wegedzieciak.pl

[puszczyk]

Brakuje mi tego tematu. Wątki następnych roczników tętnią życiem, a co u naszych 2-3 latków? Kto się przyłączy?

Mam kilka problemów, bunt dwulatka, zmienny apetyt, a raczej jego brak, jestem ciekawa jak z rozwojem mowy u waszych szkrabów, jakie umiejętności już zdobyły, czy pójda do przedszkola itp. Piszcie.

Ronja 12 stycznia 2006r. (renka)
Julcia 07 lutego 2006r. (Megan)
Kamila 14 marca 2003r. (Ania 33)
Anika 12 kwietnia 2006r. (honey)
Antek 13 kwietnia 2006r. (moTyl)
Lauren 14 kwietnia 2006r. (cotton)
Kacper 14 kwietnia 2006r. (huanita)
Gajka 27 kwietnia 2006r. (jaginka)
Błażejek 06 czerwca 2006r. (Fiolka)
Mia 10 czerwca 2006r. (eenia)
Franek 13 czerwca 2006r. (baobao)
Zosieńka 15 czerwca 2006r. (stokrotki)
Tobiasz 21 czerwca 2006r. (Tobayashi)
Jaś 02 lipca 2006r. (babaaga)
Mateusz 26 lipca 2006r. (mag.fr)
Klaudiusz 29 lipca 2006r. (mada)
Natan 16 sierpnia 2006r. (priya)
Marcelina 31 sierpnia 2006r. (agnieszkaw-d)
Łucja 31 sierpnia 2006r. (va)
Amelka 04 września 2006r. (Nova)
Weronika 13 września 2006r. (puszczyk)
Ninka Helenka 14 września 2006r. (Domi)
Oliwia 7 września 2006r. (Maja111)
Kalinka 23 września 2006r. (Mala_Mi)
Adaś 09 października 2006r. (Cytrynka)
Maja 17 października 2006r. (gosiabebe)
Janek 29 października 2006 (loika)
Nadia 05 listopada 2006r. (taniulka i Sebusel)
Marcelina 23 listopada 2006 (isadora)
Adaś 31 grudnia 2006r. (badba)

[Nova]

Fajny temat puszczyku
Amelia pięknie mówi, ma cudny żart abstrakcyjny , uwielbia bawić się z dziećmi (raczej trochę starszymi). Jeśli się zakwalifikuje to od września pójdzie do przedszkola. Wiem ,że nie będzie problemów ponieważ chodzimy razem do szkoły językowej, ja na zajęcia a Amka na zajęcia przyszkolne z opiekunką gdzie są dzieci uczących się mam i nie ma problemów z rozstawaniem się .
Bunt dwulatka przechodzi bardzo łagodnie lub go jeszcze nie ma. Wygląda to jak chwilowe nastawienie na "nie" w każdej kwestii.
Problem ,który teraz spędza mi sen z powiek to jej brak chęci do komunikowania że chce siusiu, kupkę.. Masakra. Na spacery musimy wychodzić w pampersach Im więcej tłumaczę,że jest duża, że trzeba powiedzieć to zrobimy siusiu do nocnika,że to fajne itp tym bardziej widzę opór. Więc trochę spasowałam i czekam aż sama zapragnie się usamodzielnić A czasu niewiele bo we wrześniu do przedszkola.

[loika]

Puszczyku możesz jeszcze Janka dopisać(29 października 2006)?

U nas też występuje zmienny apatyt. Czasem Jan pochłania ogromne ilości, a innym razem zjada kilka łyżek i jest syty. Najbardziej lubi kasze wszelkiej maści i tego zjada najwięcej. Nie przepada za surówkami, ale bardzo lubi świeże warzywa "do łapki".

[isadora]

Proszę dopisać moją Marcelinę 23. listopada 2006

[renka]

Co z wazniejszych wydarzen w zyciu Ronki?
Jakos po 3ch urodzinach w koncu w ciagu dnia pozegnala sie z pampersami - na noc jeszcze zakladam, bo jednak zdarza sie jej popuszczac.

Ale ciagle jest niesamodzielna odnosnie jedzenia - karmie ja do dzis...
Zapisalam ja do przedszkola i szczerze powiedziawszy to nie wiem czy do tego czasu uda mnie sie ja zmotywowac do tego....

[isadora]

Marcela rozwija się rewelacyjnie, jest bustra, pamapersy już dawno mamy za sobą wszystko robi "siama", ale jedynym problemem jest mówienie. Ma z tym ogromne trudności. Mowa rozwija się, ale bardzo, bardzo powoli...

[puszczyk]

[puszczyk]

[agaw-d]

puszczyk, dobrze że założyłaś ten temat
Marcelina mówi bardzo ładnie, śpiewa zna kilka wierszyków. Jest bardzo samodzielna, właściwie wszystko potrafi zrobić sama, od nalania sobie picia do kubeczka po kąpiel wieczorną (oprócz mycia głowy), obecnie jesteśmy na etapie uczenia się wiązania sznurówek, choć na moje oko to jeszcze potrwa. Śpi jeszcze w pieluszce, ale zdarzyło się już jej zdjąć w nocy i niestety prześcieradło było mokre.
Bunt dwulatka mamy już od roku, nawet już myślałam, że przerodził się we wczesny bunt czterolatka chociaż w ostatnim czasie jest więcej z M niż ze mną i mam wrażenie, że to jej dobrze zrobiło. M jest bardziej konsekwentny. Marcelina jest zawsze bardzo pewna tego czego chce, walczy jak lwica o swoje, co bardzo mnie cieszy, tylko problem polegał na tym, że wymuszała płaczem bądź złością, a ostatnio zmieniło się to i potrafi powiedzieć co chce. Co bardzo ułatwia życie.
Od półtora miesiąca chodzi do przedszkola, szybko się zaaklimatyzowała.

[isadora]

Czy słyszałyście kiedyś o nauce czytania metodą Jagody Cieszyńskiej? Świetna sprawa. Moja dwulatka potrafi przeczytać już wszystkie samogłoski i rozpoznaje je także w szeregu liter.

[loika]

[loika]

Odświeżam temat.

Cytat:

Oto charakterystyczne zachowanie dwuipółlatka: Przede wszystkim dzieci w tym wieku są bardzo uparte i mało elastyczne. Chcą dokładnie tego, czego chcą i kiedy chcą. Nie potrafią się przystosować, ustąpić, chwilę poczekać. Wszystko musi być zrobione właśnie tak, jak one sobie tego życzą. Wszystko musi być zawsze na swoim miejscu, to jest miejscu, które one uznają za właściwe.[...]. Po drugie, dzieci w tym wieku są niezwykle wymagające i mają zdolność do dominacji. Muszą wydawać rozkazy i podejmować decyzje. Jeżeli zdecydują: "Mama to zrobi", to w żadnym wypadku nie może zrobić tego tata.[...] Dwa i pół roku to wiek gwałtownych emocji. Skrajność reakcji emocjonalnych daje się łagodzić jedynie w niewielkim stopniu. Co więcej jest to wiek skrajnych przeciwieństw. Nie potrafiąc wybrać pomiędzy alternatywnymi możliwościami (dwuipółlatek nie jest w zasadzie zdolny dokonać jasnego wyboru i konsekwentnie się go trzymać), dzieci w tym wieku miotają się bez końca pomiędzy dwiema sprzecznościami, starając się jakby zawrzeć obydwie w swojej decyzji. "zrobię-nie zrobię", "pójdę-nie pójdę".

Z książki "Rozwój psychiczny dziecka od 0 do 10 lat".

Cóż, u nas od niedawna Janko zaczął przejawiać zachowania opisane powyżej. Dogadujemy się, ale stał się bardziej płaczliwy, mówi do nas imperatywami, rutynowe czynności (ubieranie, mycie zębów) wymagają dużych pokładów cierpliwości. Choć z drugiej strony, jest też bardzo radosny, dużo się śmieje.
Na pocieszenie: książka podaje, że trzylatki są zdecydowanie łagodniejsze i bardziej chętne do współpracy.

A co u was?

[puszczyk]

loika, czekam na te trzy latka z utęsknieniem. Do Weroniki też idealnie pasuje ten opis. Do tego jeszcze dochodzą problemy z niewielkim jeszcze zasobem słów, nie zawsze rozumiemy o co jej chodzi. Ale można sobie poradzić, ona docenia gdy widzi moje zaangażowanie, że na serio próbuję ją zrozumieć, a nie spławić.
Czy Wasze dwulatki oglądają bajki?

[ajanna]

moi chłopcy to nie ten rocznik, ale w pon. już będą dwulatkami . oglądają dużo bajek - głównie Baby First TV, czasem Jetix i Mini Mini, ale na tym ostatnim są reklamy i repertuar też nie zawsze mi odpowiada . uwielbiają Króliczka Harrego, Kumpel Jack, Bawmy się Sezamku i Niedźwiedź w Dużym Niebieskim Domu . dużo rozmawiamy w trakcie oglądania - to fajne, bo np. Króliczek Harry pokazuje brokuła i mówi, że wygląda jak drzewo i potem daję im brokuła do łapki i sobie o tym rozmawiamy - tzn. chłopcy pokazują tego brokuła i mówią "uuu!" a ja im przypominam, że króliczek też je brokuły i wtedy b się cieszą . w sumie większość zwierzątek chłopcy znają z bajek i kiedy któreś pojawia się na ekranie, wydają jego odgłosy . sami jeszcze b mało mówią, ale są na etapie pokazywania i pokazują daną rzecz dotąd, aż ją nazwę i dotyczy to również bajek

[DagaM]

[moTyl]

Właśnie odnalazłam ten temat, dziś przyszło mi do głowy żeby taki założyć i weszłam do tego działu, a tu taka niespodziewajka Pewnie byłam za bardzo zaaferowana Andzią po porodzie i nie zauważyłam
puszczyku, dzięki Ci po stokroć, mi też brakowało miejsca, w którym mogę 'skonsultować' Antka Tak wogóle to też go do listy możesz dopisać (13 kwiecień), już jakiś czas temu prosiłam o dopisanie go do głównej listy, ale ań widocznie nie miała czasu jeszcze.
puszczyku, to już drugi wątek dzieciaczkowy, w którym się spotykamy

loika, z tym przedszkolem to by była świetna inwestycja dla niego nauczyć się litewskiego, bo to żaden wysiłek dla dziecka, które język przyswaja bez siedzenia nad słówkami itp. I skoro przedszkolanki mówią po polsku to już wogóle. Nie sądzę, żeby inny język go zraził. A gdzie mieszkacie, jeśli można spytać?

O Antku mam tyyyle do napisania, ale może powoli, co mi do głowy przyjdzie Może zacznę od chwalenia
Antoś pięknie mówi po polsku, po angielsku ma nieco mniejszy zasób słownictwa, ale radzi sobie w podstawowych kwestiach. Ostatnio jego polska wymowa zrobiła się jednak mniej wyraźna, a może to ja jestem jakoś przewrażliwiona . Uwielbia czytać książeczki w obu językach, ale po angielsku mam wrażenie, że mniej rozumie.Przy wszystkich zadaje jednakową ilość pytań Jesteśmy na etapie: A dlaczego? Co Ty mówisz? (nawet jak już powtórzyłam pięć razy ). Pięknie liczy - po angielsku do 10, po polsku przy około 6 zaczyna się gubić Jeśli chodzi o rysowanie to jeden wielki bazgroł, kolorowanie to bazgroł na całą stronę, czasami w kilku kolorach (daleko mu do niewychodzenia za linie ). Wie co to kreska i kółko, z narysowaniem trochę gorzej.
Z zabaw uwielbia budować z klocków, gotować na niby przy swojej kuchni (gotować naprawdę z tatą też uwielbia), lubi pociągi i samochody oraz puzzle - 60 kawałków już daje radę. Lubi też wszystkie grające zabawki: komputerki, tlefony i różne bardziej dzidziowe przedmioty nadal go interesują. Świetnie kopie piłkę i uwielbia skakać na trampolinie. Najlepszą jednak zabawą jest kąpiel i wszystko co ma do czynienia z wodą. Czasami idzie umyć ręce i po pięciu minutach, jak słyszę, że nadal się woda leje, muszę go na siłę wyciągać z łazienki (jest opór, bo on musi umyć mydelniczkę/umywalkę/mydło...).
Antoni lubi oglądać bajki, AJ puszcza mu z dostępnych programów 'na życzenie', więc nie ma reklam. U nas na topie są "Thomas the tank engine", "Dora the explorer", "Fifi and the flowertots". Lubi także słuchać piosenek nursery rhymes i podśpiewuje sobie. Kupiliśmy mu także ulicę sezamkową, ale momentami wydawał się być niezainteresowany. Często AJ ogląda z nim tv i tłumaczy mu/rozmawia z nim. No i często Antek się zapatrzy gdy tata ogląda The Simpsons
Antek jest dosyć samodzielny, sam potrafi się ubrać (nie praktykuje tego jednak, bo od czego są rodzice , czasami jest zmuszony jak mam Andzię na rękach), sam chodzi sikać do kibelka (ostatnio taki był zaspany rano, że pół podłogi w ubikacji obsiusiał ), po jedzeniu grzecznie odnosi naczynia do zlewu, ostatnio sam się nauczył dmuchać zakatarzony nos
Jest bardzo opiekuńczy względem swojej 'ostrzyczki' jak nazywa Andzię , mała ledwie zaczyna stękać, a on już do mnie leci "Mamusia idź do niej, ona płacze" Jego ulubione pytania, zadawane x razy dziennie bez względu jak często otrzymuje odpowiedź: Dlaczego ona śpi/je/płacze?
Z jedzeniem jest trochę problemów, je jak mu się uwidzi albo to co lubi
Ciasteczka, owoce i orzeszki wchodzą jak trzeba, gorzej z innym jedzeniem, zupełnie nie wiem od czego to zależy. Generalnie zjada wszystko, tylko zależy kiedy. Płatki i kaszki na śniadanie też wchodzą lepiej niż reszta posiłków.
Jest z niego spory płaczek, coś się mu powie nie po jego myśli/zabroni zaraz buczy. Tysiac razy dziennie.
Wydaje mi się, że jest dosyć nieśmiały, chociaż ostatnio się to trochę zmienia. Powinien mieć więcej kontaktu z innymi dziećmi (i tu wyrodna matka chyba się za mało stara ). Lista dzieci oczekujących do przedszkola jest... fiufiu
Kurczak, ale się rozpisałam. To jeszcze pewnie nie koniec, reszta wyjdzie w praniu .

[neina]

Antos jest swietny, musze przyznac, ze totalnie mnie zauroczyl Chcialabym, zeby Franek byl taki w jego wieku.

[nitka]

[zina]

Zapamietalam Antosia z ostatniej wizyty zadajacego ciagle pytania, "a dlaczego?"
Nie zauwazylam zeby jakos duzo plakal ale za to sie cudnie przytula!

moTyl napisał/a:

Cytat:

Czasami idzie umyć ręce i po pięciu minutach, jak słyszę, że nadal się woda leje, muszę go na siłę wyciągać z łazienki (jest opór, bo on musi umyć mydelniczkę/umywalkę/mydło...).

Mialam okazje tego doswiadczyc czekajac w kolejce do umywalki z Klara

[moTyl]

[puszczyk]

moTyl, ja też się cieszę z tego podwójnego spotykania.
Miałam w planach napisać długą odpowiedź, ale coś mi nie wychodzi, może po zlocie.

[moTyl]

No to czekam na te dłuższe wypowiedzi

Martwię się dziś o mojego Antosia, bo od wczoraj zesiusiał się pięć razy w majtki... On nie nosi pieluszki już od roku i przez całą zimę zdarzyło mu się dwa razy posiusiać jak byliśmy poza domem i był czymś zaaferowany, a teraz nagle tyle razy w domu i w nocy także... nie wiem czy to może mieć związek z Andzią i jak z nim rozmawiać, żeby go bardziej nie stresować. Nie chcę wywierać presji na nim, ale też nie chcę zostawić sytuacji bez komentarza.

[puszczyk]

moTyl, na 100% Andzia, przechodziłam to dwa razy. Weronice szybko przeszło.

[Ewa]

[Tobayashi]

Jakoś przeoczyłam wątek, a właśnie chciałam coś napisać o Tobiaszu. Niestety mało mówi i z mówieniem ma po prostu problem, ale od paru miesięcy robi duże postępy. Długo broniłam sie przed uczeniem go angielskiego, bo nie chciałam mu mieszać, ale przekonałam się, że wprowadzenie mu prostych wyrazów angielskich i hiszpańskich znacznie poszerzyło jego słownik i umożliwiło tworzenie oryginalnych zdań. I tak z polskich wyrazów mówi: mama, ja, nie, tu, to, tak, tata, ala, niania, je, jeść, cześć, oko i aut (czyli auto); po angielsku: go, bee, knee, cow, I (eye); po hiszpańsku: amo, agua. Kiedy jeszcze mówił 'e-gi' na 'tam', powiedział kiedyś do babci: "go e-gi", czyli "idź tam" Na zlocie mówił do dzieci "amo aut", czyli "kocham auto" , a dzisiaj powiedział oprócz "amo mama, amo tata" - "amo ja"