wegedzieciak.pl

[dynia]

ań u nas to samo ,bierzemy na przeczekanie ,nic innego nam nie przychodzi do głowy.Potem napiszę coś jeszcze ale gonić muszę

[Kasia B.]

Jeny normalnie Was Kocham Dziewczyny za ten wątek.
U nas masakra totalna, do ktorej dochodzi zasuwanie jak maly motorek caly dzien
Jestem przerazona jak to bedzie jak drugie dziecko sie urodzi.
Filip wogóle sie nie słucha powtarzamy po kilka razy, juz miałam nawet myśl żeby iść z nim do laryngologa bo głuchy jest Ale widze, ze to jest normalne to mi troche lzej

[eenia]

Hmmm, no u nas nawet nie ma takiego hardcoru. Franek jest do pogadania, dość grzeczny, z nowych objawów ciężko znośnych to jęczenie, a to nie ma siły a to coś tam, jęczy i jęczy

[ań]

eenia, szczęściaro

Jagula no właśnie ja tez doła już miałam, że może coś spieprzyłam po drodze... ale teraz już mi troche lepiej, wiedząc że to jednak norma wiekowa i przeczekac trzeba

ale zastanawiam się..
-wiedząc, ze to taki wiek po prostu to czy trzeba za każdym razem reagować twardo i stanowczo czy można czasem puścić mimo uszu? nie chcę zaś zachęcać jej do brojenia...ale z drugiej strony jak wiem, ze Ona przez to niejako musi przejść i moje gadanie nic nie zmieni to czasem mam ochotę olać trochę dla własnego zdrowia psychicznego...

a druga rzecz co mnie martwi to fakt, że jak Ona jedzie z koksem to ja mam ochotę uciec gdzie pieprz rośnie, nie chce mi się z Nią gadać ani nawet być w jednym pokoju jak zanadto zahardkorzy normalnie nie podobają mi się takie odczucia u mnie-że mi się z Własnym dzieckiem gadać nie chce...

[kamma]

[bodi]

kamma, ja staram się Jagodzie klarować własnie to o czym piszesz. Mówię jej że musze odpocząć bo np. nie chcę słuchac jej krzyków, albo że sprawiła mi przykrość swoim zachowaniem - i pytam jak sama by się czuła gdybym ja albo W tak się zachowali wobec niej.

[Malati]

[ań]

czarna96, dzięki za tego posta

[majaja]

[gibusia]

ań, u naszej czterolatki podobnie - wrzask, płacz co 5 minut, narzekanie i ględzenie, męczliwość nóg, niezwykle szybkie zmiany nastroju ,przedrzeźnianie, udawanie jakichś dziwnych głosów, hałaśliwość, ogromna drażliwość, obrażanie się non-stop, absorbuje człowieka maksymalnie, ciągle coś gada, śpiewa na cały regulator, krzyczy, buzia się nie zamyka i co sekunda wydaje polecenia co mamy robić i co ona chce; coś mówi, a potem zaprzecza i kłóci się, wpada w histerię i furię, problemy z zasypianiem, a w nocy przemieszczanie się z powodu potworów.
Czekamy aż przejdzie. Łączę się z tobą w bólu:)

[alcia]

[bodi]

[alcia]

[ań]

[mandy_bu]

cóż też mam czterolatka i może to banalnie zabrzmi, ale przy życiu trzyma mnie konsekwencja i milion twórczych rozwiązań na każdą okazję (btw: nie sadziłam,że jestem w stanie wygenerować z siebie tyle pomysłów) acha ań tez mam małego bąbla (10 miesięcy) doskonale Cię rozumiem (te nieprzespane noce ). Mnie dodaje otuchy myśl, że wreszcie dorosną i ten trudny czas minie. (Choć nie myślę tu o czasie dojrzewania . ), ale ten okres, też ma piękne chwile i tego się trzymam!

[ Dodano: 2009-01-12, 09:50 ]
Jaga ma tez cos takiego ostatnio, ze jak się cos stanie to chce do mamy i tylko do mamy.[/quote]
Mama to cały wszechświat! Jedyna przystań bezpieczeństwa ech to bywa trudne....

[Jagula]

[kamma]

A my pozwalamy Irmie przychodzić do nas w nocy. Oczywiście chwalimy ją za noce przespane w całości u siebie, ale też wie, że jeżeli nas potrzebuje, to może w każdej chwili przyjść. I wiecie? Wcale tak często z tego nie korzysta!

[ań]

Jagula, sory, ale rozbawiła mnie histeria Radzieja pt"kocham Cię mamusiu"


ja dziś wymiękam na maxa. Po kąpieli delikwentki, korzystając z tego, ze Lew zasnął zwiałam na spacerek a Jaco zajął się potworem... od wczoraj przegina pałę, kłóci sie o wszystko (np wymysla sobie, ze słyszała domofon i ktos idzie i neguje jak mówię, ze przesłyszała się, a potem sie drze kto idzie i gdzie jest bo juz powinien był wejsć ) na wszystko ma inną swoja wizję, nic się nie podoba, drze się, ciagle sprzeciwia i oczywiście krzykiem, rozkazuje, jest ogólnie do bani... Dzis nie dałam rady bo już wczoraj cały dzień była niedobra i wydarłam się na Nią wieczorem. Kapali się z Lwem i ciagle szalała w tym brodziku oblewając Go po twarzy i głowie, co jak wiadomo małe dzieci nie do końca lubią...zwracałam uwagę z 5 razy-NIC. w końcu sama wzięłam kubek i Ja oblałam-oczywiscie bunt i żal. I po chwili znów TO SAMO więc kazałam Jej wyjśc z wanny skoro nie potrafi sie wspólnie bawić, oczywiste ryk, bunt, krzyk, na koniec dodała do repertuary bicie mnie szlag, wydarłam się na Nią, i wyprosiłam z łazienki. Poszła naburmuszona... Cholera nienawidzę takich akcji gdy staram sie i staram by nie krzyknąć na Nią a ta tak długo mnie maltretuje że w końcu ryczę ze zdwojona mocą. Fuck.
A obok się wkurzam, że bez sensu to wszystko-muszę reagowac stanowczo(jak dziś z wyproszeniem z kąpieli mimo próśb że juz będzie grzeczna i chce sie kąpac dalej) bo jak nie to będzie dalej nieznosna skoro i tak idzie po jej stronie w końcu...ale z drugiej strony wiem, ze to wiek taki i taki charakter i z boku sie cieszę, ze jest silna i konkretna, ale cholerka...wysiadam, wymiękam, i mam ochotę wysłać Ja na tydzień w KOSMOS!! AAAAAAA!!!

[ewatara]

ań , a co na to Twój Jack? on chyba po psychologii, co mówi i jak reaguje? trzymam kciuki za rychłą poprawę sytuacji. Jasmi też czasem potrafi niezły teatrzyk odprawić, ale generalnie czytając to nie powinnam narzekać, choć kto wie co jeszcze mi wymysli, a może to ten wiek

[Jagula]

ań dodam Ci tylko,że Radziej w takiej sytuacji jak znalazła się Jaga wychodziłby z łazienki obrażony a skończyłoby się straszliwą histerią. Rozmawiam ostatnio z mamami czterolatków i póki co - dziękuję,że Radziej nie kłamie...
Właśnie w tym momencie opowiedziałam Wojowi o czym piszę i stwierdził tylko "jak to" i przypomniałam sobie co opowiadał naszym teściom

[alcia]

ań, Kaja nie odwala aż takich akcji, ale też ostatnio krzyczę regularnie. Na ogół jest fajniutka (już bardziej Lena to istna diablica ), ale czasem potrafi być tak bezczelna, arogancka, czy ściemnia, eh.. nerwy mi puszczają.
Ale jednak moja Kaja jest całkiem inna niż Jagoda. Ja bardziej mam problem z jej delikatnością.. Potrafi płakać prawie bez powodu, łatwo wpada w histerie.

a poza tym do szału mnie doprowadza przy jedzeniu! Zrobiła się tak ślamazarna, każdy posiłek, to przynajmniej pół godziny z głowy (często dłużej), wszystko je zimne..

[ań]

Cytat:

a poza tym do szału mnie doprowadza przy jedzeniu! Zrobiła się tak ślamazarna, każdy posiłek, to przynajmniej pół godziny z głowy (często dłużej), wszystko je zimne..

też ostatnio na tapecie...
ewatara, poczekaj aż jaśmi 4 latka skończy, to TEN wiek

[hetepheres]

Wszystko co opisalyscie - wlasnie przede mna i G.
Mieszko skonczyl trzy lata.
A ze wdal sie i w mamusie i tatusia jesli chodzi i gadulstwo, wymyslanie dziwnych zabaw, nadmiar energii - zpowiada sie niezla imprezka.
Juz teraz mam na koncie kilka sytuacji, w ktorych ciezko bylo mi sie opanowac gdy Mieszko zaczynal swoje koncertowe wystepy...
A przeciez trza byc twardym nie mietkim
Chodzi mi o to,ze dzieciaki sa przesprytne i jak widza, ze mamy chwile slabosci z ich powodu - z premedytacja wykorzystaja to przy najblizszej okazji...
To tez jest element ich samodoskonalnia, uczenia sie, ze jak jest akcja (jego super ekstra glosna, krzykliwa akcja) to i musi byc reakcja (moja - to zalezy-raz stanowcza i konsekwentna, raz na skraju cierpliwosci...).
Staram sie wiec mu tlumaczyc ile wlezie i na ile starcza mi sil i argumentow - ze za zle zachowanie jest kara (dotkliwa, bo zabranie ulubionej zabawki do odwolania, 3 min w samotnosci, i inne takie - na szczescie bez ogolnorozumianego "wychowawczego" klapsa) , za dobre - suuuper nagroda - np. wymyslam jakas zabawy, inna niz zazwyczaj-ostatnio bylo to robienie masek-patent na kilka :nagrod" .
I wiem jedno - to, jak zachowuje sie maly czesto jest odzwierciedleniem mojego humoru, nastroju jaki panuje w domu. Gdy mam ZNP (czyli hocki klocki przedokresowe),to mnie nosi -> a Miezka nosi ze zdwojona sila...
Dziekuje za ten watek!!

[Malati]

[mandy_bu]

A wiecie ja w cale nie uważam, że to "taki wiek", choć na pewno pewne zachowania są typowe właśnie dla 4 latków. Każda z nas ma jakiś "kłopot" dotyczący zachowania swojego dziecka i jest to naturalne. Sądzę, że należy pamiętać, że mamy do czynienia z "niedojrzałym osobnikiem", który po prostu nie potrafi nam "normalnie", czyli w dorosły sposób zakomunikować o co mu chodzi. Myślę, że niewielu z nas świadomie patrzy na swoje problemy, i w konsekwencji nie potrafi ich zwerbalizować, a co tu mówić o 4 latku, czy innym 3 latku. Patrząc rozwojowo ten wiek to nie charakteryzuje się jakimś "szczególnym" kryzysem. Z moim 4 latkiem, też mam "klopoty" w dogadaniu się, wiem , ze u mnie jest do głownie podyktowane bardzo wieloma zmianami, które się w naszej rodzinie wydarzyły w przeciągu ostatniego roku. Przeprowadziliśmy się, rozpoczęło się przedszkole no i "najgorsze", że urodził się braciszek. Tyle zmian jest trudne do zaakceptowania, nawet dla dorosłego. No i jak ma to przeżyć 4 latek? Mój wrzeszczy, tupie, boi się straszydel itd. itd. itp.