wegedzieciak.pl wegedzieciak.pl
forum rodzin wegańskich i wegetariańskich

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj

Poprzedni temat «» Następny temat
Wychowanie chłopca
Autor Wiadomość
olgasza 
królowa życia


Pomogła: 124 razy
Dołączyła: 02 Cze 2007
Posty: 3140
Wysłany: 2010-03-09, 10:44   

kofi, a macie gdzieś zajęcia capoeiry? To bardziej taniec, niż sztuka walki, i rywalizacja nie jest tam najważniejsza...
_________________
hxxp://ekostyl.blogspot.com/
 
 
malva 
vegan warrior


Pomogła: 35 razy
Dołączyła: 27 Gru 2007
Posty: 1445
Wysłany: 2010-03-09, 11:21   

ja chciała mcórę w capoeirę wkręcić ,odmówiła zdecydowanie :(
 
 
rosa 
born to be wild


Pomogła: 174 razy
Dołączyła: 05 Cze 2007
Posty: 7459
Skąd: Zielonka
Wysłany: 2010-03-09, 11:29   

ja bym się sama na capoeirę zapisała

moi się nie biją, nie lubią rywalizacji, więc jeżeli już jakikolwiek sport to tylko coś co indywidualnie się robi: rower, narty, basen, rolki itp

gdyby nie ten temat to bym w życiu nie pomyślała, że chłopców jakoś specjalnie się wychowuje, i pewnie ich zepsułam :mryellow:
_________________
hxxp://rosa-robi-to.blogspot.com/
And what would life be like without a few mistakes
 
 
malva 
vegan warrior


Pomogła: 35 razy
Dołączyła: 27 Gru 2007
Posty: 1445
Wysłany: 2010-03-09, 12:42   

rosa napisał/a:
ja bym się sama na capoeirę zapisała


no właśnie ja też i dlatego myślałam ,żeby córa też chodziła inaczej nie miałoby to sensu..
za duzo by mnie w domu nie było..

rosa napisał/a:

gdyby nie ten temat to bym w życiu nie pomyślała, że chłopców jakoś specjalnie się wychowuje, i pewnie ich zepsułam :mryellow:


hehe

,no ja tez się nie zastanawiałam się nad tym, ale po zastanowieniu stwierdziłam żepewne różnice są
 
 
Anja 


Pomogła: 78 razy
Dołączyła: 13 Paź 2008
Posty: 3747
Skąd: Warszawa
Wysłany: 2010-03-09, 16:35   

W najnowszym Sensie jest ciekawy artykuł o wychowywaniu dziewczynek i chłopców.
Kilka rzeczy mnie zastanowiło, ale jedną rzecz muszę sobie zapamiętać - aby mój syn w wieku nastoletnim - gdy nas rodziców może mieć w trochę mniejszym poważaniu ;-) - miał "mentora" - swoisty autorytet, kogoś, kto wprowadzi w dorosłe życie i pomoże się zmagać z wyzwaniami. Niby banalne, niby oczywiste, ale jak przeczytałam, że 'z badań wynika, że czasem wystarczy jeden mądry dorosły spoza rodziny, by zapobiec popełnieniu przestępstwa przez nastolatka', to ciarki mnie przeszły. 8-)
 
 
Lily 


Pomogła: 425 razy
Dołączyła: 04 Cze 2007
Posty: 18041
Wysłany: 2010-03-09, 16:37   

Anja napisał/a:
'z badań wynika, że czasem wystarczy jeden mądry dorosły spoza rodziny, by zapobiec popełnieniu przestępstwa przez nastolatka', to ciarki mnie przeszły. 8-)
Ja nie wątpię, że tak jest; gdy patrzę na te bandy włóczące się po osiedlu, chłopców, którzy nie wiedzą, co ze sobą zrobić, to jestem pewna, że oni nikogo takie nie mieli i nie mają, i że prędzej czy później duża część z nich wejdzie w konflikt z prawem :?
_________________
hxxp://www.wegetarianskiblog.blox.pl]Blog wegetariańskihttp://www.zielonastrona.blogspot.com], blog mniej wegetariański
 
 
priya 

Pomogła: 77 razy
Dołączyła: 12 Lis 2008
Posty: 5315
Skąd: Bielsko-Biała
Wysłany: 2010-03-10, 08:45   

rosa napisał/a:
gdyby nie ten temat to bym w życiu nie pomyślała, że chłopców jakoś specjalnie się wychowuje
Mnie przed lekturą tego wątku się wydawało, że chłopców dużo łatwiej niż dziewczynki. Teraz trochę weryfikuję poglądy i bacznie przyglądam się własnym wobec mych dzieci poczynaniom ;-)
_________________
hxxp://lilypie.com]
hxxp://lilypie.com]
 
 
malva 
vegan warrior


Pomogła: 35 razy
Dołączyła: 27 Gru 2007
Posty: 1445
Wysłany: 2010-03-10, 09:00   

priya napisał/a:
Mnie przed lekturą tego wątku się wydawało, że chłopców dużo łatwiej niż dziewczynki.


ciekawe.. mi się wydawało zawsze że trudniej ,nie ze wzgledu na to że " dziwczynki są grzeczniejsze" czy inne głupie opinie, tylko własnie ze wzgl na pewne społeczne oczekiwania..
 
 
Malinetshka 
Paulina


Pomogła: 73 razy
Dołączyła: 02 Cze 2007
Posty: 5765
Skąd: Łódź
Wysłany: 2010-03-10, 15:19   

Jak tak sobie myślę (hipotetycznie) to też mnie się wydaje, że wychowanie chłopca to większe wyzwanie..właśnie ze względu na te oczekiwania społeczne... Do pewnego wieku chłopcu "wolno" być niewinnym i naturalnym, a w niektórych rodzinach/środowiskach od samego początku "nie wolno"... :-/
_________________
hxxp://www.myticker.eu/ticker/]
 
 
majaja 
wybuchowa wredota


Pomogła: 52 razy
Dołączyła: 12 Cze 2007
Posty: 3450
Skąd: warszawskie Bielany
Wysłany: 2010-03-10, 20:21   

Malinetshka napisał/a:
Jak tak sobie myślę (hipotetycznie) to też mnie się wydaje, że wychowanie chłopca to większe wyzwanie..właśnie ze względu na te oczekiwania społeczne... Do pewnego wieku chłopcu "wolno" być niewinnym i naturalnym, a w niektórych rodzinach/środowiskach od samego początku "nie wolno"... :-/
A jaki to niby jest ten "niewinny i naturalny", pytam, bo mnie akurat się trafił egzemlarz wymachujący z upodobaniem kijami, który nie potrafi chodzić, albo biega albo skacze... Nie rozumiem skąd się wzięło przekonanie że rywalizacja to domena chłopców, ta dzeiwczęca może mniej czasami rzuca się w oczy, bo reguły są bardziej skomplikowane, ale jest.
Generalnie jak Rosa nie widzę by wychowanie chłopca przebiegało jakoś inaczej, jak nie liczysz się z temperamentem i charakterem dziecka to spodziewaj się kłopotów, nie ważne czy to córka czy syn, a te wszystkie grzeczniutkie księżniczki też potrafią dać popalić
 
 
zorro 


Pomogła: 43 razy
Dołączyła: 13 Lut 2009
Posty: 826
Skąd: Warszawa
Wysłany: 2010-03-10, 22:29   

Myślę, że chłopca dużo trudniej wychować, jak patrzę na dorosłych mężczyzn. W zasadzie więszkość z nich to porażka. Zdewaluowało się pojęcie 'męskości' jako takiej. Co za tym idzie cały etos rycerski wziął w łeb. I jak w tej pustce wartości znaleźć drogowskazy? Tym bardziej, że często ci właśnie nasi mali synowie, jak wynika z waszych opowieści, nie mają właściwych wzorców w domu.
_________________
hxxp://znak-zorro-zo.blogspot.com/]ZORRO pisze - czytaj!
 
 
malva 
vegan warrior


Pomogła: 35 razy
Dołączyła: 27 Gru 2007
Posty: 1445
Wysłany: 2010-03-10, 23:45   

zorro, ano.. dobrze prawisz..
ale jestem dobrej myśli :-)
 
 
Malinetshka 
Paulina


Pomogła: 73 razy
Dołączyła: 02 Cze 2007
Posty: 5765
Skąd: Łódź
Wysłany: 2010-03-11, 00:08   

majaja, chodziło mi o coś innego.
Ale raczej nie umiem opisać co mam na myśli (piszę to po kilku próbach ujęcia myśli w słowa ;) ), więc zostawię to dla siebie.
_________________
hxxp://www.myticker.eu/ticker/]
 
 
antonik

Dołączył: 11 Mar 2010
Posty: 22
Wysłany: 2010-03-11, 02:36   

Mi osobiście wydaje się, że rodzice dają sobie zbyt duże pole wpływu. W rzeczywistości chyba jednak nie aż tak wiele od nich zależy. Dziecko w pierwszym okresie życia uczy się podstawowych rzeczy potrzebnych do interakcji międzyludzkich, nawet nie wyrażania, a rozumienia. Uczy się mówić - nie da się "mówić jak baba".

Później natomiast przychodzi konfrontacja z innymi dziećmi, czy to w przedszkolu, czy to na podwórku i świat dziecka nie kończy się już na rodzicach. Zewsząd będą je atakowały stereotypy, opinie, i w pewien sposób będzie musiało sobie z tym radzić samo.

To tak jak z przekleństwami - to, że rodzice nie przeklinają, nie znaczy że dziecko nigdy nie usłyszy niecenzuralnych zwrotów. Miałem taki przypadek, sześć lat, poszedłem do szkoły wcześniej o rok, no i dwójka starszych kolegów z klasy. Byłem w parku - rodzice dosłownie pięćdziesiąt metrów dalej. Oni siedzą w krzakach, taki naturalny szałas, a ja tam idę i chcę się z nimi pobawić - pamietam do dziś, bo to była niezła trauma. Patrzą na mnie i jak nagle jeden z nich nie wypali "wyp***". Nie wiedziałem co to znaczy, ale sama dawka ageresji mnie powaliła.

Powstają zupełnie irracjonalne wartości "bawisz się z dziewczynkami, to jesteś pe**", jasne powtarza po kimś, któryś rodzic/starszy brat musiał nauczyć, ale to nie zmienia faktu, że na tą część życia rodzic nie ma wpływu.

Chłopcy ich lubili, nie wiedzieć czemu. Ojciec jednego z nich siedział w więzieniu, i gdzieś tam to imponowało na zasadzie "a mój ojciec by twojemu wtłukł, tak jak ja tobie". Inny świat - inne wartości. Takie życie w rozdarciu - bić się nie wolno, ale w szkole biją.
 
 
majaja 
wybuchowa wredota


Pomogła: 52 razy
Dołączyła: 12 Cze 2007
Posty: 3450
Skąd: warszawskie Bielany
Wysłany: 2010-03-11, 07:11   

zorro napisał/a:
Zdewaluowało się pojęcie 'męskości' jako takiej. Co za tym idzie cały etos rycerski wziął w łeb.
Ale ile w tym winy nadopiekuńczych mamausiek, które nie potrafią wymagać i stawaić zadań, za to ukochanym synkom wiecznie podkładają poduszki pod pupę. Większość kobiet też się pogubiłą, gdzieś pomiędzy boginią domowego ogniska (dla wielu kuchtą i sprzątaczką) a kobietą sukcesu, w efekcie większość kobiet to porażka.
 
 
alicjamaj77 


Dołączyła: 10 Mar 2010
Posty: 15
Wysłany: 2010-03-11, 07:48   

antonik napisał/a:
Mi osobiście wydaje się, że rodzice dają sobie zbyt duże pole wpływu. W rzeczywistości chyba jednak nie aż tak wiele od nich zależy. Dziecko w pierwszym okresie życia uczy się podstawowych rzeczy potrzebnych do interakcji międzyludzkich, nawet nie wyrażania, a rozumienia. Uczy się mówić - nie da się "mówić jak baba".

Później natomiast przychodzi konfrontacja z innymi dziećmi, czy to w przedszkolu, czy to na podwórku i świat dziecka nie kończy się już na rodzicach. Zewsząd będą je atakowały stereotypy, opinie, i w pewien sposób będzie musiało sobie z tym radzić samo.

To tak jak z przekleństwami - to, że rodzice nie przeklinają, nie znaczy że dziecko nigdy nie usłyszy niecenzuralnych zwrotów. Miałem taki przypadek, sześć lat, poszedłem do szkoły wcześniej o rok, no i dwójka starszych kolegów z klasy. Byłem w parku - rodzice dosłownie pięćdziesiąt metrów dalej. Oni siedzą w krzakach, taki naturalny szałas, a ja tam idę i chcę się z nimi pobawić - pamietam do dziś, bo to była niezła trauma. Patrzą na mnie i jak nagle jeden z nich nie wypali "wyp***". Nie wiedziałem co to znaczy, ale sama dawka ageresji mnie powaliła.

Powstają zupełnie irracjonalne wartości "bawisz się z dziewczynkami, to jesteś pe**", jasne powtarza po kimś, któryś rodzic/starszy brat musiał nauczyć, ale to nie zmienia faktu, że na tą część życia rodzic nie ma wpływu.

Chłopcy ich lubili, nie wiedzieć czemu. Ojciec jednego z nich siedział w więzieniu, i gdzieś tam to imponowało na zasadzie "a mój ojciec by twojemu wtłukł, tak jak ja tobie". Inny świat - inne wartości. Takie życie w rozdarciu - bić się nie wolno, ale w szkole biją.



Ale to wlasnie nasza rolą, rodziców jest, dbac o to, aby dziecko miało jak najmniej kontaktu z tak rynsztokowym slangiem i uczyło się polskiej, pięknej mowy. Nie wiem w jakich srodowiskach się wychowywałes, chłopcze, ale ja, jako Mama Damianka nigdy nie puszczam go w towarzystwo nieodpowiednich dzieci. Oczywiscie nie mowie, ze potrafie dopilnowac wszystkiego, bo majac nawet najlepsze intencje nie zawsze mozna miec kontrole nad tym, z kim zadaja sie twoje dzieci. Na przyklad w przedszkolu Matyldy, ktore mi sie nie za bardzo podoba. Czasem martwie sie , czy wystarczajaco zadbalam o to, gdzie ja wysylam. Jednak maz nas zawsze odbiera (mnie z pracy) i jest nam po drodze tak wiec jest to najwygodniejszy wybor.
 
 
antonik

Dołączył: 11 Mar 2010
Posty: 22
Wysłany: 2010-03-11, 08:00   

[quote="alicjamaj77"]
antonik napisał/a:

Ale to wlasnie nasza rolą, rodziców jest, dbac o to, aby dziecko miało jak najmniej kontaktu z tak rynsztokowym slangiem i uczyło się polskiej, pięknej mowy. Nie wiem w jakich srodowiskach się wychowywałes, chłopcze, ale ja, jako Mama Damianka nigdy nie puszczam go w towarzystwo nieodpowiednich dzieci. Oczywiscie nie mowie, ze potrafie dopilnowac wszystkiego, bo majac nawet najlepsze intencje nie zawsze mozna miec kontrole nad tym, z kim zadaja sie twoje dzieci. Na przyklad w przedszkolu Matyldy, ktore mi sie nie za bardzo podoba. Czasem martwie sie , czy wystarczajaco zadbalam o to, gdzie ja wysylam. Jednak maz nas zawsze odbiera (mnie z pracy) i jest nam po drodze tak wiec jest to najwygodniejszy wybor.


W szkole były te nieodpowiednie dzieci, w szkole, do jednej klasy chodziliśmy;) Do szkoły różni ludzie chodzą, z różnych środowisk. Nie mam jeszcze "szkolnych" doświadczeń z dzieckiem, ale pamiętam jak to było - inny świat. Człowiek był jakoś tam wychowywany, mniejsza z tym, wiedział co wolno, a czego nie - ale taki dajmy na to siedmiolatek jest już uspołeczniony, chce zabiegać o względy innych dzieci, co więcej - słucha tych dzieci, daje się podpuszczać. Na podwórko nie wychodziłem, bo nie było gdzie, więc rodzice zostawiali mnie w świetlicy i wieczorem dopiero mnie odbierali. A w świetlicy, jak to w świetlicy - różne dzieci zostają, różnie się bawią.
Mój brat na podwórku wkładał na przykład głowę do kosza na śmieci, żeby się przypodobać dwóm takim starszym cwaniaczkom. Rodzic nie może, w moim odczuciu, ciągle siedzieć na balkonie z lornetką i się zastanawiać, co też dziecko w szkole robi, czy mu aby nie dokuczają.
 
 
kofi 

Pomogła: 89 razy
Dołączyła: 12 Lis 2007
Posty: 6415
Skąd: jestem ze wsi
Wysłany: 2010-03-11, 08:28   

alicjamaj77 napisał/a:
Nie wiem w jakich srodowiskach się wychowywałes, chłopcze, ale ja, jako Mama Damianka nigdy nie puszczam go w towarzystwo nieodpowiednich dzieci.

Jak mówi synek jednej z forumowych koleżanek: To taki żart, tak?

Które dzieci są odpowiednie, a które nieodpowiednie?

Getto od przedszkola?
_________________
hxxp://jak-obloki.blogspot.com/
 
 
majaja 
wybuchowa wredota


Pomogła: 52 razy
Dołączyła: 12 Cze 2007
Posty: 3450
Skąd: warszawskie Bielany
Wysłany: 2010-03-11, 09:29   

kofi napisał/a:
Które dzieci są odpowiednie, a które nieodpowiednie?

Getto od przedszkola?
odpowiednie to te, które mają odpowiendnich rodziców z odpowiednią pozycją społeczną i co za tym idzie materialną. :) Książę Walii też nie od przedszkola styka się motłochem, a Damianek miałby tak wcześnie zostać wrzucony w brutalny świat, a co on gorszy od księcia Walii ;)
 
 
alicjamaj77 


Dołączyła: 10 Mar 2010
Posty: 15
Wysłany: 2010-03-11, 10:06   

kofi napisał/a:

Jak mówi synek jednej z forumowych koleżanek: To taki żart, tak?

Które dzieci są odpowiednie, a które nieodpowiednie?

Getto od przedszkola?


Przepraszam bardzo, wybacz moja droga ale nie chcialam powiedziec, że inne dzieci sa z natury zle. Wydaje mi sie, ze sa dobre ale trzeba miec tez jakies standardy. NIe moglabym pozwolic na to, aby np. moja Matylda byla w przyszlosci taka galerianką, jeżeli wiesz o czym mówie. Mozna miec dobry lub zly wplyw na dzieci a potem wychdza takie kwiatki: nastolatki sprzedjace swoje cialo za komorke. Jestem zdania, ze wszystkie dzieci da sie anuczyc dobrych wzorow ale nie wszyscy rodzice o to dbaja. Mozna wychowac wszystkie dzieci dobrze. Nie jest to kwestia statusu materialnego tez wydaje mi sie. To znaczy nei do konca tak musi byc. Nie zrozumcie mnie źle.
 
 
zorro 


Pomogła: 43 razy
Dołączyła: 13 Lut 2009
Posty: 826
Skąd: Warszawa
Wysłany: 2010-03-11, 10:20   

antonik napisał/a:
Mi osobiście wydaje się, że rodzice dają sobie zbyt duże pole wpływu. W rzeczywistości chyba jednak nie aż tak wiele od nich zależy. [...]

Miałem taki przypadek, sześć lat, poszedłem do szkoły wcześniej o rok, no i dwójka starszych kolegów z klasy. [...]

Ojciec jednego z nich siedział w więzieniu, i gdzieś tam to imponowało na zasadzie "a mój ojciec by twojemu wtłukł, tak jak ja tobie". Inny świat - inne wartości. Takie życie w rozdarciu - bić się nie wolno, ale w szkole biją.

Ale to, co mówisz nie zaprzecza teorii, ŻE WZORCE DOMOWE SĄ NAJWAŻNIEJSZE (plus geny). Chłopiec, który ci tak utkwił w pamięci był taki, bo ojciec go tego nauczył: ojciec pokazał mu, jaki jest wzór męskości. Skłaniam się zresztą ku teorii, że dzieci wychowuje się do 7 roku życia, a potem zbiera plony. Jest także bardziej pesymistyczna teoria, która mówi, że w ogóle nie możemy wychować dzieci, bo o wszystkim decydują geny. Dla mnie to akurat dyskusyjne. W każdym razie zeszliśmy tutaj na kwestie językowe - przeklina, nie przeklina - jeśli to miałoby świadczyć o dobrym lub złym wychowaniu (tak jak twierdzą niektóre starsze panie), wyszłoby, że 90% społeczeństwa wychowana jest beznadziejnie. Problem z mężczyznami jest pewnie taki, jak i z kobietami - przedefiniowały się pewne pojęcia i ani kobieta ani mężczyzna nie są już w tym samym miejscu, co choćby 30 lat temu. Kobiety odnajdują się intuicyjnie, mężczyźni mają problemy, bo wychowani się (jak już było wspomniane) przez nadgorliwe mamuśki, tudzież duet mama plus tata (w dwójnasób nadgorliwy) - rodzice usuwają wszelakie przeszkody, więc jedyną walką może być walka szczurów, tudzież niedopuszczenie by ten z lewej wyprzedził cię przed światłami. Wojenek nie ma, szabelką pomachać się już nie da. Kiedyś chłopiec przechodził pewne stopnie inicjacyjne. Zaczynało się, gdy skończył 7 lat i wychodził spod kurateli matki. Teraz pod kuratelą jej potrafi przebywać do jej śmierci, a i ręką zza grobu go głaszcze ona w chwilach trudnych. Kobieta ma naturalną inicjację: staje się kobietą, żoną (czasem ;-) ), matką... Co ma mężczyzna? Większości nawet dziecko nie zmienia perspektywy.
_________________
hxxp://znak-zorro-zo.blogspot.com/]ZORRO pisze - czytaj!
 
 
antonik

Dołączył: 11 Mar 2010
Posty: 22
Wysłany: 2010-03-11, 22:12   

majaja napisał/a:
kofi napisał/a:
Które dzieci są odpowiednie, a które nieodpowiednie?

Getto od przedszkola?
odpowiednie to te, które mają odpowiendnich rodziców z odpowiednią pozycją społeczną i co za tym idzie materialną. :) Książę Walii też nie od przedszkola styka się motłochem, a Damianek miałby tak wcześnie zostać wrzucony w brutalny świat, a co on gorszy od księcia Walii ;)


W publicznej szkole nie ma odsiewu. Rodzic też nie może siedzieć w szkole z dzieckiem. Trzeba sobie zdawać sprawę z tego, że dziecko ma własne życie, już od w sumie przedszkola (chociaż o tym akurat nie wiem, bo nie chodziłem) i musi sobie jakoś radzić. Mogą je wyzywać, mogą szarpać za włosy...
Przykład - moja znajoma ma dziecko z jakimś Murzynem. Jakimś piszę, bo widziała go może trzy razy w zyciu. Dziecko jest, umówmy się, nieco ciemniejsze niż inne dzieci. W przedszkolu się z niego śmieją, że jest "brudny", tudzież "ciemny". Matka uparcie twierdzi, że nie, że on przecież tak się nie różni. Zamiast nauczyć brzdąca radzenia sobie z takimi komentarzami ona zaprzecza że w ogóle istnieją i wmawia małemu, że jest biały. Mniejsza w sumie o to.

Chodzi mi o to, że dzieci nie są zawsze miłe i troskliwe, bywają okrutne, nawet jeżeli nie robią tego naumyślnie. Getto? Powiem szczerze, że wolałbym, żeby mój syn nie chodził do szkoły z dziećmi, które ze względu na pozycję społeczną rodziców mogą być bardziej skłonne do przemocy, agresji, czy wyzywania. Może przesadzam, ale niedawno widziałem (na Pradze) takie małżeństwo dresiarzy. Ona tipsiara, on stadionowy amant, może 25 lat mieli, wózek z brzdącem i czteroletnie dziecko, wyraźnie się spieszą. Chłopak zatrzymał się nagle żeby podnieść jakiś patyk, na co matka jak nie wrzaśnie "ty sk***, przestań się ociągać", ojciec od razu interweniuje i *pac* małego w głowę.
Tak bardzo jak współczuję temu chłopcu, tak bardzo nie chciał bym, żeby chodził do klasy z moim dzieckiem.

[ Dodano: 2010-03-11, 22:15 ]
zorro napisał/a:
antonik napisał/a:
Mi osobiście wydaje się, że rodzice dają sobie zbyt duże pole wpływu. W rzeczywistości chyba jednak nie aż tak wiele od nich zależy. [...]

Miałem taki przypadek, sześć lat, poszedłem do szkoły wcześniej o rok, no i dwójka starszych kolegów z klasy. [...]

Ojciec jednego z nich siedział w więzieniu, i gdzieś tam to imponowało na zasadzie "a mój ojciec by twojemu wtłukł, tak jak ja tobie". Inny świat - inne wartości. Takie życie w rozdarciu - bić się nie wolno, ale w szkole biją.

Ale to, co mówisz nie zaprzecza teorii, ŻE WZORCE DOMOWE SĄ NAJWAŻNIEJSZE (plus geny). Chłopiec, który ci tak utkwił w pamięci był taki, bo ojciec go tego nauczył: ojciec pokazał mu, jaki jest wzór męskości.


Tak wzorce domowe, ale patrząc z mojej strony zachowanie tego chłopca nie było wzorcem domowym;) To była niezależna od ogniska rodzinnego sytuacja społeczna. Dziecko spędza mnóstwo czasu w otoczeniu nie mającym z domem i rodzicami nic wspólnego; porblemem mogą być zarówno inne dzieci, jak i niewyżyci nauczyciele. Myśl, że te kilkadziesiąt godzin tygodniowo nie mają wpływu na ukształtowanie psychiki dziecka nie wydaje mi się być zbyt prawdopodobna;)
 
 
ag 


Pomogła: 45 razy
Dołączyła: 04 Wrz 2008
Posty: 1127
Skąd: Warszawa
Wysłany: 2010-03-11, 22:32   

antonik napisał/a:
Tak bardzo jak współczuję temu chłopcu, tak bardzo nie chciał bym, żeby chodził do klasy z moim dzieckiem.

to chyba mu jednak nie współczujesz - no bo niby gdzie ten dzieciak ma poznac pozytywne wzorce jesli chcesz go odizolowac
 
 
zorro 


Pomogła: 43 razy
Dołączyła: 13 Lut 2009
Posty: 826
Skąd: Warszawa
Wysłany: 2010-03-11, 22:58   

Nie rozumiem cię. Dziecka nie ustrzeżesz przed 'złem wszelakim' i dlatego ważne jest, co włożysz mu do głowy zanim wyruszy w świat.
_________________
hxxp://znak-zorro-zo.blogspot.com/]ZORRO pisze - czytaj!
 
 
Kat... 


Pomogła: 72 razy
Dołączyła: 03 Sty 2009
Posty: 4347
Skąd: Warszawa
Wysłany: 2010-03-11, 23:02   

zorro napisał/a:
Ale to, co mówisz nie zaprzecza teorii, ŻE WZORCE DOMOWE SĄ NAJWAŻNIEJSZE (plus geny)
bardzo ciekawy artykuł "urodziło nas podwórko " jest w aktualnych Charakterach. Nie ma go w wersji online niestety. Miałam go wrzucić jak (jeśli w ogóle) będzie bo wg niego najważniejsze nie jest to, co się wyniesie z domu ale to, czy to co się wynosi z domu pokrywa się z tym co się poza domem zastaje.
_________________
<img src="hxxp://alterna-tickers.com/tickers/generated_tickers/d/drq9l8b04.png" border="0" alt="AlternaTickers - Cool, free Web tickers">
<img src="hxxp://alterna-tickers.com/tickers/generated_tickers/n/nxoasmhk1.png" border="0" alt="AlternaTickers - Cool, free Web tickers">
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
Strona wygenerowana w 0,52 sekundy. Zapytań do SQL: 14