wegedzieciak.pl

[Jagula]

Marcela wolałabym być w takiej sytuacji żeby móc mówić z Tobą w zgodnym chórze.
Jednak takie życiowe wybory - jak wybór partnera- są przeważnie nieracjonalne
Mój mięsojad ma już sporą wege świadomość i jego życie ze mną sporo go zmieniło i będzie go zmieniać nadal. Więc to wszystko chyba ma sens? Można robić rewolucję (z różnymi skutkami) ale można też działać małymi krokami do przodu.

[Marcela]

[strzeszynek]

[Humbak]

[Capricorn]

[Capricorn]

Ale, skoro przywołano mnie poniekąd w tej dyskusji

Teoretyzowanie fajna sprawa, bo i tak wiadomo, ze w praktyce wyjdzie zupełnie inaczej.

Fajnie byłoby mieć partnera podzielającego czyjeś fascynacje kulinarne. Ale, jak to mówią, nie ma róży bez ognia Dla mnie dużo ważniejsze było, zeby partner:
a. nie puszczał się
b. nie pił w sposób niekontrolowany
c. nie żył na mój rachunek
d. nie oszukiwał
e. nie zaciągał długów nie do spłacenia
f. wracał na czas do domu
g. nie miał zbyt dobrych przyjaciółek
itd, itp. itd.

Zaznaczyłam w ankiecie, ze moje dzieci jedzą mięso. Ale, tak naprawdę, je tylko 2/3 z nich, Kacper kwestię jedzenia mięsa samodzielnie przemyślał gdzieś jako 7 latek, i nie je. Sam, choć oczywiście przy moim wsparciu, zadecydował. Nikt na niego w żaden sposób nie naciskał, nie urządzał mu indoktrynacji.

Niech żyją teorie

[strzeszynek]

No właśnie go skasowałam, bo chciałam jeszcze raz przemyśleć to wszystko...
Marcelo, ty masz bardzo jasne poglądy i bardzo zdecydowanie je przedstawiasz. Z doświadczenia wiem, że temat jest drażliwy już w przypadku dorosłych i naprawdę trzeba sporej dozy dyplomacji i zrozumienia dla argumentów drugiej strony, by nie pozabijac się wzajemnie. A co jeszcze, gdy podchodzi się do sprawy emocjonalnie, angażuje... Ciężko mi się wypowiadac, mój synek jest za mały, by go uświadamiac, dziś np. patrzył łakomym wzrokiem na mięso na patelni. Ale dałam mu wege zupę i zapomniał o mięsie Daleka też jestem od myśli, że mam sprawdzone recepty na wszystko. Przede wszystkim zaś nie chcę narzucac synkowi moich poglądów na siłę. Osobiście uważam je za słuszne, ale to, co słuszne dla mnie, nie musi byc słuszne dla wszystkich dookoła. Istnieje opcja: zohydzanie dziecku mięsa na każdym kroku czy zabranianie za wszelką cenę (które niechybnie zaowocowałyby jedzeniem po kryjomu), wybrałam jednak trudniejszą (dla mnie) drogę. Nie chcę traktowac wegetarianizmu jak krucjaty i na każdym kroku demonstrowac swoich poglądów. Kiedy mój synek zje trochę mięsa, nie jest to dla mnie miły widok, ale nie traktuję też tego w kategoriach życiowej porażki. Po cichu zaś czekam na moment przełomowy - kiedy pojawi się świadomośc. Może to wiele nie zmieni, w końcu chyba każde dzieciątko przeżywa szok na wieśc, że mięsko wcześniej żyło, jednak różnica jest taka, że zazwyczaj przechodzi się nad tym do porządku dziennego i prędzej czy później wszystko wraca do "normy". Dziecko wie, że to była krówka, to kurka, a to świnka, ale: mama je, tata je, babcia je, dziadek je... Bez demonizowania, przesady zamierzam wytłumaczyc przy okazji mojemu synkowi, że nie wszyscy jedzą. Sam przecież zobaczy, że mama robi inaczej, będzie zwyczajnie ciekawy - dlaczego. Mam tyko nadzieję, że mnie szlag nie trafi, jak usłyszę tłumaczenia rodziny, dlaczego krówki się je i to jest dobre

[ Dodano: 2009-03-13, 23:46 ]
Długo się namyślałam nad odpowiedzią i tępota na mnie spłynęła chyba:

[Capricorn]

cytujesz słowa kofi pod moim nickiem.

[strzeszynek]

[ Dodano: 2009-03-14, 00:06 ]
Naprawiłam, ale w poście wyżej zostawiłam, jak było

[ Dodano: 2009-03-14, 00:06 ]
Przepraszam za nadużycie

[maryczary]

[strzeszynek]

maryczary, ładnie to ujęłaś.

[maryczary]

[Marcela]

[Malati]

Marcela, twoje stanowisko jest mi bardzo bliskie.Temat jest bardzo trudny i delikatny i każdy z nas ma prawo do własnych decyzji i rozwiązań w tej kwestii.Dla mnie wegetarianizm to nie tylko kwestie kulinarne ale przede wszystkim etyczne,religijne i zdrowotne. Ja jestem tą szcześciara że mój mąz jest też wege.Nas syn jest juz na etapie zadawania pytań dotyczących tego co inni mają na talerzu.Jedyne co ode mnie usłyszał to to że nie jemy mięsa,że jesteśmy wegetarianami Jak narazie uważam że wystarczy. .A Filip sam z siebie mówi że to paskuctwo, nie wyraził chęci spróbowania.Jeśli kiedykolwiek zechce spróbowac jeść mięso zaakceptuje to ale to nie znaczy że bedzie mi sie to podobołało i że nie wyraże opini w tej kwestii.Ale nie wyobrażam sobie że pozwoliłabym mu na jedzenie mięsa w domu( co oznacza ze miałabym sama je przygotowywać) kiedy miałby te 7 czy 8 lat.Nie zgodziłabym sie nigdy w życiu.Jak narazie w naszej rodzinie nie ma kompromisu w tej kwestii i nie wiem czy kiedykolwiek bedzie-tacy z nas tyrani Znam parę dzieci wegetarianskich od urodzenia które teraz mają po 8 ,11 9 czy 6 lat.Nigdy nie wyraziły checi jedzenia miesa.Myślę że rzadko taka ochota sie pojawia u dzieci wychowywanych w domu gdzie tego miesa wogóle nie ma i przebywajacych w duzych gronach wegetarianskich.Tego przykładem moze być wychowywanie dzieci w wspolnocie wyznaniowej jaką jest praktykowana przez nas Świadomość Kryszny.Dzieci w przedszkolu nie jedza miesa,w szkole również,nauczyciele także,w świątyni która jakby nie patrzeć jest miejscem często odwiedzanym w którym spędza sie mnóstwo czasu również nie ma osób jedzących mięso( no chyba ze to pojawiajacy sie na chwile goście).Dla dzieci wychowanych wśród tylu wegetarian ten styl zycie jest czymś bardzo naturalnym
Każdy z nas jest w innej sytuacji,ma inne podejscie do wychowywania dzieci a tym samym a takze do kwesti zywieniowych.I nie jest to nic złego.Tak ze z jednej strony nie wiem czemu ma słuzyc ta dyskusja Każda ze stron ma swoje racje .....

[Humbak]

[sylv]

[bodi]

[honey]

moze jestem diwna albo leworeczna ...ale gdybym byla wolna i szukala partnera to szukanie wsrod miesozercow nawet nie wchodziloby w rachube....
po co komplikowac sobie zycie kiedy mozna znalesc dobrego wege goscia..

[Capricorn]

[maryczary]

[Amanii]

poza tym, jakoś nie chce mi się wierzyć, że gdybyś się zakochała to skreśliłabyś kogoś tylko dlatego, że nie jest wege.. partnera nie wybiera się na tej samej zasadzie co sprzętu agd w sklepie jak sobie przypominam moje początki z Algiem, pierwsze spojrzenia, trzymanie za rękę, smsy, motylki w brzuchu... naprawdę ostatnią rzeczą o której wtedy myślałam to "cholera, on NIE JEST WEGE!"

edit - o maryczary, napisalysmy jednoczesnie

[devil_doll]

Ja jestem weganka moj syn tez maz je mieso (nie w domu na szczescie ) ale dla mnie bardziej istotne sa cechy, ktore podala Capricorn. Milosc nie wybiera i potrzeba madrych kompromisow, ot co.

Ja jestem weganka moj syn tez maz je mieso (nie w domu na szczescie ) ale dla mnie bardziej istotne sa cechy, ktore podala Capricorn. Milosc nie wybiera i potrzeba madrych kompromisow, ot co.

[honey]

[Amanii]

No tak, oczarowanie jest na początku. Jak się kogoś poznaje i zaczyna się coś dziać między 2 osobami, to raczej nie myśli się od razu o ślubnym kobiercu , 4 dzieci i płaceniu rachunków za gaz Najpierw jest "tu i teraz", potem się zaczyna poznawać, odkrywać i robić z tego stały związek.
I u mnie z tego oczarowania się to rozwinęło w wielką miłość, która przetrwała nawet dość poważne kryzysy i próby (łącznie z rozstaniem i powrotem). TYM BARDZIEJ nie potrafiłabym tego skreślić tylko dlatego że Alg nie jest wege.

Nie powiem, wolałabym żeby był, to by ułatwiło mnóstwo spraw, od codziennego gotowania, do ustalania wspólnego stanowiska wobec dziecka (przyszłego) czy teściów. Ale nie łudzę się - to jest zupełnie inny typ wrażliwości, do tego konformista.. No po prostu nie wyorażam sobie go jako wegetarianina Za dobrze go znam I pokochałam go takiego jakim jest.

[strzeszynek]

Nie wypowiadałam się tu ostatnio, a powinnam, tym bardziej, że jedna z wypowiedzi Marceli jest skierowana do mnie.