliwym niemowlakiem ale teraz jest problem braku zajęcia niunia. Jak widzi inne dzieci to nawet nie muszą na niego zwracać uwagi a on i tak szczęśliwy że może za nimi pobiegać. Niestety w domu to jest skazany na zabawe z matką bez wyobraźni lub skakanie po Danielu. Sam się nie lubi bawić i jak już robi to krótko.

[ań]

moje doświadczenie jest takie, ze starsze już potrafi się fajnie sobą zająć i zawsze w ciągu dnia da trochę czasu dla siebie. A przy młodszym jest czas dla siebie tylko jak ono śpi.

[Nimrodel]

ja mam troszkę luzu, od kiedy Nadia zaczęła raczkować - luz u mnie to przede wszystkim brak nieustannego darcia się, żebym ją wzięła. taraz zwiedza mieszkanie, a po drodze zawsze coś ciekawego znajdzie. przyznaję, ze nie sprzątam codziennie pokrywek od słoików, pudełek po jogurtach, i herbacie, dzieki temu Nadia ma co odkrywać

[loika]

Czy jest więcej czasu przy starszym dziecku? Chyba jest trochę tego czasu więcej, ale też opieka staje się bardziej skomplikowana. Zajmowanie się starszakiem jest bardziej wymagająca i już nie tak oczywiste jak w przypadku małego niemowlęcia. Dochodzi gotowanie dla dziecka, karmienie go i dbanie o właściwą dietę (co jest dość czasochłonne). Trzeba też uczyć dziecko samowystarczalności i rozumienia własnych i cudzych emocji, trzeba przetrwać momenty, gdy dziecko jest emocjonalnie rozchwiane. Wymaga to dużych pokładów cierpliwości. Do tego dochodzi ciągłe odpowiadanie na pytania, organizowanie ciekawych zabaw itp. Nie jest to ani gorsze ani leprze, po prostu opieka nabiera innego charakteru.

[Humbak]

[kocham_tramwaje]

[olgasza]

u nas - mam wrazenie - ze im mloda jest starsza - tym jest latwiej. Albo to ja stalam sie bardziej zorganizowana Troche sie obawialam, jak to bedzie, kiedy mloda zacznie raczkowac, albo (nie)dajboze - chodzic, czy ja za nia nadaze, czy upilnuje, czy krzywdy sobie nie zrobi, itp. Okazuje sie, ze nie jest tak zle, a w kazdym razie na pewno latwiej ja czyms zainteresowac i na dluzej sie sama czyms zajmuje - ksiazeczki, szuflady, pileczki, wszystko jest ciekawe. Wiec przychylam sie do frakcji "wieksze dzieci - wiecej czasu"

[Tobayashi]

Według mnie różnica między ilością czasu wolnego przy niemowlaku i starszym szkrabem nie jest spektakularna. Niemając żadnej pomocy z zewnątrz, spędzając każdziusieńki dzien z małym, nie mam poczucia, że jestem panią swojego czasu. Jedynie skapują (od 'kapać' ) mi wolne chwile. Ale fakt, że dziecko już 2-letnie jest mniej zależne, więcej czasu można w czasie jego zabawy poświęcić innym czynnościom, ale nigdy nie można się wyłączyć - trzeba mieć dziecko na oku cały czas.

[alcia]

[majaja]