wegedzieciak.pl

[Lily]

Ja chciałam zauważyć, że nie każdy ma buntowniczą naturę, która rwie się do wolności i której "zamknięcie" w szkole nie służy. Ba, powiedziałabym nawet, że niektórym dzieciom taka regulacja wręcz pomaga, bo np. w rodzinie nie są poddawani żadnej dyscyplinie, nie mają żadnych reguł, a bez tego bywa jednak trudno w dorosłym życiu. Mnie szkolne rygory tylko po części przeszkadzały, bo niektóre zasady były głupie, ale generalnie szkoła ratowała moje życie psychiczne i zapewniała mi przymusowe kontakty społeczne, których poza nią na pewno bym nie miała.
Co do tego, że świat jest piękniejszy jak się wie... to nie do końca się zgodzę. Tzn. fajnie jest wiedzieć, ale fajnie jest też tę wiedzę umieć wyłączyć. Ptak nie śpiewa inaczej, jeśli nie wiem, że to kos czy słowik. Spodobać może się obraz kogoś, kto w ogóle nie znalazłby uznania wśród krytyków sztuki, a może nie spodobać się obraz znanego mistrza.
No ale to tylko moje zdanie.

[sylv]

[neuro]

[arete]

Ogranicza nas szkoła, rodzina, otoczenie, nasza fizyczność wreszcie. Bo w życiu chodzi też o to, żeby ograniczenia dostrzegać i umieć akceptować to, czego nie zmienimy. To też jest dojrzewanie. Szkoła to system i nie da się tego przeskoczyć. Ale to co można zrobić to dać dzieciakom wsparcie i tłumaczyć dlaczego, po co, czemu to służy. Choć pewnie nie wszystko da się tak wyjaśnić.

[bodi]

arete, mysle ze i bez szkoly w zyciu napotyka sie na mnostwo ograniczen, wystarczajaco duzo, by nauczyc sie je dostrzegac i akceptowac to, czego nie zmienimy.

co do wspierania dzieci i "stania po ich stronie" - mysle, ze tego brakuje jeszcze dzis wielu rodzicom, choc zgadzam sie z toba ze to podstawowa sprawa.

neuro, szukajac najlepszych rozwiazan, nie analizuje w ogole polskiego systemu oswiatowego, czy jakiegokolwiek innego, nie szukam rozwiazan dla wszystkich. Moje rozwazania skupiaja sie egoistycznie wylacznie na mojej rodzinie

jesli chodzi o szkoly, to interesujace dla mnie bylo obejrzenie hxxp://video.google.com/googleplayer.swf?docId=8097260818511821806]tego filmu (o eksperymentalnej wolnej szkole, zreszta wlasnie w Skandynawii)

[Kitten]

[Lily]

Kitten, nie kwestionuj moich przekonań

[Kitten]

Nic nie jest wieczne, przekonania też . Moje własne, staram się na bieżąco weryfikować

[Humbak]

[bodi]

czy szkoła zabija kreatywność?

hxxp://www.youtube.com/watch?v=msE-ktwSuR4
hxxp://www.youtube.com/watch?v=_q_m1JQ0QTY&NR=1

[neuro]

[Humbak]

bodi, zaproponowałaś żebym opowiedziała o moich doświadczeniach ze szkołą natalii tutaj więc spróbuję, może na raty (czas... ) - nie mam czasu tylko przebrnąć raz jeszcze przez ten wątek, nie pamiętam co w nim jest , więc sorki jeśli napiszę coś nie tak - przy okazji nadrobię

Doświadczenia z przedszkolem natalii mam rewelacyjne - bardzo dużo w nim nie było, były też nasze krytyki a mimo to widzieliśmy, że jeśli się idzie dobrą drogą to nieważne ile nie ma i ile się źle zrobiło, bo tego dobrego jest tak wiele...
Ja błąd zrobiłam okrutny, kiedy Natalia poszła do szkoły urodził się Kubuś i jemu poświęciłam swój czas i zaangażowanie (tak jak wcześniej natalii) - ufając że szkoła pokieruje dalej natalią w sposób mądry i tu się myliłam

W teorii - i zapewne w porównaniu do wielu szkół - szkoła natalii jest bardzo dobra, wiele robi, w tym roku 6klasiści z niej zajęli pierwsze miejsce we wrocławiu, ale mnie przyznaję nie interesują oceny ani procenty tylko człowiek a mam porównanie natalci przed i teraz, i mam czasami mieszane uczucia...

przede wszystkim natalia wyszła a przedszkola niezwykle otwarta na wiedzę w sensie 'nie wiem - co to jest mama?' uwielbiała żeby z nią chodzić i wszystko pokazywać. Kiedy poszła do szkoły pozapisywała się na wiele zajęć... z każdych regularnie odchodziła bez powodu (ja się tu biczować nie chcę więc aspekt mojej osoby i pomijania tego co się działo pominę ). Obecnie Natalia na każdą próbę zabrania gdziekolwiek reaguje znudzeniem co mnie do szału doprowadza... od kilku miesięcy razem wiele robimy i powoli są sytuacje gdzie znów widzę moją 'starą Natalcię' więc widzę ile znaczy praca rodzica... pozostaje pytanie po co mi w takim razie szkoła skoro nie pomaga a wręcz przeszkadza...
Chcieliśmy się z tym zwrócić do pani psycholog ale na spotkaniu pani nie wiedziała o kogo chodzi choć umawialiśmy się wcześniej i mówiliśmy kto i dlaczego. Nie orientowała się w osobie natalii i jak można wydedukować dwa tygodnie jakie nas dzieliły od telefonu do spotkania nie wpłynęły na panią by zaczęła >pod tym kątem< obserwować natalię - czy mamy rację, czy wymyślamy, czy robimy coś źle, cokolwiek...
Natalia górnolotnie zaczęła patrzeć na dzieci w innym wieku niż ona - nie do pomyślenia wcześniej, w montessori wszyscy się dogadywali mniej lub bardziej... i nie mówię tu o fajniejszej zabawie z rówieśnikami bo to kwestia dla mnie normalna ale poczucia wyższości nad tymi młodszymi... w tym wobec brata... być może była to forma zazdrości, nie wiem, bo nie mieliśmy jakichś scen odnośnie zazdrości i tym podobne, ale też kiedy w przedszkolu coś się działo nie tak spotykaliśmy się z panią psycholog (wspaniała p. Bogusława Ryś, cudowny człek ) a tu zostaliśmy sami z własnymi błędami... nie mam mowy w szkole o wychowaniu człowieka jako takiego skoro my jako rodzice zostajemy sami z naszymi nieudanymi decyzjami...

Do górnolotnego patrzenia na innych doszło - rzecz niemal idąca w parze i przewidywalna - okrutnie niska samoocena. Obrzydliwie niska. Nic nie umiem, nic nie chcę, od wszystkiego uciekam, niczego nie robię bo i tak mi nie wyjdzie, marazm totalny... aż się przykro to pisze...

I zadaję sobie teraz pytanie - nie było u nas scen zazdrości o brata, a choć poświęcałam mu więcej czasu i z pewnością to doprowadziło do wielu sytuacji, to gdzie tutaj jest rola szkoły? Nie tylko nie widzi problemów ale nawet gdy ja je widzę muszę szukać pomocy gdzieś indziej. Jestem sama w wychowaniu dziecka - w przeciwieństwie do przedszkola gdzie czułam że ono naprawdę wychowuje je razem ze mną... sama skociłam, sama naprawiam, sama wszystko robię. Po co mi szkoła? Pisać i czytać Natalia umiała gdy do niej poszła, reszty też mogła się nauczyć w domu gdyby nie była w szkole od 6 rano do 6 wieczór (bo tak było)

długo by tu pisać...

[rosa]

Humbak popraw mnie jeśli źle zrozumiałam: kiedy urodził się Kuba, Natalia poszła do szkoły od 6 do 18? to jest jakaś wypasiona szkoła?

[Humbak]

rosa, Kuba się urodził, tuż przed tym jak natalia poszła do zerówki (i trochę liczylismy na to, że dzięki temu natalia nie odczuje tak bardzo to że pojawił się ktoś nowy w rodzinie)
Ponieważ chodzi do szkoły obok pracy męża, odbierał ją ok 4 (po pracy), powrót do domu przez korki to ok. 1-1.5h w zależności od pory roku. Wybór szkoły to rzecz inna, oczywiście mogliśmy wybrać bliżej tak bym ja mogła ją odebrać i wtedy miałabym dla niej więcej czasu.
Jak mogłam mieć dla niej więcej czasu już wiem. Nadal jednak pytanie po co szkoła jesli chodzi o to by jak najszybciej ją stamtąd zabrać. Z przedszkola wychodziliśmy podobnie - ok 4-5 byliśmy po natalię a i tak ok godziny czekaliśmy z rodzicami (gdy było nam to na rękę oczywiście) zanim w końcu wychodziliśmy z niego bo i fajne przyjaźnie na tym czekaniu się zawierało z rodzicami i dzieci nie chciały wracać do domu.

[ Dodano: 2010-07-23, 17:26 ]
a - ta 6 rano to przesadziłam z pośpiechu - wyjazd z domu o 7.00

[dynia]

Mi się wydaje,że Natalka miała prawo się zbuntowac,poczuc się zepchnięta na drugi plan ,mniej ważna etc.Trochę mi się wydaje ,że demonizujesz szkołę jakąkolwiek by nie była.Piszesz,że przedszkole było super,hiper ale weź pod uwagę ,że nie było wtedy na świecie Kuby może to wszystko jest magicznie połączone hmm? My jak urodził się Ziemek nie posyłaliśmy Jadzi do żadnej placówki przez 2 lata ,żeby miała czas na oswojenie się z bratem i nową diametralnie różną sytuacja,zawsze był ktoś skory do zabawy z nią bo przecież ja i tak siedziałam w domu z maluchem.Wczujcie się w sytuacje dziecka 6 letniego,wracającego po 11 h do domu i nowych reguł tam panujących,każdy by się poczuł nieswojo chyba...

[Humbak]

[dynia]

[Anja]

Humbak, a jaki to typ szkoły, do którego chodziła Natalka? państwowa, społeczna...?

[Humbak]

Anja, prywatna, 15 dzieci w klasie

[Capricorn]

Myślę bardzo podobnie jak dynia.

Nawet najgenialniejsza szkoła nie da dziecku tego, co powinno otrzymać od rodziców. A ilość czasu spędzanego z rodzicami ma ogromne znaczenie.

[Humbak]

A ja po swoich doświadczeniach i swoich błędach jakie zrobiłam jestem ogromnym zwolennikiem edukacji domowej choć świadoma jestem negatywnych aspektów jakie z niej wynikają.

[Capricorn]

[dynia]

[Humbak]

[Lily]

Ale te dobre rzeczy to się chyba czerpie nie "ze szkoły", ale zazwyczaj od konkretnych osób. Tak przynajmniej mi się wydaje.