wegedzieciak.pl

[Humbak]

Przyjmij i od nas wyrazy współczucia.

[huanita]

orenda trzymaj się. przykro mi nie wiem co napisać...

[Agnieszka]

Wiem, że nie ma słów, które ukoją odejście bliskiej osoby ale myślami jestem blisko Ciebie.
Pozwól mamie odejść.

[ań]

[*] trzymaj się ciepło kochana, przesyłam wirtualne przytulenia i ciepłe myśli!!!

[rosa]

nigdy nie wiem co napisać w takiej sytuacji, bo po prostu nie znajduję słów
ale wiedz, że możesz liczyć na duchowe wsparcie

[sylv]

ode mnie tez, sily i spokoju. i spotkania z Mama, kiedy na Ciebie przyjdzie pora.

[zojka3]

Bardzo mi przykro, że straciłaś tak bliską i ważną osobę...ściskam Cię mocno!

[Bananna]

mi również przykro mocno przytulam i jestem z Tobą w tej trudnej chwili ;*

[biechna]

...

[Malinetshka]

Ciepłe myśli dla Ciebie..

[Cytrynka]

(*) Tak mi przykro...

[YolaW]

Dopiero przeczytałam... przykro mi bardzo i jestem z Tobą. Przesyłam mnóstwo ciepłych myśli. Twoja Mama jest już w Dobrym Miejscu i kiedyś się tam spotkacie...

[orenda]

Minął już miesiąc a mi nadal ciężko. Działa jakiś system obronny, żeby tak mocno nie bolało, że czasem nie dociera do mnie co się stało. Podobno żałoba ma różne fazy, póki co to ciągle wielki smutek i tęsknota. Tłumaczę sobie, że Ona jest tam, gdzie jest jej dobrze i że już nie cierpi.

[Izzi]

orenda myślę o Tobie i ja.

[YolaW]

Cytat:

Tłumaczę sobie, że Ona jest tam, gdzie jest jej dobrze i że już nie cierpi.

Na pewno tak jest. I z tego mejsca czuwa nad Tobą...
Bądź dzielna orenda.

[gosiabebe]

orenda, myślimy o Tobie

[elenka]

Przytulam mocno i dużo energii i siły ślę do Ciebie.

[zina]

orenda znam podobne uczucia z wlasnego doswiadczenia. Smierc rodzicow nie jest najprzyjemniejszym wydarzeniem ale pozwolic im odejsc i nie zadreczac sie myslami to juz wyzszy poziom uswiadomienia sobie tego, ze wszyscy kiedys odejdziemy i smierc jest naturalnym koncem (badz poczatkiem jak ktos woli) zycia.
Stracilam oboje rodzicow dosc wczesnie i bardzo dlugo dochodzilam do siebie, odizolowalam sie od ludzi, mialam wyrzuty sumienia, ze cos zaniedbalam ale szczegolnie ta ogromna pustka, ktora tak bardzo trudno czyms zapelnic. Musialam uczuc radzic sobie sama, przejsc taka swoista szkole przetrwania, ale udalo sie
Teraz sobie mysle ze jesli zycie moze nas czegos nauczyc to smierc tylko poglebia ta nauke i daje nam duzo zrozumienia i sily do przezwyciezenia przeciwnosci losu i swojej wlasnych slabosci rowniez. Staram sie podchodzic do niej naturalnie i czesto usmiecham sie patrzac wysoko w gore.
Zycze Ci tego samego

[kasienka]

zina, pięknie napisałaś...Aż się wzruszyłam...

orenda, ja też ciągle ciepło myślę o Tobie.

[Jagula]

orenda...ściskam Cię mocno...dobrze wiem o co chodzi, Zina to bardzo pięknie i mądrze ujęła. Chociaż to wyświechtane to jednak prawdziwe- czas leczy rany...ja do tej pory jednak mam chwile ,że przeżywam to jeszcze raz a czasami z silniejszymi emocjami...czuję złość.Minęło 14 miesięcy a ja ciągle bardzo tęsknię i czuję wielką pustkę. Wierzę ,że nadejdą dni kiedy już na prawdę się z tym pogodzę...

[orenda]

dziękuję dziewczyny!
Zina, też tak czuję, dlatego też chcę to przeżyć, pożegnać się, poczuć tęsknotę i smutek i pozwolić Mamie odejść, choć zawsze będzie żyła już w moim sercu. Mam takie wrażenie jakbym przez to doświadczenie liznęła troszkę życia, bo wcześniej jakoś zupełnie nie zdawałam sobie sprawy z istnienia śmierci. Stanęłam przed pytaniami, na które nie miałam wcześniej odpowiedzi. Borykam się z tym wszystkim, bo z jednej strony wiem, że pomimo, że jest ciężko, to takie doświadczenia wzmacniają. Mam jeszcze Tatę i teraz chcę być z nim blisko, choć to wcale nie jest łatwe.