wegedzieciak.pl

[neina]

Franek ma ponad 2 lata, ciagle go karmie. Dla mnie to oznacza - cudowne chwile bliskosci z jednej strony, z drugiej - pobudki nocne, z mniejsza lub wieksza czestotliwoscia, zmeczenie, rozne ograniczenia - nie wyjade na kilka dni, a moglabym, nie zaczne gruntownego oczyszczania organizmu, a chcialabym, krytyka otoczenia i cos jeszcze by sie znalazlo pewnie.
Czy dziecko w takim wieku czerpie jeszcze jakiekolwiek korzysci z karmienia piersia? Coraz czesciej nachodzi mnie mysl, ze powinnam byla go odstawic jak mial rok, albo jeszcze wczesniej. Teraz to juz jest nie lada zadanie. Przez miesiac ograniczalam karmienia w ciagu dnia, w nocy karmilam tylko jak nie dalo sie go uspokoic w zaden inny sposob, spal we wlasnym lozeczku. Nie bylo zadnej poprawy, budzil sie tak samo czesto. Z taka roznica, ze zamiast dac mu sie przyssac w pol snie, wstawalam do niego, uspokajalam, spiewalam, kolysalam. Po kilku takich nocach chodzilam nieprzytomna, ale wytrzymalam miesiac, W. tez pomagal. Po tym czasie sie poddalam i wrocilismy do starych zwyczajow, piersi jest znow wiecej i w dzien, i w nocy.
Zastanawiam sie, czy nie robie mu krzywdy Czy nie bedzie cierpal na bezsennosc w pozniejszym wieku, skoro po przebudzeniu w nocy potrzebuje piersi, zeby ponownie zasnac, czy nie wpedzam go w jakies niezdrowe uzaleznienie?
Z jednej strony chce go odstawic, ale chyba nie potrafie. Czy warto czekac az skonczy ok 3 lata i wtedy lopatologicznie mu wytlumaczyc, ze jest juz za duzy na "tuti" i ze pora zakonczyc ten etap? Czy dzialac natychmiast, bo pozniej bedzie jeszcze gorzej?
Pomocie, bo nie wiem, co robic...

[biechna]

neina, dziecku krzywdy na pewno nie robisz, ostatnio siedzę w temacie, bo sama wkrótce odstawię Stasia, wpada mi w ręce i w Internecie sporo artykułów. Część z nich opisywała podłużne badania na dzieciach długo karmionych piersią, badacze chcieli sprawdzić, czy właśnie nie wpłynie to negatywnie na późniejszą jakość życia tych dzieci - zgodnie z "głosem ludu" dzieci takie miały być bardziej uzależnione od rodzica, mieć trudności w samodzielnym radzeniu sobie ze stresem itp. Wszystkie mądrości ludowe okazały się nieprawdziwe, dzieci te rozwijały się bardzo dobrze (wg niektórych nawet lepiej niż dzieci wcale lub krótko karmione piersią, ale te badania akurat robili gorliwi zwolennicy długiego karmienia, więc nie byłabym ufna).
Inną kwestią jest krzywda, jaką robisz sobie. Tak długie niewysypianie się nie wpływa dobrze na zdrowie czy samopoczucie, sama się zdrowotnie rozjechałam już po 1 roku nieprzespanych nocy i odstawienie nocne to było jedno z "przepisanych" mi lekarstw. Jasne, że do pewnego czasu trzeba i warto karmić piersią. Ale teraz już nie trzeba. "Niesamowite poczucie bliskości z dzieckiem" można mieć także nie karmiąc go już swoim mlekiem, w moim przypadku to "niesamowite uczucie bliskości" mam wręcz w innych momentach, nie podczas karmienia.
Nie umiem doradzać w takich sprawach, decyzja należy wyłącznie do Ciebie, ale pamiętaj, że trud odstawienia prędzej czy później trzeba przetrwać, że - z tego, co czytam - wpłynie to bardzo dobrze na Twoje samopoczucie, a Frankowi na pewno nie zaszkodzi. Najlepiej chyba nastawić się na trudny okres. Ja się do niego już przygotowuję psychicznie, a odstawić chcę za około miesiąc
Co do wartości odżywczych mleka - ze strony KUKP wynika, że do ostatniej kropli mleko jest idealnie dostosowane do potrzeb dziecka, choć z czasem nie daje rady zaspokajać już wszystkich tych potrzeb. Ale ciał odpornościowych mu nie ubywa.
Powodzenia w podjęciu właściwej dla Was decyzji

[nitka]

neina, im dziecko starsze tym trudniej jest je odstawić. Jest to pewnego rodzaju uzależnienie dla dziecka , a uzależnienia leczy się sama wiesz jak.

[biechna]

neina, a jeszcze mi się przypomniało, że zalecenia WHO są takie, żeby karmić do ok. 2 lat właśnie.
I zgodzę się z nitką, może nie co do uzależniania, ale co do tego, że im później tym może być trudniej (choć tu pewnie polemizowałaby renka, której poszło ino mig). Mamie chyba też z czasem coraz trudniej się zdecydować Ja pisałam, że jakoś ok. 14-15 miesiąca. Kończy się 15, a ja zmieniam na 16 Choć może pójdę za impulsem jakimś i któregoś ranka uznam, że to już pora.

[puszczyk]

neina, Kamila odstawiłam jak miał 2,5 roku, a nocne karmienia gdy miał 2 lata, był bardzo przywiązany do piersi (jak to podobno chłopcy). I z perspektywy czasu widzę, że najważniejsze żeby matka była pewna tego co robi, bo jak będzie się wahać, dziecko to intuicyjnie wyczuje. Spisz sobie wszystkie za i przeciw i podejmij decyzję.
Powodzenia.

[Anja]

neina, może jednak zakończyć te karmienia nocne i nauczyć go zasypiać samemu w łóżeczku?
dzięki temu dzieciaki, jak się w nocy wybudzają, umieją w nocy zasnąć same. wbrew temu, jak się kojarzy, to nie musiałoby być traumatyczne (więc wcale niekoniecznie metoda wypłakania się, ale - w dużym skrócie - "odkładania do łóżeczka"). u nas to przyniosło takie super efekty, że usypianie jest teraz świetne, a też było nieciekawie.

[puszczyk]

Jeszcze mi się przypomniało, że trzeba uważać na pułapkę jaką jest "karmienie piersią na żądanie" całe życie.

[Capricorn]

neina, ja przestałam karmić Kacpra, gdy był starszy od Franka, i kilkanaście razy w nocy wygłaszał formułę: "teraz drugiego!". Problem leżał głównie w psychice, głównie mojej. poszło bezproblemowo, na szczęście. W momencie, gdy JA postanowiłam, że już dość, Kacper przyjął to absolutnie bezproblemowo. Kolejne dzieci odstawiałam wcześniej

[kociakocia]

znajomą z dzieckiem chorym na astmę i alergię wysłałam do dr.Daleckiej, synek miał 2 lata, powiedziała, żeby szybko odstawić dziecko od piersi, bo posiłkuje sie ono jedynie matki przeciwciałami, a musi zacząć sam produkować własne

[biechna]

[kociakocia]

biechna, no to zdrówka dla malucha i dla Ciebie

neina, powodzenia, bo już Twoj Franio niemały, dużo mu dałaś dobrego, może warto zacząć nowy etap

[huanita]

Ja kacpra przestałam karmić jak miał rok i 2 mce właśnie przez te pobudki i niedospanie. Łatwo poszło a cycoch był ogromny i pamiętam że byłam rozczarowana że byłam mu taka potrzebna do tej pory a tak łatwo sie dał odstawić

[puszczyk]

[Anja]

[adriane]

[puszczyk]

[excelencja]

Ja nadal karmię Lilak, ale dla mnie to nie są miłe chwile bliskości, już dawno karmienie nie jest fajne. Czekam wiosny, bo uważam, że to dla tej małej cholery najlepsze co może być.
Ona ma prawie dwa lata - nigdy nie była chora za wyjątkiem lightowej 3 dniówki parę tygodni temu...
Panicznie boję się, że jak tylko odstawię to będzie dramat.
No i nie karmię w nocy odkąd skończyła 9 miesięcy czy 10. Po prostu oduczyłam. Dostaje rano po śniadaniu i przed kolacją.

Tak czy srak - dobre jest i pewnie gdybym nie miała dość, to jeszcze bym pociągnęła.

[malina]

[mono-no-aware]

[biechna]

Ja nie zrobiłam wciąż karteczki z rozpiską za i przeciw, jakoś nie mam czasu. Stach wrócił do 2 karmień dziennie, miał chyba po prostu gorsze 2 dni, a i ja byłam wyjątkowo uległa. Nie znalazłam info potwierdzających teorię o rzekomym nietworzeniu swoich przeciwciał w czasie przyjmowania przeciwciał matki, ale i tak więcej argumentów mam za odstawieniem, przynajmniej w głowie i cieszę się na to. Tylko będę musiała jakieś koszulki zabudowane na wiosnę kupić

[Jagienka]

[neina]

Dziekuje wszystkim za odpowiedzi
W tym chyba jest najwiekszy problem, ze ja ciagle jeszcze sie wacham Chcialabym, ale boje sie, ze w trakcie wymiekne, bo ja ogolnie miekka jestem
biechna, uspokoilas mnie troche, teraz mysle, ze moze jeszcze troche pociagne, ale na pewno chce ograniczyc, 2 razy na dobe bylo by idealnie, z takich 2 razy pewnie nie jest tak trudno zrezygnowac potem.

[gemi]

neina, tak sobie czytam i widzę, że Twój Franek jest teraz na naprawdę ciężkim etapie rozwoju. Mam tu na mysli bunt dwulatka, o którym nie tylko czytałam, ale miałam też okazję podpatrzeć u dzieci moich koleżanek. Nic miłego Upierdliwe tak samo dla mamy jak i dla dziecka. Jest to okres, w którym dziecko robi rodzicom niezłą próbę sił, sprawdza, czy jego krzyk i upór są skuteczne w osiąganiu zamierzonych celów. Poza tym jego układ nerwowy przechodzi wciąż istną zawieruchę, w mózgu nadal intensywnie tworzą się nowe połączneia nerwowe. I często wtedy ma problem z reakcjami na bodźce - zazwyczaj otoczenie myśli, że emocje są przesadzone i nieadekwatne do sytuacji. Jednak dziecko nie ma jeszcze umiejętności ich powstrzymywania, bo brak mu przecież racjonalnej oceny sytuacji.
To tak tytułem przydługawego wstępu. Do czego zmierzam: z Twoich opisów wynika dla mnie, że Franio sprawdza, jak najskuteczniej utrzymać rytuał karmienia, do którego przywykł i za którym, jak widać, przepada. Z jednej strony nie widzę przeszkód dla długiego karmienia - jeśli ten układ odpowiada i mamie i dziecku, to moim zdaniem szkoda go kończyć. Z drugiej strony jednak, gdy czujesz się już wyczerpana, to warto coś zmienić. Nie jestem zwolenniczką radykalnych posunięć i nie dla mnie są rozwiązania "wszystko, albo nic". Tak sobie więc myślę, że to dobrze, że próbowaliście go odstawić od nocek, bo to właśnie zarwane noce wielu mamom skutecznie uniemożliwiają ludzkie funkcjonowanie. neina, przecież, nie przespałaś porządnie od ponad 2 lat żadnej nocki. Może warto znów spróbować nocnego odstawiania. Może pójść tym razem gładko. A jeśli nie, to przy dużej dawce czułości Franiowi nie stanie się krzywda. Jest już dużym chłopcem i pora, by uczył się inaczej zaspokajać swoje potrzeby emocjonalne, niż przez pierś. To będzie pewnie dobre i dla Ciebie i dla Frania, gdy pewnego dnia odkryjecie, że uspokaja się poprzez np. słuchanie, albo śpiewanie jakiejś piosenki, drapanie za uszkiem, itp. I tu, nawiązując do wstępu, chcę powiedzieć (napisać ), że bardzo mi się podoba to, co napisałas o Waszym podejściu do emocji Frania. Że nosicie go, gdy jest rozżalony, że nie bagatelizujecie jego odczuć. I jest też druga strona medalu - jako rodzice dwulatka macie prawo myśleć coraz więcej o sobie - za Wami ponad 2 lata poświęceń. Dobrze, gdy Franio to poczuje, że potrzeby mamy i taty liczą się tak samo, jak jego potrzeby. W okresie buntu dwulatka pomoże Wam pewnie żelazna konsekwencja i pewność co do swoic decyzji. Jak sami się przekonacie, że postępujecie właściwie, to będzie Wam łatwiej przekonać o tym Frania. neina, życzę Ci, żebyś za jakiś czas założyła wątek w dobrych wiadomościach o nocnym odcycowaniu Frania

[kociakocia]

[Shi]

ja obie karmiłam koło 2 lat każdą, jednak nie miały roku jak zakończyłam nocne karmienie. i generalnie o około roku+ cyc był w konkretnych porach i tak potem po kolei odejmowałam po jednym karmieniu aż do zera. u mnie ot działało. gdybym teraz dalej karmiła ulkę i teraz chciała ja odstawiać to by było ciężko, bo ulka ma bunt dwulatka za dwóch,. chyba nadrabia po siostrze która tego nie przechodziła