wegedzieciak.pl

[Anja]

[priya]

arahja, dzięki za wyjaśneinia... Ja w sumie póki co nie widzę żeby synek miał jakiś problem z tymi nożyczkami, choć wycina oczywiście lewą ręką. Może rzeczywiście gdy dojdzie do etapu kiedy będzie chciał coś dokładniej wyrównać... zobaczymy.

[Capricorn]

Nikon chyba kiedyś planował wypuszczenie aparatów fotograficznych w wersji dla leworęcznych, ale nie wiem, czy to w końcu doszło do skutku.

[mrtn]

[Humbak]

[Katioczka]

dziewczynki kochane, pamiętajcie, żeby dziecka od lewej rączki nie ubierać, bo mańkutem będzie

[arahja]

[daria]

[Tempeh-Starter]

lateralizacja rozwija się do 2 rż
może być prawo lub lewostronna
ale też silna lub słaba (mieszana / skrzyżowana)
silną prawostronną ma w u nas ok. 85% osób,
silną lewostronną 10%
słabą (mieszaną / skrzyżowaną) 5% i właściwe tylko w tej grupie obserwowana jest zależność (negatywna) między rodzajem lateralizacji a np. efektywnością procesów uczenia się

moim zdaniem oduczać nie ma sensu bo można wygenerować właśnie lateralizację mieszaną

generalnie w naszym otoczeniu dziecko dostaje mnóstwo impulsów "na praworęczność" więc jeśli mimo wszystko dominująca staje się druga połowa takie są po prostu wrodzone cechy jego c.u.n. i nie ma co (ani po co) eksperymentować.

[arahja]

[Malinetshka]

Hmmmmm, a mnie się wydawało, że oburęczni mają najlepszą koordynację i w ogóle najlepiej być oburęcznym wg kinezjologii chociażby. To jak to jest?
Generalnie OT się zrobił, a gdzieś już chyba o lewo- i praworęczności było

[mrtn]

[arahja]

[Malinetshka]

arahja, omg, z etymologii tego słowa nie zdawałam sobie sprawy choć raczej nie używam, mówię "leworęczny".

[arahja]

[mrtn]

[zorro]

A 13 sierpnia jest dzień leworęcznych.
Co do poświęcania się: nie oszukujmy się, każdy się jakoś poświęca, tylko tego tak nie nazywa. Najczęściej określa się to słowami: 'kompromis', 'wybór'. Moim zdaniem to 'wybór' często wymuszony.

[mrtn]

[dżo]

Wrócę do tematu o pww .
Czytam książkę "Poczucie własnej wartości" autorki Paoli Santagostino, zapowiada się bardzo dobrze .
hxxp://www.tolle.pl/pozycja/poczucie-wlasnej-wartosci

[dżo]

Zastosowałam dziś (trochę nieświadomie) jedną z metod opisywanych w ww książce i zadziałała .
Tymon lubi rzucać różnymi przedmiotami w naszego psa, nie pozwalam, ale nic sobie z tego nie robi. Przy kolejnej próbie rzucenia w Morisa wiaderkiem powiedziałam znów, ze tak się nie robi, nie mozna rzucać w psa, ale można w osiołka (nadmuchiwanego). I Tymon odszedłod psa i rzucił w osła .

A o co konkretnie chodziło? O ominięcie kategorycznych zakazów. Im ich więcej w życiu małego dziecka tym jego mniejsza otwartość na świat co w życiu dorosłym przejawia się brakiem umiejętności wyszukiwania sposobów na rozwiązanie danego problemu.

Jeśli musimy coś dziecku zakazać bo dana rzecz/sytuacja jest dla niego niebezpieczna to należy to zrobić tak, aby dziecko nie skupiło sie na samym zakazie czyli np. dać mu alternatywę( w naszym przypadku było to rzucanie w osiołka).

[Humbak]

dżo, dzięki! to jeden zmoich poważniejszych problemów w domu... zapiszę sobie tytuł, fajnie byłoby przeczytać

[zojka3]

[Anja]

dżo, u nas tez to się sprawdza. w 90%. no i dziecię nie słyszy cały czas "nie" / "nie wolno" / "nie można". E. Pantley nazywa to pozytywnym przekazem - "możesz" to i to zrobić - sprytne podejście. btw, biedny osiołek...

[priya]

A ja za często zapominam o tym, że tak można. Muszę się poprawić, czuję, że to by zmieniło jakość naszego życia z czterolatkiem

[dżo]

Warsztaty w Warszawie :
hxxp://www.dobryrodzic.pl/page.php?IDD=1&PID=111