wegedzieciak.pl

[klajda1]

PRzez tydzień, myślę z moim mężem jakiego psa kupić naszej córce.Na gwiazdkę chcemy jej kupić psa.Labradora lub Cocel Spaniela.Doradźcie którego psa byście wybrały?

[dżo]

ze schroniska najlepiej,

[Lily]

Myślę, że dwuletniemu dziecku nie kupuje się psa. Pies to nie zabawka, a za to duży obowiązek dla Was - rodziców. Nie wiem, czy przemyśleliście tę kwestię.

[Malati]

Moja przyjaciółka ma Cocker Spaniela i dwuletniego synka Pies jest delikatny,nieagresywny,świetnie sie dogaduje z maluchem. Więc mogłabym polecic ta rasę. I uwazam ze jesli w domu jet male dziecko to lepiej kupic psa od hodowcy aby miec pewnosc ze nikt mu nie zrobł wczesniej krzywdy i nie ma on zwichnietej psychiki-niestety tej pewnosci nie daje wziecie psa ze schroniska.

[martka]

bardzo was proszę, ta rasa to cocker spaniel.

[Malati]

[Agnieszka]

Fanem spanieli nie jestem i doświadczenia znajomych skłaniają mnie ku odradzeniu tej rasy. Moja znajoma kupiła z hodowli labradora i niestety okazało się, że są problemy psychiczne, jego zachowanie było b trudne dla domowników (na szczęście znalazł dobry dom, gdzie właściciele też bywają)

Nie jestem fanem dawania zwierząt jako prezentów ale jeśli taka Wasza decyzja może warto przemyśleć schroniskowego psiaka (opiekunowie znają podopiecznych, rasowe i małe także bywają) a pies z hodowli to dodatkowo duży wydatek.

[dżo]

[Malati]

[Agnieszka]

bo spaniele 3 znanych mi osób (koleżanka i sąsiedzi) były b agresywne niestety nawet dla domowników tych wybranych. Dodatkowo wszystkie spaniele, które znałam miały problemy z uszami (może warto żeby Ali wypowiedziała się)

Co do autorki pytania jakiego psa wybrać zastanawia mnie też rozrzut między tymi 2 wybranymi rasami (gdyby dylemat był między bernardynem a nowofundladem, ogarem a posokowcem hanowerskim ok).

[Malati]

[Agnieszka]

Czarna: mam swoje ulubione rasy ale rodzinnie u nas wielorasowe nawet te z doświadczeniami.
Z tego co wiem różne rasy mają skłonności do pewnych chorób.
Moi znajomi labradora pewnie mogli oddać do hodowli z której był kupiony lub innej ale wykstrowany nie zarobi na siebie.

[Alispo]

Odradzalabym te obie rasy,w ogole bym odradzala,po pierwsze "dla dziecka" drugie na prezent,po trzecie z hodowli-w zwiazku z tym ze dla dziecka i na prezent to na pewno nie z dobrej hodowli,bo nikt by tak nie sprzedal,ale to juz dluzsza kwestia.To sa trudne rasy,i zupelnie inne,nie wiem jak mozna miedzy nimi wybierac.Radzilabym przemyslec sprawe,bo z tego co piszesz nie jest przemyslana jeszcze.a potem moze pomyslec o potrzebujacym psie z adopcji,takim o ktorym bedzie wiadomo,ze jest super do dzieci,ze jest idealny dla was,moze nawet bedzie wymarzonej rasy,w razie czego moge doradzic gdzie szukac,dowiadywac sie itd.:) i jak najbardziej warto tez pomyslec o psie doroslym,wbrew pozorom te o ktorych duzo wiemy,sa duzo"latwiejsze",pewniejsze od szczeniakow,dla osob niedoswiadczonych.Szczeniak wymaga troche wiedzy,zeby wyrosl z niego przyjaciel a nie czworonog terroryzujacy potem rodzine przez jej bledy wychowawcze.

Spaniel-co do uszu to prawda,problemow jest mnostwo,agresja tez jest powaznym problemem w tej rasie,zawsze wieksza"gwarancja"psychiki/zdrowia jest pies rodowodowy,i na pewno jest to bardziej etyczne brac psa z hodowli a nie pseudohodowli,to juz odrebna kwestia,polecam strony "rasowy rodowodowy" itp.
Labrador to pies z ADHD,naprawde ciezko sobie z nim poradzic,rasa zrobila sie modna,a 90% wlascicieli nie umie nad nimi zapanowac,to jest pies ktory potrzebuje ciaglej uwagi,zabawy,ruchu,panuje niestety mit ze to doskonaly pies rodzinny itd,owszem lagodny jest(chociaz jak zawsze sporo zalezy od wlasciciela),ale jest trudny bardzo,ma sklonniosc do dysplazji,alergii,dlugo by wymieniac.
Oba to psy mysliwskie,ktorych mysliwskie popedy tez czesto sa klopotliwe.

no to sobie popisalam do trolla,o matko

[arahja]

Nie tylko do trolla, mnie to zainteresowało. Nie jestem fanką psów, nigdy ich nie lubiłam specjalnie, ale zawsze dobrze wiedzieć, ze pewne rasy mają swoje predyspozycje. Czyżby najlepsze były kundelki?

[neina]

Ja osobiscie radzilabym polskiego owczarka nizinnego, mialam z kilkoma do czynienia, byly bardzo lagodne, lubily dzieci, a jednoczesnie zywe, skore do zabawy. Co sadzisz Alispo, abstrahujac od psiakow ze schroniska?

[fizia]

Alispo, bardzo ciekawe rzeczy piszesz, ja uległam mitowi labradora czy to się odnosi również do golden retrieverów?
Jeśli chodzi o psy ze schroniska/znajdy: mój kochał mnie tak bardzo, że serce pękało, z wzajemnością zresztą. Jego radość, wdzięczność i miłość były jedną z najlepszych rzeczy w moim życiu.Dlatego jeśli ktokolwiek mysli o przygarnięciu psa, proponuję najpierw wizytę w schronisku. Jest ich tam tyle, że na pewno jeden z nich czeka właśnie na Was.

[bojster]

Tak w temacie:
hxxp://pies.onet.pl/16187,13,16,przeklenstwo_rodzinnego_psa,artykul.html
hxxp://pies.onet.pl/10529,13,17,nie_dla_dziecka_pies,artykul.html

I jeszcze taka sobie ciekawostka:
hxxp://pies.onet.pl/16917,20,0,15_najpopularniejszych_ras,artykul.html

[fizia]

bojster, dzięki.
Szczególnie trzeci wart uwagi.

[majaja]

[sylv]

ja z doświadczenia na pewno NIE POLECAM sznaucera mini. Kochane, mądre psy, ale tyrany i zazdrośniki. nie będą się dzielic ukochanymi ludźmi z żadnymi paskudnymi dzieciarami
Pies moich rodziców, w momencie kiedy oni zachwycają się jakimś dzieckiem, dostaje histerii i wyje, jakby umierał
podobne doświadczenia mają inni znani mi właściciele sznaucerków.


Natomiast u kolegi, był wodołaz (suka), cudnie się z nią chowała ich mała córeczka.

[magcha]

[sylv]

z naszym to o tyle dobrze, że on nie wie, co to znaczy "ugryźc kogoś" - kompletnie nie potrafi tego robic

[neina]

Ja tez jestem absolutnie za psem ze schroniska, ale gdy mamy dziecko w domu trzeba wybrac odpowiedniego zwierzaka. U mnie w domu zawsze byly psy, mama jest totalna psiara (ja kociara, gwoli wyjasnienia ), wiekszosc przygarnieta z ulicy, wszystkie kundelki i roznie z nimi bywalo, rozne mialy charaktery, niektore z nich zazdrosniki i wprost rzucajace sie na dzieci. Ok 3 lata temu mama przygarnela slicznego rudego kundelka, mial ponad rok i juz mogl przejsc swoje. Ogolnie bardzo mily, swietnie sie bawi, na poczatku pilnowal Franka jak przyjechalismy, warowal przy nim, lizal po buzi itp. Do momentu, kiedy ktoregos dnia byla burza i poszlam do pokoju mamy zamknac okno, ona juz spala, Gucio pod jej lozkiem. Rzucil sie na mnie, gdybym nie odskoczyla, nie wiem jak by sie to skonczylo. Potem dwa razy zaatakowal Franka, zupelnie znienacka, na teoretycznie neutralnym terenie (na szczescie szybka reakcja zapobiegla nieszczesciu, zdazyl go tylko uderzyc zebami), potem zaatakowal moja kolezanke, ktora wychodzila juz i zakladala buty. I teraz jest problem, jak nastepnym razem pojedziemy do mamy, to Gucio bedzie chyba musial byc zamnkiety w wybiegu, przeciez nikt nie zaryzykuje bezpieczenstwa dziecka.
Takze polecalabym szczeniaka i odpowiednie jego wychowanie.

[dynia]

My mamy labradora ,ktory byl z nami zanim pojawiły się dzieci .Pies jest mądry ,kochany bez cech ADHD ,posłuszny i totalny jest z niego pacyfista.Tylko ,że on potrzebuje dużej wyćwiki fizycznej nie zadowala go byle spacerek w okół bloku ,potrzebuje przynajmniej raz w tygodniu porządnego spaceru najlepiej w góry gdzie przez 3,4 h ma szansę wyeksploatować się ze swojej nie spożytej energii.Kupowanie psa jako prezentu dla 2 l dziecka jest dla mnie nie rozsądne ,biorąc pod uwagę,że szczeniak wymaga dużo uwagi podobnie jak małe dziecko,poza tym nie jest on zabawką .Jeśli Wasza pociecha marzy o psinie proponuję zabawkę interaktywną ,na pewno z mniejszą szkodą dla wszystkich

[elenka]

Z nami mieszka 3-letnia rodowodowa labradorka z hodowli i nie ma ADHD
Tak naprawdę wielki z niej śpioch i pieszczoch, zero agresji, a tylko wielka przyjaźń i jest bardzo posłuszna, szczególnie wobec Jarka. Głupawy dostaje na spacerach, ale chodzimy tak gdzie nie ma ludzi, a fakt wyszaleć się musi najlepiej jakieś 15 km przez beskidy i w deszczu to dla niej najwięskza radocha

Jeśli chodzi o taki prezent dla dwulatka, to trochędziwny pomysł jak dla mnie. Szczeniak potrzebuje przez pierwsze pół roku ogromnej uwagi i dużo zaangażwoania, poza tym nie wiem jakie poczucie odpowiedzialności może mieć dwuletnie dziecko.
Raczej to prezent dla rodziców, a dziecko się przy okazji ucieszy.

A jeśli się zdecydujecie, to poelcam poczytać "Okiem psa" i inne mądre rady, bo labradora łatwo rozpieścić i warfto zwracać uwagę na pewne zachowania od początku.