wegedzieciak.pl

[YolaW]

maryczary, super Ja też lubię modlitwę do Anioła Stróża

[ Dodano: 2010-01-01, 23:48 ]
Jagienka, zabieracie ją do kościoła?

[Jagienka]

[excelencja]

YolaW, ja bym spróbowała jednak pójść do kościoła z nim, na jakąś fajną mszę dla dzieci z gitarami i tańcami - nawet jak całej nie wytrzyma to możecie wyjść.
W ogóle uważam, że taka kościelna atmosfera to ciekawe i budujące przeżycie dla dziecka.
też zamierzam Lilke do kościoła zabrać, niech ma to mówiłam ja- ateistka

[Jagienka]

[YolaW]

Jagienka, fajne rozwiązanie znaleźliście U nas szukania cyca już na pewno nie będzie Dzisiaj w kościele była dziewczynka może 4 lata, chodziła cały czas po kosciele, w kółko dosłownie, ale blisko rodziców, oni spokojnie siedzieli a dziewczynka była spokojna - tak to ja bym mogła

[excelencja]

macie normalnie zwierzęta z sercami w stajence? takie żywe ?

[YolaW]

[kofi]

Na takiej mszy dla dzieci Olaf pewnie reagowałby zupełnie inaczej (niż sie obawiasz) - jak zobaczy, ze dzieci stoją blisko ołtarza i rozmawiają z księdzem (tak jest u nas - od bardzo niedawna i niestety tylko raz w miesiącu) pewnie chciałby być blisko nich. Wczoraj właśnie taka dziewczynka - może trochę starsza ciągnęła mamę pod stajenkę gdzie ksiądz rozmaiwał z dziećmi. Za rok - dwa to będzie dla niego całkiem naturalne.
Co do książek - naszą pierwszą była kupiona w takiej księgarni diecezjalnej książeczka "Zaśnij kochanie" z płytą z "kołysankami" z muzyki klasycznej. Płyta sobie leciała, a ja czytałam Danielowi bardzo fajne teksty m.in. "Modlitwę indiańską" (badajże): "Boże pobłogosław wszystkim których kocham. Pobłogosław wszystkim, którzy mnie kochają. Pobłogasław tym, którzy kochają tych, których ja kocham i tych, którzy kochają tych, którzy mnie kochają". Daniel naprawdę był wtedy niewiele starszy i wydawało mi się, że wcale niekoniecznie to rozumie, a kiedyś zobaczyłam, jak sam sobie tę książeczkę oglądał i mówił tę modlitwę. Książeczka kończyła się modlitwą "Ojcze nasz" i kiedyś jak ksiądz przyszedł z kolędą to Daniel ku mojemu zaskoczeniu (oraz księdza) ją wyrecytował. Generalnie to wcale nie był jakiś modlitewnik, to raczej były takie teksty w stylu: Kończy się dzień, pewnie dużo się dziś bawiłeś, teraz jesteś zmęczony i leżysz w łóżeczku.
O hxxp://www.bajarka.pl/prod_13402_Zasnij_kochanie_ksiazka_z_plyta_cd.html]TAKA

[YolaW]

kofi, wielkie dzięki

[ Dodano: 2010-01-04, 19:42 ]
A modlitwa piękna

[Tobayashi]

A ja uwazam, że dziecko kilkuletnie nawet jest za male, żeby je wdrażać do jakiejkolwiek religii. Wybierze sobie swiatopogląd, jak będzie wystarczająco świadomy.

[mossi]

[YolaW]

mossi, właśnie do Stanisława chodzę

[ań]

[mandy_bu]

Tobayashi, to jest niemożliwe, nawet jeżeli rodzice są niewierzący to zawsze "jakiś" światopogląd dziecku jest przekazywany i "jakiś" system wartości.

[ Dodano: 2010-01-05, 11:24 ]
kurdę, w sumie zgadzam się z Tobą, ale to dlatego iż sama wybrałam drogę bez religii, gdyż wolę rozumować swoją a nie czyjąś głową i nie lubię się podporządkowywać.
a.[/quote]
ań czy to znaczy, że ludzie wyznający jakąkolwiek religię nie myślą samodzielnie i są zależni ?

[ań]

mandy_bu, patrząc np. na religię katolicką- jest masa dogmatów w które trzeba wierzyć, są ludzie którzy religią kierują i ustalają co jest dobre a co złe itd.

trochę tu uogólniłam temat rzeka...

[mandy_bu]

ań, no własnie myślę, że to temat rzeka i to dość głęboka, dlatego proszę nie spłycajmy tego. Każda wiara ma swój system wartości, podobnie jak każdy człowiek (przynajmniej normalny) wie co jest dobre a co złe. Natomiast życie to nie bajka i świat nie jest czarno biały, tylko kolorowy - na cale szczęście. Każda wiara też o tym mówi i nawet katolicka, istnieje coś takiego jak dylematy moralne z którymi każdy z nas niezależnie od wiary, czy niewiary się zmaga. jeśli natomiast ktoś sądzi, że sam ustala reguły gry, to albo naprawdę jest mało świadomy, albo jest psychopatą . Istnieje mnóstwo zależności społecznych (również i tych moralnych), którym na co dzień podporządkowujemy się i z reguły robimy to mało świadomie.

[kofi]

[ań]

[excelencja]

[mandy_bu]

ań, no to mój wielki skrót myślowy , ale nie bierz go do siebie proszę.
No niestety nie mam czasu, żeby usiąść i to wszystko co kłębi się w mojej głowie napisać. dawaj telefon zadzwonię i wyjaśnię .
Natomiast ten cytat mnie akurat nie przekonuje, no tak to już jest w kwestiach wiary... Nie ma sensu o tym dyskutować, bo nie ma lepszej czy gorszej wiary, religii. Ja akurat uważam, że dziecko Boga "widzi" i rozumie od samego początku, wszystko jest tylko kwestią wieku w jaki sposób go odbiera. Nota bene myślę, że na postrzeganie Boga duży wpływ ma relacja z rodzicami, z ojcem (no i nie ja to wymyśliłam ).
excelencja, myślę, że to co napisałaś to dla mnie zbyt duże uproszczenie. Dorosły człowiek nie zależnie od wyznania SAM musi odpowiedzieć sobie na pewne pytania i ułożyć DOROSŁE odpowiedzi. Na tym chyba też polega poważne podejście do jakiejkolwiek wiary.

[YolaW]

Moje zdanie jest takie, że jeśli wierzę w Boga to przekazuję to mojemu dziecku, przecież dziecko nie żyje w próżni tylko w naszej rodzinie, uważam za bezsens chowanie przed dzieckiem swojej wiary tylko dlatego, że to "wkładanie go w ramy i uczenie zależności i niesamodzielnego myślenia". Poza tym to, że teraz wyrasta w wierze katolickiej nie znaczy, że w przyszłości nie może wybrać. Wiara, Bóg, zwyczaje z tym związane moim zdaniem dają poczucie bezpieczeństwa, przynależności do jakiejś grupy (to moje osobiste zdanie). Tak samo w swojej tradycji wychowują swoje dzieci Buddyści, Ewangelicy i wszyscy inni wierzący (oraz niewierzący) ludzie:

[mandy_bu]

YolaW, pięknie to napisałaś :*

[lilias]

i z wyczuciem

i z wyczuciem

[ań]

[renka]

Mnie sie podoba to co Yola napisala i w wiekszosci odzwierciedla to moje myslenie na ten temat, choc jak juz wczesniej pisalam, ja raczej z tych niepraktykujacych, ale nie mam nic przeciwko temu, zeby np. inni czlonkowie rodziny wdrazali je w "obrzadki" chocby poprzez chodzenie z dziewczynami do kosciola.