wegedzieciak.pl

ań · Wysłany: 2010-06-19, 15:45 **ważne przedmioty**

ostatnio słuchałam w Trójce audycji, po północy. Tematem były ważne w życiu przedmioty, takie które mają swoją historię, coś dla nas znaczą. Redaktor mówił, że odwiedziła Go tego dnia mama i powiedziała Mu że ma jeszcze koszulę w kratkę w której On chodził w podstawówce; że czasem ją wyciąga i zakłada

zadzwonił też słuchacz, który opowiadał o swoich pierwszych martensach w kolorze wiśniowym :mrgreen:

, które kupił za pierwsze zarobione pieniądze, w czasach LO. Nosił je do zdarcia a jak się rozwaliły to nie miał serca ich wyrzucać więc zrobił im pogrzeb

bardzo fajne historie ludzie opowiadali. Macie też takie szczególne przedmioty, które mają dla Was ogromny ładunek emocjonalny?

ja w zasadzie nie jestem jakimś wyjątkowym zbieraczem, najważniejsze zawsze były zdjęcia, jako, że sama je robię i korzystałam z aparatu aby uwiecznić ważne momenty. Ale mam takie pudełko w którym trzymam np. ważne przedmioty związane z dziećmi, są tam bransoletki które miały w szpitalu oraz maleńkie skarpetki, które dostałam od mamy jak byłam w pierwszej ciąży

są tez oczywiście testy ciążowe

mam też drugie pudełko, gdzie są różności; a w nim np. takie małe serduszko, które kiedyś dostałam na walentynki od mojego najpierwszego chłopaka :mrgreen:

bardzo lubię ten przedmiot, jak je trzymam przypominają się te wszystkie emocje z pierwszej miłości (miałam 9 lat). Mam tez list który pisałam do mojego kolegi (pisany w Jego kuchni tak w ogóle), w którym byłam w ten czas zakochana tak trochę nieprzytomnie :mrgreen:

czułam wtedy wszystko zintensyfikowane razy 1000 chyba. Nie dałam Mu nigdy tego listu, ale nie szkodzi, bo fajny jest

mam tez liściki, które sobie przez czas naszej szalonej przyjaźni zostawialiśmy z moim mężem przy rowerach, zachowałam chyba wszystkie :mrgreen:

są mega śmieszne. Mam też takiego drewnianego pajacyka, z dzwoneczkami na rączkach i nóżkach, takiego małego. Towarzyszył mi przez całą ciążę z Lewkiem, więc mam do niego szczególny sentyment-tego podarował mi tato na początku ciąży

jak sobie przypomnę co jeszcze mam to dopiszę

[ Dodano: 2010-06-19, 16:51 ]
aha, jest jeszcze taka koszula w kratkę właśnie, którą Jacek podarował mi na początku naszej przyjaźni, za to, ze zrobiłam Mu zarombisty masaż 8-)

chodziłam w niej potem przez cały tydzień :mrgreen:

Agnieszka · Wysłany: 2010-06-19, 16:41

My jesteśmy rodziną chomików i często gromadzimy takie przedmioty (nie tylko ja ale i moja mama).
Mam kurtkę szytą przez ciocię i haftowaną maszynowo (taka na około 4 lata, szyła 2 dla swoich bliźniaków) - w jednej chodziłam ja, potem mój brat, następnie moja córka a za jakiś czas dostanie ją synek mojego brata :-)

Wiele lat czekałam na komodę i kredens po ulubionej babci. Kredensu fragment (dół zbutwiał) stoi w innym moim miejscu a komoda wiosną przyjechała do nas (nawet imię posiada) a obie z Adą przechodząc głaszczemy mebla.
Mam i miałam wiele takich przedmiotów. Niektóre wybyły z domu np. stara katana ojca Ady, czy gacie z "Marchewki" - to nie moje więc powędrowały do teściów. Moje niektóre, z tych mniejszych zgubione, zniszczone m.in przez czas, przeprowadzki..... Niemniej od biżuterii po meble jest trochę u nas przedmiotów z historią i sentymentem.

ań · Wysłany: 2010-06-19, 16:45

moony · Wysłany: 2010-06-19, 17:41

Ja mam takie pudło po wedlowskich czekoladkach - serduszkach, oczywiście w kształcie serca. Na nim naklejony napis z pojedynczych literek powycinanych z gazet: "heart-shaped box" :mryellow:

A w środku papierki po czekoladkach, które jadłam z jednym facetem w walentynki, sztuk 2, kilkanaście biletów z Bardzo Ważnych Koncertów, pierścionek od pierwszego poważnego chłopaka, kartkówka chłopaka, w którym kochałam się przez pół liceum, którą zawinęłam z pracowni matematycznej :mrgreen:

Niby to śmieszne, ale jak się to przegląda, to łza się w oku kręci.

ań · Wysłany: 2010-06-19, 17:51

dynia · Wysłany: 2010-06-19, 18:58

adriane · Wysłany: 2010-06-19, 21:00

Ja mam tego pół piwnicy Otwocku
Karton pamiętników z lat 1982-1988. Całe pudła listów, miłosnych i nie tylko. Mam pukiel włosów peppera jak ściął w latach 90tych kucyk. Dziecięce włoski też trzymam w pudełku po zapałkach (mam też swoje blond kłaczki, jak miałam 4 latka ścięte). Szpulę z filmem nagranym jak miałam coś koło 3 lat, której nie ma na czym odtworzyć. Karnety z Jarocina, z lat 80tych. Całe teczki rysunków i laurek dzieci. Kilka maciupkich ubranek niemowlęcych. Kamienie, muszle, widokówki, najstarsze to te, które moi rodzice do siebie słali w latach 60tych. Kartony płyt winylowych, kaset magnetofonowych Stilon Gorzów i BASF z płytami nagranymi z Trójki, Beksiński new romantic i Beatlesi z komentarzem Manna i wiele innych.
Bosz, chyba jestem chomikiem mutantem, bo mogłabym tak jeszcze wymieniać i wymieniać...

[ Dodano: 2010-06-19, 22:03 ]

Agnieszka · Wysłany: 2010-06-19, 21:43

tak chodzi o ten festiwal

mam jeszcze test ciążowy po Adzie, opaskę ze szpitala i masę gadżetów z nią związanych. Szkoda, że nie mam piwnicy.

acha: na lodówce stoi sobie takie coś ni to wazon, ni to coś w kształcie stopy. Kiedyś dostałam razem z kwiatkami od chłopaka a obecnie mieszkają w nim m.in klucze itp inne narzędzia. Jego kasetę (muzyk był) też mam i teraz rozumiem co pisał.

moony · Wysłany: 2010-06-20, 08:40

adriane, zazdroszczę

Szczególnie karnetów z Jarocina i kaset z komentarzami Beksińskiego.

adriane · Wysłany: 2010-06-20, 10:35

moony · Wysłany: 2010-06-20, 10:54

adriane · Wysłany: 2010-06-20, 11:04

Ja w tej piwnicy byłam bardzo dawno, ale lubię sobie powspominać

Lienka · Dołączyła: 31 Maj 2009 Posty: 91

bojster · Wysłany: 2010-06-20, 22:19

Mam tych „wspomnień” zdecydowanie za dużo. Trochę tu, trochę tam. Mama co jakiś czas dzwoni i pyta kiedy to zabiorę lub czy już może wyrzucić. ;-)

ań · Wysłany: 2010-06-20, 23:59

Kashmiri · Wysłany: 2010-07-03, 11:13

My jesteśmy rodziną nomadów. Jeśli czegoś nie używam przez dwa lata zostawiam. Mimo to, a może właśnie dlatego, odkładam niektóre drobiazgi. Większość z tego przechowuję na strychu u rodziców. Kiedy ich odwiedzam zaszywam się tam czasem na pół dnia i odpływam w podróż sentymentalną. Zakładam wtedy takie białe dzwony, które dostałam od Mamy, jeszcze z jej młodości, i ja sama też biegałam w nich w liceum. Są stare listy od przyjaciółki, którą spotkałam nad morzem, kiedy miałyśmy po siedem lat. Nie widziałyśmy od tamtego lata, ale ciągle piszemy, choć już nie na papierze. Rany, jest tego trochę...

Są też rzeczy, które wożę ze sobą, i które pomagają mi 'udomowić' różne nowe miejsca, mieszkania tymczasowe. Tybetańska tanka, stare drukowane indyjskie prześcieradło, mały blaszany kuferek na biżuterię... Tacy towarzysze podróży