wegedzieciak.pl

[Amanii]

no ale to przecież nie wygląda tak, że on siedzi, pije piwo i się gapi, a ja przed nim paraduję i pokazuję się z każdej strony ot, czasem przemknę w drodze do łazienki przez kuchnię, gdzie on je śniadanie.. żadnego zboczenia w tym nie ma, uwierz

[Lavinia]

[Amanii]

no a przed lekarzem płci męskiej też wstydzicie się rozebrać? to jest dla mnie to samo - zupełnie aseksualna relacja. Ojciec mnie przewijał, kąpał, napatrzył się na moje ciało od maleńkości, dlaczego nagle mam się go wstydzić?

[ań]

Amanii, ja Ciebie dobrze rozumem. Czasem się zdarza jak jestem u rodziców, że się przebieram i przemknie gdzieś tato lub mama, i nic. To jest normalnie, nikt się nie wstydzi i w ogóle nie traktuje sytuacji jako wyjątkowej, bo jest zupełnie naturalna. Ale to jest właśnie to-nasi rodzice nie robią z tego nic nadzwyczajnego i nauczyli nas, moim zdaniem, zdrowego podejścia do ciała. dlatego nie mamy problemu z tym by sie przebrać gdy sa w tym samym pokoju. Ale niestety nie w każdy tak ma.

[arahja]

[Amanii]

[ań]

Amanii, zgadzam się z każdym słowem

[Lily]

Nie przeceniałabym wpływu domu rodzinnego na wstyd lub brak wstydu. Sama byłam bardzo wstydliwa od dziecka, koszmarem było dla mnie rozbieranie się przed lekarzem już w przedszkolu, teraz nie rozbiorę się praktycznie przed nikim. Natomiast moja siostra nie ma praktycznie żadnych oporów. No i niby czemu? Może po prostu ludzie rodzą się z pewną wrażliwością?
Poza tym uważam, że rodzice to nie są istoty aseksualne, na których biegające nago nastolatki w ogóle nie działają. No chyba że ktoś się chce łudzić, że tak właśnie jest...

[ań]

[Malati]

[Lily]

[Amanii]

tylko że wtedy to jest nienormalne i ubranie tu raczej nic nie pomoże.

[Malati]

Cytat:

tylko że wtedy to jest nienormalne

A ja myśle że jest to dość częste i niekoniecznie prowadzi do molestwania seksualnego.Myślę ze wielu mężczyzn ma nawet przez ułamek sekundy erotyczne mysli na widok swojej nastoletniej czy juz dorosłej córki. Nie nazwałabym tego niczym nie normalnym.

[Amanii]

No to w takim razie nie powinnam też przy ojcu paradować w strojach imprezowych (krótka spódniczka, duży dekolt)? Albo w ogóle się mu nie pokazywać

Jasne, może każdy ojciec kiedyś tam spojrzał przez chwilę na nastoletnią córkę jako na obiekt seksualny. Ale raczej nie towarzyszy temu podniecenie, tylko coś w rodzaju dumy ("boże ona już jest kobieta!"). Tak mi się wydaje..

Tak czy tak, nie sądzę, żeby nagość mogła w takiej relacji być jakimś czynnikiem niepożądanym. Jeśli rodzić odczuwa pożądanie, podniecenie patrząc na własne dziecko, to problem nie leży w nagości tylko w psychice. A jeśli to jest reakcja normalna (jak uważa Czarna) to tym bardziej nagość powinna być uznawana za rzecz normalną..

[Syrenka]

Moim zdaniem chyba najważniejsza jednak w tym wszystkim jest rozmowa rodziców z dziećmi, ich podejście do seksualności i otwartość na rozmowy o sprawach intymnych.

U mnie w domu rodzice nie chodzili nago (przynajmniej gdy byłam starsza, wcześniej, to nie pamiętam), niemniej bardzo dużo ze mną rozmawiali, zwłaszcza mama i nie było tematów tabu. Wszystko zawsze było wyjaśniane i omawiane. I nie miałam nigdy żadnych problemów z cielesnością czy seksualnością. Myślę, że gdyby np. moi rodzice chodzili nago, a nie byłoby szczerych i otwartych rozmów, to pewnie nie wpłynęłoby to zbyt pozytywnie na mnie.

Dlatego sądzę, że rozmowy to jednak podstawa

Moim zdaniem chyba najważniejsza jednak w tym wszystkim jest rozmowa rodziców z dziećmi, ich podejście do seksualności i otwartość na rozmowy o sprawach intymnych.

U mnie w domu rodzice nie chodzili nago (przynajmniej gdy byłam starsza, wcześniej, to nie pamiętam), niemniej bardzo dużo ze mną rozmawiali, zwłaszcza mama i nie było tematów tabu. Wszystko zawsze było wyjaśniane i omawiane. I nie miałam nigdy żadnych problemów z cielesnością czy seksualnością. Myślę, że gdyby np. moi rodzice chodzili nago, a nie byłoby szczerych i otwartych rozmów, to pewnie nie wpłynęłoby to zbyt pozytywnie na mnie.

Dlatego sądzę, że rozmowy to jednak podstawa

[Malati]

[Amanii]

[ewatara]

[Karolina]

Tak łatwo jest oskarżać facetów o pedofilskie/seksualne myśli w kierunku córek. W takim razie Mamuśki chyba macie coś na sumieniu w związku z nagością Waszych dzieci

[PiPpi]

jest pewne tabu ale nie w negatywnym znaczeniu, miedzy córką a ojcem, to zupełnie naturalne. miedzy matka a synem również.
ja uż teraz czuję, ze ocieram się o "kazirodztwo "...Karolcia jest taka piękna..
b. dobrze o tym pisze autor Zyć w rodzinie i przetrwać
przychodzi moment, gdy rodzic uświadamia sobie, że nigdy nie będzie z dzieckiem swym tak blisko jak jego partner/ka. dziecko tej bliskości doświadcza poza domem, aż w końcu go opuszcza...polecam lekturę

[ewatara]

[Karolina]

Podziwiać piękno małego ciałka, czuć łaskotanie w sercu i obcałowywać to dla mnie codzienność Nie mogę się napatrzeć na moje golaski, jak kiedyś pisałam jestem fetyszystką stópek Ale to innego niż czuć pożadanie w stosnku do dziecka, być podnieconym jego widokiem.

[ Dodano: 2009-04-17, 22:16 ]
Ewatara chodzi mi o to, że równie dobrze kobieta może tak patrzeć na swojego syna! Ale to jest w Polsce tabu. Przykro mi, że oskarżono tu wyłącznie mężczyzn. Pozatym jeśli córka podnieca ojca to pewnie nie ma znaczenia czy chodzi goła czy ubrana. Zupełnie jak z gwałtem, jak ktoś jest spaczony to i nadgarstek jest w stanie go podniecić.
Pamiętam wypowiedż Markowskiego gdy opowiadał o nagości w relacji z córką Patrycją. Nie było w tym żadnego ukrytego brudnego seksu.

[ewatara]

[bodi]

w ostatnim "Zwierciadle" jest bardzo a propos rozmowa na temat relacji ojców i córek. Mowa jest w niej również o reakcjach ojców na dorastanie corek. Zacytuję fragment, bo uważam że bardzo sensownie oddziela przyznanie się przed samym sobą do pojawiających się uczuć (i pamiętanie że nie jesteśy swoimi uczuciami) od działania pod ich wpływem

Cytat:

W mężczyźnie budzą się pierwotne instynkty - widzi w domu piękną kobietę, zachwyca się nią i to go niepokoi; zastanawia się, czy nie jest nienormalny. Pomocna, przynosząca ulge może tu być świadomość, że jako ludzie jestesmy czymś więcej niż nasze emocje, popędy i namiętności. Wiele tego typu reakcji może płynąć ze starych ewolucyjnie obszarów mózgu. Nie musimy siebie obwiniać o to, że czujemy to, co czujemy. Nie musimy tłumić uczuć ani z nimi walczyć. Jeśli to robimy, uczucia zaczynają żyć własnym życiem - a efektem tego jest izolowanie się od córki, czyli karanie jej nie wprost za to, że jest młodą, piękną kobietą. Albo ulegamy uczuciom i podążamy za kobiecością córki. A;e jest tez trzecia i bezpieczna droga - obserwatora. Odczucia pojawiają się i znikają. Gdy się pojawią, można sobie westchnąć, można pomyśleć z zazdrościa o mężczynie, kóry będzie partnerem córki. I można się usmiechnąć do tych mysli i w dalszym ciągu pozostać opiekunem, który uczy przechodzić przez trudne chwile i akceptuje to, co się dzieje. Dobrze, żeby mężczyźni wiedzieli, że nie są chorzy, że nie dzieje się z nimi nic niewlaściwwego, kiedy w pewnym momencie zaczynają widzieć w corce atrakcyjna kobietę. A wtedy przekaz, który samoistnie popłynie od ojca do córki, bedzie taki: widzę twoją kobiecośc, co sprawia mi przyjemność, również jako mężczyźnie, i równocześnie jestem twoim ojcem. To najlepsze, co ojciec może dać corce: akceptuje jej kobiecość i zachowuje granice, pozostaje klarowny w swojej roli.

co do samej golizny to moje odczucie jest takie, że dziecko od początku przyzwyczajone do tego ze może w przelocie dostrzec nagiego rodzica (nie mówię tu o ostentacyjnym paradowaniu po domu na golasa, tylko o sytuacjach takich jak opisywala np. Amanii czy Ań), nie będzie tym zszokowane czy skrzywione. Najważniejsze jest moim zdaniem uszanowanie tego, kiedy dziecko powie że nie chce być np oglądane nago czy kapane przez rodzica. Jeśli się uważa na te granice, to powinno byc ok.

[Lily]