wegedzieciak.pl

[dynia]

U nas głównie bajki po hiszpańsku(mają swoje 2 ulubione .Dora la exploradora i Bob Esponja) Na dvd oglądają w kółko po polsku 'Było sobie życie',czasem dłuższe adaptacje bajkowe też w ojczystym języku.Książki czytamy po polsku no chyb a,że Ziemowit czy Jadźka przyniosą lekturę ze szkoły do wspólnego poczytania to czytamy na głos a potem wspólnie tłumaczymy(jest postęp wczoraj udało mi się przetłumaczyć Pinokia wersja dla trzylatków ). U nas jest trochę inaczej bo wszyscy równolegle uczymy się hiszpańskiego jak na razie Jadźka rządzi

[maryczary]

Jak myślicie,

a) czy dobrym pomysłem jest puszczanie bajek z polskim dubbingiem a kiedy już będzie znała je na pamięć (bo uwielbia w kółko to samo oglądać do momentu kiedy będzie umiała wiele powtarzać razem z bajką) a potem tą samą w wersji anglojęzycznej jej puścić. Czy ona tak szybciej załapie o co chodzi?

b) Czy lepiej tylko w anglojęzycznej?

[arahja]

[bodi]

arahja, toć wiem
Pszczółka Maja japońska, ale nie oglądamy w oryginale, tylko z polskim dubbingiem

Maryczary, jeśli chodzi o naukę angielskiego, to ja bym puszczała tylko po angielsku (a jako wsparcie rozumienia albo komentarz rodzica, albo może czytanie równolegle bajek z tej samej serii, jeśli są dostępne - tak jak to jest z BObem, Dorą, itp)

[arahja]

[agus]

... Zapomniałam jeszcze dodać, że śpiewa(ła)m Adzie polskie piosenki ludowe, patriotyczne, wojskowe też (tu z lekką cenzurą), dodając krótki komentarz historyczno-społeczny.

[Jagula]

[adriane]

[devil_doll]

bodi w wielkim skrocie seria ok, przerobila ze starsza 2ka bierze sie z najmlodszym. czytelnie przyjaznie etc. wiecej bede wiedziec wieczorem. my tez sie za to za jakis czas wezmiemy.
mary my bajki po ang .

bodi w wielkim skrocie seria ok, przerobila ze starsza 2ka bierze sie z najmlodszym. czytelnie przyjaznie etc. wiecej bede wiedziec wieczorem. my tez sie za to za jakis czas wezmiemy.
mary my bajki po ang .

[bodi]

devil doll, dzięki

[LaMandragora]

Hm... moje cory dorastaja w rodzinie trzyjezycznej (polski, niemiecki, arabski)...
Starsze, ktore juz mowia, mowia w tych trzech jezykach... Najstarsza 8-latka umie juz czytac i pisac po niemiecku, po polsku sama probuje juz czytac. Na zadne kursy jej nie wysylam, bo uwazam, ze byloby to zbytnie obciazenie. Od 1-szej klasy ma w szkole angielski i rosyjski, no to juz masz, 5 jezykow... w 5-ej dojdzie francuski.
Aha... w soboty chodzi na kurs arabskiego... ale to juz inna para kaloszy. Tego jezyka sama sie w formie pisanej i czytanej nie nauczy. Natomiast polskie litery pieknie uczy sie sama w domu, z niewielka moja pomoca.
Nawet teraz jest w PL u babci (ferie jesienne) i jak tam bywa, to mowi tak dobrze po polsku, ze kto nie wie, ze ona z DE to nawet nie podejrzewa.
Ciekawostka to to, ze do 4. lat mowila wylacznie po niemiecku. Ja do niej po polsku a ona do mnie po niemiecku. Skonczyla 4 lata... choc nie wiaze tego z ta szczegolna data, jako powodem do zmiany, lecz bardziej z tym, ze wtedy pojechala na dluzej do PL i tam nikt by jej po polsku nie zrozumial... i jezyk jej sie nagle rozwiazal. Zaczela mowic pieknie, poprawnie, gramatycznie, bezblednie, bezakcentowo... po polsku. Bylam niesamowicie zdziwiona.
Ze srednia przechodze teraz to samo. Do niedawna ani be ani me po polsku. Chociaz np. ogladala bajki dvd po polsku i sluchala czytanek po polsku. Przyjechala teraz babcia... a mloda z nia pieknie po polsku rozmawiala... no a ze mna nie chce len jeden. wie, ze mama umie po niemiecku, to po co sie wysilac?

[syljam]

My korzystamy z pomocy Szkoly Libratus.Polecam .Bardzo dobry kontakt ze szkola i duze zainteresowanie postepami dziecka.Egzaminy zdaje sie online.

[vegAnka]

dolanczam sie do tematu bo akurat na czasie...

u nas, musze przyznac, jest troche "ciezej" bo jak np napisala Christa ze Max w przedszkolu po angielsku a w domu po polsku. Moj G fakt ze po polsku mowi, ale nie idealnie, no i meczy sie szybko. mi zas tez francuski przychodzi latwiej, wiec w domu takze po francusku raczej rozmawiamy. staram sie jak moge (jak sobie przypomne ) mowic do Juli po polsku, ale nie jest to regularne. juz latwiej jej spiewam po polsku bo niestety malo znam francuskich piosenek dla dzieci, a polskie pamietam ze szkoly.

czytam teraz sporo na temat dwujezycznych dzieci, jak, co i kiedy, i to co piszesz Christa ze :

[Jagula]

[syljam]

[agus]

[kamila]

Ciekawy temat.
Maciuś ma dopiero niespełna 10 miesięcy, ale jako że mieszkamy w Irlandii też nas to dotyczy. W domu mówimy po polsku. Książeczki mamy i po polsku i po angielsku. Troszkę czytamy mu po angielsku, ale zdecydowanie ma się nauczyć w pierwszej kolejności języka ojczystego
Ciekawe, że niemowlę słyszy różnicę w melodii języka. Maciejek jest mocno zaskoczony za każdym razem jak słyszy nas mówiących po angielsku.
Ja natomiast zauważyłam, że potrafię rozpoznać niemowlę gaworzące po polsku od tego gaworzącego po angielsku... Dzieci inaczej gaworzą! Niesamowite.

[bodi]

vegAnka, ciekawe pytanie dlaczego :)

u nas po pierwsze primo ;)
- jak u Jaguli, oboje mówimy w domu po polsku, więc to naturalne. Chociaż już teraz Jagoda przerzuca się z języka na język i często zaczyna mówić do nas po angielsku.

- uważam że im więcej języków się zna, tym lepiej, nawet jeśli byłby to tak egzotyczny i niepraktyczny język jak polski To niezła gimnastyka dla mózgu, naturalny kurs tolerancji i szczepionka na jedynie słuszny punkt widzenia (różnice w polach semantycznych itp). Poza tym nigdy nie wiadomo kiedy i do czego może się w życiu przydać w sensie praktycznym.

- ze względu na dziadków i resztę rodziny, dla mnie osobiście to bardzo ważne by Jagoda miała z nimi kontakt, a oni z nią (żadne z dziadków nie zna angielskiego)

Też mnie zaintrygowałaś swoją historią - jeśli można podłączę się do pytania Jaguli - ile miałaś lat wyjeżdżając do Francji, i jak wyglądała Twoja polska edukacja?

Jagula, powodzenia dla Radzieja w nowej szkole!

[Cytrynka]

Dla mnie bardzo ważna jest edukacja "po polsku", dlatego na ogół rozmawiamy po polsku (czasem coś wtracę po angielsku), jeśli mówię coś do Julii przy jej koleżankach, staram się mówić to samo zdanie w dwóch językach. Julia zaczęła czytać po polsku, choć po angielsku jej lepiej wychodzi. W planach mam naukę historii. Wszystkie książki na dobranoc czytane przez rodziców są po polsku. Teraz czytamy "Mikołajka", samodzielne czytanie to tylko Julia praktykuje - często po angielsku. Brakuje nam czasu na więcej.

[vegAnka]

[dynia]

My radzim sobie ze wszystkim sami tzn sprawy organizacyjno-administracyjne,Jadzi tez pomagamy w lekcjach .Pochwalę,się że zbiera same bardzo dobre noty

[vegAnka]

dynia, super! fajnie sie takie cos czyta, bo u mnie to raczej wygladalo to tak, ze ja wszystko zalatwialam (i dalej zalatwiam zreszta ), takze naprawde fajnie.

aha, mam fajny CD z francuskimi piosenkami dla dzieci, moge komus zrobic kopie jak chce, lub wyslac przez mail'a. a jakie CD z polskimi piosenkami dla dzieci mozecie mi doradzic?

potem, jak Juliette bedzie starsza to napewno kupie bajki takie jak Krecik, Pszczolka Maja, Bolek i Lolek. Ksiazek juz troszke dla niej mam.

[bodi]

my nie mamy problemu z angielskim, wręcz przeciwnie.

Książki u Jagody na półce sa chyba mniej więcej równo po połowie podzielone na te po polsku i po angielsku, jak widzę coś fajnego tutaj w UK to kupuję, jak wpadnę na coś po polsku będąc w Pl lub łażąc po sieci, zamawiam

Odpowiadając na Twoje pytanie, na wietnamski zapisałabym Jagodę gdyby była moją adoptowaną córką pochodzącą z Wietnamu , w ramach dawania jej korzeni. Tak zupełnie abstrakcyjnie i od czapy nie widze powodu, zwłaszcza że żadne z nas nie byłoby dla niej w tym języku partnerem do rozmowy. Co innego, gdybyśmy mieszkali w Wietnamie. Mi chodziło raczej o to, że skoro moja córka może mieć bez wysiłku dwa języki, to nie widzę powodu by miała tylko jeden, i to do tego ten który dla mnie zawsze pozostanie językiem obcym. I nieważne że posługuję się nim bieglej niż niejeden brytyjski autochton i mam na to papier Po prostu polski jest językiem mojego dzieciństwa, w nim najlepiej wyrażam siebie i swoje uczucia.

Co do nauki historii. Na razie jedyne, co zrobiłam w tym zakresie, to zakup ksiązki Gombricha (tego od Historii sztuki). Nie zamierzam katować Jagody datami panowania kolejnych Piastów i Jagiellonów (taka moja osobista trauma z dzieciństwa) , ale byłabym wobec niej nie fair gdyby jej wiedza o przodkach i korzeniach ograniczała się do Rzymian, Saksonów i Wojny Róż.

Poza tym, temat historii sam się pojawia przy okazji rozmów o rodzinie, dziadkach, wizyt w Warszawie (przy okazji spacerów do 100P zaliczyłyśmy opowieści o Powstaniu W-wskim w którym zginął Jagody pradziadek). Jakoś nie widzę w tym problemu, nie chodzi o katowanie dziecka oderwaną od życia wiedzą, ale podążanie naturalnie za jego pytaniami.

Do szkoły sobotniej nie zamierzam Jagody posyłać, jak już to chyba zresztą pisałam wcześniej, przede wszystkim ze względu na to że po 5 dniach w szkole należy jej się odpoczynek.

[ Dodano: 2010-11-14, 22:59 ]
jeśli chodzi o piosenki bardzo polecam Dzieci z Brodą, z tym że to są piosenki w róznych językach, nie tylko po polsku. Za to w super aranżacjach, nie takie typowe dziecięce pitu-pitu-disco-polo.

No i Arka Noego jest muzycznie fajna jeśli nie przeszkadzają Ci chrześcijańskie wtręty Mi przeszkadzają więc nie słuchamy

[ Dodano: 2010-11-14, 23:00 ]
uśmiechnę się o ten cd jeśli można, myślisz że przejdzie na maila w załączniku?

[vegAnka]

bodi, dzieki za twoja odpowiedz. o ten wietnamski mi chodzilo o to ze, jak pisalas u gory, kazdy jezyk jest dobry do nauki bo to niezla gimnastyka mozgu.

[bodi]

bardzo a propos ostatnich rozmów na tym wątku trafiłam dzisiaj na tybetańskiego bloga poświęconego m.in. językowi tego kraju, którego istnienie i przetrwanie staje sięcoraz bardziej zagrożone: hxxp://www.highpeakspureearth.com/2010/11/blogpost-and-poem-on-tibetan-language.html

Autor ma w sygnaturce taki wiersz:

"if you do not breathe,
there is no air.
if you do not walk,
there is no earth.
if you do not speak,
there is no world.
so, please speak your
native language!"

jeżeli nie oddychasz, nie ma powietrza.
jeżeli nie chodzisz, nie ma ziemi,
jeżeli nie mówisz, nie ma świata.
proszę więc, mów w swoim ojczystym języku


i jeszcze coś mi się pomyślało, że chyba różnica w moim podejściu i vegAnki jest dość typowa dla emigrantów w I i II pokoleniu. Mam tutaj dwie znajome - jedna jest Pakistanką urodzoną w UK, zna urdu, mówi, ale pisać już nie umie, i jej dzieci w ogóle nie znają tego języka. Druga, Hinduska, mieszka tu od sześciu lat, jej córka urodziła się już w UK, i ona bardzo dba o to by jej córka mówiła w hindi, w czasie wakacyjnych wyjazdów uczy ją pisania, tutaj posyła na lekscje tradycyjnego śpiewu, i wprowadziła zasadę że jej dom to "strefa hindi" - bo jej córka spontanicznie chęniej mówiła po angielsku. Pewnie coś w tym jest że z czasem w kolejnych pokoleniach ta potrzeba utrzymania języka przodków słabnie i zanika.