wegedzieciak.pl

[puszczyk]

[Jagienka]

[dżo]

[neina]

Czy Was tez taki film wzrusza do lez, czy ze mna naprawde cos nie tak?

[dagajaga]

to ja się podłączę do wątku, choć przyznam bez bicia, że przeczytałam po łebkach bo nie bardzo mam czas.

Tosia na piersi od urodzenia, karmiona na żądanie co wiązało się z karmieniem faktycznym jak i zaspokajaniem bliskości i uspokajaniem w trudnych chwilach. Jeść normalne posiłki zaczęła późno - około 9 miesiąca i to mało bo cycuś był najlepszy
Super sprawa z tym karmienie piersią bo jest zawsze i wszędzie i z każdej opresji w mig wyratuje - ostatnio w samolocie Tosia jako jedyne dziecko była cicha i spokojna, wycieczkę autokarem do Luksoru i chodzenie po 45 stopniowym żarze z nieba też przeżyła tylko dzięki temu i wszyscy podziwiali jakie to spokojne dziecko.

ale... karmienia nocne już mnie wykańczały, bo ssać chciała co chwila, zresztą jak każde dziecko na piersi a przede wszystkim chęć posiadania kolejnego dziecka (przy tak częstym karmieniu płodność nadal mi nie wróciła) zdecydowałam się na poważny krok :
- wyeliminowanie usypiania piersią
- pozostawienie karmień 2-3 dziennie w odstępach 6 godzinnych abym nie musiała podawać jej mieszanek lub bawić się w mleczka roślinne czy migdałowe itp.

Decyzję podjęłam w ostatnią sobotę rano, pierwsze usypianie wziął na siebie mąż,
trwało pół godziny, Tosia płakała aż spazmów dostała (a mnie prawie serce stanęło z rozpaczy, ale siedziałam cicho w pokoju obok). Po pół godzinie nareszcie usnęła. Mąż ją nosił, przytulał, śpiewał jej.
Następne usypianie wzięłam na siebie ja - wydaje mi się, że poszło troszkę łatwiej gdyż miała mnie przy sobie, byłą pewna że to nie jest tak że ją opuściłam. Tłumaczyłam jej najpierw, że teraz będziemy spać już bez cycusia,że mam przytuli, kocha itp..
Cały czas ją przytulałam, głaskałam, starałam się mieć jak największy kontakt fizyczny z nią, żeby czuła moje ciepło (założyłam bluzkę bez żadnego dekoldu). O tyle fajnie, że już od jakiegoś czasu jak ją usypiałam przy piersi to nie tylko dawałam pierś ale też zawsze śpiewałam kołysanki, więc teraz też jej śpiewałam tak jak zawsze tyle, że bez piersi. Pierwsze usypianie było na rękach potem już w łóżeczku jej i poszło w miarę sprawnie. W nocy budziła się kilka razy to szłam do niej, przytulałam, głaskałam po główce i śpiewałam, w połowie nocy widziałam że nie wystarcza to zabrałam ją do naszego łóżka tak jak zawsze tyle że bez dawania piersi a tylko przytulałam. Mocno się kręciła, rzucała ale w końcu usnęła. Z dnai na dzień i z nocy na noc jest coraz lepiej. Dzisiaj przespała prawie całą noc u siebie w łóżeczku - obudziła się dopiero po 5, szybko wzięłam ją do nas i dospaliśmy wszyscy razem do rana.
Dbam o to aby w tym czasie zapewniać jej 200% mojej uwagi, żeby ją dopieszczać w każdym względzie bo wiem, że to nie jest dla niej łatwy moment no i oczywiście o posiłki, muszą być dużo większe bo już tej piersi nie ma tyle.
Piersią karmię ją 3 razy dziennie po tym jak wstanie z drzemek i ze snu nocnego ale odczekuję zawsze jakieś pół godziny, chcę być pewna że jest już rozbudzona, żeby nie zasnęła przy piersi.
Aha dbam też o to żeby miała dużo picia, proponuję jej też w nocy jak się przebudzi wodę lub herbatkę, kilka razy się napiła innymi razami nie.

Jestem dumna z niej, że jest taka dzielna i szczęśliwa, że tak łatwo i szybko nam to idzie.
Na razie dbam też o to, żeby każdy dzień był taki sam, stabilny, bez niespodzianek.

Myślę, że podstawą sukcesu to zapewnienie dużo miłości, czułości i bliskości przez matkę dziecku w tym okresie, żeby nie miało poczucia odrzucenia czy osamotnienia.

Teraz na noc jak idę ją uśpić to czytamy książeczki w łóżku aż widzę, że jest zmęczona i wtedy ją przytulam, głaszczę i śpiewam do snu a ona usypia, szybciej, łatwiej i bardziej głęboko niż gdy usypiała przy piersi.

wyszedł z tego niezły elaborat ale pomyślałam, że może moje doświadczenia komuś się przydadzą, bo sama byłam w strasznej rozterce jak i kiedy to zrobić i nigdzie nie znalazłam odpowiedzi.

[zorro]

I ja dorzucę swoje trzy grosze. Dziecko w tym wieku w nocy akurat to już jeść raczej nie powinno. Niezbyt dobre przyzwyczajenie. Szczególnie trudno będzie przy odpieluchowaniu, bo jeśli je w nocy (lub pije), to i siusia. Akurat to znam z własnego podwórka, bo mój syn do tej pory (7 lat) ma niedojrzały układ moczowy i z niedobrymi nawykami, opijaniem sie przed snem i piciem w nocy, musimy walczyć. Syna odstawiłam od piersi jak miał rok, a córkę po 14 miesiącach, czyli mniej więcej tak samo. Problemów nie było, choć mój syn był strasznie uzależniony - wisiał non-stop i bałam się strasznie 'jak to będzie'. Było ok i szybciutko, ale przerzucić się na wodę. Pewnie u dwulatka może być gorzej. Nie powiem nic oryginalnego - trzeba być stanowczym. Co do przeciwciał - niestety najlepszym przeciwciałem jest brak starszego rodzeństwa...
Moja karmiona piersią córka zaliczyła ospę brata (6 miesiąc) oraz większość jego katarów oraz jelitówkę. Starszy brat nie miał starszego rodzeństwa, więc do przedszkola był zdrów jak ryba. Choć generalnie narzekać nie mogę - 'strasznych rzeczy' nie przynoszą, 'poważnych chorób' nie przechodzą - tfu tfu .

[puszczyk]

No to jeszcze dodam o tej odporności w czasie karmienia. Kamil nie chorował wcale (2,5 roku na piersi), Weronika odrobinę, głównie katar (20 miesięcy), a Patrycja wystawiona na wirusy przynoszone przez Weronikę z przedszkola choruje często, ale lekko.

[gemi]

dagajaga, serdeczne dzięki!!! ja się noszę z zamiarem nocnego odcycowania i bardzo mi Twój post dodał otuchy. Bo ja tez mam w domu cycolubny egzemplarz

PS. udało się! Wcale nie było łatwo, bo nosiliśmy rozhisteryzowanego delikwenta na rękach aż 10 nocy z rzędu i w efekcie chodziliśmy na rzęsach ze zmęczenia. Na szczęście histeria była w liczbie jednej w ciągu nocki. Niestety trwała nawet ponad 2 godziny, bo każda próba położenia na jakiejkolwiek płaskiej powierzchni kończyła się nowym wybuchem wulkanu emocji. To nawet nie wyglądało tak, że Pawełek się domagał piersi. On już drugiej nocy zorientował się o co kaman i od razu budził się z wysokodecybelowym krzykiem. Po nieprzespanej 10. nocy rzuciłam do męża, że nakarmię chyba syna świątecznym makowcem, bo ponoć makowinki nieźle usypiają I nagle mnie olśniło - w tej pomroczności jasnej przypomniałam sobie o istnieniu czopków homeo "Viburcol". Młody przespał już słodko 3 noce budząc się na mleko dopiero w okolicy 7 rano i drzemiąc potem do 8.30

[dagajaga]

[Jagienka]

Dagajaga, a jak podajesz wodę w nocy? Z butelki?
Ja też rozważam odstawienie nocek, ale moja Antosia z butelki nigdy nie piła i nie chciała i nie wiem, jak ten problem rozwiązać, gdyby jednak trzeba było na początku odstawiania podać coś do picia w nocy
Martwi mnie też, że się nie uda ze względu na płacz. Moja Córeczka jest w tym wyjątkowo głośna. Potrafi bardzo rozpaczliwie płakać i boję się, że nie dam rady, poddam się itp... Samo przytulanie, głaskanie, kołysanie, śpiewanie raczej nie wystarczy. Będzie walka z płaczem i to mnie najbardziej przeraża...

[neina]

[dagajaga]

[Jagienka]

Dzięki Dziewczyny. może i nam się uda...

[maga]

[dżo]

U nas płacz był w zasadzie jedną noc, później tylko marudzenie, zawodzenie.

[notasin]

Jagienka, a probowalas podac wode z bidonika z miekka rurka?
u nas obeszlo sie bez wody. odstawilam nocne karmienie po 25. miesiacach, nie dawalam wody (choc pierwszej i drugiej nocy proponowalam - nie chciala), nie bralam na rece, tylko kladlam sie do niej do lozka, glaskalam, przytulalam (moja glowa na wysokosci jej glowy, nie wyzej, bo wtedy za blisko do piersi, no i oczywiscie ciasny golf pod pizame), opowiadalam monotonnym, spokojnym glosem mile zdarzenia z poprzedniego dnia (szybko ja to uspokajalo), spiewalam "panie janie" (to byl hit) i bardzo szybko zasypiala, szybciej i glebiej, niz przy piersi. po trzech dniach budzila sie juz tylko raz (ok. 3 nad ranem), po dwoch tygodniach przestala sie budzic w nocy i tak jest do dzis od poczatku tlumaczylam jej, ze cycus bedzie rano, ze w nocy wszyscy spia (tu nastepuje litania wszystkich spiacych), cycus tez. ale przede wszystkim wiedzialam, ze chocby nie wiem co, nie dam jej piersi. ze juz tego nie potrzebuje. ze wrecz jej to szkodzi (w ciagu dnia jadla skandalicznie malo "stalego pokarmu", to sie zmienilo juz po pierwszej nocy bez karmienia ). no i po tygodniu jakos przyplatal sie katarek - przyznam, ze byla to dla mnie proba charakteru, bo zaczelam kombinowac, czy moze nie byloby lepiej jednak jej dac piers, takze w nocy, ale doszlam do wniosku, ze to jej nie pomoze w niczym, a na bank zniweczy cale starania o przespane noce i nie dalam. i udalo sie
trzymam kciuki za Wasze przespane noce

[nitka]

[puszczyk]

...czyli strach ma wielkie oczy (matka ciągle pijącej w nocy Patrycji).

[Jagienka]

[mono-no-aware]

Jagienka nasz pierszy Dzień bez Cyca nastąpił 9 stycznia br. (a nasze córki urodziły się dzień po dniu). W listopadzie zaczęło dochodzić do asurdów nocnych. Majka się budziła po 10 razy w nocy i do tego po 5 min. od odstawienia znowu się przebudzała (wcześniej tego nie było, 3 - 4 karmienia i zaraz spanie). Ja dostawiałam już kur....cy! Raz nawet się na nią wściekłam w nocy i szarpnęłam. No, ale miało być o piciu. Poszłam do sąsiadów, bo Majka też jak włączy syrenę to jest niezłe larmo, i uprzedziłam, że w nocy może być głośno! Majka obudziła się z dwa razy chyba. Poryczała z minutę i położyła się spać (tyle, że my byliśmy juz na etapie umiejętności samodzielnego wieczornego zasypiania). Nic jej do picia w nocy nie dawałam, gdybym do niej podeszła to by wpadła tylko w większą histerię uznając, że płacz poskutkował. Cała akcja trwała chyba z dwa dni!!! A ja się nastawiałam na bóg wie jaki hardkor! No i w końcu się "wyspałam" jeśli można tak nazwać przespaną całą noc do godziny 6.00/7.00 (ja uwielbiam spać do 10.00, ale kiedy to było!).

A co do dziennego ciamkania to ustaliłyśmy z Majką, że będziemy raz dziennie się karmić. Chciałam co najmniej do 2 roku życia, ale po karmieniu Majka wpadała w takie histerie (chciała jeszcze, tam już nic nie leciało, szał), że uznałam, że dla dziecka będzie lepiej jak w ogóle nie podam. Mniej cierpienia, mniej płaczu równa się szczęśliwsze dziecko. Potem jeszcze trochę pamiętała, podnosiła bluzkę - ale szybko minęło, wystarczyło zagadać i dać piciu. Pije do tej pory mało i jak chcę ją nawodnić to jemy intensywnie zupę!

[neina]

notasin, bardzo jest budujace dla mnie, co napisalas.
mono-no-aware, fajnie, ze tak Wam gladko poszlo.
Czy odstawionemu dziecku nie zdarza sie plakac z powodu utraconego mleczka?

[maga]

[biechna]

neina, część dzieci na początku płacze, część nie. Staś nie zauważył, że go odstawiłam. Choć w sumie to ja mu jednego dnia odmówiłam (karmiłam już tylko rano), a kolejnego sam z siebie nie wykazał już żadnego zainteresowania mlekiem (co było dla mnie straszne i się spłakałam ). Teraz widok mnie w staniku nie wyzwala w nim żadnych emocji, czasem przyjdzie się poprzytulać, ale pić nawet nie próbuje.

[karmelowa_mumi]

[neina]

Ja postanowilam zmienic taktyke - najpierw odstawie dzienne karmienia. Duzo prosciej w dzien odwrocic jego uwage, dzis juz tylko raz ssal, jutro mam nadzieje wytrwac bez przez caly dzien. Zostanie tylko do spania, w nocy i po przebudzeniu. Dzis w nocy obudzil sie chyba 3 razy, co jest niezle jak na niego. No i nad ranem jest troche ciumkania, jak sen lekki. Jak juz dzienne odstawienie bedzie trwale, zabiore sie za noc.